[+] สาดเมฆา ยอดฝามี เขาหลวงนครศรี [+]: SiamFishing : Thailand Fishing Community
<12345>>>
กระดาน
คห. 243 อ่าน 30,035 โหวต 49
[+] สาดเมฆา ยอดฝามี เขาหลวงนครศรี [+]
คห.101: 18 เม.ย. 51, 10:29
พ้นมาได้ก็รอชุดหลัง นั่น....พี่วาหลั
พ้นมาได้ก็รอชุดหลัง นั่น....พี่วาหลับคนแรกเลย
ตรงนี้มีสัญญาณโทรฯ มั้ยเนี่ย เรียก ฮ. มารับคนนำทางด่วน
อาการแย่แว๊วววววว (แก๊งค์นี้ไปที่ไหน พาคนนำทางเสียหมดทุกที  ก๊าก)
คห.102: 18 เม.ย. 51, 10:31
แก๊งค์ถุงเท้าบอล ซี๊ด เดินนำเพื่อไ
แก๊งค์ถุงเท้าบอล ซี๊ด เดินนำเพื่อไปแหวกทางลากโจ้ขึ้นไป
มีอยู่ช่วงนึง อยู่ริมผามีต้นไม้ขวางอยู่ต้องก้มลอดถึงจะผ่านได้
ซี๊ดดึงโจ้ให้ลอดไม้เพื่อผ่อนแรงในการก้ม แต่ถีบตัวส่งแรงไปนิดนุง
หัวโหม่งซากไม้ที่ล้มอยู่ดังโผล่ะ …

“555+ โคดโง่เลยไอ่โจ้”

เจ็บและมึน ยังต้องมานั่งฟังเพื่อนหัวเราะใส่อยู่ดังลั่น อย่าพลาดบ้างก็แล้วกัน 
คห.103: 18 เม.ย. 51, 10:36
เดินตามพี่วามาจนทัน เงยหน้าขึ้นไปแ
เดินตามพี่วามาจนทัน เงยหน้าขึ้นไปแทบกรี๊ดแตก พระเอกใหญ่อีก 1 ชนิด ออกดอกบานสะพรั่ง
....สิงโตอาจารย์เต็ม***.... ที่มีเฉพาะในถิ่นใต้เท่านั้น ข้าน้อยขอคาราวะ
ไม่รู้ว่าใครจะรู้สึกยังไง แต่สำหรับโจ้ได้โทรฟี่ถึง 2 ครั้งในทริปนี้ กับสิงโตใบพัดเหลือง
และสิงโตอาจารย์เต็มที่ทุกท่านได้เห็นภาพอยู่นี่เองค่ะ ได้ภาพไปฝากแม่อีกแล้วน้ำตาจะเล็ด

แต่อยู่สูงซะเหลือเกิน เลยเปลี่ยนเลนส์ และปีนขึ้นไปบนต้นไม้อีกต้นนึง ถ่ายมาได้เท่านี้
แม้จะไม่ชัดก็ตาม ตอนปีนน่ะพลิ้วเลย แต่ขาลงสิ่คะ เดือดร้อนเพื่อนซี๊ดต้องมาลากลงไปอีก 555+
ทนหน่อยวุ้ย อีกไม่นานก็จะหมดเคราะห์จากตูแล้วซี๊ดเอ๊ยยย


***สิงโตอาจารย์เต็ม พบครั้งแรกที่ตีนเขาหลวง ในพื้นที่หมู่บ้านคีรีวง จ. นครศรีธรรมราช
ที่ระดับความสูง 700-900 เมตร จากการสำรวจร่วมกันของ ศาสตราจารย์ Gunnar Seidenfaden
นักพฤกษศาสตร์ชาวเดนมาร์ก และศาสตราจารย์ ดร. เต็ม สมิตินันทน์ นักพฤกษศาสตร์ชาวไทย
ในปี พ.ศ.2509 แต่ในครั้วนั้นยังไม่ได้มีการตั้งเป็นกล้วยไม้ชนิดใหม่ เนื่องว่า "มีตัวอย่างกล้วยไม้เพียงชิ้นเดียวเท่านั้น"

