ได้ Trophy ปุ๊ปจบเลยยฝนมา ไม่ได้หนีฝนนะครับ หนีฟ้าผ่า ผ่าเต็มท้องฟ้า ต้นไม้ตายล่อสายฟ้าเต็มไปหมด เวลาฝนตกที่นี่ตกจิงๆๆครับในป่า

ขอบคุณครับ Arapaima/Pirarucu ใช้เบ็ดราวดักทางน้ำไหล ถูกครับเชือกเลยย แต่ชาวบ้านเค้ายิงกันแล้วปล่อยให้มันวิ่งจนมันลอยเอง จับมากินได้แต่ห้ามขาย ที่ขายในตลาดนั้นปลาเลี้ยงครับ ต้องตอนน้ำลงครับ
ผมไม่มีรูปเพราะกล้องหาย

วันสุดท้าย ชาวบ้านที่จ้างไปพาไปพักที่เพิงที่เค้าทำไว้เฝ้าวัว ตอนนี้ออกจากกลางป่ามาริมป่า พรุ่งนี้กลับเข้าเมือง

ใกล้จบแล้วครับ เศร้านึกถึงตอนั้นเลย

ตรงนี้ละครับที่เค้าเรียกว่า แม่น้ำอะเมซอน ที่เกิดจาก แม่น้ำ เนโกร (สีดำ) โซลีม่อย (สีขุ่น) ไหลแยกสีกันไปหลายกิโลจนรวมตัวเปนสายเดียวกัน เค้าเรียกจุดนี้ว่า Meeting of water

แม่น้ำเนโกรมี กรดฮิวมิก เกิดจากซากไม้ใบไม้ เพราะกรดนี้ทำให้ไข่ยุงตายจากกรด ยุงไม่เยอะ แต่ก็มียุงอยู่ดีเพราะมาจากแหบ่งน้ำในป่า อยากตก Arapaima, Peacock Bass, Arowana เชิญน้ำดำ

แม่น้ำโซลีม่อย ขุ่นมีแร่ธาตุอาหารเยอะสำหรับปลา กระเบน เรดเทว์ จาอู ตระกลู Catfish ปลาแปลกกเชิญโซลีม่อย แต่ยุงเยอะมากกกกกก
ประมงน้ำจืดก็เยอะครับ

ปลา ทามบากิ Tambaqui กินพืชขายดีที่ตลาดสด

มุมขวาบนเนื้อปลา Arapaima ประมาน 360 บาทต่อกิโล

สาระพัดปลา อโรวาน่าและอื่นๆๆ

อโรวาน่าอร่อยมากครับ

บ้านเราเรียกปลาเทศบาลโดนน้ำเข้ามานานแล้ว ที่นี่อยู่ตามโขดหินตามธรรมชาติพอไปอยู่บ้านเรากัดเซาะดินพังหมดกินไข่ปลาบ้านเราด้วย จับได้ประหารเลยครับ ไม่ต้องกลัวบาปถ้าบาปแล้วรักษาแหล่งน้ำไว้ได้ผมจะทำบาปทุกวันเลย เอาไปกินก็ได้ครับที่บราซิลกินกัน เอามาขายในตลาดเลย ไม่ต้องซื้อไปใส่ในตู้ปลาไม่มีคนซื้อไม่มีคนขาย

นี่ก็มีคุ้นๆหน้ากัน

ตลาดสดเมือง Manaus

babe หวัดดีครับ มาทุกวันเลย

รอรถเมล์กะเพื่อนใหม่ที่เจอที่ Hostel ในเมืองหลังจากผมออกจากป่า ไปทางเดวกัน เที่ยวด้วยกันพักนึง ไปพูดอังกฤษซะที อยู่กะชาวบ้านไม่ค่อยได้คุยโปรตุเกสผมอ่อนมากก

ผมบอกแล้วไปคนเดวเดวก็ได้เพื่อนเอง อย่างที่ผมบอกไปต้นๆ ผู้หญิงก็เที่ยวได้น้องคนนี้มาจากอังกฤษกะเพื่อนอีกคน คนข้างหลัง อีกคนจากโปรตุเกสเที่ยวคนเดียว
คนมักจะถามว่าถืออะไรกระบอกยาวๆๆ ผมบอกบาซูก้า

