.คนเรือสามสี่คนถือขวดเหล้ายาแก้หนาวเดินลงเรือ สตาร์ทเครื่องดังกระหึ่มไหลตามกระสน้ำลงไปแก่งล่าง
ปล่อยให้ลุงน้อย พี่นัย ผม สามคนนั่งดื่มเหล้าแก้หนาวกันต่อไป เสียงจับกบหัวเราะคิกคัก ดังแว่วมา

"น่า จะมีตัว" พี่นัยคาดคะเนจากเสียงหัวเราะนั้น...

...ความเมามายทำให้ผม ถ่างตา รอกบทูตไม่ไหว...

...คืนนั้น ผมคลานเข้าเต็นท์ด้วยความเมาอย่างมีความสุข...

+1...........ภาพสวย.....ธรรมชาติงาม......เป็นทริปที่น่าประทับใจครับน้า

....."หมี หมีรักเอฟไม๊ คร่อก คร่อก คราก คาก แจ๊บ แจ๊บ แจ๊บ ซี๊ด"

เสียง นี้ดังขึ้นข้างหูเป็นครั้งที่เท่าไรผมจำไม่ได้ รู้เพียงแต่ว่ารำคาญมาจนต้องปลุกผมให้ตื่นนอน ใต้ผ้านวมอันแสนอบอุ่น
ผมพลิกดูนาฬิกาที่ข้อมือเจ๊เอฟ มันเป็นเวลาหกโมงเช้า เจ้าของนาฬิกาที่ข้อมือยังไม่รู้สึกตัวแม้แต่น้อย
คงจะละเมออะไรพิเรนท์ในความฝันเป็นแน่แท้...

" หมี หมีรักเอฟไม๊ คร่อก คร่อก คราก คาก แจ๊บ แจ๊บ แจ๊บ ซี๊ด  " ยังคงครวญครางออกมาจากริมฝีปากติดต่อเรื่อยมา

" ละเมอพิเรนท์ ไม่ได้ทำพิเรนท์ เจ้าป่าเจ้าเขาคงไม่ว่าอะไร " ผมคิดอมยิ้มในใจ

...รูดซิปเต็นท์ออกมาต้องปะทะกับอากาศหนาวยะเยือกเราผ่านคืนที่หนาวเหน็บ ทรมานเช่นนี้มาได้อย่างไร
คงเพราะฤทธิเหล้าในร่างกายแน่แท้ ผมเดินเอาเมือซุกกระเป๋าแจกเก็ต มาข้างกองไฟ พี่ๆคนเรือตื่นนอนเริ่มหุงหาอาหารแล้ว
ภูมิต้านหนาวของพวกลุกป่าแข็งแรงเหลือเชื่อ พวกนี้ใส่เสื้อวอร์มทับเสื้อยืดกางเกงขายาว ห่มผ้าผวยนอนตากน้ำค้างกลางแจ้งข้างกองไฟไม่เป็นอะไรเลย...

" นอนสบายไหมพี่เบียร์ " พี่แย้อมยิ้มถามมา

" เมาหลับไม่ค่อยรู้เรื่องเลย " ผมตอบขณะที่เปิดขวดเหล้ากระดกใส่ปาก

..รส ชาติเหล้าขาวสัมผัสลิ้นมันอุ่นวาบในช่องปาก เราสามารถรับรู้ถึงความอบอุ่นซาบซ่านที่มันไหลเวียนไปตามร่างกาย หลังจากที่ผมกระดกไปอีกสองอึกใหญ่ เลือดลมไหลเวียนคล่องตัว เริ่มรู้สึกกระปี้กระเปร่าขึ้นมากโข

กบอยู่ในเรือ " พี่ลองลงไปดูสิ พี่เอ๊ะตะโกนข้ามกองไฟบอกมา

.. ผมเดินลงน้ำมายืนข้างเรือ โหโคตะระเย็นเลยตะคริวจะจับขาให้ได้ มันเป็นกบสีน้ำตาลปากแหลมๆหน่อย
หนังไม่ตะปุ่มตะป่ำน่าเกลียด ตัวอ้วนใหญ่ขายาว ถูกผูกขามัดกันเป็นแพท้องเรือประมาณหกเจ็ดตัว..

