ผมนั่งเฝ้าอ่านกระทู้นี้อยู่นาน กว่าจะตัดสินใจออกความเห็น ผมเองเพิ่งได้มีโอกาสส่งบทความ ลงนิตยสารไม่นานนัก แต่ก็ ไม่อาจปวรณาตัว เป็นดังนักเขียน แต่สิ่งที่เกิดขึ้น ในลักษณะนี้ ได้เคยเกิดขึ้น บนเวบแห่งนี้ หลายครั้งแล้ว ......... มิใช่เกิดขึ้น จากการพาดพิงนิตยสาร แต่ก็ มีเรื่องของการพาดพิง บ่อตกปลา ไต๋เรือ ร้านค้า และอื่น ๆ

ตามที่ มีหลายท่านได้ออกความเห็น ให้ท่านเจ้าของกระทู้ ได้ทำตามครรลองที่ถูกต้องในการติติงแนะนำ ไปโดยตรงที่นิตยสาร ไม่ว่าจะเป็นพี่เล็ก 500 พี่นวล พี่Naibae หรือ แม้กระทั่งเวบมาสเตอร์ ผมก็ คิดว่า เป็นวิธีการที่ถูกต้อง และควรทำ ท่านสามารถทำได้ตรงตามวัตถุประสงค์ของท่านด้วยซ้ำครับ ดีกว่ามานั่งออกความเห็นอ้อมไป อ้อมมา ให้คนมานั่งตีความ ว่า นิตยสารที่ท่านกล่างถึง มันคือเล่มไหน ? อย่างนี้ เข้าข่าย สองแง่ สามง่าม มั๊ยครับ สำหรับผม มันใช่ ท่านให้ตีความให้คิดกันไปเอง ให้เกิดความรู้สึก คล้อยตาม และเกลียดชัง ผมเข้าใจตามนี้เพราะถ้าหากคุณนาจา คิดว่า ไม่ชอบและไม่ซื้อตั้งแต่แรก ก็ ไม่ควรออกมาในการทำการเผยแพร่ ความรู้สึกลักษณะนี้ บนอินเตอร์เนตแบบนี้ ใช่ครับ หลายคนมักจะอ้างการออกความเห็น อย่างเสรี บนพื้นฐานของประชาธิปไตย คุณออกความเห็นได้ครับ แต่คุณต้องรับผิดชอบสิ่งที่คุณทำด้วย ผมว่า ผู้โพสรู้ด้วยซ้ำไปว่า คนที่เขียน เบอร์โทรเบอร์อะไร คุณน่าจะรู้ว่าคุณควรจะทำอย่างไร หากต้องการ "ติเพื่อก่อ"

ถ้าถามผมต่อไปว่า ถ้าหากมีคนมาออกความเห็น จะว่าไป ผมว่า มันรุนแรงกว่าการออกความเห็น กับผม ต่อหน้า ว่า "พวกนักเขียนที่ในหัวมีแต่เรื่องลามกน่ะ"  โดยที่ไม่มีเหตุอันควร หรือ คำอธิบายที่ดีพอนี่ ผมว่าในอารมณ์แรกที่เจอ ก็ คงอยากทำอย่างที่ เวบฯ ได้บอกคือ "คงได้มีการชกปากกันแน่" แต่ในความเป็นจริง ทั้งในด้านสังคม และจริยธรรม ผมอาจจะกระทำไม่ได้ คุณแหลมแท่นคงเข้าใจบ้างนะครับ คนเขียนหนังสือ ก็คือคนธรรมดา โลภ โกรธ หลง เป็นอารมณ์ ของคนธรรมดาครับ ย้อนคิดกลับไป คำกล่าวลักษณะอย่างนี้ หากเป็นคุณแหลมแท่น เป็นฝ่ายถูกกระทำ จะรู้สึกอย่างไร

การโพสกระทู้ในลักษณะที่เลี่ยงคำ มิให้เจาะจงลงไปนั้น ผมว่า ก็เป็นการทำเพียงเพื่อเลี่ยงข้อพิพาท ในลักษณะของหมิ่นประมาท ลองถามตัวเองกันดีกว่าครับ ว่าผู้โพสเองก็มีเป้าหมายในใจ ผู้อ่านกระทู้นี้ หลายคนก็มีเป้าหมายเช่นกันว่า นิตยสารเล่มหนึ่งนั้น หมายถึงใคร นี่เรียกว่าบุคคลที่สาม หรือไม่ครับ

