oO ฟ้าเพียงดิน Oo: SiamFishing : Thailand Fishing Community

oO ฟ้าเพียงดิน Oo

iiws(4843

)

คห.101: 18 มิ.ย. 52, 20:36

กลับมาดู ที่กล้องเรือครอบครัวบ้าง

มีรูป พี่ตุ๊กแก ถือชะโด อยู่

ผมมองดูแล้วไม่น่าจะตัวเล็ก

เพราะตัวพี่ตุ๊กแก ไม่ธรรมดา ถือปลาใหญ่ให้เล็กได้ สบายๆ

ผมไม่ทราบว่าใครตกได้นะครับ

เอาเป็นว่าเอารูป มาฝาก ก็แล้วกัน

iiws(4843

)

คห.102: 18 มิ.ย. 52, 20:39

พี่ชัย ท่าแซะ กับน้องโอ ลูกชายครับ

iiws(4843

)

คห.103: 18 มิ.ย. 52, 20:43

น้องโอ กับชะโด ตัวงามครับ

ผมไม่ทราบรายละเอียด จริงๆ

อาจจะได้ฟังแล้ว แต่เมมโมรี่ ของผม คงถูกแอลกอฮอล์ เผาทำลายไปในคืนนั้นแล้วเป็นแน่แท้

iiws(4843

)

คห.104: 18 มิ.ย. 52, 20:54

มันเป็นวันตกปลาที่ค่อนข้างสมบูรณ์

มีทั้งความสนุกสนาน โทรฟี่ ในใจของใครหลายๆ คน

หลังจากแยกย้ายอาบน้ำ และทานเข้าเสร็จ

หลายคนที่กรำศึกหนัก มาแต่เมื่อคืน บางคนก็เลือกที่จะเข้านอนแต่หัวค่ำ

แต่สำหรับผม ที่แอบชาร์ทพลัง ตั้งแต่คืนที่ผ่านมาแล้ว

จึงไม่อาจหลีกเลี่ยง หน้าที่เผาเบียร ที่เหลืออยู่ข้างตะเกียงน้ำมันก๊าด

แปลก บางครั้ง เรากลับพบ ว่า ความสุขที่ทำเรารู้สึกสดชื่น

บางครั้ง มันไม่ได้อยู่ที่การได้ นั่งแอบอิงบนโซฟาหนังแท้ราคาแพง

ในห้องที่เครื่องปรับอากาศ เย็นฉ่ำ หน้าจอทีวีใหญ่ๆ

แต่สำหรับที่นี่ ข้างตะเกียงน้ำมันก๊าด บนฟากที่ทำจากไม้ไผ่ ที่มีเสื่อปูรองนั่ง

ผมและเพื่อน กลับพบความสุข ที่ วิเศษยิ่งนัก

และผมเชื่อว่า คุณ จะไม่มีวันได้รู้จักมัน ถ้าหากคุณ ไม่กล้าที่จะก้าวขา ออกไปหามัน ด้วยตัวเอง

iiws(4843

)

คห.105: 18 มิ.ย. 52, 20:58

น้าบุญดี

ในทริพ ทริพที่ ทุกคนล้วนแฮปปี้

เรานั่งเผาเบียร แกล้มกับ เผาเพื่อนร่วมทริพเป็นระยะๆ

น้าบุญดี เป็นคนอารมณ์ ดี ที่ยิงมุข ได้ทุกวินาที

ผมพบน้าบุญดี ครั้งแรก เมื่อหมอนก แนะนำให้รู้จัก

ตราบจนวันนี้ ผมมิอาจปฏิเสธได้ว่า การที่ผมได้รู้จักน้าบุญดี ล้วนเป็นปัจจัยสำคัญ ที่ทำให้ผมได้เดินมาถึงตรงนี้

ณ. วันนี้ สำหรับ น้าบุญดี ผมจึงนับถือเสมือนพี่ชายที่แสนดีของผมคนหนึ่งเลยทีเดียว

iiws(4843

)