เหตุด้วยว่าเป็นตัวอย่างเพียงชิ้นเดียวนั้นไม่อาจแน่ใจได้ว่าเป็นกล้วยไม้ชนิดใหม่ได้ แต่อาจเป็นการผสมข้าม
ของกล้วยไม้ 2 ชนิด (สมมุติว่า ระหว่าง Bulbophyllum A. และ Bulbophyllum B.
และได้เป็นกล้วยไม้ Bulbophyllum AB สิงโตอาจารย์เต็มขึ้นมา)

ต่อมาหลังจากนั้น คุณชนินทร์ โถรัตน์ ผู้เชี่ยวชาญกล้วยไม้ไทย โดยเฉพาะกล้วยไม้สกุลสิงโต
ได้ออกสำรวจในพื้นที่เดิม ซ้ำอีกครั้งจนได้ตัวอย่างเพิ่มขึ้นจากเดิม จึงพบว่าเป็นกล้วยไม้ชนิดใหม่จริง
ไม่ได้เกิดจากการผสมข้าม (ดังที่ผมยกตัวอย่างข้างต้น) ทั้ง 2 ท่าน คือ Prof. Gunnar Seidenfaden
และคุณชนินทร์ โถรัตน์ จึงร่วมกันศึกษาและตั้งเป็นกล้วยไม้ชนิดใหม่ของโลกครับ
โดยใช้หลักเกณฑ์การตั้งชื่อแบบ eponymy โดยใช้ชื่อสกุลของศาสตราจารย์เต็ม สมิตินันทน์
เป็นชื่อระบุชนิดของกล้วยไม้ชนิดนี้ครับ คือ B. smitinandii และเรียกชื่อในภาษาไทยอย่างเป็นทางการ
ของกล้วยไม้ชนิดนี้ว่า "สิงโตอาจารย์เต็ม" หนึ่งในผู้สำรวจพบกล้วยไม้ชนิดนี้เป็นครั้งแรก (ปัจจุบันท่านได้เสียชีวิตแล้ว)

http://www.trekkingthai.com/board/show.php?Category=trekking&forum=18&No=90870
คห.104: 18 เม.ย. 51, 10:41
[b]: ภาพโดย Seed2524@TKT[/b]

ดอกอยู่สูงมาก 70-300 ยัง
: ภาพโดย Seed2524@TKT

ดอกอยู่สูงมาก 70-300 ยังดึงไม่เห็นปากดอก
ต้องปีนขึ้นไปอีกต้นนึงสูงเมตรกว่า ๆ

ความสูงระดับนั้นอาจจะเล็กน้อย แต่กับคนที่กลัวความสูงแล้ว
มันเป็นเรื่องที่น่ากลัวมาก ๆ ทีเดียว แง ๆ  ๆ ซี๊ดดดด กรู ลง ม่ายย ดร๊ายยยย 
คห.105: 18 เม.ย. 51, 10:44
จากนั้นก็เดินลงด้วยอารมณ์ดี ถ่ายมั
จากนั้นก็เดินลงด้วยอารมณ์ดี ถ่ายมันเรี่ยราดไปหมด 555 แต่ก็ขาพลิกมั่ง หน้าทิ่มมั่ง
อยู่กันสองตัวได้เพื่อนซี้คนใหม่อย่างซี๊ดคอยดึงเป้อยู่ด้านหลังไม่ให้ล้มหน้าทิ่ม
ได้ใจเจง ๆ วุ้ยยย เจ้าซี๊ดคนนี้ 
คห.106: 18 เม.ย. 51, 10:47
ถึงจุดนั่งพัก เจ้าซี๊ดเจอเห็บเกาะต
ถึงจุดนั่งพัก เจ้าซี๊ดเจอเห็บเกาะตามตัว และ ทากเต็มไปหมดที่ขาและฝ่าเท้าที่ล่อทากซะเหลือเกิน
ไอ้เราก็นั่งฮาได้สักแป๊บเดียวเย็นวาบที่แขน มันมาแย้วววว อ๊ากกกกกก เอากล้องมาถ่ายให้หน่อยยย
คห.107: 18 เม.ย. 51, 10:50
หายเหนื่อยก็เดินกันต่อไป ขาพลิกไปพ
หายเหนื่อยก็เดินกันต่อไป ขาพลิกไปพลิกมาจนดังกรึ๊บ....

เพื่อน ๆ ตกใจ แต่ว่ามันดังเพราะเข้าที่แล้วค่ะ สบายยยยย ฮ้าร์....

