[+]เซ่อ นี่ เล่อ...ซาละวะ ด้วยรักและมาลาเรีย[+]: SiamFishing : Thailand Fishing Community

[+]เซ่อ นี่ เล่อ...ซาละวะ ด้วยรักและมาลาเรีย[+]

เกงเลก้นโหว่(2222

)

คห.176: 12 ธ.ค. 50, 22:38

น้าอาร์ทสวัสดีค่ะ วันนี้นอนดึกจังเลย

++++

จะเก็บความทรงจำไว้จนกว่าจะได้กลับมาพบกันอีก

ไม่ว่าวันเวลาจะนานแค่ไหนก็ตาม

เกงเลก้นโหว่(2222

)

คห.177: 12 ธ.ค. 50, 22:39

เกงเลก้นโหว่(2222

)

คห.178: 12 ธ.ค. 50, 22:41

ทุกรอยยิ้ม

เกงเลก้นโหว่(2222

)

คห.179: 12 ธ.ค. 50, 22:45

ขออนุญาต... ภาพนั้นคือ ตรีนตูเอง ยิ่งกว่าคนทำสวนอีกนะนั่น
กลับมาเลยจัดการล้วงแคะ แกะ ตัด ทิ้ง จนสภาพดูดีขึ้นเยอะ
หลังจากปล่อยให้อินเทรนด์มาตั้งแต่เกาะช้างครั้งแรกแล้วอ่ะ

+++

ทุกเสียงหัวเราะ ทุกเช้าค่ำ

เกงเลก้นโหว่(2222

)

คห.180: 12 ธ.ค. 50, 22:47

ไปปะม่าอีกรอบจิ่พี่บุ๊ง ฮี่ ๆ ๆ คราวนี้จะไปดักปล้นถึงหน้าบ้านเลย

++++

ทุกบทเพลงที่ขับขาน ยังคงกึกก้องอยู่ในหัว

เกงเลก้นโหว่(2222

)

คห.181: 12 ธ.ค. 50, 22:48

หนังไอ้โจ้เคยอวสานง่าย ๆ ที่ไหนไม่มี

... ว่าแต่นี่คือตัวอะไรง่ะ ขายุ่บยั่บไปหมดเลย เย้ย ๆ ๆ

** อิอิ ลืมใส่ภาพ และตอบกระทู้ข้างล่างว่า นี่แหละตรีนซินเดอร์เรล่า
หารองเท้าใส่ยากสุด ๆ นิ้วชี้มันออฟไซค์ตลอด

***

เกงเลก้นโหว่(2222

)

คห.182: 12 ธ.ค. 50, 22:51

สุดยอดของความใสมากเลยโต้ แบบว่าผ้าขาวจริง ๆ อ่ะ
เอาลูกไปเลี้ยงที่นี่ดิ่ เชื่อได้เลยว่าพื้นฐานทางจิตใจจะดี
แต่สังขารเอ็งอาจจะโรยราเร็วถ้าต้องเดินขึ้น ๆ ลง ๆ บ่อย ๆ

++++

รถมาขนสัมภาระแล้ว พวกเราค่อย ๆ เดินออกจากหมู่บ้าน
ทักทายและร่ำลาทีละบ้านที่เดินผ่าน จนถึงบ้านอะมือ

อะมือลงจากบ้านมากอด แล้วก็ร้องไห้

เอาอีกแล้วคับพี่น้อง แอบน้ำตาเล็ดตามอีกแล้วครับท่าน

เกงเลก้นโหว่(2222

)

คห.183: 12 ธ.ค. 50, 22:56

โอ้ววว

น้าอู๊ดนอนดึกจังเลยค่ะ ขออนุญาตถาม
บ้านน้าอู๊ดอยู่จังหวัดอะไรคะ

+++

ต้นมักกะลิงผล... ระหว่างที่หยุดทัพกันที่บ้านผู้ใหญ่บ้าน

เกงเลก้นโหว่(2222

)

คห.184: 12 ธ.ค. 50, 23:00

อะมือ น้อง ๆ และ เพื่อน ๆ ก็เดินมาส่งอีกครั้ง
ยืนกอดโจ้อยู่อย่างนั้นแสนนาน จนกระทั่งได้เวลาเคลื่อนทัพอีกครั้ง
อะมือ ร้องไห้อีกรอบ...แทบจะปล่อยโฮตามเด็ก เห็นเด็กร้องแล้วจ๋งจ๋านง่ะ
ถ้าอยู่นานกว่านี้ไอ้โจ้ไม่เดินน้ำตาหยดเป็นทางเลยเหรอ..?

