มหากาพย์ แม่น้ำเพชร ซีซั่น 1 ลูกผู้ชาย และ สายน้ำ: SiamFishing : Thailand Fishing Community

มหากาพย์ แม่น้ำเพชร ซีซั่น 1 ลูกผู้ชาย และ สายน้ำ

RMUT(265

)

คห.226: 19 พ.ค. 53, 12:19

ผมดื่มด่ำกับธรรมชาติและมวลหมู่แมกไม้ได้ไม่นาน ล้วงเข้าไปในย่ามเปลี่ยนเหยื่อเป็น Risto Rap ร้อยห่วงด้วย VMC 3 X

ตีเหยื่อขวางลำน้ำตามเดิมสตูรเดิมแบบที่ใช้ตกปลาแค้ กี่สิบกี่ร้อยไม้ก็มิได้สนใจ

ตีเบ็ดชมนกชมไม้พักผ่อนไปตามประสา สายตาพลันมองเห็น หมู่หินในร่มเงาไม้เป็นวังน้ำวน ไวเท่าความคิด....

RMUT(265

)

คห.227: 19 พ.ค. 53, 12:20

ควับ...! " เหยื่อตัวเก่งพุ่งแหวกอากาศเข้าเป้าหมายที่วางไว้แทบจะพอดี ลากเหยื่อกลับมาหาเจ้าของ

ลิ้นอวบอ้วนของเหยื่อทำงานอย่างที่เคยเป็น กระแทกหินมาเรื่อยๆตามระยะทางตามจังหวะ แต่พอหลุดจากหมู่หินลงร่องน้ำลึก..

RMUT(265

)

คห.228: 19 พ.ค. 53, 12:20

" ปืด...ปืด....ปืด.." อสูรร้ายใต้น้ำโจมตีเยื่ออย่างไม่ได้ตั้งตัว มันกระชากสายว่ายตามกระแสน้ำอย่างไม่คิดเหลียวหลัง

ผมได้แต่ตั้งคันรั้งหวังให้หันหวักลับมา...อนิจจา..!

..มันลากสาย ว่ายจนตกแก่งน้ำไปตัวเบ็ด VMC 3X ง้าง มันหลุดลอยไปแล้ว..

RMUT(265

)

คห.229: 19 พ.ค. 53, 12:20

..ผมยืนมึนกับสถาณการณ์ที่เกินขึ้นแค่ไม่กี่วินาทีนี้ได้ไม่นาน...

" ไปผาน้ำหยดกัน " พี่โจบอกเป้าหมายสุดท้ายของการเดินทาง

..เราเดิน เท้าผ่ากระแสน้ำเย็นเฉียบไปฝั่งตรงข้าม พี่หมีไม่ได้ข้ามมาด้วยดูแลนาคินทร์ที่ฝั่งเดิม
เห็นน้ำไหลเอื่อยๆแบบนี้ประมาทไม่ได้ แรงเอาเรื่องเล่นเอาเพื่อนๆหลายคนเสียหลักหัวคะมำไปคนละหลายที
เสี่ยงตะคริวรัปทานเป็นอันมาก เราเดินเรียงแถวตอนลึกเพื่อให้คนหน้าต้านกระแสน้ำคนด้านหลังจะได้เดินสบาย
เป็นวิธีการอันแยบยลของพี่โจ ระยะทางแค่ไม่กี่ร้อยเมตรกว่าจะข้ามมาได้ต้องตัดร้องน้ำที่ไม่ลึกเกินอก
เพื่อความปลอดภัยเลยกลายเป็นเดินอ้อมไปอ้อมมากลางลำธาร..

RMUT(265

)

คห.230: 19 พ.ค. 53, 12:21

.เรามานั่งหมดแรงกันที่ฝั่งตรงข้าม พักสูบบุหรี่ดื่มน้ำนิดหน่อยมุ่งหน้าเดินสวนสายน้ำต่อไปตั้งเข็มเข้าหา "ผาน้ำหยด "

RMUT(265

)