จบด้วยภาพนี้ละกันครับเมือง Manaus ติดกับแม่น้ำอเมซอน เมืองหลวงแห่งลุ่มน้ำนี้ World Cup 2014 ที่บราซิลได้เปนเจ้าภาพผมได้ยินว่าจะมาจัดบางเกม์ที่นี่ด้วย กลับมาแน่ ผมอยู่ที่ตอน World Cup คนที่นี่รักฟุตบอลเข้าสายเลือด ลูกเล็กเด็กแดง อากงอาม่า เตะบอลเปนหมด ตอนบราซิลแพ้คนเดินร้องไห้เยอะมากครับ อยู่ในสายเลือดจิงๆๆ

ผมขอขอบคุณทุกคนที่ติดตามกระทู้นี้ ผมทักมั่งไม่ทักมั่งขออภัย ข้อความเยอะมากผมได้แต่สวัสดีทุกคน ผมพิมพ์ภาษาไทยช้ามากก
ผมไม่ค่อยได้ตั้งกระทู้อะไร ตอนแรกก็กะจะโพสเล่นๆๆ เพราะผมคิดว่านี่ก็เปนทริป ทริปนึง แต่พอโพสไปได้ขอบความที่โดนใจแล้วทำให้ผใรู้สึกว่าผมโชคดีมากกแล้วผมรู้สึกว่าผมกลายเป็นแรงบันดาลใจให้คนหลายๆๆคน ทำให้ผมตั้งใจโพสข้อความรายละเอียดจิงๆ ผมไม่เคยรู้สึกว่าผมสานฝันของคนในที่นี้เพราะตอนผมไปผมแค่คิดว่าต้องทำให้ได้ต้องไปให้ถึง ผมไม่ได้คิดถึงใคร
จนมาวันนี้ผมรู้สึกซึ้งใจกับข้อความต่างๆๆ ที่ส่งมาว่าสิ่งที่ผมทำมีความสำคัญ เปนประกายใครคนหลายคน
ผมอยากบอกอีกครั่งว่าไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงผู้ชายทำได้เหมือนกันครับ อย่าไปกลัวชีวิตนี้มี ชีวิตเดียว เดินในกรุงเทพคุณเสี่ยงโดนรถชนมากกว่าโดนงูหรือปิรันย่าในป่ากัดตาย
มาที่ใหม่ๆเปิดใจกว้างๆๆๆ กินอาหารที่เข้ามีอยู่อย่างที่เค้าอยู่ อะไรไม่ถูกปากมันก็คือประสบการณ์ เปิดใจกว้างแล้วเดวก็มีเพื่อนใหม่เองเข้าใจวัฒนธรรมของคนหลายชาติ อย่าเอาเราเปนตั้ง เที่ยวแล้วจะสนุกครับ ถ้าซักวันอยากทำอะไรแล้วใจรักมากมายยเริ่มเลยครับเพราะการที่จะรอใครที่มีฝันเหมือนกันให้พร้อม พร้อมกันคงยาก

ขอขอบคุณทุกข้อความจากเบื้องลึกของหัวใจ


ทัพพ์ มีทรัพย์วัฒนา

จบด้วยภาพนี้ละกันครับเมือง Manaus ติดกับแม่น้ำอเมซอน เมืองหลวงแห่งลุ่มน้ำนี้ World Cup 2014 ที่บราซิลได้เปนเจ้าภาพผมได้ยินว่าจะมาจัดบางเกม์ที่นี่ด้วย กลับมาแน่ ผมอยู่ที่ตอน World Cup คนที่นี่รักฟุตบอลเข้าสายเลือด ลูกเล็กเด็กแดง อากงอาม่า เตะบอลเปนหมด ตอนบราซิลแพ้คนเดินร้องไห้เยอะมากครับ อยู่ในสายเลือดจิงๆๆ