คห.106: 18 มิ.ย. 52, 21:03

นัท

อาจเหมือนโชคชะตา ของเรากำหนดให้เป็นเพื่อนกัน

ครั้งแรกที่ผมพบนัท ที่มหาวิทยาลัย ผมไม่ถูกชะตา เอาเหลือเกิน

แต่คงเป็นเพราะ วันและคืน ช่วยกันหล่อหลอม

ที่สุด นัทกลับกลายเป็นเพื่อนสนิทของผม

ผมเอง อาศัยบ้านของนัท อยู่เป็นนิจ บางครั้งไม่กี่วัน

บางทีเป็นอาทิตย์ และซ้ำร้าย ผมเคยอาศัยอยู่เป็นหลายเดือน เมื่อครั้ง ต้องจรลี มาทำงานที่บางกอก

ผมไม่รู้ว่าจะดีใจหรือเยใจดี ที่วันนี้ผมพานัทมาติดโรคร้ายกับผม

โรคที่มีกับเสีย กับเสียเท่านั้น

"โรคบ้าตกปลา"

ผมดีใจที่วันนี้ เพื่อนของผมคนนี้ มีความสุข กับการตกปลา

นับเป็นความภูมิใจ อีกอย่าง ที่ได้แบ่งปันความสุข ให้กับเพื่อน

iiws(4843

)

คห.107: 18 มิ.ย. 52, 21:18

เช้าวันที่ สาม วันสุดท้ายของทริพ

เป็นวันที่อากาศ เย็นสบายอย่างที่สุด

เนื่องด้วย เมื่อวานตอนกลางคืน ฝนตกเป็นระยะๆ

ประกอบกับ ผมนั่งเผาเบียร อยู่จนดึกดื่น พอสมควร

กว่าจะมุดหัวออกมาจากมุ้ง ก็ราวๆ หกโมงครึ่ง นั่นแหละ

เดินออกมาแปรงฟันที่หน้าแพ พร้อมกับเก็บภาพ เมฆก้อนน้อย ที่ลอยเหมือนจะหยอกล้อกับภูเขาหน้าแพมาฝาก

iiws(4843

)

คห.108: 18 มิ.ย. 52, 21:24

ผมเดินมาถึงแพอาหาร กะว่าจะหาข้าวต้มรองท้อง ซะก่อน

เจ้าโอม กะเจ้าโอ วิ่งมาชวนผมไปดูปลาบึก ที่เค้าวางอวนได้

ผมร้องบอกนัทให้ หิ้วกล้องเดินตามมา

ผมคะยันคะยอ ให้เด็กน้ยทั้งสองคนโดลงน้ำไปถ่ายรูปไม่ยากนัก

จากคำบอกเล่าของเจ้าหน้าที่

เป็นกติกาของชุมชน ที่เคยอยู่อาศัย ณ. บริเวณที่มีการสร้างเขื่อน

เมื่อมีงานบุญ งานกุศล เช่นงานศพ งานขึ้นบ้านใหม่

สามารถที่จะทำหนังสืออนุมัติ ขอวางอวนจับปลาบึก ในพื้นที่ คลองแสง - คลองหยาได้

โดยการพิจารณา เห็นชอบของคณะกรรมการ ที่แต่งตั้งขึ้น

กติกา ข้อตอ่มามีอยู่ว่า ถ้าหาก จับปลาบึกออกไป 1 ตัว

จะต้องปล่อยปลาบึก ที่มีน้ำหนักตัว 2 กก ขึ้นไป 2 ตัว

ฟังดูเหมือนสมเหตุสมผล อยู่ไม่น้อย

ถ้าเพียงหาก เพื่อนผมซักคนไม่โพล่ง ขึ้นมาว่า

"แล้วอีกซักกี่ปีหนอไอ่ 2 กก ที่ปล่อยไปเนี่ย จะโตเท่าตัวที่มัดไว้เนี่ย"

iiws(4843

)