" มีพริกแกงมาหรือเปล่า " เสียงใครคนนึงจากข้างบนแว่วมา

" ผมยืนมองหน้ากบ เห็นกบผัดพริกแกงขึ้นมาทันใด "

..พวกเรายืนมอง ทัศนียภาพยามเช้าผมไม่รู้เหมือนกันว่าจะบรรยายออกมาเป็นตัวอักษรได้อย่างไร
จะถ่ายภาพออกมาได้อย่างไร พวกเรายืนตะลึงกับความงามในแง่มุมต่างๆได้สักครู่..

กาแฟร้อน ถูกรินแจกจ่ายกันไปยืนจิบชมวิว ในมุมที่ทุกคนปราถนา
จิบกาแฟ เลิสรส ชื่นชมความงามอันล้ำลึก ดูดดื่มความสุขชุ่มอุรา หลังจากกาแฟ มื้อเช้ามื้อนี้มีกบทูตผัดพริกแกง
ไข่เจียว ไก่ย่างที่เหลือจากเมื่อวาน ไส้กรอกรมควัน เสบียงของสดที่ตระเตรียมมาจะหมดเกือบทุกอย่างภายในเช้าวันนี้
ถ้าไม่มีปลา เราต้องกินข้าวสุกคลุกข้าวลิงเป็นแน่แท้ อาหารมื้อเช้ายังคงเอร็ดอร่อยเหมือนทุกๆมื้อที่ผ่านมา
เราล้อมวงกินข้าวร่วมกันทุกคน ไม่มีบ่าว ไม่มีนาย ไม่มีคนป่าคนกรุง มีแต่เพื่อนแต่พี่แต่น้องทั้งนั้น
มิตรภาพที่ขัดเกลาขึ้นจากความยากลำบากก่อตัวขึ้นพร้อมกับแสงอาทิตย์ที่ค่อยๆ สาดแสงสีทองทะลุม่านหมอกลงมา...

" เดี๋ยวไล่ตีขึ้นไปข้างบน ข้ามแก่งครกขึ้นไปก็แก่งงาช้างแล้ว " พี่ทิดวางแผนประจำวันขึ้นมา

" ไปแก่งงาช้าง เดินต่อไปสามแยกบางกลอย เลี้ยวซ้ายเดินไปเที่ยวผาน้ำหยด เดินลำบากหน่อย แต่ต้องไปให้ถึง " พี่โจสำทับมาอีกทาง

..ระหว่าง เตรียมสัมภาระอุปกรณ์ต่างๆที่จะนำติดตัวไปด้วย  เจ๊ต้อ กระเทยเสือภูเขา ตีเหยื่อ Duel 3D Pop หน้าโขดหินที่พัก เพียงไม่กี่ไม้ก็ได้เร้าใจกับกระสูบพี่บิ๊กที่ไล่ตามเหยื่อชนิดเห็นตัว

" ตูม.....! " มันไล่ชาร์ทเหยื่อพี่ต้อถึง สามครั้ง สามไม้ กัดไม่โดนเหยื่อ

ถือ เป็นนิมิตรหมายอันดีสำหรับคณะเราในเช้าวันใหม่นี้..ผมข้ามลำน้ำมากับเพื่อนๆ เหวี่ยงเบ็ดฆ่าเวลา รอคนเรือเตรียมของ

Rod Cabelars 8-17 5.6 F 
ReelDaiwa Team Z 105H
Line VaRiVas 2.5
Lure Rapara SkitterPopper 9 cm Red Head

เป็นชุดประจำการในทริปนี้ เราเดินกันมาที่วังน้ำหัวแก่งด้านบนที่พัก
ผมตีเหยื่อไปไม้แรกก็มีกระสูบตัวเขื่องว่ายตามมาดูเหยื่อถึงริมตลิ่ง....

" เจ๊เอฟ แม่งว่ายตามมาตัวเบ่อเร่อเลย " ผมตะโกนบอกด้วยความตื่นเต้น

ไม้ ต่อมา เจ๊เอฟ กระเทยเฒ่าตี Popper เข้าหาตอตะเคียนล้มฝั่งตรงข้าม

" ป๊อบ ป๊อบ....ตูม..! " เหยื่อกระเด็นไปสองศอกน่าจะได้

" เฮ้ย แม่งกัดไม่โดน " เจ๊เอฟ ร้องจ๊ากพร้อมกับเหวี่ยงเหยื่อซ้ำไปใหม่ แต่คราวนี้สั้นไป ตีไม่ถึง

" อีอ้วนเอาเลย " พี่ตีไม่ถึง

" ตาผมเป็นประกายรอเวลานี้มานานแล้ว " ผมเดินลงน้ำเย็นเฉียบไปอีกสามสี่ก้าว
เพื่อให้เข้าระยะหวังผล ถ้าผมตีพลาดเลยไปเกี่ยวกิ่งไม้ หมายแตกไม่ได้ตัวแน่ๆ ถ้าผมพลาดตีไม่ถึง
เจ๊เอฟมันซ้ำแน่ๆ เข้าระยะหวังผล นิ้วหัวแม่โป้งกดฟรีสปูล..

