มีใครเคยตกขนมปังลอยยุคแรกๆที่บึงมั่งไหมครัใช้ขนมปังแผ่นเอาเบ็ด3ทางตัวเล็กๆ เกี่ยวหัวท้าย แล้วพับขนมปังแล้วเอาหนังยางรัด  ตกปลาตะเพียน ยี่สก หน้าห้องน้ำท้ายบ่อ  อิอิ
แล้วพัฒนามาเป็นเบ็ด4โอเกี่ยวขนมปังพับ1แผ่น  พับเป็นก้อนแล้วเอาขนมปังแผ่นจุ่มน้ำมาโปะๆๆอีก3-4แผ่น แล้วตีไปฝั่งผักตบ ^^แล้วมีใครทันเห็นกระเบนราหูขนาดร่มเป๊บซี่ ที่เอามาปล่อยที่บึงมั่งครับปลาสมัยก่อนเยอะมากๆ ปลาน้ำจืดมีเกือบครบทุกชนิดเลยนะ

ถูกต้องแล้วคร๊าบบบบบ
ผมยังคิดถึงปลากดใต้แพกลางอยู่เลย แถมตอนนั้นใช้ตัวเบ็ดสีทองพอกรอสายกลับมากระพงขาวกินเฉยเลย
สนุกจริงๆครับ ตอนนั้คันที่เป็นที่นิยมก็ ซิลสตาร์ 999 คูนแนนรุ่นหดโคนได้1ฟุต และคันที่ยังเป็นอมตะอยู่ อั๊คลี่สติ๊กครับ
สมัยนั้นนะครับถ้าตีเหยื่อฝั่งผักตบต้องตีให้เฉี่ยวใบผักตบเลยครับรับรองปลากินคามือ ส่วนเหยื่อที่ผมใช้ประจำจะเป็นรำลวกน้ำร้อนนะครับ ตอนนั้ยังไม่มีตระก้อ เอารำหุ้มตัวเบ็ดเปล่าตีไปชิดผักตบนะครับ สวาย นวลจันทร์ ยี่สก ซ่งฮื้อ แต่ถ้าหย่อนข้างหน้าที่จะได้แน่นอนคือ ปุ้มปุ้ยครับ
คิดถึงวันเก่าๆจังเลยครับ

บึงสำราญยุคแรกๆเป็นแพไม้ไผ่ครับ บ่อนี้เป็นบ่อขุดขึ้นมาทำหมู่บ้านสหกรณ์ เป็นของตระกูลสิงห์สมบุญครับ แล้วได้ให้เช่าทำบึงในช่วงแรกจากนั้นพี่สมชายได้ซื้อกรรมสิทธิมา
ตอนแรกๆที่ได้ไปตกปลาที่นั่นจะประมาณ8-9ขวบนะครับ เหมือนแพที่เมืองกาญจ์เลยครับ
ตอนแรกทางเข้าจะอยู่ทางหมู่บ้านสหกรณ์น่ะครับก่อนที่จะเปลี่ยนมาเข้าทางปัจจุบัน

อาหารขึ้นชื่อที่บึงสมัยนั้นก็ปลาสวายแสงจันทร์น่ะครับ ต่อมาน้ำพริกลงเรือ
คิดถึงสวายแสงจันทร์รสชาติเดิมๆที่บึงจังเลย ปลาทอดมากรอบๆคลุกกับน้ำพริกที่ผัดมาหอมๆมีกระเพราทอดกรอบโรยหน้า พริกไทยหอมโรยปิดท้าย
ยังจำรสชาติได้ดีครับ

นึกภาพตามแล้วหิวเลย อิอิ

แต่ก่อนใครชอบตกปลาแรดต้อง แถวๆบาร์น้ำระหว่างเรือน B กับ เรือน C แต่ละตัวหัวปูดๆทั้งนั้น 

ผมตกชะโดได้ตัวแรกก็ที่บึงนี่แหละ  แต่ละตัว7-8โลขึ้นทั้งนั้น

ใช่แล้วครับน้า
เมื่อก่อนฝูงลูกครอกมันอาละวาดทั่วบ่อเลยครับ ทางบ่อขอความร่วมมือมาว่าถ้าได้ชะโดอย่าปล่อยให้เรียกเด็กบ่อ
ทางคนที่ตกได้จะได้รับต้มยำปลาชะโด1หม้อไฟ
เจ้าต่อเล็กมันได้ตัวเบ่อเริ่มเลย แล้วก็ปล่อยลงบ่อไป
ต้องให้มันมาเล่าพี่ สนุกมากๆ