ถึงผานกเค้าอีกครั้ง ไม่เคยขึ้นรถกลับกรุงเทพที่นี่เลยจริง ๆ

บ่าย 3 ก็ขึ้นรถ ป.1

พระช่วย ขับได้หวานเย็นมาก ถึงกรุงเทพ 5 ทุ่มครึ่ง
ขับแบบกูไม่รีบ ไปเรื่อย ๆ จน
ป. 1 อะไรเนี่ย รู้งี้นั่งรถไปต่อขอนแก่นยังจะไวซะกว่าอีก

ต่อให้หนวดหงอกก็จะไม่หยุดตามฝันค่ะ 

เพ่เบนซ์หวาดดีค๊าบบบ เห็นพี่มีความทุกข์ น้องก็สุขจายยย กร๊ากกกก 

----//----

ถึงให้เป็นโรงเรียนที่ฝึกการเดินป่าแห่งแรกในชีวิตดำ เซ็กซ์ สเปคลิง
แต่ภูกระดึง ก็ยังเป็นโรงเรียนที่มีความรู้ และสิ่งดี ๆ ให้กับโจ้ไม่มีที่สิ้นสุด
ภูเขายอดตัดรูปหัวใจ จะเป็นความรักครั้งแรกของโจ้ตลอดไปตราบนานเท่านาน

ขอบคุณทุก ๆ ท่านที่ติดตามชมตั้งแต่หน้าแรก
อยู่เป็นเพื่อนช่วยกันปั่นให้กระทู้แข็งขึ้นมาได้หลายหน้า

ขอบคุณทุก ๆ คนค่ะ

  ขอบคุณน้า kkkit  ค่ะ 

แฮก อีสาน แปลว่า แรก , 1
ซึ่งบังเอิญมาตรงกับอาการของพวกเรา แฮกเดียวไม่พอ ขอหลายแฮกหน่อยค่ะน้าหรั่ง 

พี่หมวย คราวนี้โจ้แบกของกลางขึ้นไปถึงซำกกโดน
เปลี่ยนให้เพื่อนแบกต่อ แป๊บเดียวได้เรื่องค่ะ ตะคริวกินเพื่อนทันที 

งั้นก็อย่ากลับมาเลย ตูมะอยากสุกง่ะเพ่เบนซ์  ฮี่ ฮี่ ฮี่

-------------------------

ว่าแต่พร้อมกันหรือยัง กับสิ่งที่ขาดหายไป ฮู่ ฮี่ โฮ่ 

เครเลย เด๋วคืนนี้มาต่อเวอร์ชั่นโดด

ขอบคุณน้านุ๊ก ทรหดมาก ๆ เลยค่ะ 

เวอร์ชั่นโดดมีอีกหลายภาพเน้อออออ

ลืมโดดที่หมอชิตง่ะ 

เลยมาเริ่มกันที่ผานกเค้า

พยาบาลของฉ๊านนนน ดู๊ ๆ ๆ ๆ   

พี่เดือนไม่ยอมแพ้

งานนี้ใครถ่ายตอนตัวลอยไม่ได้ พยาบาลแอนตั้งฉายาให้ว่า

>>>>>>>>>>>>  ยาจก  <<<<<<<<<<<<<<

แต่มือ 1 คือ โบ บิซ คนนี้ล่ะ ได้ทุกช็อต

ต้นโรคกระเพาะ ก็ไม่ยอมคับ

ตัดมาที่ซำแฮก พี่วัฒน์ได้ใจมาก ๆ

พยาบาลของหนู 

พี่ต่อ หรือ อาบ๊อ ของน้อง ๆ

โอเค๊ เด๋วไปต่อที่บ้านนะคะ

สวัสดีค่ะคุณมังกรทอง ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมภูกระดึงค่ะ 

ขอบคุณ และ รู้สึกดีที่กระทู้ส่งผ่านความอบอุ่นไปถึงน้าตุ๊ก ตุ๊กด้วยค่ะ

น่าอิจฉาน้า mr_nony  ที่ได้อยู่ใกล้ ๆ ภูกระดึง
หลาย ๆ ครั้งที่โจ้ไปเริ่มต้นการเดินทางสู่ยอดภูฯ จากท่ารถ ป.2 ตอนตี 4 ค่ะ 