(แอบก้มดูเหมือนกันว่ากระดูกโผล่หรือเปล่า 555+)


คห.108: 18 เม.ย. 51, 10:52
ทางลงไปเรื่อย ๆ แต่ก็ยังไม่วายเจอท
ทางลงไปเรื่อย ๆ แต่ก็ยังไม่วายเจอทางลาด ๆ ชัน ๆ  อาศัยพุ่งเกาะต้นไม้ไม่ได้ดูตาม้าตาเรือ
ไปเจอไม้ที่หักเกาะพรวดไปดังโป๊ะ โชคดีมีกองหลังแน่นคว้าไว้ได้ทัน...ซี๊ดอีกแล้ว

ไม่งั้นคงกลิ้งลงถึงข้างล่างเร็วกว่าคนอื่น 
คห.109: 18 เม.ย. 51, 10:53
เดินจนบ่าย ถึงได้พักกินข้าวเที่ยงก
เดินจนบ่าย ถึงได้พักกินข้าวเที่ยงกันที่ลานหินบริเวณน้ำตก
บรรยากาศดี๊ ดี นี่ล่ะนะ ถ้าคนเข้ามาถึงง่าย ๆ ความบรรลัยก็คงจะเหมือนที่อื่น ๆ
ที่รถเข้าถึงแล้วก็เข้าไปแหกปากเสียงดังไม่เกรงใจใคร ไม่สนว่าคนอื่นเค้าจะหนวกหู
หรือแอบด่าถึงต้นตระกูลหรือไม่ แค่จิตสำนึกพื้นฐานง่าย ๆ แค่นี้ยังควบคุมตัวเองไม่ได้เลย

(อารมณ์ค้างมาจากที่ไหนป่าวโจ้  )
คห.110: 18 เม.ย. 51, 10:56
รอถั่วเขียวต้มน้ำตาล เอิ๊ก ๆ
รอถั่วเขียวต้มน้ำตาล เอิ๊ก ๆ 
คห.111: 18 เม.ย. 51, 10:58
น้ำใส ๆ เห็นลูกกบป่า กับปลาตัวจิ๋ว
น้ำใส ๆ เห็นลูกกบป่า กับปลาตัวจิ๋ว
คห.112: 18 เม.ย. 51, 11:00
พักผ่อนกันใต้ร่มเงาไม้ และ กวาดสาย
พักผ่อนกันใต้ร่มเงาไม้ และ กวาดสายตาหาเจ้าทากุจัง
คห.113: 18 เม.ย. 51, 11:01
มีการนึ่งข้าวเหนียวกันเล็กน้อย...ซึ
มีการนึ่งข้าวเหนียวกันเล็กน้อย...ซึ้งงง!! 
คห.114: 18 เม.ย. 51, 11:04
สองหนุ่มใส่ไฟ พี่โอ พี่ป้อน เร่งทำอ
สองหนุ่มใส่ไฟ พี่โอ พี่ป้อน เร่งทำอาหารกลางวัน และต้มถั่วเขียว

เป็นการทุบหม้อข้าวครั้งสุดท้าย ก่อนที่เราจะเข้าไปกินข้าวในเมืองมื้อค่ำนี้
คห.115: 18 เม.ย. 51, 11:05
มาแว๊ววววว อร๊อยยย อร่อย อื้มมมม์   :umh
มาแว๊ววววว อร๊อยยย อร่อย อื้มมมม์ 
คห.116: 18 เม.ย. 51, 11:08
อิ่มแย้ว อารมณ์ดีอีกแย้ว เจอเจ้าตั
อิ่มแย้ว อารมณ์ดีอีกแย้ว เจอเจ้าตัวน้อยเกาะรองเท้าเลยจับมาโพสท์ท่าข้างหลัง Rain Cover
ที่ชาวบ้านของร้องให้เปลี่ยนสี เนื่องจากเดินตามแล้วแสบตาน่าดู กร๊ากกกก คนมันหน้าตาดีนี่นา 

ดูไปดูมาก็น่ารักดี ชอบตรงที่แต่ละตัวเค้ามีเอกลักษณ์ไม่เหมือนกันด้วยล่ะ 
คห.117: 18 เม.ย. 51, 11:09
ข้าง ๆ มีดอกข่าด้วยล่ะ
ข้าง ๆ มีดอกข่าด้วยล่ะ
คห.118: 18 เม.ย. 51, 11:11
ขอบคุณค่ะน้าเบิร์ด  :grin: :grin: :cheer: :cheer:

