เอาละครับ ในขณะที่เค้าออกไปตกปลาหมอกัน

ผมจะขออนุญาตเกริ่น ถึงเรื่องที่พัก ไว้เป็นข้อมูล สำหรับคนที่สนใจนะครับ

แพคลองหยาฯ ผมเรียกสั้นๆ อย่างนี้ละกันนะครับ

เป็นแพที่เจ้าหน้าที่ประจำศูนย์ ช่วยกันสร้างขึ้น เพื่อรองรับนักท่องเที่ยว

โดยรายได้ทั้งหมด จะเป็นรายได้เสริม ให้กับเจ้าหน้าที่ประจำศูนย์ ที่ช่วยกันดูแลแพแห่งนี้ครับ

ตัวแพ จะมีทั้งหลังเล็กและหลังใหญ่ หลังใหญ่ที่สุด มี 3 ห้องนอน นอนได้ห้องละ 2 คน หลังรองลงมา มี 2 ห้องนอน

และมีหลังเล็กคือหลังละ 1 ห้องนอน อีกประมาณ 4-5 หลัง

สำหรับอัตราค่าบริการ สำหรับทริพผม ค่าใช้จ่ายคนละ 600 บาท/คืน โดย ราคา 1 คืนรวมอาหาร 3 มือแล้ว

สำหรับทริพนี้ ผมนอนกัน 2 คืน ค่าใช้จ่ายเรื่องที่พัก + อาหาร เบ็ดเสร็จก็  1200 บาท/คนครับ

สำหรับห้องน้ำ เป็นเรื่องแปลก สำหรับเขื่อนแห่งนี้ ตั้งแต่ผมมีโอกาสมาครั้งแรกผมก็แปลกใจแล้ว

ห้องน้ำที่เขื่อนแห่งนี้ จะต้องสร้างบนฝั่งเท่านั้น (เขื่อนอื่น ทิ้งลงน้ำนั่นแหละ)

สำหรับห้องน้ำ ที่นี่ จะอยู่ข้างบนครับ คือต้องเดินขึ้นไป จะเป็นห้องน้ำแบบโถชักโครก สะดวกสบายมากมาย สำหรับสาวๆ










 

สำหรับเรือที่จะเดินทางจากท่าเรือ - หน่วยคลองหยา

เป็นเรือหางยาว วางเครื่องดีเซล ขนาดใหญ่ครับ

ใช้เวลาเดินทางประมาณ 2 ชม. มีหลังคา สแลน กันแดดให้ครับ

สนนราคา ค่าเดินทาง ของทริพอื่นผมไม่ทราบ แต่ทริพผมตกลงกันที่ราคา 4500 บาท(ไป-กลับ)

โดยเรือจะต้องเสียเวลาจอดรอ 1 วัน เค้าขอ ค่าเสียเวลาอีก 500 บาท

ทั้งหมดทั้งสิ้น ค่าใช้จ่ายสำหรับเรือใหญ่ ทริพนี้ 5000 บาทครับ เรือสามารถ บรรทุกคนได้ประมาณ 10-12 คน/ เที่ยวครับ

ระหว่างที่อยู่ที่แพ สามารถ ขอให้เรือพาไปตกปลากดตอนกลางคืนได้

หรือถ้าอยากได้ปลาหมอเป็นกอบเป็นกำ ก็บอกได้เช่นกันครับ














 

สำหรับราคาค่าเรือตกปลานั้น สนนราคา ลำละ 1000 บาท/วันครับ

ไม่ว่าจะไปเรือสามแผ่น หรือ สกายแล็ป ก็ราคาเท่ากัน

สำหรับทริพนี้ ผมตกปลารวมไป 4 รอบ = 2 วัน

ใช้เรือ สกายแล็ป (ลงคนเดียว) 4 ลำ เรือ 3 แผ่น 2 ลำ และสกายแล็ป เบียดลง 2 คนอีก 1 ลำ