หลอนค่ะพี่มาด เรื่องพี่สหายพันตา เช้ามากลัวแกจะเดินมาขอดูกระเดือกมากเลย
อยากไปเขื่อนปราณ อยากเจอพี่มาด พี่อ๊อด
ขอบคุณที่ชอบกระทู้ของโจ้ค่ะ 

ขอบคุณน้าเบิร์ดค่ะ 

  น้าวินตร๋า...หยิบยาดมมาโดดด้วยกันต่อนะคะ 

เมื่อคืนป้อก มัวแต่ไปวิวาทกับคนในเว็บอื่นอยู่ วันนี้มาต่อแล้วค่ะ 

พี่ใหญ่คะ ถ้ามีเวลาปีหน้าจัดทริปไปวิ่งหนีช้างป่ากันนะคะ 

พี่นก หนังไก่น่ากินมาก ๆ เลย อ่ะซี๊ดดดด 

น้าฟีลค๊าบบบ มาแย้วววค๊าบบบ 

สวัสดีค่ะน้า NaiiB  กลัวสิ่คะ เด๋วแปะภาพต่อ ๆ ไปจะเล่าเรื่องที่ได้รับฟังให้อ่านเรื่อย ๆ นะคะ
มีเวลาว่าง ๆ ก็นำประสบการณ์มาแบ่งปันกันได้เลยนะคะ 

ขอบคุณน้องสาว พี่ลืมตอบไป ใบประกาศยังมีอยู่ค่ะ ยังมีทุกอย่างเหมือนเดิมเลย
ส่วนห้องพักผ่อน อยากให้แยกส่วนแห้งและเปียกออกจากกัน
เป็น Open Air ยิ่งดี
อ้าว...นั่นมันห้องน้ำนี่หว่า 5555 พี่ชอบแบบธรรมชาติ ๆ อ่ะจ๋อม
โทนสีอยากให้เป็นแนวอุ่น ๆ ยามแดดบ่าย ๆ ส่องเข้ามา เหมาะกับการจิบชา
และพักผ่อน สีครีม ขาว เฟอร์ฯ เป็นสีน้ำตาลแก่ มีสีเขียวของไม้ประดับแซมนิดหน่อย
ชั้นหนังสือสีขาวที่เจาะลอยอยู่กับตัวผนัง หรือตะกร้าหวายสี่เหลี่ยมวางหนังสือกับพื้นห้อง
มีตู้เก็บผู้ชายสัก 5 คนก็ดีนะ อืม  ๆ ๆ แล้วก็บอร์ดไม้ก๊อกสำหรับปักหมุดโปสการ์ดด้วยค่ะ
อีกแนวนึงก็อยากให้เป็น Retro สีเขียว แดง น้ำตาล โคมระย้าเก่า ๆ เพดานสูง ๆ ไปเลยอ่ะ 555+

น้าไซโคคะ ยังไม่จบค่ะ ยังมีต่ออีก 

ไม่ให้ ไม่แบ่ง งุงิ หนังไก่เค้า ใครอย่าแตะนะป้าหยวก   

***ข้ามคำตอบน้าโตยะไปได้อย่างไรเนี่ย***
กว่าจะได้กลับไปร้อยเอ็ดก็คงกลาง ๆ ปีหน้าเลยค่ะน้าโตยะ
ขอบคุณ และปลื้มมาก ๆ ที่น้าโตยะติดตามชมทุกภาพ
รู้สึกเหมือนทรมานคนดูสุด ๆ ที่บ้าพลังแปะภาพแทบทุกช็อตทุกย่างก้าว
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ 

โดนหลายคนค่อนขอดว่า ชุดทำงานเหมือนโจรกว่าแต่งตัวไปเที่ยวเยอะ 

ขอเริ่มใหม่ที่ทางเดินขึ้นนะคะ

เดินตามขึ้นมาคนสุดท้าย ก็มีคำสั่งให้กระโดด
เหนื่อยจนลมออกตรูดแต่ก็ยังไหวล่ะน่า

(แบล็ค ของกลางก็อยู่ในเป้ด้วย  )