" ควับ....! " ป๊อบเปอร์ตัวนั้นลอยแหวกอากาศเสียบซอกขอนไม้พอดี เหมือนโม้..

" ป๊อบ .. "

" ตูม...! "  เพียงแค่เหยื่อขยับทีแรกกระสูบโทนตัวงาม ดูดเหยื่อเข้าปากทันที สาย PE ไหลออกจากรอกตามกระแสน้ำ
เรี่ยวแรงมันร้ายกาจกว่ากระสูบอ่างล่างมากมายนัก น้ำใสไหลเย็นเห็นตัวปลา ผมมองเห็นเหยื่อติดปากปลา
แน่นไม่หลุดแน่นอนตั้งแต่รั้งกันยังไม่ได้ครึ่งทาง

....หันหน้าไปมอง เจ๊เอฟ

" ปลากู อีอ้วน ปลาขโมย " เจ๊เอฟทำหน้าทำตาไม่ถูกเมื่อเห็นว่าอะไรเกิดขึ้น

...กระสูบตัวนั้น เป็นปลาตัวแรกของเช้าวันนี้ เปิดทริปของวันที่สอง ได้อย่างสวยงาม
ข้ามลำน้ำกลับมาพี่พักขึ้นเรือเดินทางต่อไปยังจุดมุ่งหมายของเรา

+++++

" แก่งงาช้าง " ระยะทางจากแคมป์นั่งเรือไปเรียกว่าห่างกันแค่ปากกับจมูกนี่เอง ถ้าไม่มีเหลี่ยมเขาบังก็มองเห็นกันตรงๆได้เลย
จะเดินเท้ามาจากกำแพงเมืองจีนก็ได้ แต่ต้องมีบางช่วงที่ไต่หน้าผาให้เสียวหัวใจกันเล็กน้อย
เส้นทางน้ำขับสวนแก่งขึ้นไปก็ไม่ได้โหดร้ายอะไรเลย นั่งกันสบายๆไม่ต้องลุ้น สูบบุหรีครึ่งมวนก็ถึง
จุดหมายที่เราตั้งใจไว้ จุดที่สูงที่สุดที่จะเอาเรือทวนกระแสน้ำขึ้นไปได้ ที่สุดของแก่งกระจาน ที่สุดของลำน้ำเพชร
และแล้วพวกเราก็มาถึง

"แก่งงาช้าง " จากสภาพภูมิประเทศ เป็นแก่งแคบๆกว่างเพียงไม่มี่เมตร
แต่ก่อนที่จะเข้าถึงตัวแก่งจะต้องผ่านก้อนหินยักษ์ที่ขวางทางน้ำมาตั้งแต่ บรรพกาลเป็นทางคดเคี้ยว
ตัวแก่งไม่มีความลาดชัน เพียงแต่ความโหดร้ายของแก่งนี้มีเพียงแค่ความสูงจากด้านบนกับด้านล่างแทบจะ
เป็นมุมฉาก บวกเข้ากับกระแสน้ำที่บ้าคลั่ง ทำให้มันเป็นแก่งที่เลื่องเชื่อทำลายทุกอย่างที่พยายามจะข้ามไป

" จากนี่เรือขึ้นไม่ได้แล้ว ถ้าจะไป ต้องแบกเรือข้ามไป  น้ำขนาดนี้ไม่มีเรือหรือแพจะสวนน้ำขึ้นไปได้ เป็นจุดที่สูงที่สุดที่เรือขึ้นมาได้แล้ว " พี่เอ๊ะย้ำมาอีกที

..คณะ เดินทางของเราประสบความสำเร็จในภารกิจหลักแล้ว พวกเรามาถึง พิชิตสิ่งที่มุ่งหวังอันดับที่ 1 ได้แล้ว ..

