แต่ภาพไปพักผ่อนที่ไม่มีการตกปลาได้ใช่มั้ยครับ

รับทราบคับ ถึงแม้ว่าจะไม่เคยตกปลาทะเล 

เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ

เห็นด้วยครับ

ผมว่าตรงนี้อยู่ที่ไต๋ผู้พาไปตกนะถ้าไต๋พาเข้าไปตกนักตกปลาก็คงไม่ปฏิเสธหรอกหรือถ้านักตกปลาอยากเข้าไปแต่ไต๋ไม่เข้าให้โดยอธิบายเหตุผลให้ฟังก็จบไม่แปลกใจที่ลงเรือลำเดี๋ยวกันจะไม่ได้ปลาในขณะที่แขกชุดที่สนิทกับไต๋จะได้ปลาเต็มเรือ............เพราะนักตกปลาก็อยากได้ปลาไต๋เรือก็อยากเอาใจนักตกปลาขาประจำ

น้อมรับและถือปฏิบัติครับ

เห็นด้วยเป็ฯอย่างยิ่งคับ 

ความสุขอยู่ที่ใจสัมผัสได้ เห็นด้วยครับ

ชัดเจนคราบบ

ผมชอบดำน้ำที่สิมิรันมากครับแต่ปลาใหญ่ไม่ค่อยมีแล้ว เศร้าเลยแต่มาช่วยกันอนุรักษ์ไว้จะได้มีปลาให้ดูตลอดไป

แหะๆจริงผมก็ดำน้ำด้วยเหมือนกัน      ในสิมิลันเคยอดใจไม่อยู่แค่ครั้งเดียว    คือนั่งกินเหล้าอยู่ชั้น 2 แล้วมองลงมาเห็นปลาหมึกขึ้นมาเล่นไฟ
เลยลงไปสอยมาทำกับแกล้ม    แต่ก็ไม่เคยเกิดเหตุการณ์อย่างนั้นอีก

ไม่อย่างงั้นจะเรียกตัวเองว่านักดำน้ำได้อย่างไร

เช่นกันครับ  ถ้าในขณะที่เราสวมบทบาท "นักตกปลา"
เราก็ควรปฎิบัติตัวให้สมกับการเป็น "นักตกปลา"ที่แท้จริง

หนับหนุนครับ

แล้วก็เขตวัด ด้วยครับ 
กินดุกินถี่แต่ไม่ถ่ายรูป อิอิ

ไหนๆเราจะรณณรงค์เรื่องนี้กันแล้ว
ผมก็ไม่อยากให้เรื่องนี้เป็นแค่ไฟไหม้ฟาง

ตอนนี้ทุกคนก็ได้รับทราบทั่วกันแล้วว่ามันผิด 
ผมเองก็ดูรูปจากหลายๆกระทู้มาพักนึงก็งงเหมือนกันว่าตกไปได้ไงเพราะเห็นจอดอยู่ข้างเกาะเลย      นี่มันอุทยานแห่งชาติชัดๆ
ไม่ต่างอะไรจากการเข้าไปยิงสัตว์บนเขาใหญ่

เรื่องไต๋เรือผมว่าเราสามารถบอกเค้าได้    อยู่ที่แขกล่ะครับ
ส่วนเรื่องเจ้าหน้าที่ไม่ต้องพูดถึง    หมู่เกาะสิมิลันจากเหนือจดใต้ยาวเป็นสิบกิโล  เจ้าหน้าที่วิ่งเรือดูแลไม่ค่อยทั่วถึงอยู่แล้ว
ยังดีที่เกาะ 4-9 มีเรือทัวร์ดำน้ำวิ่งกันอยู่เป็นประจำ  เป็นเหมือนยามระวังภัยจากการประมงที่ผิดกฏหมาย

ทุกวันนี้สังคมคนตกปลาบ้านเราพัฒนาขึ้นจากแต่ก่อนมาก
ถ้าเทียบกับสมัย 20 กว่าปีก่อนที่ผมเริ่มตกปลานี่ห่างกันลิบลับ
สมัยก่อนพวกเถื่อนๆโหดๆตามบ่อตกปลานี่เยอะมาก
เรื่อง catch & release นี่เลิกพูด 
ปลากระโทงเอย  ปลาฉลามเอย  ถ้าติดเบ็ดนี่ไม่มีใครทำใจปล่อยไปได้หรอกครับ  ต้องเอาขึ้นมาแอ็คท่าถ่ายรูปกันทั้งนั้น

