ตัวนี้ ขึ้นมาตอน บังหมาน ทำกับข้าวมื้อเที่ยงพอดี...........
กลัวมันจะขาดความอบอุ่น.....เสร็จเลย...ลงหม้อ...ต้มยำ โลด....

กินต้มยำปลาเก๋าก่อนครับ  น้าน้องกัส.....แซ่บ อย่าบอกใคร  ปลาเก๋าแถวอาดัง  มันติดหนวดเลยครับ....

น้องเอสนั่งชมเดิ่งอย่างสบายอารมณ์.....แค่นี้ เบาะๆ.....แต่นี่ขนาดหลบหลังเกาะนะครับ....

พายุลูกใหม่ เริ่มก่อตัวขึ้นอีกแล้ว.....

หลังจากได้ปลาแกงพอสมควรแล้ว  (2 เข่ง)  เราลงมติ  จะไปหาสัตว์ใหญ่ที่หมายนอก....อยู่ได้ก็อยู่  อยู่ไม่ได้ ค่อยกลับมาหลบหลังเกาะอีกที.....

ไปโลดครับ.........

ออกพ้นแนวเกาะ  เริ่มเจอคลื่น....เอาอีกแระ  เตรียมเมาคลื่นต่อได้เลยครับ...

ขอบคุณครับน้า.....เราลืมพากระดานโต้คลื่นมาด้วย.....เดิ่ง  24  ชั่วโมงครับ....

นี่แค่คลื่นตอนกลางวันครับ....ตอนพายุมากลางคืน...หลบเข้าเก๋งกันหมด...ถ่ายรูปก็ไม่ได้  กล้องเปียกหมด...

ขอบคุณครับ

ถึงแล้วครับ  เตรียมรับเดิ่งใหญ่ได้เลย....ไต๋หลีบอก....ทดสอบความฟิต

ระหว่างทาง เรือเปียกหมดครับ  ต้องขึ้นนั่งบนหลังคา.............

ช่วงมรสุม...ปลากินดีมากครับ...อยู่ที่ว่า  ใครจะทนได้  จะสู้ได้แค่ไหน.....เรายังสู้ต่ออีกคืนครับ

ถึงหมายก็ลงสายเลย....เดิ่งขนาดนี้  นั่งบนเรือเปียกกันหมดครับ.....ต้องระวังตอนเรือขวางลม คลื่นจะตีน้ำทะเลสาดขึ้นเรือครับ....

บังเหล็บ ลงสาย  บังดุแย่งซีน  อัดขึ้นมา.....

เกือบแล้วครับ  เกือบจะเป็นเก๋าลูกหมูแล้ว....ตัวนี้แค่  2  โลกว่า....ยังนับไม่ได้ครับ

มรสุม ตั้งแต่ต้นจนจบเลยครับ........

ขอบคุณครับ

ผมขึ้นไปหลบน้ำทะเลสาดเข้าเรืออยู่บนหลังคา....โอ้ มายก๊อด  พายุมาแล้วครับ....

ครับ.....

ต้องขออภัย...ไปทำธุระสำคัญมาครับ.....

ต่อเลยนะครับ............

ขอทักทายรวมๆ น้าทุกท่าน นะครับ......สวัสดีครับ

ช่วงภาคกลางคืน  เราโดนนวดเต็มๆ.....มีทนได้อยู่ 2 - 3 คน  ที่เหลือ หมดสภาพในเก๋ง และบนชั้นเล่าเต๊ง...........

ผมไม่มีโอกาสได้ถ่ายภาพเลย  กลัวกล้องตกน้ำ....เรือควัดทั้งคืน (เรือโยก)

ผลงานของคืนนี้.....มีอั่งจ๊อเพิ่มมานิดหน่อย.....ส่วนใหญ่จะเป็นปลาสาก...ยกฝูงมาเลย....

ส่วนสายลอยท้ายเรือ โดนชาร์ทหนัก  รอกหวีดสยองที่ท้ายเรือ....น้องเอสเรียก...พี่ว่าว  พี่ว่าว....สายลอยทำงานแล้ว.........