" ปลาเกมส์ มาเยือน แก่งงาช้าง สุดยอดแห่งแก่งกระจาน "
พวกเรามิอาจบรรยายความภูมิใจในการเดินทางครั้งนี้ได้แต่ทุกอย่างไม่ได้จบลง เท่านี้นี่แค่ ภารกิจแรก

..จากแก่งงาช้าง เราพักผ่อนถ่ายรูปหมู่ แล้วก็เตรียมเหยื่อเตรียมของเดินทางมุ่งหน้าขึ้นสู่ สามแยกบางกลอย
ก่อนที่จะเลยขึ้นไปพิชิตผาน้ำหยดเป็นเป้าหมายสุดท้าย.

เส้นทางจากแก่งงาช้างไปสามแยกบางกลอย เราจะต้องเดินเท้าบนโขดหินแง่หิน ไต่หน้าผากันบ้างประปรายพอให้เสียวหัวใจเล่น
มีปีนป่ายเถาวัลย์ รากไม้ เหมือนในหนังผจญภัยที่เคยดูตอนเด็ก คนเมืองตีนแดงตะแคงตีนเดินอย่างผม

เหมือนเด็กหัดเดินเพิ่งจะตั้งไข่ พี่ทิดเป็นพี่เลี้ยงนำทางผมตลอดทาง พวกพี่โจ พี่เอ๊ะ ลุงน้อย เดินล่วงหน้าไปลิบๆแล้ว
พวกลุกป่าอย่างเค้า เดินตีนเปล่าๆเปลือยๆ ผมมองดูแล้วเหมือนกับเอาธาตุทรหดทุกชนิดมาหลอมรวมกันเป็นคนขึ้นมา
ไม่หนาว ไม่ร้อน ไม่เจ็บ ไม่ปวด ไม่บ่น มีแต่รอยยิ้มและดวงตาที่เป็นมิตรเท่านั้น ..

.ชีวิตผมไม่เคยเดินป่าแบบนี้ เต็มที่ก็เดินป่าจากในหนังสือ เดินห้าง เดินตกปลาตามห้วยหนองคลองบึงต่างๆ
วันนี้คือของจริง มันยากลำบากเหน็ดเหนื่อยกว่าที่ความคึกคะนองของผมจะกลบมันลงไปได้
แต่นี่คือสิ่งที่ถวิลหาโหยหาให้มาเติมเต็มความสุขของผม " ความสุข บนความ ยากลำบาก "
สบายมาซะเคย มาลองแบบนี้ดูบ้างสนุกดีไปอีกแบบ

ผมเหาะเหิรเดินอากาศ หกคะเมนกลิ้งโคโล่ ลื่นล้มก้นจ้ำเบ้า หัวคะมำ ไปกี่ทีไม่ทราบได้ ระบบไปทั้งตั้ว
มีแต่เสียงหัวเราะและรอยยิ้มจากด้านหลังมาทุกครั้งที่ผมหันไปมอง..

" ไหวไหม " พี่ทิดถามขึ้นทุกครั้งที่ผมเจ็บตัว

" ไหว " อุตส่าห์ฟิตร่างกายมาสองสามเดือน  จริงๆแล้วทำเก็บอาการแอ๊คท่าไปอย่างนั้น...

...และแล้วหลังจากกลิ้ง ไม่เป็นท่าอีกสองสามครั้ง ผมก็บรรลุถึง สามแยกบางกลอย..

..ถ้าหากเราหันหน้าเข้าหาเทือกเขาตะนาวศรีที่สูงเทียมฟ้า ลำน้ำเพชรเย็นยะเยือกจะหลั่งไหลมาจากทางด้านซ้าย
ลำน้ำบางกลอยอบอุ่นจะไหลหลั่งมาด้านฝั่งขวา เป็นที่กระแสน้ำอุ่นกับน้ำเย็นไหลวนมาบรรจบกัน..

...ความงดงามตรา ตรึงผมอยู่ในขณะนี้ช่วยกดทับ ความหนื่อยล้าพี่พยายามทำงานได้ไม่สะดวกนัก
แทบจะเรียกได้ว่าพอได้เห็น พอได้ชม พอได้ยล พอได้เหยียบย่าง ความอ่อนล้าโบยบินไปแทบจะปลิดทิ้ง.

+++

ตามชมยาวๆเลยครับ

+ 100 ครับ สุดยอดทริปจริงๆครับ 

+สุดยอดจิง ๆ 

+ ลำน้ำสวยงามครับ

++ มันที่สุด 

พูดได้คำเดียวว่า "สุดยอด"