คห.109: 18 มิ.ย. 52, 21:55

มันเป็นเช้าวัน ที่ไม่ว่า ใครๆ ก็มุ่งหน้าสู่ต้นคลองกันทั้งนั้น

ด้วยหวังว่า ฝนที่ตกลงมา จะมีผลต่อปลาบ้าง ไม่มากก็น้อย

ตรงกันข้ามกับผม โดยสิ้นเชิง เมิ่อผมบอกกับเอกว่า "เช้านี้พี่อยากไปคลองแสง"

และที่นั่น ผมพบ กับลูกครอก จบปริญญามากมาย ที่ผมหลงเอาล่อเอาเถิดอยู่พักใหญ่ๆ

หลายครอก แม่พาลูกหนี เข้าป่ารกทึบไป หลายครอก หายไปพร้อมกัยคลื่น ลมแรง

จะมีก็เพียงกระสูบวัยรุ่นเพียง 3-4 ตัว ที่แวะมาทำให้เราหายเหงาได้บ้าง

เหนือสิ่งอื่นใด วันนี้เป็นวันที่แบตตารี่ กล้องกันน้ำหมดครับ

ดังนั้น ภาพที่จะได้เห็นต่อไปนี้ จะเป็นภาพ จากกล้องของ นัท แทน

iiws(4843

)

คห.110: 18 มิ.ย. 52, 22:04

นัทเองก็คงทนกระแส ความแรงของปลาที่อยู่ก้นคลองไม่ไหว

ตัดสินใจเดินขึ้นคลองไปเหมือนกัน

ผมจำข้อมูลที่แน่ชัดไม่ได้ว่าคลองไหน

แต่ถ้าให้ผมเดา ผมเดาว่าคลองควน ครับ

iiws(4843

)

คห.111: 18 มิ.ย. 52, 22:13

ต้นที่เห็นในภาพนั้น ผมไม่อยากจะคุย เลย ว่าผมได้ชิมมันเรียบร้อยแล้ว

นัทเก็บมาฝาก แทบจะทุกคน

คนเรือของนัท บอกว่า มันชื่อว่า "ชมพู่น้ำ"

รสชาด ประแล่มๆ บอกไม่ถูกครับ

iiws(4843

)

คห.112: 18 มิ.ย. 52, 22:20

iiws(4843

)

คห.113: 18 มิ.ย. 52, 22:31

พี่เต่า

พี่ชายใจดีของผมอีกคน

ผมพบพี่เต่า บนเรือตกปลารอนแรมทัวร์ กับทริพ ละเลตรัง เมื่อหลายปีมาแล้ว

พี่เต้าเป็นคน ที่เรียกว่าบ้าตกปลาเข้าเส้น

ทุกครั้งที่ผมตื่นมาบนเรือตกลา ที่ลอยลำอยู่ในทะเล ที่ที่ผมจะพบพี่เต่าได้แทบ ทุกเวลา คือท้ายเรือ

สำหรับพี่เต่าแล้ว ผมพบว่า พี่เต่าหยุด อายุของพี่เต่าไว้

สิ่งที่ผมพบ จึงมักจะเป็นความ แอคทีฟ และพร้อมลุยอยู่เสมอ

จวบจน มาถึงวัน ที่พี่เต้า รู้จักเกมส์ใหม่ๆ ที่หมอนก และผมชักชวน

มันอาจจะต่าง จากเกมส์หน้าดินชายกองที่พี่เต่าถนัด

แต่ผมกลับพบว่า พี่เต่าปรับตัวเข้ากับมันได้แทบทุกเกมส์

ผมเองรู้สึกประหลาดใจไม่น้อย ที่ได้ฟังหมอนก เล่าให้ฟังอยู่ บ่อยๆ ว่า พี่เต่าเริ่มบ้าเหยื่อปลอม เข้า เซ่น ซะแล้ว

ถ้าพี่เต่าได้อ่าน กระทู้นี้ น้องจากเชียงใหม่ ขอยกแก้วคาราวะ พี่เต่าอีกซักแก้วนะครับ

iiws(4843

)