คนตกปลารุ่นเก่าคงจะจำภาพโรนันตัวยาว 3 เมตรกว่าที่มักจะมีขึ้นปกหนังสือตกปลาบ่อยๆได้      ฉลามหัวบาตรตัวเกือบ 4 ร้อยโลในหนังสือโลกทะเล    งานวันล่าฉลามที่บางเสร่ที่จัดขึ้นทุกปี        ปลาฉลามเสือที่ตกได้บ่อยๆ

ทุกวันนี้มันกลายเป็นอดีตไปหมดแล้ว 

เวลาหยิบหนังสือตกปลาเก่าๆขึ้นมาดูก็ได้แต่ถอนหายใจ
ถ้านักตกปลารุ่นใหม่มาเห็นเข้าคงได้แต่ร้องโอ้โหว่า  นี่ทะเลบ้านเรามันเคยมียังงี้ด้วยเหรอเนี่ย

จริงอยู่ที่สาเหตุหลักไม่ได้มาจากนักตกปลาเพื่อการพักผ่อน    แต่เราเองก็มีส่วนร่วมอยู่ในนั้นด้วย   
ทุกวันนี้ทุกๆวงการท่องเที่ยวที่ต้องไปเกี่ยวข้องและตักตวงเอาจากท้องทะเลก็กำลังปัดกวาดบ้านของตัวเองให้เรียบร้อย    เพื่ออนาคตของลูกหลาน
อย่างน้อยที่สุดทุกครั้งก่อนจะก้าวเท้าลงเรือผมอยากให้ทุกคนคิดในฐานะ "นักตกปลา" ว่าเราจะทำอะไร  จะเอาอะไรจากท้องทะเลที่เห็นอยู่ตรงหน้า

เรื่องปลากินนี่ปล่อยผ่านเลยครับ  ตามสะดวก 
แต่ถ้ามันมีปลาเกมส์บางตัวมาติดเบ็ดคุณ    ฉลามเอย  กระโทงเอย  ปลาที่เราๆบอกกับตัวเองว่ามันคือราชินีแห่งท้องทะเล    ปลาที่เราอุตส่าห์ตั้งฉายามันซะยิ่งใหญ่ว่านักล่าแห่งท้องทะเล        หลังจากได้ประลองกำลังกับมันจนเป็นที่หนำใจแล้วคุณจะทำอย่างไรต่อไป
คุณจะจัดการกับความอยากในตัวเองอย่างไร    เส้นบางๆของการเป็นนักล่ากับ "นักตกปลา" มันอยู่ตรงนี้เอง    อยู่ที่ตัวคุณเองน่ะแหละ
เราจะตักตวงจากท้องทะเลอย่างไรครับ      การเอาปลาพวกนี้ขึ้นเรือโดยรู้สึกว่าไม่เห็นเป็นไร  ถ้าเอาไปใช้ประโยชน์ทั้งตัวเนี่ยอาจจะไม่ถูกต้องนักในความคิดของผม
เพราะอย่างน้อยถ้าเราไม่เอามันขึ้นมากิน  ก็ไม่ได้มีใครอดตาย   
และไม่ได้มีใครจะเป็นจะตายถ้าปลาตัวนั้นไม่ถูกเอาขึ้นมาฆ่า

ผมขอเตือนความจำพวกรุ่นเก่าหน่อยละกัน    หินล่อที่พีพีที่เคยยั้วเยี้ยไปด้วยกระโทงร่มน่ะ    เดี๋ยวนี้มันหายไปไหนหมด    ถามว่าพวกเรามีส่วนบ้างมั้ย?