ผมขอขอบคุณทุกคนที่ติดตามกระทู้นี้ ผมทักมั่งไม่ทักมั่งขออภัย ข้อความเยอะมากผมได้แต่สวัสดีทุกคน ผมพิมพ์ภาษาไทยช้ามากก
ผมไม่ค่อยได้ตั้งกระทู้อะไร ตอนแรกก็กะจะโพสเล่นๆๆ เพราะผมคิดว่านี่ก็เปนทริป ทริปนึง แต่พอโพสไปได้ขอบความที่โดนใจแล้วทำให้ผใรู้สึกว่าผมโชคดีมากกแล้วผมรู้สึกว่าผมกลายเป็นแรงบันดาลใจให้คนหลายๆๆคน ทำให้ผมตั้งใจโพสข้อความรายละเอียดจิงๆ ผมไม่เคยรู้สึกว่าผมสานฝันของคนในที่นี้เพราะตอนผมไปผมแค่คิดว่าต้องทำให้ได้ต้องไปให้ถึง ผมไม่ได้คิดถึงใคร
จนมาวันนี้ผมรู้สึกซึ้งใจกับข้อความต่างๆๆ ที่ส่งมาว่าสิ่งที่ผมทำมีความสำคัญ เปนประกายใครคนหลายคน
ผมอยากบอกอีกครั่งว่าไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงผู้ชายทำได้เหมือนกันครับ อย่าไปกลัวชีวิตนี้มี ชีวิตเดียว เดินในกรุงเทพคุณเสี่ยงโดนรถชนมากกว่าโดนงูหรือปิรันย่าในป่ากัดตาย
มาที่ใหม่ๆเปิดใจกว้างๆๆๆ กินอาหารที่เข้ามีอยู่อย่างที่เค้าอยู่ อะไรไม่ถูกปากมันก็คือประสบการณ์ เปิดใจกว้างแล้วเดวก็มีเพื่อนใหม่เองเข้าใจวัฒนธรรมของคนหลายชาติ อย่าเอาเราเปนตั้ง เที่ยวแล้วจะสนุกครับ ถ้าซักวันอยากทำอะไรแล้วใจรักมากมายยเริ่มเลยครับเพราะการที่จะรอใครที่มีฝันเหมือนกันให้พร้อม พร้อมกันคงยาก

ผมขอขอบคุณทาง Siamfishing ที่มีโอกาสให้ผมได้ share ประสบการณ์และที่สำคัญทำให้ผมพบเจอเพื่อนพี่น้องที่ไม่ได้เจอไม่ได้คุยกันนาน

ขอขอบคุณทุกข้อความจากเบื้องลึกของหัวใจ


ทัพพ์ มีทรัพย์วัฒนา

รูปนี้ที่ Canada ครับ

เพื่อนสนิทคนขวาผม fishing buddy ที่แคนนาดาคนนี้ อดัม จะกลับไปตกปลาทั่วไทยกับผมสองเดือน เค้าอยากสำผัสแมตซ์แข่งตกปลาทั้งหลายที่เรามี ปลาสวายและอื่นๆ, เพชรบรูณ์, แก่งกระจาน, เขื่อน, บึงสำราญ, Amazon, It lake, ผมมีหน้าที่พาไปตกทุกที่

แต่เวลาตก fishing park บ้านเราบางทีผมอาจจะดูแลไม่ถึง เค้าก็ไม่พูดไทย ยังไงถ้าเจอสองคนนี้ตกปลาที่ไหน ก็เปิดทางให้เค้าหน่อย ไม่ต้องเปิดให้ผมก็ได้ 

เจอที่ไหนทักทายได้ครับ

จะจบทั้งที ขอเท่ห์หน่อยเดะ 

ขอบคุรครับ

ผมไม่ได้พูดภาษาเค้าได้ดี แต่ผมสื่อส่งที่ผมต้องการได้ แต่ตอนแรกลำบากแต่ผมชินแล้ว ปัญหาหลักๆๆก็ เราในฐานนักท่องเที่ยว พวกไกด์นำเที่ยวจะเหนเราเปนเหยื่อง่ายๆๆ โดนเฉพาะการเที่ยวคนเดว จะเข้ามาหาเราหลายแบบ บอกทุกสิ่งที่เราพอใจ เราบอกไปเค้าบอกมี ตกลงไปเค้าก้พาเราไปรวมกะทัวร์อื่น ผมศึกษาเรื่องแผนที่แถวนั้น เรื่องปลา น้ำ เค้าหลอกผมไม่ได้ ตอนที่ยังไม่ได้คนนี้พาไปตกปลา ผมยังเดินคุยไปเรื่อยๆๆ วันนึงไปนั่งเถียงกับไกด์ตั้งนานเรื่องปลา เค้าไม่ได้รู้จิง คนที่รู้ไม่ใช่ไกด์ในเมือง แต่คือคนที่ทำมาหากินอยู่ในแม่น้ำ คนพวกนี้ไม่พูดอังกฤษ แต่ไกด์ส่วนมากพูด เค้าเลยมาหลอกเอาเงินเราได้ ก็ศึกษาแผนที่ Area ที่จะไป แม่น้ำอเมซอน มีสายเล็กสายน้อยมากมาย

ต้องใช้เงินสดเท่านั้น บัตรเครดิตยากกกกครับ

[q]อ้างถึง: domesoft posted: 08-02-2554, 13:47:37

ว้าววว ได้ดูกระทู้น้าแล้ว  ถ้าจะไปเที่ยว ป่า ตกปลาแดนละติน  ถิ่นอะเมซอน....เหมือนน้า Tup........