คห.114: 18 มิ.ย. 52, 22:40

นัทเอง ก็ดูเหมือน จะไม่ได้อะไร เป็นชิ้น เป็นอันซักเท่าไร

ท่าทางจะรีบเผ่นออกมา ทำมาหากิน แถวๆ ป่าส่าหร่ายเหมือนเคย

และก็คงประสบความสำเร็จด้วย "กบมีเสียว" เอ้ยยยย "กบมีเสียง"

กบดังจากค่ายบ้านโป่ง นั่นแหละ

อย่างว่า ละครับ สโลแกน ที่ผมพร่ำกรอกหู นัทเป็นประจำ มีอยู่ว่า

"คิดอะไร ไม่ออก บอกอู๊ดดดดดด"

iiws(4843

)

คห.115: 18 มิ.ย. 52, 22:45

กลับมาดู ที่กล้องของเรือสามแผ่นกันบ้างครับ

วันนี้ เป็นวัน หุ้นต้นน้ำ ขึ้นกระจาย

จากภาพ น่าจะเป็นคลองหยา ครับ

เจ้าโอม ซัดกระสงค์ด้วย มินนาว อะไร ซักอย่าง

วานช่วยกันเพ่งๆ ดูด้วยนะครับ

iiws(4843

)

คห.116: 18 มิ.ย. 52, 22:49

พี่ชัย กับกระสูบน้อย แบบนู๊ด เล็กๆ ครับ

ท่าทางพี่แก คงกลัวกางเกงเปียกมากมายครับ

หัวเลี้ยวที่สอง คลองหยา แน่นอนครับ ฟันธง

หาดหินแบบนี้ มีหน้าวังน้ำ บ้านของกระสูบ

ฟันธง (ซ้ำอีกครัง)

5555++

iiws(4843

)

คห.117: 18 มิ.ย. 52, 22:56

พี่ชัย เจ้าโอ กับเจ้าโอม

บนต้นน้ำคลองหยา ในวันที่โชคชะตาเข้าข้างเราครับ

สำหรับท่าน ที่ต้องการ เดินทางเข้าสู่เชี่ยวหลาน และเดินขึ้นต้นน้ำ

รองเท้าผ้าใบ นับเป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่ง ผมขอแนะนำให้ท่าน นำติดตัวไปด้วย

จริงอยู่ รองเท้าของท่าน อาจจะเปียกน้ำ แต่มันคงดีซะกว่า เท้าแหก เป็นไหนๆ

ด้วยความปราถนาดีจาก แพร (ผู้ที่เท้าแหก มาแล้วครับท่าน)

iiws(4843

)

คห.118: 18 มิ.ย. 52, 23:02

จากคำบอกเล่า ของคนบนเรือ

มันเป็น อสูรกาย ตัวเขื่อง ที่ พุ่งกระโจนออกจาก ที่ซ่อน

เข้าชาร์ทเบ็ดเจ้าดอฆืม อย่างจัง ด้วย เรือลอยอยู่ในร่องน้ำลึก

และแรงเบรคจากรอก อสูรกาย จึงไม่สามารถ พาสายไปหาอุปสรรค ใต้น้ำด้วย

เสียงร้องเชียร์ให้เจ้าโอม งัด คงดังระงม อยู่ทั้งเรือ

หัวใตทุกดวงบนเรือ ต่างลุ้นระทึกเป็นแน่แท้

เด็กชายตัวน้อยๆ กับ อสูรกายน้ำจืด

iiws(4843

)