การที่จะบอกว่า เราควรทำสิ่งนี้ แต่สิ่งเดียวกัน คนอื่น มิบังควรทำ มันถูกต้องแล้วหรือครับ ..... อย่าลืมสิ่งหนึงว่า คนเราเอง มีหมวกหลายใบ อยู่ในหลายสถานะ การที่เวบฯ ออกมาติติงผู้โพสบ้าง ก็ เป็นสิ่งบังควรมิใช่หรือครับ เท่าที่ผมอ่าน ก็มิได้เป็นการข่มขู่ แต่ก็ เป็นการเตือนว่า มันอาจจะก่อให้เกิดความขัดแย้งได้ หากไม่เชื่อก็ ลองคิดมุมกลับ ตามที่ผมบอกอีกครั้งว่า ครั้งนี้ ถ้าเป็นคุณถูกกระทำ กล่าวหาว่า "ในหัวมีแต่เรื่องลามก" แค่นั้นแหละ 

การสร้างสรรค์ทำได้หลายรูปแบบ แต่การสร้างสรรค์ในบางลักษณะดูจะไม่ค่อยยุติธรรมนัก เช่นเดียวกัน การที่เราวิจาร์ณคนอื่น เรามักจะอ้างว่า "เราติเพื่อก่อ" แต่หากเราเป็นผู้ถูกวิจาร์ณ เรามักจะบอกว่า "เราถูกพาดพิง" หากมองกันให้ยุติธรรม หากท่านกล้าที่จะวิพากษ์วิจารณ์ผู้อื่น ท่านต้องยอมรับสิ่งที่ท่านจะถูกวิพากษ์วิจารณ์บ้างครับ ในความเห็นของท่าน หากท่านไม่ยอมรับความเห็นผู้อื่น ก็ เลิกวิจาร์ณผู้อื่นเถิดครับ

ตลอดเวลาที่ผมได้เข้ามาร่วมกิจกรรมต่าง ๆ ณ เวบแห่งนี้ หลายครั้ง มีการโพสกระทู้ล่อเป้า (ผมคงไม่ต้องบอกอธิบายอีกนะ ว่ากระทู้แบบนี้ หมายความว่าไง) กระทู้ป่วน กล่าวหาผู้อื่น ก่อกวน ทำให้มีผู้ได้รับความเสียหาย แต่ผู้ที่กระทำ กลับลอยนวล ไม่เคยต้องรับผิดชอบในการกระทำของเขา แต่เพื่อน ๆ พวกเราในนี้ หลายคน กลับต้องมานั่งรับกรรมในการกระทำของเขาผมว่า วันนี้ เขายังคงรู้ตัวดีว่า เขาทำอะไรไว้ มันยังคงสร้างรอยแผลในใจให้เขาเสมอ
ผมชอบ บทเพลงหนึ่งของคาราบาว เพลงแง้มใจ เนื้อเพลงท่อนหนึ่งบอกไว้ว่า "เอาดวงใจของเขา ใส่ดวงใจของเรา แล้วจะรู้ว่าเขาคิดกะเรายังไง..... " หากไม่เกินความสามารถเกินไป ผมจะเอาเนื้อเพลงเต็ม ๆ มาให้ได้รำลึกกัน

ลองอ่านดูแล้วกันครับ ได้ความอนุเคราะห์ จาก ป้าตุ๊ก ส่งเนื้อเพลงมาให้ เผื่อมันจะทำให้เราได้นึกถึงบางสิ่งที่ได้หลงลืมไป จากที่เราไม่ได้ทำมันนาน ๆ

ถ้าให้ดี คลิ๊กลิงค์นี้ไปด้วยจะได้ ฟังทำนองไปด้วย คงได้อีกอารมณ์แน่ ๆ ครับ http://www.carabao.net/MovieMusic/032-music-carabao.html


เพลง "แง้มใจ" ศิลปิน คาราบาว

เอาดวงใจของเขาใส่ดวงใจของเรา เราจะรู้ว่าเขาคิดกะเรายังไง
คิดยังโง้นยังงี้ คิดเอาเองเรื่อยไป    ไม่ว่าใจของใคร ย่อมอยากให้ใครเข้าใจเห็นใจ
เอาดวงใจของเราใส่ดวงใจของเขา เขาจะรู้ว่าเราคิดกะเขายังไง
คิดยังโง้นยังงี้ คิดเอาเองเรื่อยไป  เปิดประตูหัวใจให้ความจิงมันแง้มออกมา