ในที่สุดก็ต้องจากกัน

เกงเลก้นโหว่(2222

)

คห.185: 12 ธ.ค. 50, 23:04

ไม่มีภาพล่ะดีแล้วค่ะน้า mr_nony ไม่งั้นดูแล้วน้ำตาซึมเหมือนตอนลามาลีที่ห้วยน้ำรินแน่ ๆ เลยค่ะ

อือ ที่จริงแล้วเราสามารถทำอะไรได้หลายอย่างโดยที่ไม่ต้องไปอยู่ถึงนู่นนะโต้

+++

พวกเราก้าวเดินออกจากหมู่บ้าน มีตัวแทนเยาวชนเดินไปส่งพวกเรา

เกงเลก้นโหว่(2222

)

คห.186: 12 ธ.ค. 50, 23:07

เส้นทางนี้ถ้าจำไม่ผิด น่าจะเป็นเส้นทางเดียวกันกับในภาพที่เคยได้ดูเป็นตัวอย่างตอนหน้าฝน

เกงเลก้นโหว่(2222

)

คห.187: 12 ธ.ค. 50, 23:19

555 ตามสบายเลย จะไปนอนเหมือนกัน พรุ่งนี้จะมาแปะต่อให้เสร็จล่ะ

+++++

ระหว่างทาง ตัวแทนเยาวชนที่มาส่งก็กล่าวขอบคุณ และขอพระจากพระเจ้าให้พวกเราเดินทางปลอดภัย

เกงเลก้นโหว่(2222

)

คห.188: 12 ธ.ค. 50, 23:22

พี่หมวย 555+ มาทันพอดี ปิดค่ำคืนนี้ด้วยภาพน้อง ๆ ที่เดินมาส่งพวกเรานะคะ
แล้วพรุ่งนี้จะพาลงไปเที่ยวน้ำตกนิรนาม แต่แอบตั้งชื่อว่า น้ำตกโป๊ะโลโก และ น้ำตกซะละวะ
ขอบอกว่างามสุด ๆ เลยค่ะ

ยังไม่จบ ยังไม่จบ ยังไม่จบ ยังไม่จบ ยังไม่จบ ยังไม่จบ ยังไม่จบ ยังไม่จบ ยังไม่จบ ยังไม่จบ ยังไม่จบ ยังไม่จบ ยังไม่จบ ยังไม่จบ ยังไม่จบ ยังไม่จบ

เกงเลก้นโหว่(2222

)

คห.189: 13 ธ.ค. 50, 10:04

ทำตาปิ๊บ ๆ ๆ ผบ. น่าจะใจอ่อนลดโทษให้กึ่งนึงนา....พี่บุ๊ง

(แบบว่ายิงแสกหน้าทีเดียว จะได้ไม่ทรมานอ่ะค่ะ)

อย่าเพิ่งกลับบ้านนะคะน้าฟีล ยังเหลืออีกประมาณ 2-3 หน้าค่ะ

เพื่อให้ได้อารมณ์สุด ๆ น้านุ๊กต้องเดินขึ้นไปช่วยกันเอาพี่ช่อนขึ้นจากบ่อนะคะ

+++

จากตอนที่เดินขึ้นมาถึงหมู่บ้าน จะมีอยู่ช่วงหนึ่งก่อนถึงประตูที่กั้นวัวด่านแรก
ข้างทางเป็นหุบเขาลึกลงไป เราได้ยินเสียงน้ำตกดังกระหึ่มขึ้นมา
พยายามที่จะมองลงไปหาต้นเสียง แต่เราไม่เห็นแม้แต่ธารน้ำ
จึงเป็นที่มาให้พวกเราลงไปค้นหาตอนขากลับ

เกงเลก้นโหว่(2222

)