คห.119: 18 มิ.ย. 52, 23:08

บำเน็จของคนกล้า

ไม่ทราบว่า หลายๆ คนเคยเห็นสีหน้า ของมือใหม่ โดยชะโดกัดเหยือ จังๆ บ้างไหม

ถ้าไม่เคย ผมจะเล่าให้ฟัง

สีหน้าจะซี๊ดเผือก หัวใจจะเต้นแรง และแน่นอนมือจะสั่น

และ หากถ้าคุณนิ่งพอ หรือโชคเข้าข้าง คุณก็ จะได้มีโอกาส ลิ้มรสชัยชนะ

และแน่นอน วันนี้ เป็นวันที่เจ้าโอม ได้ลิ้มรส มัน

ผมสับสน เล็กน้อย กับพี่ตุ๊กแก ที่จัดท่า นี้ให้กับลูกชายสุดที่รักได้เยี่ยงไร

โธ่ววววว....ก็ สวิงมันบังหน้า เจ้าโอม ซะ เต็มๆ ขนาดนั้น

5555++++

iiws(4843

)

คห.120: 18 มิ.ย. 52, 23:12

ขออนุญาต ก่อนนะครับ ไม่ไหวแล้วจริงๆ

จริงๆ แล้วไม่อยากลากไปหลายๆ วัน อยากให้ จบวันเดียว แต่ไม่ไหวแระ

ไว้จะมาต่อ นะครับ

ขอบคุณ ทุกคนที่เข้าชม

ขอบคุณทุกความเห็นทุกกำลังใจ

กราบขออภัย ที่ไม่ได้ พิมพ์ ตอบ

ก็แบบว่า ผมรีบ ทำรูป จะได้ จบไวๆ

ไว้มาต่อให้นะครับ อีกนิดเดียว

iiws(4843

)

คห.121: 19 มิ.ย. 52, 09:20

ผมกลับมาถึงแพ แทบจะก่อนใครๆ ในเที่ยวสุดท้าย วันที่3

เนื่อด้วยพกพาความหงุดหงิดหัวใจ กลับมาจากคลองแสงด้วย

เปล่า ไม่ใช่เพราะ ผมหงุดฟงิดกับการไล่ตกปลาเลี้ยงลูกครอก ที่ไม่ประสบผลสำเร็จ

แต่หงุดหงิดกับสิ่งที่ผมพบเจอ

พูดไปอาจจะไม่เชื่อ ผมเจอสปีดโบ๊ทขนาด 15 ฟุตเกาะเครื่อง ยามาฮ่า 55 แรง กลางคลองแสง

เรือขับโดยเจ้าหน้าที่ป่าไม้ วิ่งตรงสู่ต้นคลองแสง และทันที ที่เรือหยุด ผู้โดยสาร สองคน ก็กระหน่ำตีสปูล

เปล่า!! ผมไม่ได้รู้สึกอิจฉา เพียงแค่อนาจใจ กับ ระบบ บริหารจัดการในบ้านเมืองเรา

เป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้วว่าเขื่อนแห่งนี้ ห้ามการใช้เรือประเภท สปีดโบ๊ท พูดง่ายๆ ก็คือห้ามลง

แต่ภาพที่ผมเห็นตรงหน้าช่างบาดใจเหลือล้น จะว่าเป็นเรือเจ้าหน้าที่ออกตรวจความเรียบร้อยก็หาไม่

ด้วยท้ายเรือทั้งสองข้างแปะสติกเกอร์ Versus แถมหน้าเรือยังติด มอเตอร์ทรอลิ่ง

หงุดหงิดไม่น้อยเลยทีเดียวกลับมานั่งรอเพื่อนๆ ที่แพ ดูจะเข้าท่ากว่า

ไม่นานเกินรอ น้าบุญดี ก็กลับเข้ามา

เท่าที่ทราบวันนี้ น้าบุญดี ประสบความสำเร็จมาจากการเดินขึ้น ปลายแสง ได้กระสูบและปลา เวียน หลายหน่วยเลยทีเดียว

เมื่อเจอกันประโยค ที่เอ่ยปากถามกัน ก็คงไม่พ้น เรื่อง "เรือเส้นก๋วยจั๊บลำนั้น"

นี่แหละเมืองไทย

iiws(4843

)