ผมวิ่งไปตวัด 2 - 3 ครั้ง  คาดว่าคงอยู่  จึงลงมืออัดมาหนักๆ  จู่ๆก็เบา....หมุนมาเร็วๆ ก็กลับหนักขึ้นมาอีก........ไต๋หลีว่า  อินทรี สวนสายแล้ว..........แล้วสักพัก  ก็เบาหวิว....ผม อุทาน  ขาดแล้วๆ  บังหลี...........ไต๋หลีส่ายหน้าด้วยความเสียดาย.....โอกาสมีไม่มาก....ผมอาจผิดพลาด ที่ใช้โอกาสเปลือง......ถ้าเป็นนักฟุตบอล  คงไม่ได้เล่นกองหน้า....

ความพยายามของผม  ยังไม่ยอมท้อ  จะเอาสัตว์ใหญ่ของทริป ให้ได้.....ตอนตีสอง  ขณะที่ทุกคนหลับกันหมด.....ผมเฝ้าสายลอยท้ายเรือ....เอาใกล้ๆเข้าไว้  คราวนี้จะไม่ให้พลาด......ขณะนั่งฟุบ หลับๆตื่นๆ  มือก็ถือคันเบ็ดอีกคัน  ลงหน้าดิน  หวังอั่งจ๊อ......พลันตกใจ  แรงกระชาก..........ลุกขึ้นตวัด  และยืดคันไว้  รอกออกอย่างเดียว....มันเริ่มหยุด  ผมหมุนกลับได้  3  รอบ  มันไปต่อยังกะเรือดำน้ำ........ผมคิดในใจ  ถ้าชนะเจ้าตัวนี้  คงเป็นโปรแล้ว....ผมใช้เวลาเกือบสิบนาที  ด้วยเรี่ยวแรงที่เหลือน้อย....ผมเกือบเป็นลมครับ..........น้องสุบตื่นมา....ผมขอเข็มขัดคาดเอว....จะเอาจริงแล้ว  ปวดหลังอยู่ตั้งนาน.....
สู้กันอีกสักพัก....สุดท้าย  ผมแพ้ครับ..........มันไปตามทางของมัน  ยังเป็นปริศนาคาใจผมอยู่....ผมมีเรื่องเล่าให้ทุกคนฟังตอนรุ่งสาง........วิจารณ์กันไปต่างๆ นานา  บ้างว่าอั่งจ๊อใหญ่  บ้างว่าลูกหมู  หรือ  GT  ก็เป็นได้......  คงต้องหาโอกาสไปหมายนี้อีกที....ผมจะใช้ชุดใหญ่ ที่ค่อนข้างเอาเปรียบมันดู...ดูซิจะชนะมันได้ไหม......

ตอนเช้า  ฟ้ายังครึ้ม  คลื่นยังแรง........ไต๋หลีตัดสินใจวิ่งไปหลบที่หลังเกาะกลาง  ใกล้เกาะไข่  สัญลักษณ์ของ จ.สตูล

ที่เห็นใกล้ๆ คือเกาะไข่  ไกลๆ คือเกาะลังกาวี ของมาเลเซีย.....

ตรงนี้ไม่มีคลื่น  เราเลยจอดทำอาหาร พร้อมโสกปลาจาน ไปเรื่อย.......

เราได้หมึกหอมหลายตัว  โดยเซียนหมึกหอม  บังหมัด  กับบังดุ  มันชอบโยกุ้งสีส้มเป็นพิเศษ......ตอนเช้า ยังได้เพิ่มมาอีกหนึ่ง

บังหลี  กว้านสมอ ติดเบ็ดราวของชาวประมง  ติดปลาหลายตัว....จึงส่งสัญญาณ  ให้เรือชาวประมง มาเอากลับไป....

มาแล้วครับ  รับเครื่องมือหากินกลับไปด้วย....มีปลาเป็นพวง

ไต๋หลี โยนพวงปลาคืนเจ้าของ.....ที่ขี่เรือวนหา  เบ็ดของตัวเองอยู่ใกล้ๆ

ช่วยๆกันนะ  เขาก็ทำมาหากิน....ที่สำคัญ...น้ำใจครับ.......

สายลอยเช้านี้  ไม่ทำงานครับ.....เซ็กล่าตัวใหญ่  ไม่เข้าตาอินทรี....สาวกลับมา  ตายตัวแข็งซะแระ....เลยเอากลับไปฝากแมวที่บ้านซะ.....