คิดดูก็เบื่อเหลือที่จะคิด นี่แหละชีวิต คิดสั้นคิดยาว
คิดไปก็ป่วยการที่จะคิด  คิดถูกคิดผิดก็คิดไปคนเดียว

เปิดใจให้กว้างเราจะได้เป็นสุข ใจมีแต่ทุกข์ เป็นใจคับใจแคบ
ก็ลดตัวลงหน่อย มาจับเข่าคุยกัน จะโกรธกันรักกัน ก็บอกกันตรง ๆ

เอาดวงใจของเราใส่ดวงใจของเขา เขาจะรู้ว่าเราคิดกะเขายังไง
คิดยังโง้นยังงี้ คิดเอาเองเรื่อยไป  เปิดประตูหัวใจให้ความจิงมันแง้มออกมา

SOLO

คิดดูก็เบื่อเหลือที่จะคิด นี่แหละชีวิต คิดสั้นคิดยาว
คิดไปก็ป่วยการที่จะคิด  คิดถูกคิดผิดก็คิดไปคนเดียว
เปิดใจให้กว้างเราจะได้เป็นสุข ใจมีแต่ทุกข์ เป็นใจคับใจแคบ
ก็ลดตัวลงหน่อย มาจับเข่าคุยกัน จะโกรธกันรักกัน ก็บอกกันตรง ๆ

เอาดวงใจของเขาใส่ดวงใจของเรา เราจะรู้ว่าเขาคิดกะเรายังไง
คิดยังโง้นยังงี้ คิดเอาเองเรื่อยไป  เปิดประตูหัวใจให้ความจิงมันแง้มออกมา
เอาดวงใจของเราใส่ดวงใจของเขา เขาจะรู้ว่าเราคิดกะเขายังไง
คิดยังโง้นยังงี้ คิดเอาเองเรื่อยไป  เปิดประตูหัวใจให้ความจิงมันแง้มออกมา

โทดนะครับในความคิดของผมผมมองว่าใครจาเขียนอาไรลามกแค่ไหนก็เรื่องของเขาสิครับคุณอย่าเอาบรรทัดถาน(มะกี้หาตัว ฐ ไม่เจอ)ของตัวคุณเองมาวางกรอบให้คนอื่นสิครับเช่นคุณอาจมองว่าการเขียนคำที่ส่อลามกจะทำให้เยาวชนถูกปลูกฝังในสิ่งผิดๆๆ ก็ถ้าเยาวชนคนนั้น ไม่สามารถวิเคราะห์ได้ว่าสิ่งที่เค้าต้องการอ่านคือความรู้เกี่ยวกับการตกปลา หรือคำ2-3ง่าม ก็ปล่อยให้เค้าดักดานต่อไปเถอะครับ คุณน่าจะไปติโรงเรียนที่เค้าได้เรียนหรือครูที่สอนเค้า ว่าสอนกันยังไง ถึงถอดใจความสำคัญของบทความที่ได้อ่านไม่ได้ คุณอย่าพยามยัดเยียดความเป็นผู้ดีมีสกุล หูคุณหนู ฟังคำหยาบ ลามกไม่ได้เลยครับ ทั้งที่ความจริงสิ่งเหล่านี้ก็ยังมีในสังคมเราอยู่ พูดตลกโปกฮา ลามกนิดๆหน่อยๆๆ ในกลุ่มเพื่อน เชื่อเถอะครับว่าสมัยผมเป็นนักเรียนผมไม่เคยได้อ่านหนังสือตกปลาด้วยซ้ำ ผมก็ยังได้ยินคำพูดประมาณนี้บ่อยไป มันมาจากหลายสื่อครับ และมันก็คงมีอยู่ในสังคมนี้มาก่อนที่คุณจะเกิดอีกมั้งครับ พวกคำหลาบโลนนี่นะ มองโลกในแง่ดีสิครับ มองกว้างๆๆหน่อย คุณคิดมากไปหรือป่าว 2แง่3ง่ามมันก็บอกแล้วว่าคิดได้หลายทาง
คนอืนอ่านแล้วอาจคิดไม่เหมือนคุณก็ได้ หรือในใจคุณคิดแต่เรื่องอย่างว่า
โอ้ะ ไปดีกว่า^-^ อย่าคิดมากเดียวก็เช้าละ