คห.122: 19 มิ.ย. 52, 09:26

รอจน ทุกคนกลับมาครบ ก็ถึงเวลา ข้าวเที่ยงพอดี

ระหว่างที่วงสนทนากำลัง กล่าวถึง "เรืออภิสิทธิ์" ลำนั้นอยู่

พี่ตุ๊กแก ก็เป็นคนแรก(อีกแล้ว) ที่เข้าถึงกับข้าวได้ก่อนใคร

และทำลายหัวข้อสนทนา ถึงเรือลำนั้นด้วยประโยคที่ว่า "กินข้าวโว้ยยยย"

iiws(4843

)

คห.123: 19 มิ.ย. 52, 09:34

ท้ายที่สุด หลังอาหาร เที่ยงมื้อนั้น

ความปากบอนของผม ก็ทำให้ผมทนไม่ไหว

เอ่ยปากถามเจ้าหน้าที่ ประจำแพ ถึงที่มาที่ไป

เจ้าหน้าที่เอง แกก็บอกกับผมว่า เรือลำนี้แกลักลอบเอาลง แอบเข้ามาหลายครั้งแล้ว

ซักพักใหญ่ๆ เรือเจ้าปัญหาที่ว่า ก็วิ่งมาเทียบแพ แทบจะทันที

ผมจึงได้มีโอกาสเห็นการรุม ต่อว่า ตักเตือนเจ้าของเรือ ของทางเจ้าหน้าที่ ซึ่งได้กล่าวสำทับว่า ครั้งหน้า ถ้าหาก ขึ้นมา อีก จะวิทยุ แจ้งศูนย์ ให้ออกมาดำเนินการ

ผมเองก็ได้แต่หวังว่า จะไม่มีเหตุการณ์เช่นนั้นอีก

เพราะถ้าหากเรือลำนั้น ยังสามารถ วิ่งในเขื่อนได้ ผมว่า มีเรืออีกมากมาย ที่พร้อมที่จะลงไปวิ่งใน เขื่อนเช่นกัน

ตราบใดที่กฏยังเป็นกฎ ก็จะมีความชอบธรรม

แต่ตราบใดที่กฎมันไม่ศักดิ์สิทธิ แสวงหาประโยชน์ส่วนตน หรือพวกพ้อง

"เราจะหาความชอบธรรมได้จากที่ใด"

ภาพนี้ พี่ตุ๊กแก กับพี่สมใจ ที่ดูแลพวกเราอย่างดี ตลอดทริพ ครับ

iiws(4843

)

คห.124: 19 มิ.ย. 52, 09:38

หลังอาหารมื้อเที่ยงมื้อนั้น หลายคนเลือกที่จะเกร่ อยู่ข้างแก้วกาแฟ

หลายคน นั่งดูปลากระแห หมอนกเองก็ไล่ยิงจุดโทษรอบแพ อาหาร

ซักพักก็โวยวายขึ้น บอกว่าปลาชะโ พิกัดไม่ต่ำกว่า 4 กก ขึ้นมาคว้ากระแห ที่ติดเบ็ดไป

ผมออกปากรวบรวมพรรคพวกที่อยู่แถวๆ นั้นให้มาถ่ายรูปกัน

คงเป็นครั้งแรก ที่ยอมมาถ่ายรูปหลายๆ คนพร้อมกันซะที

จะขาดก็เพียง พี่เต่า กับน้าบุญดี ที่เดินกลับแพไปก่อน

iiws(4843

)

คห.125: 19 มิ.ย. 52, 09:43

ในขณะที่ผมกำลังเอื้อยอิ่ง อาลัยอาวรณ์ กับการจะต้องลาจากสถานที่แห่งความสุข

ผมไม่ทราบว่า หมอนกมันผุดความคิดบ้าบอได้ไง

อยู่ๆ มันก็โพล่งออกมาว่า "เราไปตกปลาหมอกันอีกซักรอบเหอะ"

ผมไม่เห็นใครปฏิเสธ ซักคน เปลืองเวาไม่นาน ทุกคน ก็ประจำที่บนเรือใหญ่ของพี่ชาญ

และออกเดินทางไปตกปลาหมอต่อ....

โอ้วววว....นี่มันไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยกันบ้างหรือไงเนี่ยยย