คห.190: 13 ธ.ค. 50, 10:05

เดินข้ามลำน้ำใส ๆ เห็นรากไม้ที่จมอยู่ใต้น้ำอย่างชัดเจน
เดินตามพี่ชัย น้องต้นข้าว (ลูกพี่ชัย) และน้อง ๆ เยาวชนซะละวะ
ผ่านน้ำตกชั้นน้อย ๆ ลึกเข้าไปเรื่อย ๆ

เกงเลก้นโหว่(2222

)

คห.191: 13 ธ.ค. 50, 10:07

ยิ่งเดินเข้าไปไต่ระดับความสูงผ่านชั้นน้ำตก
เรายิ่งได้พบกับความงามอันพิสุทธิ์ของธรรมชาติที่นี่
ทุ่งใหญ่นเรศวรฝั่งตะวันตก

เกงเลก้นโหว่(2222

)

คห.192: 13 ธ.ค. 50, 10:07

ใกล้จะถึงสิ่งที่เราเดินตามหาแล้วค่ะ

เกงเลก้นโหว่(2222

)

คห.193: 13 ธ.ค. 50, 10:09

และสุดท้าย เราก็มาหยุดกันอยู่ที่นี่

น้ำตกเบื้องหน้าไหลลงมาจากหน้าผาที่เงยหน้าขึ้นไป

ก็ยังมี่สายน้ำไหลลดหลั่นลงมาตามชั้นความสูง

ถ้าหน้าน้ำหลากน้ำคงจะไหลเต็มผาเลยทีเดียว

เกงเลก้นโหว่(2222

)

คห.194: 13 ธ.ค. 50, 10:11

ไม่รู้จะพูดยังไงนอกจาก...โชคดีจริง ๆ ที่ได้มาที่นี่

น้ำตกนิรนามน่าจะมีชื่อเรียกตามหมู่บ้าน คือน้ำตกซะละวะ

แต่แอบเรียกว่า น้ำตกโป๊ะโลโก

เกงเลก้นโหว่(2222

)

คห.195: 13 ธ.ค. 50, 10:11

ของจริงสวยงามกว่านี้ ร้อยเท่า พันเท่า

โจ้ทำหน้าที่เก็บภาพมาถ่ายทอดได้เท่านี้จริง ๆ

เกงเลก้นโหว่(2222

)

คห.196: 13 ธ.ค. 50, 10:13

ความสุขที่สุดจะบรรยายของมิววี่

ชาวบ้านบอกว่า พวกเค้าจะมาดำน้ำแทงปลาในตอนกลางคืน

เพราะปลาจะอยู่นิ่งไม่ว่ายหนีเหมือนตอนกลางวัน

อิอิ เหมือนชอปปิ้งเลย

เกงเลก้นโหว่(2222

)

คห.197: 13 ธ.ค. 50, 10:15

พักเหนื่อยกันชุ่มใจ น้อง ๆ ก็ขอตัวกลับสู่หมู่บ้าน

ประทับใจน้ำตาจะเล็ดแล้วเล็ดอีก แต่แว่.....

สัญญาณแฟกซ์ของแต่ละคนเริ่มมา

จึงเริ่มกัดฟันเดินกันต่อไป

เกงเลก้นโหว่(2222

)

คห.198: 13 ธ.ค. 50, 10:28

เดินต่อกันจนมาถึงหน่วยสาละวะ
ทำไมถึงเร็วจัง แถมทางลงก่อนจะถึงหน่วยสุดแสนจะชันและลื่นก้อนกรวด หินเล็ก หินน้อย
หากวิ่ง ๆ มาแล้วเบรคคงได้หัวทิ่มลงไปกองด้านล่างเป็นแน่แท้ ย้อนคิดไปถึงวันที่เราเดินทางขึ้นมา
เอาแรงจากไหนมาก้าวจนข้ามผ่านไปได้

พักกินข้าวกลางวันกันที่หน่วย ทุบหม้อข้าว หม้อแกงเป็นครั้งสุดท้าย
จากนี้เราจะไปกินมื้อค่ำกันในตัวเมืองสังขละบุรี อาหารกลางป่ามื้อนี้
จึงเป็นมื้อที่อร่อยและคละเคล้าไปด้วยเสียงหัวเราะของพวกเรา

พี่ชัยส่งช้าง ม้า กระตื้บโลงให้เราคนละอึก ก่อนหน้านั้นซัดน้ำพริกกระเหรี่ยงเข้าไป
ความซ่า + สุคนธ์ ที่แผ่ซ่านในกระพุ้งปาก ทำเอาแทบพ่นไฟออกมาได้เลยล่ะ