เส้นบางๆระหว่างนักล่ากับ "นักตกปลา" มันอยู่ตรงนี้แหละ

การตกปลาในอุทยานแห่งชาติก็เช่นกัน
ถ้าเราปล่อยเรื่องนี้ผ่านไป
ขอถามว่าเรายังจะเรียกตัวเองว่า "นักตกปลา"อยู่ได้อย่างไร

ผมรู้สึกชื่นชมกับไต๋หลายๆท่านที่พอเรือแล่นเข้าเขตสิมิลันก็บอกให้แขกเก็บเบ็ด  หยุดการลากเหยื่อ
และรู้สึกไม่สบายใจทุกครั้งที่เห็นภาพการตกปลาข้างเกาะสิมิลันและเกาะสุรินทร์

ไหนๆสังคมตกปลาบ้านเราก็พัฒนาขึ้นมามากแล้ว    ผมอยากให้เราตั้งใจทำต่อไป   

ผมขอบอกว่าผมชื่นชมหลายๆคนในเวบนี้จากใจจริง
หลายๆคนได้แสดงระดับของจิตใจที่น่ายกย่องให้เห็น
ขอบอกไปถึงหลายๆท่านที่เคยเข้าไปตกปลาในอุทยานแห่งชาติว่า
ไม่เป็นไรครับ  คนเรามันเคยผิดพลาดกันได้  ผมเองก็เคยอดใจไม่อยู่เหมือนกัน    แต่ขอให้คิดถึงอนาคตครับ   
ไปเอาหนังสือตกปลาเก่าๆมาดูสิครับ      ทำไมเกือบทุกอย่างในนั้นถึงกลายเป็นอดีตไปหมดแล้ว
เมื่อก่อนน่ะสิมิลันมันยิ่งกว่าแดนลับแลด้วยซ้ำ    เดี๋ยวนี้ผมเห็นหลายๆลำเข้าไปตกในเขตอุทยานแท้ๆยังมีแห้วกลับมาเลย


ช่วยๆกันครับ
ทุกท่านที่รักการผจญภัยไปในผืนน้ำกว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตา
ทุกท่านก็รักมันเหมือนเป็นบ้านหลังที่ 2 ของท่าน
ก้าวเท้าลงเรือปุ๊บก็บอกไต๋ไปเลยว่า  "ไม่ตกในเขตสิมิลันอีกแล้วนะ"
ถ้าไต๋ทำหน้างงสงสัยว่าเราไปเมาค้างมาจากไหนก็บอกไปเลยว่า
ผมเป็น "นักตกปลา" ครับ

ผมเชื่อว่าคุณจะรู้สึกถึงคำว่า  "นักตกปลาที่ดี"  อย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน

คุณจะมองออกไปที่ท้องทะเลกว้างข้างหน้าแล้วรู้สึกว่าไม่เคยมีครั้งไหนที่คุณรู้สึกได้ถึงความเป็นมิตรต่อธรรมชาติได้มากเท่านี้มาก่อน

ลองดูสิครับ
   

เยี่ยม ครับ

เห็นด้วยตามนั้น 
ครับพ้ม

ผมว่าตกปลาในสถานที่ต้องห้ามทุกแห่ง เหมือนการทำให้จิตใจก็ตกต่ำลงไปด้วยนะครับ

ผมว่าตกปลาในสถานที่ต้องห้ามทุกแห่ง เหมือนการทำให้จิตใจก็ตกต่ำลงไปด้วยนะครับ โดยฉะเพาะอย่างยิ่ง "เขด-อะ-พัย-ยะ-ทาน" ห้ามจับสัตว์ฯ

ผมว่าตกปลาในสถานที่ต้องห้ามทุกแห่ง เหมือนการทำให้จิตใจก็ตกต่ำลงไปด้วยนะครับ โดยฉะเพาะอย่างยิ่ง "เขด-อะ-พัย-ยะ-ทาน" ห้ามจับสัตว์ฯ

เห็นด้วยกับน้า เวป และหลายๆท่าน ครับ 

เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ   

ดีมากครับ แต่เชื่อว่ายังยากที่จะห้ามให้กระทำ แต่ผมขอช่วยอีกแรง ผมจะบอกกับคนที่ตกปลาในเขตอุทยาน หรือในเขตต้องห้ามทั้งหลาย หาได้เรียกว่าฝีมือไม่    สงสัยจะโดนตืบแน่ๆ

เยี่ยมครับ..น้ามือเก่าฯเขียนได้ดี

เห็นด้วยค่ะ