ขอบคุณด้วยครับ ที่นี่ทำให้ผมมีเพื่อนมากมาย วะหะหะฮ่า

ขอบคุณค้าบบบบบบ

หลายสิ่งหลายอย่าง เกิดขึ้นที่นี้ ครับ  ไม่มีอะไรมากไปกว่าคำว่า
ขอบคุณครับ ___/|___  สาธุๆๆๆ

ได้เพื่อนใหม่เยอะแยะก็ที่นี่แหละครับ

เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆ
ขอบคุณด้วยคนครับสผมมมมมมมมมมมมมมมมมม

ไม่มีใครรักคุณอุดมชัยมั่งเหรอ เด๋วผมให้วาสลีน 

มาขอบคุณ น้าเวป กรรมการ และแอดมินทุกท่านด้วยครับ 

ขอบคุณที่ยอมเหน็ดเหนื่อย ทั้งกาย ทั้งใจ เพื่อสยามฟิชิ่งของพวกเราครับ

ขอบคุณเช่นกันครับ

นึกว่าน้าเก่งจาไปไหน ... ซะอีก

ที่นี่แรกๆ ก็คล้ายบ้านหลังเล็กๆ ที่ผมสร้างขึ้นมาให้เพื่อนๆ ได้เข้าอยู่อาศัยกัน เรามีกันไม่กี่คน รู้จักทุกคน เราช่วยเหลือกัน เอื้ออาทรกัน นานวันผู้คนก็เริ่มบอกต่อกันว่า มีบ้านอย่างนี้อยู่ด้วยนะ แล้วก็บอกต่อกันไปเรื่อย สมาชิกในบ้านก็เพิ่มมากขึ้น มากขึ้น

สักพักผมก็รู้สึกว่าเทียบกับบ้านคงไม่ได้ มันน่าจะเป็นหอพักมากกว่า ผมกลายไปเป็นอาจารย์ประจำหอ คอยดูแลความเรียบร้อย มีเรื่องอะไรกันก็ไกล่เกลี่ยให้ คนในห้อพักก็จัดกิจกรรมร่วมกันเพื่อจะได้รู้จักทั่วหน้ามากขึ้น

สักพักผมก็รู้สึกว่าเทียบกับหอคงไม่ได้แล้ว มันน่าจะเป็นมหาวิทยาลัยมากกว่า มีสังกัดเดียวกัน บางคนก็สนิทกัน บางคนก็รู้จักกันในฐานะอยู่มหาวิทยาลัยเดียวกัน บางทีก็มีทะเลาะกันระหว่างคณะบ้าง ผมกลายเป็นอธิการบดี คอยดูแลนโยบายของมหาวิทยาลัยโดยร่วม

สักพักผมก็รู้สึกว่าเทียบกับมหาวิทยาลัยคงไม่ได้แล้ว มันน่าจะเป็นชุมชนมากกว่า แม้บ้านแต่ละหลังจะมีความแตกต่างกัน ชอบไม่เหมือนกัน แต่เราก็มีวัฒนธรรมบางอย่างร่วมกัน และมีข้อตกลงร่วมกันของชุมชนเราจะทำอย่างนี้ และเราจะไม่ทำอย่างนั้นนะ มีการคัดเลือกตัวแทนขึ้นมาเพื่อทำงานอาสาสมัครให้กับชุมชน ผมก็กลายเป็นผู้อาวุโสของชุมชน ค่อยให้คำแนะนำตามสมควร

ไม่ว่าเหตุการณ์จะเปลี่ยนไปเช่นไร หรือจะเปรียบเทียบกับอะไร สิ่งที่ไม่เคยเปลี่ยนเลยคือ ที่นี่จะเป็นเช่นไรขึ้นอยู่กับว่าทุกคนจะสัมผัสกันด้วยด้านใด หากสัมผัสกันด้วยความแข็งกร้าว ไม่รักษาน้ำใจกัน ที่นี่ก็จะเต็มไปด้วยความขัดแย้ง ความชิงชัง แต่หากสัมผัสกันด้วยความปรารถนาดี คุยกันแต่เรื่องดีๆ ทุกๆวัน ที่นี่ก็จะมีแต่เรื่องดีๆ ปัญหายากๆ ก็แก้ไขกันได้ด้วยด้วยดี

พูดไปเหมือนเป็นเรื่องเพ้อฝัน แต่ผมก็เห็นสิ่งที่ผมฝันมาหลายปีแล้ว มีบางวันที่ฝันร้ายบ้าง แต่ส่วนใหญ่จะเป็นฝันดีครับ ขอบคุณทุกท่านเช่นกันครับ

จากที่ผมได้แวะเวียนมาหาข้อมูลอยู่นาน  วันนึงก็สมัคร log in เข้ามา 

ถึงแม้มันจะเป็นเวลาไม่นาน  แต่ก็ได้รับการต้อนรับ  อบอุ่นจริงๆ  ขอบคุณทุกคน

และการที่เวปโตขึ้นมากว่าแต่ก่อน  มันเป็นเรื่องธรรมดา  แล้วปัญหามันก็ตามมาเป็นเรื่องธรรมดา
(ผมเคยมีประสบการณ์แบบนี้มาแล้ว)

แต่มันจะผ่านไปได้ถ้าเรายึดมั่นในสิ่งที่เราทำและสู้ต่อ

เป็นกำลังใจให้ครับ 

เก๋ครับ 

เข้ามาในชุมชนแห่งนี้ได้ 2 ปีกว่า แต่ได้อะไรๆมากกว่า 2 ปีทั่วๆไปคับ น้องๆที่ฝ่ายด่าว่าเล่นเน็ตมากกว่าทำงาน แฟนด่าว่าตอนกลางคืนหนีไปกินเหล้าแล้วอ้างว่ามาเปิดเน็ต
ดีใจคับที่เป็นส่วนหนึ่งของชุมชนแห่งนี้

...

ดีใจครับ ที่ได้มาร่วมสังสรรกับเพื่อนๆ ในเวปนี้
ปกติแล้ว การจะมีเพื่อน ที่เป็นเพื่อนจริงๆในโลกไซเบอร์น่ะ หายากมากครับ
แต่ที่แห่งนี้ ทำให้ผมรู้สึกว่า มันเป็นเหมือน ..

..."หมู่บ้านในนิทาน"...

แม้มันจะไม่มีตัวหมู่บ้านจริงๆ  ...แต่เราสัมผัสมันได้...

หมู่บ้านแห่งนี้ผ่านมา หลายร้อน หลายหนาว และหลายฤดูฝน  ...หลายสิ่งหลายอย่าง ผ่านมา-แล้วก็ผ่านไป ทั้งเรื่องร้าย และเรื่องดี  แต่สิ่งหนึ่ง ที่ผ่านมา แต่ไม่เคยจางหายไปกับกาลเวลา คือ "น้ำใจ และความน่ารัก" ของชาวหมู่บ้านแห่งนี้ครับ...



ผมชอบประโยคนี้ของน้าเวปครับ... 


ขอบคุณน้าเวปอีกครั้งครับ ที่ได้สร้างสรรที่แห่งนี้ขึ้นมา..
ภูมิใจครับ  ที่ได้เป็น "ผู้ใหญ่บ้าน"  บริหารงานในปี 49 นี้...

**********"สำหรับผมที่นี้เป็นมากกว่าเวปตกปลา"************

    *********ขอบคุณพี่เวปและทุกๆท่านในบ้านหลังนี้********