สิ่งที่ผมต้องทำให้ได้ก่อนเลยคือ 

1. ต้องไปเรียนฝึกพูดภาษา โปรตุเกส กะ สเปน ก่อน  ถ้าจะสำคัญมากๆ  ถ้าสื่อสารกันไม่รู้เรื่อง  สงสัยจะลำบาก    (เรียนภาษาจริงๆ คิดว่า สัก 2-3ปี คงแน่นพอที่จะสื่อสารได้นะ  ต้องคบหาเพื่อนเป็นโปรตูกีส มั่งและ.....ฮ่าๆๆๆ)

2. จากนั้น ก็เก็บเงินๆๆๆ  เป็นกองทุนเดินทาง ทำประกันชีวิตไว้สักหน่อย.... (แอบ ผบ.  เก็บไปเรื่อยๆ กี่ปีดีเนี่ย......คริๆๆๆๆ)

3. รอลูกๆ ทั้งสองโต  เรียนจบหากินเองได้แล้ว.......  (อีกสัก 10-15 ปีโดยประมาณ เอิ๊กๆๆๆ)

4. ฟิตร่างกายให้พร้อมเสมอๆ  สำหรับทริป Adventure แบบนี้.......

5. ฟิตใจให้เกินร้อย  เมื่อ 4 ข้อที่บอกพร้อมหมดแล้ว  ก็ไปกันเลย........... 

ทั้ง 5 ข้อที่ผมคิด.......ถ้าถึงตอนนั้น  โลกยังไม่แตกซะก่อน 
ผมคงอายุเลข 5 ขึ้นแล้ว  คงมีสักวัน  ได้ไปสัมผัสชีวิตมันส์ๆ แบบนี้....
เป็น "รางวัลชีวิต"  ให้กับตัวเองม่าง.........



ขอบคุณคับ

ผมว่าพี่คิดมากไปหน่อย มันไปได้ยากและใช้เวลาเตรียมตัวนานขนาดนั้น ผมเตรียมประมานปีนึง

ถ้าภาษาอังกฤษใช้ได้มันก็เอามาปรับเรียนภาษาสเปนหรือโปรตุเกสได้ครับ ไปถึงประเทศบราซิลเรียนทดลอง อาทิตย์สองอาทิตย์พอรู้แล้วก็ค่อยออกไปเรียนข้างนอกเอา นักท่องเที่ยวทำอย่างนี้เยอะครั้ง มาเรียนคอร์ตสั้นๆๆแล้วไปเอาประสบการนอกห้องเรียนเอา

ส่วนเงินทริปอย่างผมนะ ถูกกว่าไปเที่ยวยุโรปเยอะครับ ส่วนข้อที่เหลือผมตอบไม่ได้

ผมเคย Post ตฟปลาที่แคนาดาไปนานแล้วครับตอน post ครั้งแรกๆๆไม่ได้ post ที่กระดาน เอา link ไปละกันครับ

ขอบคุณสำหรับข้อความ

มีสอง links ครับ

http://www.siamfishing.com/content/view.php?id=9051&cat=photo_in

http://www.siamfishing.com/content/view.php?id=9720&cat=photo_in

เครื่องลงวันเสาร์ครับ

มีครับไข้ป่า แต่มันมียากันต้องกินทุกวัน แต่ลืมบ้างครับ

ขอบคุณครับสำหรับข้อความ บ่อมะลูจำไม่ได้แล้วครับฮ่าๆๆ ห้าปีแล้ว ชื่ออะไรเรอครับ โทษทีผมลืม ยังไงผมกลับลังจะพาเพื่อนไปลองแข็งที่เมืองไทยดูเพื่อนผมเค้าอยากประสบกาณ บึงมารวย ไพลิน ไปแน่ ยังไงก็มาคุยกันครับ
ไม่ได้ตกกันทีมมานานแต่ใจผมยังเป็นบางพลีอยู่ครับ ไม่มีบางพลีก็คงไม่มีวันเหล่านั้น

เนอะ รู้จักกันเปนสิบปี สะกดชื่อผิด