เรื่องทุกๆ เรื่องที่เกิดขึ้น ปกติแล้วมันก็จะไม่อยู่นิ่งเฉย มันจะพัฒนาไปตามสิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้น เรื่องในกระทู้นี้ก็เช่นกัน เริ่มต้นก็เป็นการเปิดประเด็นโดยคุณนาจาและก็มีคนเข้ามาออกความเห็นในประเด็น จนมาถึงผมซึ่งไม่ได้ออกความเห็นเกี่ยวกับประเด็นที่คุณนาจาตั้งเลย แต่เป็นการออกความเห็นทักท่าน webmaster ถึงวิธีการเตือนผู้ที่มาเขียนกระทู้ซึ่งผมก็เชื่อว่าท่าน webmaster ก็คงจะอย่างน้อยคล้อยตามสิ่งที่ผมทักไป ความจริงเรื่องนี้มันควรจะจบไปแล้วถ้ามิใช่เพราะคุณ techat ออกมาแสดงอารมณ์ของตัวเองว่า "ครับ ใครว่าผมในหัวมีแต่เรื่องลามก ผมก้อคงไม่เอาไว้ครับ เหอๆ"  ผมจึงต้องเข้ามาเน้นย้ำประเด็นที่ผมพยายามจะทักท่าน webmaster เพื่อมิให้คนอื่นเกิดอารมณ์เช่นนี้แล้วเข้ามาตอบโต้อีก

สำหรับท่านอื่นๆ ที่เข้ามาออกความเห็นกันอีกในกระทู้นี้ผมก็เพียงอยากจะทักอีกเหมือนกันว่า ตอนนี้แก่นของประเด็นมันเปลี่ยนไปแล้วครับ ตอนนี้เราไม่ได้คุยกันถึงเรื่องเนื้อหาดั้งเดิมของผู้ตั้งกระทู้แล้วครับ และยังไงๆ ก็อย่าได้มองผมผิดไป อย่ามองว่าผมเข้ามาเพื่อปกป้องใคร ผมเป็นคนเห็นแก่ตัวครับ ผมจะปกป้องความรู้สึกของตัวเอง ผมรู้สึกว่าท่าน webmaster ใช้คำพูดที่ดูไม่เหมาะสมกับฐานะกรรมการผมก็เข้ามาทัก คุณวุฒิของผมอาจจะไม่สามารถเทียบได้กับหลายๆ คนในนี้แต่ผมคิดว่าอย่างน้อยด้วยวัยวุฒิของผม ผมน่าจะทักท้วงได้

ผมขอทิ้งท้ายไว้หน่อยนะครับว่าแม้หลายๆ คนอาจจะคิดว่าในเน็ตเป็นที่ซึ่งเราควรวางตัวให้สบายๆ ภาษาที่ใช้ก็มักจะเป็นภาษาที่ใช้กันในเน็ต ซึ่งโดยส่วนตัวผมเองก็ไม่ค่อยชอบแต่ผมเองก็ใช้ในบางครั้งในกระทู้ที่เฮฮาสนุกสนานกัน แต่สำหรับเรื่องที่เป็นเรื่องผมยังคิดว่าถ้าเป็นไปได้พวกเราก็น่าที่จะยึดความถูกต้องของภาษาไว้ ดูอย่างคุณลูกปลาผู้น่ารักสิครับ อุตส่าห์ยอมวงเล็บเพื่อบอกว่าเมื่อตะกี้หา ฐ ฐานไม่เจอ นี่แสดงว่าอยากจะใช้ภาษาให้ถูกต้อง แต่ในขณะเดียวกันก็ดูเหมือนจะตั้งใจเขียนคำว่า "โทด จา อาไร" เป็นต้น จะจริงจังหรือจะเล่นก็เลือกเอานะครับ

กลอง แม้จะเป็นเครื่องควบคุมจังหวะ บางทีมือกลองหงุดหงิด ก็ตีคร่อมจังหวะ หรือขัดจังหวะบ้าง ถึงจะฟังสะดุด ๆ แต่ก็มันดี แสดงความรู้สึกของมือกลอง

ที่จริงผมหยุดโพส แล้วเพื่อที่จะให้กระทู้นี้มันจบลง แต่มีเพื่อนๆ โทรมาหาหลายคนถามผมว่า ได้เข้ามาอ่านกระทู้ที่โพสหรือยัง วันนี้มีโอกาสเข้ามาอ่านอีก ก็รู้สึกตกใจ ที่มีการออกความเห็นกันไปไกล