รวมเรือทั้งหมด 7 ลำ สองวัน = ค่าใช้จ่ายค่าเรือตกปลา 14000 บาท

หารเท่ากัน จ่ายค่าเรือตกปลาคนละ 1400 บาทครับ












 

คงจะพอเป็นแนวทางสำหรับผู้ที่สนใจ จะไปเที่ยวเชี่ยวหลานบ้างนะครับ

เพราะหลายๆ ครั้ง ที่โพสทริพ มักจะมีคนเข้ามาถามข้อมูลต่างๆ เหล่านี้เสมอ

ผมหวังว่า สิ่งเหล่านี้ คงจะเป็นประโยชน์บ้างไม่มากก็น้อยครับ













 

อย่างที่บอกนะครับ การเดินทางเข้า - ออก มักจะหลีกเลี่ยง การเปียกน้ำไม่ได้

เสื้อกันฝนเป็นอุปกรณ์มาตรฐานครับ


ผมเองเต็มอิ่มจริงๆ สำหรับทริพนี้ครับ

ขอบคุณพี่ปาน พี่ชายที่ทำให้ผมมีวันนี้

ขอบคุณพี่เต่า ที่มาปลุกเช้าวันเดินทาง และทุกๆอย่าง ผมรู้ว่าพี่เต่ารักผม..55++

ขอบคุณพี่อ้น  ที่ยิงมุขข้างตะเกียง ริมกระป๋องเบียร...

ขอบคุณพี่กบ สำหรับทุเรียนแสนอร่อย แล้วมาเที่ยวเชียงใหม่อีกนะพี่ (คริๆๆ)

ขอบคุณพี่ตุ๊กแก  ที่สร้างความเฮฮากับมุขพาซื้อได้เสมอ

ขอบคุณโจ้  ที่ทำให้รู้ว่าโรปลากดมีจริง

ขอบคุณนัท  สำหรับค่าน้ำมันรถ กรุงเทพ-ชุมพร ที่จ่ายไปก่อน(555++)

ขอบคุณเด็กน้อยสองคน (โอม + โอ)  ที่ทำให้มีโอกาสได้กลับไปเป็นหัวหน้าแก้งค์ อีกครั้ง

สุดท้าย ขอบคุณ ไอ่หมอนก ซึ่งไม่มีอะไรจะพิมพ์ (เพราะมันเยอะ)





ชีวิตผมอาจมีไม่พร้อมทุกสิ่ง แต่ผมไม่เคยนึกน้อยเนื้อต่ำใจ เพราะผมมั่นใจ ว่าสิ่งที่ผมมีเหนือใครคือ "เพื่อนของผม"













 

งานเลี้ยงต้องมีวันเลิกรา

ประโยคนี้ยังคงเป็นอมตะเสมอ

ในบรรทัดนี้ การนำเสนอทริพของผมก็คงจะจบลงแล้ว

ผมหวังว่า ข้อความและรูปภาพ ที่ผมดันทุรังทำ และพิมพ์ มันลงไป

จะเป็นประโยชน์แก่ผู้รับชมบ้าง ไม่มากก็น้อย

หากมีเหตุผิดพลาดประการใด ตกหรือหล่น หรือทอนไปอย่างไร

ขอได้รับการขออภัยจากผมด้วยครับ





ต้องขออภัยจริงๆ ที่ผมไม่สะดวก จะพิมพ์ ตอบทุกคนที่แวะทักทาย

ขอแสดงความสวัสดี และทักทายทุกคนที่เยี่ยมชมด้วยครับ

หากต้องการ ซักถาม หรือพูดคุย กรุณาเชิญที่ iam_iiws@yahoo.com ครับ

ยินดีรับใช้เสมอๆ




  สุดท้าย ฝาก 3 อย่างไว้ให้ทุกๆคนครับ

มโนกรรม คือ จิตคิดบาป

วจีกรรม  คือ วาจาที่เป็นบาป

กายกรรม  คือการกระทำที่เป็นบาป



แมโนกรรม บาปหนักที่สุดครับ คิดดี พูดดี ทำดี  พระคุ้มครอง


สวัสดีครับ