จากนั้นก็เดินกันต่อไปความรู้สึกง่วง ๆ และพี่น้องร่วมชะตากรรมก็เงียบ ๆ
หรือจะเป็นฤทธิ์ของช้างม้าที่ไม่ได้ตื้บโลง แต่เป็นช้างกระตื้บเรานั่นเอง

เกงเลก้นโหว่(2222

)

คห.199: 13 ธ.ค. 50, 10:36

ขอบคุณค่ะน้า sico7491 เพลงนั้นไม่ได้ฟังมานานมากแล้ว (ต้นฉบับที่ผู้ชายร้องก็เพราะเช่นกัน)

++++

เดินสวนกับรถของ อบต. ที่ซื้อไข่กลับมา
เค้าบอกว่า ที่บ้านกินวันละแผง

เพราะลูกที่บ้าน เอ่อจำไม่ได้ว่า 7 หรือ 11 คน

จากนั้นเราก็เดิน เดิน เดิน แล้วก็เดิน
พี่ชัยไม่พาเลาะน้ำตก แต่ให้เดินไปตามทางออฟโรด
ข้ามเขาลูกแรก ช่วงก่อนจะถึงได้ยินเสียงพี่ข้างหน้า
ฮิ้วววววววววววววววววววววววววว์ ดังมา ในใจก็คิดว่า
ถ้าไม่เจอเนินตั้งฉาก ก็คงจะเจอทางออก

สมมติฐานในข้อแรกเป็นจริง

ขำก็ขำ
สัญญาณแฟกซ์หลายคนก็จ่อตรูด รีบเดินให้ถึงปลายทางกันเร็วที่สุด
เดินลงเนินสุดท้ายคิดว่าโชคดีแล้วที่วันแรกไม่ได้ขึ้นเนินนี้มา
ทางลงที่ทอดยาวและตัดดิ่งเพื่อย่นระยะทาง แสนทรมานหัวใจซะจริง ๆ

พ้นออกมาได้ก็วิ่งตรงดิ่งเข้าห้องน้ำ....

เซ็งเป็ดกระดาษดันติดซะอีก

เก็บไว้ตอนเช้าอีกวันนึงก็ได้ฟระ

เกงเลก้นโหว่(2222

)

คห.200: 13 ธ.ค. 50, 10:44

ออกมานอนรอรถที่จะมารับสภาพพวกเราก็เป็นเช่นนี้

ระหว่างอยู่ท้ายรถขณะเข้าเมืองสังขละฯ ก็ฮากันแบบที่ว่า
ไม่น่าเชื่อว่านี่คือคนกลุ่มเดียวกับที่เข้าไปอยู่ในหมู่บ้าน

แล้วค่ำคืนนั้น พวกเราเข้าพักที่บ้านครูกอ ทานอาหารค่ำที่บ้านพี่ชัย
ล้อมวงใหญ่ ๆ กันที่ระเบียงบ้านพี่ชัยสูงจากพื้นดินเกือบ ๆ 3 เมตร
กินเสร็จก็เคลียร์พื้นที่สรุปผลงาน หาจุดดี จุดด้อย ที่ต้องนำมาปรับปรุงกันในคราวต่อไป

พี่น้องคับ ขณะที่กำลังเป็นการเป็นงาน มีเสียงวัตถุตกจากเพดานลงมาอยู่ตรงหน้าพี่คนหนึ่ง
ซึ่งนั่งอยู่ห่างจากโจ้ประมาณ 3 ช่วงตัว เสียงดัง ตั้บ ๆ ไวกว่าที่สมองจะประมาณผล
เสียงกรี๊ด และวงแตกฮือไปคนละทิศ ไอ้โจ้เด้งจากที่นั่งไปอยู่ให้ไกลจากวัตถุนั้น

ตุ๊กแกน้อยตาแป๋ว ยังนอนจุกอย่างไม่รู้ตัวว่าทำไมทุกคนต้องกรี๊ดและวิ่งกระเจิง

ปิดท้ายได้อย่างประทับใจถึงขนหัวกับอาการแต๋วแตกของตัวเองจริง ๆ