ผมขอชี้แจงดังนี้ ครับ

ความตั้งใจจริง ที่ เขียนก็แค่เพียงหวังที่จะสะท้อนความรู้สึก ของผู้บริโภคสื่อคนหนึ่ง เท่านั้น ผมขอยอมรับผิดที่อาจใช้คำพูดไม่เหมาะสม เพียงหนึ่งประโยคทำให้การสื่อความหมายที่ตั้งใจทั้งหมดเสียหาย อันนี้เป็นตัวอย่างที่ดี ที่ควรระวัง ครับ เหมือนกับที่ webmaster ออกความเห็นแต่สื่อ คำพูดผิดไป ก็เลยทำให้กระทู้นี้ยืดยาวไปอีก

อีกประเด็นที่ผม ออกมาโพสอีกครั้งก็ เพื่อนแสดงให้เห็นว่า ผมไม่ใช่ตัวป่วน ดังที่คุณไม่รู้เข้าใจ ผมเสียใจที่คุณไม่รู้ ออกมาโพสในลักษณะนี้ ผมอ่าน บทความของคุณเป็นประจำ ผม อ่านหนังสื่อ ผมเคยดูต้นฉบับของหนังสือคุณตั้งแต่ เล่มแรก เมื่อก่อนที่หนังสือ จะออกผมเคยไปนั่งกินเหล้าที่ร้านเฮีย หลายครั้ง ปัจจุบันก็ยังแวะไปบ่อยๆ ขอแจ้งความจำนง ณ ที่นี้ว่าผมไม่ได้พาดพิงถึงหนังสือของเฮีย ดังที่หลายๆ ท่านเข้าใจ ในทางกลับกัน ผม เองก็เรียนรู้หลายๆ อย่างจากเฮีย ขอให้เคลียร์ในประเด็นนี้ด้วย ครับ

ชื่อnaja (น้าจา)ใช้ในเวปนี้ แล้ว ก็ยังใช้ใน เวปมอเตอร์ไซด์ เวปยิงปืน เวป เครื่องบินเล็ก ด้วย เพราะฉะนั้น ไม่ใช่ตัวป่วน มีตัวตนจริง ที่ไม่ออกมาแสดงความคิดเห็น ต่อ ก็เพราะว่าต้องการให้ มันจบ ลง เท่านั้นเอง คุณไม่รู้ คงจะเข้าใจ แล้ว นะ ครับ

หวังว่าความเห็นนี้ จะเป็นความเห็นสุดท้าย สำหรับกระทู้นี้ นะครับ สิ่งใดที่ทำให้มีการเข้าใจผิดเกิดขึ้นจากการตั้งกระทู้ของผม ก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย กระทุ้นี้จะเป็นกระทู้แรก และ กระทู้สุดท้าย ของผมครับ สำหรับท่านใดที่ยังอยากคุยต่อกับผม ก็โทรคุยได้เลย ครับ จะได้ไม่เข้าใจผิดกันไป อีก

ขอบคุณครับ

น้าจา

ขอแถมหน่อยนึงนะครับคุณฉลาม สิ่งที่คุณว่ามาเป็นความจริงของชีวิตและก็เกิดขึ้นได้ แต่เมื่อเกิดขึ้นแล้วคนดูก็มีสิทธิ์จะโห่ได้และเมื่อคนดูเค้าโห่แล้วก็จะมีการแสดงออกในสองแบบคือ หนึ่ง มือกลองลุกขึ้นยืนแล้วโค้งให้ผู้ชม สอง นักดนตรีทั้งวงลุกขึ้นต่อกรกับคนดู
ขอบคุณครับ

อืมมมม

ด้วยวัยวุฒิ ......