คห.231: 19 พ.ค. 53, 12:21

.จากนี้ไปไม่มีเสียงคุยสักเท่าไรเพราะหนทางช่วงนี้เดินไต่เดินเลาะหน้าผากัน ไปล้วนๆ รากไม้ เถาวัลย์ขนาดใหญ่
ใช้ปีนป่ายเหนี่ยวรั้งได้เป็นอย่างดี พี่เอฟทิ้งสัมภาระไว้ริมทางไปนานแล้ว ขากลับค่อยเก็บ พี่ทิดถือกระเป๋า พี่โจถือคันเบ็ด
ผมตัวใหญ่เทอะทะที่สุดในกลุ่มต้องการความคล่องตัวในการเดินทางเป็นอย่างมาก ทั้งโหด ทั้งสวย ทั้งเหนื่อย
พวกเราช่วยกันจูง ช่วยกันลาก ช่วยกันดัน ไปตลอดทาง ไม่มีใครทิ้งใคร ไม่มีคนบ่น มีแต่เสียงหัวเราะ
จากการแซวกันประปรายเพื่อเป็นออกเทนในการเดินทางต่อไป...

RMUT(265

)

คห.232: 19 พ.ค. 53, 12:22

ระหว่างทางเราพบซากปลากดนอนตายอยู่บนหิน ด้านหลังเป็นแผลเหวอะหวะ
ยังพิสูจน์ทราบไม่ได้ว่าสัตว์อะไรคาบปลาในน้ำขึ้นมาไว้บนบก ปีนขึ้น ไต่ลง ไต่ขึ้น ปีนลง ลงน้ำ ปีนขึ้น ไต่ลง ลงน้ำ
เป็นอยู่อย่างนี้ไม่รู้วนกันมาครบสักกี่ตรั้ง กำลังขาเริ่มล้า กำลังเข่า กำลังแขนเริ่มถอย พักกันครั้งสุดท้าย

RMUT(265

)

คห.233: 19 พ.ค. 53, 12:27

ผมยืนยิ้มสูบบุหรี่ โม้กับเพื่อน แต่ขาผมสั่นดิกๆ อีเจ๊เอฟ แรงดีโม้ไม่มีหยุด มันบอกว่าถ้ามันมาเอง
ไม่ว่ายกรรเชียงทวนน้ำขึ้นมา ก็จะใช้วิชาตัวเบาบนก้อนหินกับยอดไม้ ไม่ก็กระโดดตีลังกา
หรืออะไรที่พิสดารของมันอีกหลายท่า แต่ผมเห็นแขนถลอกหน้าแข้งเขียวแขนสั่นเหมือนกัน ส่วนพี่ต้อ ฟิตปั๋งแรงดีไม่มีตก

RMUT(265

)

คห.234: 19 พ.ค. 53, 12:28

กว่าจะเหยียบย่างเข้าผาน้ำหยด เล่นเอาน้ำตาตกไม่รู้กี่รอบ สุดท้ายพวกเราก็พิชิตได้
เป้าหมายสุดท้ายของการเดินทางมหาเมื่อยครั้งนี้ กระเทยโหดสองคนฟิตจัด
มาถึงหยิบเบ็ดเกี่ยวเหยื่อเดินท่องลำน้ำเพชรตีเหยื่อหาโทรฟี่ในทันที ส่วนผมวันนี้ได้ตัวแล้ว
ขอนั่งพักเหนื่อยนอนแช่น้ำ สูดอากาศสบายใจให้หายเมื่อยสักหน่อย

Hack11(3050

)

คห.235: 19 พ.ค. 53, 12:28

RMUT(265

)

คห.236: 19 พ.ค. 53, 12:28

จุดบุหรี่สูบ อัดควันเข้าปอดหนักหน่วง พ่นควันสีเทาหม่นพุ่งกระจายไปบนอากาศ
พี่โจส่งยาดองในขวดที่ติดมาด้วยให้ผมนอนจิบแชน้ำสบายใจ นกโพระดก ร้องหัวโป๊ก หัวโป๊ก อยู่หนไหน
นกขุนทอง นกกระเต็น อีกสารพัดนกที่ขับกล่อมลำนำของธรรมชาตืให้ผมเคลิบเคลิ้ม สุราขวดนี้อร่อยยิ่งนัก
ผมเข้าใจแล้วว่าทำไมนวนิยายจีนกำลังภายใน ถึงชอบกินเหล้ากลางป่า กลางวิวทิวทัศนือันสวยงาม
สุราจะเลิศรสล้ำลึกขึ้นอีกเยอะหาก ดื่มด่ำร่วมกับบรรยกาศ

RMUT(265

)

คห.237: 19 พ.ค. 53, 12:28

ผมกำลังจะเคลิ้มๆหลับ พี่ทิดเอาปลายคันสะกิดไหล่พร้อมส่งคันเบ้ดมาให้ ทำหน้าพะยักพะเยิดให้ผมดูริมตลิ่งด้านล่าง...