ถึงซำแฮกก็ซดเกลือแร่กันเลยทีเดียว

อิอิ เมื่อก่อนเค้าทำท่า I Need Somebody ง่ะลูลู่

หมดสภาพไปตาม ๆ กัน

กม. 1


++

การมีนักท่องเที่ยวพลัดตกหน้าผา ไม่ว่าจะยามเช้าที่ผานกแอ่น
หรือ ยามเย็นที่ผาหล่มสัก หรือ ผาต่าง ๆ พวกเราเรียกกันว่า

การเข้าเวร

ไม่ใช่ตัวตายตัวแทน แต่เป็นเพราะไม่ทันระมัดระวัง
เนื่องจากตัวหน้าผาเป็นหิน มีน้ำค้างเกาะเปียกชื้น
เมื่อเจอรองเท้าโดยเฉพาะพื้นยางดิบก็อาจจะทำให้ลื่นลงไป

อีกหลายกรณีก็เช่น หน้ามืด วูบ ลมแรง ต่าง ๆ นี่ล่ะค่ะ

กม. 2

- - - // - - -

ครั้งแรกที่ไปถึงเวลา ตี 3 ลุงมอร์ไซค์ที่ผานกเค้า ถามเราว่า

มาทำไม ไม่กลัวช้างเหรอ เพิ่งเหยียบพระตาย (มรณะภาพ) ไป 2 รูป

โหลุงมาถึงแล้วจะให้กลับได้ไงกัน  เสียฟอร์มแย่เลย

พอแถกเหงือกขึ้นไปถึง ซำกอซาง ป้าลักษณ์ก็เล่าให้ฟังว่า

ห้ามท่านแล้วแต่ทั้ง 3 รูปบอกว่า อาจารย์ให้มาฝึกวิชา
ถ้าช้างมาก็ดี อาต มา จะขี่ คอขึ้นไปให้ดู

ด้านบนพี่ ๆ เจ้าหน้าที่ก็เล่าให้ฟัง ในค่ำคืนที่เช่ากีต้าร์มาเล่นหน้าเต็นท์

ทุกคนไม่ค่อยอยากพูดถึงเรื่องนี้ เพราะเตือนแล้ว ห้ามแล้ว
แต่พระทั้ง 3 รูปก็ยังดื้อดึงที่จะไปปักกลด ณ ลานวัดพระแก้ว

เช้าวันหนึ่ง นักท่องเที่ยววิ่งมาตามเจ้าหน้าที่
เพราะพบศพพระ 2 รูป และอีก 1 รูปลงจากต้นสนไม่ได้

พระที่รอดมาได้ 1 รูปเล่าว่า

ได้ยินเสียงช้างมาตอนกลางคืนขณะนั่งสมาธิ
และเตะพระในกลดแรกจนมรณะภาพ
2 องค์ที่เหลือจึงนั่งอยู่อย่างเงียบ ๆ

ครั้นพอเสียงเงียบ พระอีก 1 รูปก็ส่งเสียงถามว่า
"มันไปกันหมดหรือยัง"
เท่านั้นล่ะ พี่ใหญ่ย้อนออกมาอีกครั้งและรุมเหยียบพระรูปที่ส่งเสียง
ส่วนองค์ที่เหลือวิ่งหนีและปีนขึ้นไปอยู่บนต้นสนกิ่งที่ยืนออกไปริมหน้าผา
จนเช้ามีนักท่องเที่ยวไปชมพระอาทิตย์ขึ้น จึงได้ร้องขอความช่วยเหลือ
ศพถูกลำเลียงลงมาตามเส้นทางที่เราเดินขึ้นไปนั่นล่ะค่ะ 

อิอิ เด๋วจะตามไปดูตัวแห้วนะลูลู่คุง 

++++

ปีที่คนเยอะมาก ๆ คือปีที่มีซีเกมส์ที่เชียงใหม่ และ เอเชียนเกมส์ในกรุงเทพ