คุณเล็ก จะพูดก็พูดให้จบ พูดแค่นี้เดี๋ยวคนอ่านเค้าก็งงว่าคิดอะไรอยู่ แต่ อืมมมม ยาวเหมือนกัน สงสัยเวลาพิมพ์ประโยคนี้ต้องเอามือเกาคางเล็กน้อยด้วยกระมัง
ผมบรรลุนิติภาวะแล้วครับ มีสิทธิ์ออกเสียงเลือกตั้ง ก็เลยมีสิทธิ์จะแสดงความเห็นทักท้วงด้วย

- มิได้ครับพี่แหลมแท่น ผมอาจจะเปรียบเทียบไม่ชัดเจน ผมหมายถึงการเป็น  webmaster ซึ่งเปรียบเสมือนมือกลองของวงดนตรี ที่ต้องควบคุมจังหวะให้บทเพลงที่บรรเลงดำเนินไปด้วยความราบรื่นไพเราะ เพียงแต่มือกลองเป็นมนุษย์ปุถุชน ไม่ใช่กลองอิเล็คทรอนิกส์ที่ตั้งโปรแกรมให้มันตีอย่างไรก็ตีอย่างนั้นสม่ำเสมอไปจนจบเพลง มือกลองจึงมีอารมณ์ ความรู้สึก จึงอาจมีการสะดุด ขัด คร่อม บ้างตามสมควร จะด้วยเจตนาหรือไม่ ขึ้นอยู่กับผู้ฟังวิเคราะห์เอง ผมติดตามอ่านกระทู้นี้มาตลอด ก็มิได้ให้ความสนใจอะไรเป็นพิเศษนัก เพราะพบเห็นกระทู้ลักษณะนี้มาจนเคยชิน และที่สุดก็คือสักพักก็จบไปแบบเงียบ ๆ แล้วสักพักก็เวียนกลับมาใหม่ มี เหตุ ให้วิพากษ์วิจารณ์ แต่ไม่มี ผล ให้ได้ข้อยุติ สำหรับกรณีของ webmaster กับพี่แหลมแท่น ผมมิได้เกี่ยวข้องโดยตรง แต่จากการอ่านความเห็นโดยละเอียด ผมคิดว่า webmaster ได้ชี้แจงและยกตัวอย่างของความสองแง่สองง่ามที่เป็นศิลปะการเขียนที่พบได้ในหนังสือต่าง ๆ หรืออาจเป็นลักษณะเฉพาะตัวของนักเขียนท่านนั้น ๆ ไม่จำกัดเฉพาะนิตยสารตกปลา ในขณะเดียวกัน webmaster ก็แสดงความเห็นเป็นข้อความที่ค่อนข้างรุนแรงออกมา ซึ่งผมอ่านดูแล้วก็สรุปว่า webmaster หมายถึง "หากนักเขียนได้รับคำสบประมาท (คำสบประมาทนะครับ คนละเรื่องกับคำวิจารณ์) ต่อหน้าที่รุนแรงขนาดนั้น อาจโกรธจนถึงขีดสุด จนต้องถึงกับใช้กำลังแทนเหตุผล" ผมเองเชื่อว่าผู้ที่เคยโพสท์ข้อความตาม webboard ต่าง ๆ คงเข้าใจในอารมณ์และความรู้สึกของตนเอง ณ เวลานั้น ๆ เวลาที่จะโพสท์อะไรลงไป ต่อมาหลังจากอารมณ์นั้นค่อยผ่อนคลายลง ยังรู้สึกอยากจะลบข้อความนั้นออกไปด้วยซ้ำ ซึ่งบางทีก็ทำได้ บางทีก็ไม่ได้ ในขณะที่ webmaster สามารถทำได้อย่างไม่ลำบาก แต่ก็ไม่ทำ ตรงกันข้ามได้พยายามชี้แจงทำความเข้าใจ และต่อมาก็ยอมรับว่าข้อความนั้นมัน "หลุด" ออกไป ซึ่งผมว่าเพราะอารมณ์ ณ เวลานั้นมันพาไป แล้ว webmaster ก็ยังขอบคุณพี่แหลมแท่นที่ให้แนวคิดว่า webmaster ควรจะต้องวางตัวเป็นกลางโดยใช้คำที่ละมุนละม่อม (ทั้ง ๆ ที่คนติติงต่อว่า ไม่ได้ใช้คำละมุนละม่อม) ก็สมควรยุติลงด้วยความเข้าใจแล้ว


โดยส่วนตัวถึงแม้ผมจะรู้จักกับ webmaster แต่ก็ไม่ถึงกับสนิทสนมมากนัก เราคบหาและร่วมมือกันในทางสร้างสรรค์ตลอดมา ผมขอบังอาจคิดแทน webmaster และสรุปให้พี่แหลมแท่นฟังว่า ที่ webmaster ไม่ลบข้อความนั้นออกไปก็เพราะต้องการ "ปกป้องความรู้สึกของตัวเอง" เช่นเดียวกันครับ

ขอบคุณครับ