...ปลากระสูบขีด ตัวขนาดแขนว่ายคลอเคลียเคียงคู่กันมาสองตัว น่าจะว่ายสะกดรอยฝูงลูกปลาซิวที่เคลื่อนผ่านไปก่อนหน้านี้ ผมปล่อยหยื่อ กดฟรีสปูลแผ่วเบา ราวกับว่ากลัวปลาจะได้ยินเสียง...

" ควับ....! " ดั่งลูกธนูหลุดออกจากแหล่ง

RMUT(265

)

คห.238: 19 พ.ค. 53, 12:29

พียงแค่คันเบ็ดผมตัดกับแสงตะวัน เป็นเงากระทบผิวน้ำ เหยื่อยังไม่ทันจะตกลงน้ำกระสูบใหญ่สองตัวก็แตกกระจายไปคนละทิศคนละทาง สัญชาติญาณมันแน่นอนจริงๆ ปลาป่าต้องระแวดระวังตลอดเวลา..

" มันคิดว่าเงาสัตว์ " พี่โจบอก

" สงสัยคิดว่า พี่เอฟจะโดด ไปกินมันเป็นๆ " แค่นี้ก็เรียกเสียงหัวเราะได้ก้องป่า

RMUT(265

)

คห.239: 19 พ.ค. 53, 12:29

ระเทยโหดสองคนตะโกนเรียกผมให้ไปถ่ายรูปที่ผาน้ำหยด
เรื่องดัดจริตถ่ายรูป เล่นกล้องผมว่าหาใครกินพรรคพวกผมยาก
เราพักเก็บความงามใส่กล้อง ใส่เมมโมรี่แห่งความทรงจำ
จดบันทึกความภูมิใจในหัวใจตนเองก่อนที่จะเดินทางกลับไปแก่งงาช้างกัน...

RMUT(265

)

คห.240: 19 พ.ค. 53, 12:30

ขากลับไม่ต้องสืบ เหนือยกว่าขามาสองเท่า ขามา มาด้วยกำลังใจมาด้วยความอยากรุ้มันลืมเหนื่อย
แต่ขากลับมันรู้แล้วเห็นแล้ว ความเหนื่อยเข้ามาเกาะกุมหัวใจเราง่ายขึ้น

RMUT(265

)

คห.241: 19 พ.ค. 53, 12:33

มีเรื่องตื่นเต้นนิดหน่อย ระหว่างทางขากลับมา "สามแยกบางกลอย " พี่ต้อเดินนำหน้ามาคนแรก พี่เอฟ ตามด้วยผม
พี่ต้อเจอะเอาโคตะระเพชรฆาตลายลูกหวาย " จงอางดง " หัวเท่าฝ่ามือกางทอดตัวนอนอาบแดดขวางหน้าอยู่ไม่กินสิบห้าเมตร
เล่นเอาอกสั่นขวัญแขวนกันพอสมควรกว่าจะผ่านจุดนั้นมาได้ หน้าซีดกันไปตามๆกัน
ต้องบอกขอทางผ่านจากเจ้าป่าเจ้าเขา เจ้าที่เจ้าทาง ขอผ่านทางหน่อย ต่างคนต่างไปนะ
เจ๊เอฟ กระเทยเฒ่าบอกกล่าวเพราะว่าเคยเจอะมาก่อน ใช้ประสบการณ์ของตัวเองได้เป็นประโยชน์มาก.

RMUT(265

)

คห.242: 19 พ.ค. 53, 12:34

เราเดินย้อนกลับมาถึงที่แก่งงาช้างด้วยความกระปลกกระเปลี้ย พี่หมี ลุงน้อยเอาเรือกลับไปกินข้าวก่อนแล้ว เหลือเรือลำเดียว คน 5 คน ต้องลงไปอีกสองแก่ง...

...ผมถามพี่โจว่าไปไหวป่าว แกบอกว่าพอได้ แต่เห็นเหงื่อแตกเต็มหน้าเหมือนกัน..

" ไหวนะพี่โจ ไม่งั้นวิ่งสองรอบก็ได้ " ผมย้ำเพื่อความแน่ชัด

" ไหว ยังไงก็ไหว ไม่ไหวก็ลงน้ำจูงเรือ เหนื่อยหน่อยดีกว่าวิ่งสองเที่ยว " แกให้เหตุผลมาอย่างดี

" อือ " เอาไงเอากันผมคิดในใจ จุดบุหรี่กลัดใส่มุมปาก แล้วลงเรือ

..จากแก่งงาช้างกระแสนน้ำพัดพาลง มา " แก่งครก " ข้ามแก่งนี้ไปก็ถึงแคมป์แล้ว แต่มันไม่ง่ายอย่างนั้น..

" พี่ทิด เรือหนัก กราบเตี้ยไป ลงไปจูงดีกว่า " พี่โจตะโกนบอก

" พี่ทิดคัดหัวหลบหินแล้วกัน ผมลงไปจูงเอง " พี่โจโดดตูมลงไปจูงท้ายเรือ ชะลอความเร็วของเรือให้พี่ทิด คัดหัวเรือหลบหิน

RMUT(265

)

คห.243: 19 พ.ค. 53, 12:38

ส่วนพวกผม หมดความคะนองตั้งแต่เห็นกราบเรือสูงจากน้ำแค่ครึ่งผ่ามือ หน้าซีดแหงะหน้ามาเห็นแก่งขาลง เพิ่งจะรู้ว่าขาขึ้นไม่ได้ความเสียวสยองเท่ากับขาลงเลย พวกเรานั่งกันตัวเกร็งบนเรือ...

...ยิ่งใกล้แก่ง ยิ่งใกล้เท่าไรน้ำเริ่มเร็ว เริ่มแรง เรามองเห็นสายน้ำพัดเข้าหาก้อนหินใหญ่แตกกระจายเป็นฟอง เสียงพี่โจตะโดนแข่งกับเสียงสายน้ำ..

" คัดเข้าซ้ายก่อน ขวาหินใหญ่ใต้น้ำ "

..พี่ทิดกระแทกพายค้ำหินทางขวาไข้เต็มแรง น้ำหนักเรือ น้ำหนักคน เลือดไหลเป็นทางตามด้ามแพทันที...

...หัวเรือ เบนเข้าซ้ายถูกร่องน้ำ แต่แล้ว.....

" พี่ทิดขาผมหยั่งไม่ถึงพื้น ลึกมาก คัดหัวด้วย " เสียงพี่โจโวยวายมาจากท้ายเรือ ผมจับใจความได้เท่านี้

..กระแส น้ำไหลเชี่ยวกำลังลากเรือเข้าประทะกับโขดหิน เรือเสียการควบคุมทางด้านหลัง ไม่มีหางเสือ ไม่มีคนช่วยชะลอความเร็ว เหลือแต่พี่ทิดหัวเรือคนเดียว..

RMUT(265

)

คห.244: 19 พ.ค. 53, 12:38

รือไม้ลำน้อยที่บรรทุกผู้โดยสารไม่ทราบชะตากรรมสามคนกำลังลุ้นกับชะตากรรม เต็มที่ หัวเรือกำลังจะกระแทกหินทางซ้าย
พี่ทิดกระแทกพายค้ำดันเต็มแรง หัวเรือหลุดออกมา เลือดจากสองมือไหลริน พายกระเด็นตกน้ำหายไป
แต่ท้ายเรือกำลังจะปัดเข้ากระแทกหิน พี่โจเกาะท้ายเรือรอคอยจังหวะนี้อยู่แล้ว
สองตีนยันก้อนหินรับแรงกระแทกก่อนที่ตัวเรือจะประทะ พร้อมกับถีบยันเด้งกลับเต็มแรง...

RMUT(265

)

คห.245: 19 พ.ค. 53, 12:39

" ฮึ่ยยยยยยยยย ฮึ่ยยยยยยย " เสียงดังลั่นมาจากหลังเรือ พี่โจเคล้นพละกำลังเต็มที่ถีบก้อนหินต้านกระแสน้ำ พาเรือเข้าร้องน้ำให้ได้..

" ฮึ่ย " เสียงร้องหนักๆครั้งสุดท้ายจากลูกป่าร่างยักษ์ผู้นี้ ยันเอาท้ายเรือหลุดออกจากกระแสน้ำเชี่ยวกรากเข้าสู่ร่องน้ำได้อย่างทันท่วง ที...

..มีการกระแทกของเรืออีกเล็กน้อยแต่ก็ไม่น่าวิตกเท่าไร

...ที่ น่าวิตกที่สุดคือพายหาย ตอนนี้มันหน้าสิ่วหน้าขวานกว่าควายหายอีก ไม้พายแค่ด้ามเดียวเป็นตัวแปรสำคัญในตอนนี้..

" ระกำตำบอนเอ๊ย พายเสือกหายอีก มีดก็ไม่ได้เอามา เวร...! " เสียงพี่โจบ่นพึมพัม

...พวก เราพยายามหาไม้ถ่อแทนไม้พายแต่ตลอดสองฟากฝั่งมีแต่กิ่งไม้ผุๆพังๆ ไม่สามารถนำมาใช้ได้..

RMUT(265

)

คห.246: 19 พ.ค. 53, 12:39

ขาขึ้นแก่งนี้เป็นเพียงแก่งลูกย่อยก่อนที่จะขึ้นผ่านแก่งครก มันไม่ความสำคัญอะไรเลยในสายตาผม
ความเร้าใจมันอยู่ที่แก่งครก แก่งงาช้างเสียหมด เป็นเพียงแค่แก่งธรรมดาที่พวกเรามองข้ามไป
แต่ตอนนี้แก่งเล็กๆที่เราเคยมองข้ามเมื่อเช้านี้ พร้อมที่จะจมเรือเราทุกเวลาที่พวกเราอาจหาญก้าวล้ำเข้าไปในกระแสน้ำ
เรือไม่มีพายก็แค่ซุงธรรมดาบังคับทิศทางไม่ได้
สถารการณ์แบบนี้ สอนให้ผมรู้โดยอัตโนมัติว่า เรื่องเล็กเรื่องน้อยก็ไม่ควรมองข้าม
วันใดที่พลาดเรื่องเล็กน้อยจะกลายเป็นเรื่องใหญ่เช่นตอนนี้ แค่แก่งเล็กๆแก่งเดียว ...

RMUT(265

)

คห.247: 19 พ.ค. 53, 12:40

" นี่แหละ โบราณถึงบอก เข้าป่า มีดพร้าอย่าให้ห่างมือ "

" ถ้ามีมีด ตัดถ่อข้ามไปป่านนี้ถึงแคมป์แล้ว " พี่ทิดบอกมาตามลม

...พระเจ้ายัง เข้าข้างคนบาปอยู่เหมือนกัน พายเจ้ากรรมลอยไปติดแก่งหินไม่ห่างออกไป พี่ต้อก็ตาไวเหลือร้ายเหลือบไปเห็นเข้าพอดี เราถึงกลับมาถึงแคมป์ได้ด้วยประการฉะนี้ มิอย่างนั้น เดินกันกลับขาลากเลย..

RMUT(265

)

คห.248: 19 พ.ค. 53, 12:40

พวกที่กลับมาก่อนช่วยกันทอดแห ได้ปลาขี้มาก ปลากระสูบตัวเล็กๆ มาได้พอสมควรคงจะเห็นว่าถ้าขืนฝากท้องไว้กับพวกตกปลา คงต้องแย่งข้าวลิงกินแน่ๆ เรามีปลาทอด กบผัดเผ็ดที่เหลือจากมื้อเช้า ต้มยำปลากระสูบ ไข่เจียว ซ้อสภูเขาทองคลุกข้าว อร่อยเหลือร้าย...

RMUT(265

)

คห.249: 19 พ.ค. 53, 12:41

ลอดระยะเวลาช่วงบ่ายพวกเราทั้งหมดพักผ่อนกันตามอัธยาศัย พี่หมีเริ่มหามุมถ่ายรูป นาคินทร์หากิจกรรมซนๆตามประสาวัยเด็กเล่น พี่ต้อหัดตีฟลายโดยมีผม กับพี่เอฟช่วยกันสอน ดับเบิ้ลฮอร์น ...

RMUT(265

)

คห.250: 19 พ.ค. 53, 12:42

าเที่ยวแก่ง ตกปลาน้ำไหล การตีฟลายให้ความสุขกับผมมาก เรียกได้ว่าแค่ตีอย่างเดียวก็พอปลาไม่ต้องกินเบ็ดก็ได้ บรรยกาศมันให้ อารมณ์มันได้ ผมตีฟลายไปเรื่อยๆพลางจินตนาการตามภาพที่เห็นในหนังสือ โปสเตอร์ จนเลยเตลิดไปว่าเราเป็นพระเอกหนังฝรั่ง เรื่องที่ตกฟลายอันโด่งดัง แหม...แม่งเท่ห์จริงๆ