-----------
ขอบคุณค่ะน้าเบิร์ด 

--------------------------------

ลุยฝ่าลงสู่เบื้องล่างกันต่อไป แม้ว่าจะอยู่ในร่มเงาไม้ แต่อากาศที่ร้อนจนลมจะจับทำให้ปากห้อยเร็วกว่าปกติ
นั่นเป็นเพราะว่า มีลานหินขนาดใหญ่อยู่ข้าง ๆ นั่นเอง ดีนะที่ไม่ลื่น ไม่งั้นกลัวไหลลงน้ำมาก ๆ เลย
คห.119: 18 เม.ย. 51, 11:15
ขอบคุณค่ะน้า pha1970  :blush: ตอนนี้ไม่พบเห็บ
ขอบคุณค่ะน้า pha1970  ตอนนี้ไม่พบเห็บแล้วค่ะ
ส่วนแผลในสะดือ วันแรกที่ถึงบ้านใช้คอตตอนบัตแงะเข้าไป
เลือดยังเป็นลิ่ม ๆ อยู่เลย  แต่ตอนนี้ก็โอเคแล้ว
เหลือแค่หน้าบวม กับผื่นตามตัวเท่านั้นเองค่ะ

-----------------

ตรงนี้แหละ ที่น่าลุ้น เพราะนั่งปุ๊บ เป้มันส่งปั๊บ ดีที่ได้พี่โอช่วยเบรกไว้ ไม่งั้นลงแอ่ง 555+
คห.120: 18 เม.ย. 51, 11:19
[b]ด้วย นน.เกือบ 0.1 ton ข้าพเจ้าขอนั่งยัน
ด้วย นน.เกือบ 0.1 ton ข้าพเจ้าขอนั่งยันนอนยันว่า จะขอรอชมภาพคุณโจ้เพียงอย่างเดียว โดยไม่คิดจะออกเดินทางเองอีกเป็นอันขาด สาตุ๊

ครั้งนี้โจ้เห็นด้วยกับน้าวินค่ะ เพราะมันเหนื่อยจริง ๆ
ความรู้สึกเหมือนครั้งแรกที่เดินป่า สภาพสาหัสมาก ๆ 

-------

เราพักกันที่น้ำตกจุดนี้ ทำให้ทิ้งห่างกลุ่มอื่นไปหลายช่วงตัว
เพราะแช่กันนานพอควร อากาศร้อนอ้าวจริง ๆ

เดินไปต้องพักไป งัดยาดมมาเป็นตัวช่วย ปาดเหงื่อต่างน้ำ
พอมีแรงต่อก็เดินหลุดไลน์ ต้องปีนกลับขึ้นไปหาทางบนเขาใหม่ก็มี
เหนื่อยมาก ๆ เมื่อไหร่จะได้ยินเสียงคน ได้ยินเสียงรถวิ่ง
จะได้มีแรงฮึดเดินออกไปได้...

คห.121: 18 เม.ย. 51, 11:21
และในที่สุดก็ฝ่าออกมาจนถึงสวนยางพ
และในที่สุดก็ฝ่าออกมาจนถึงสวนยางพารา เดินตามทางปูนเล็ก ๆ
ลงตามไหล่เขามาเรื่อย ๆ จนถึงสุดสายปลายทาง ทุก ๆ คนรออยู่
ซดน้ำสไปรซ์ และ น้ำแดง อย่างละแก้วเข้าไปจนชุ่มปอดแล้ว
ก็กระโดดแช่น้ำลำธารอาบน้ำเตรียมตัวกลับบ้าน
คห.122: 18 เม.ย. 51, 11:22
แล้วพี่วา และพี่ ๆ ทีมงานก็พาไปทานอ
แล้วพี่วา และพี่ ๆ ทีมงานก็พาไปทานอาหารส่งท้าย ก่อนที่จะขึ้นรถกลับบ้าน

รอยยิ้มและเสียงหัวเราะยังคงมีให้เราได้ยินอยู่เสมอ หลังจากที่เหนื่อยมาด้วยกัน

ตลอดระยะเวลา 3 วัน 2 คืน 
คห.123: 18 เม.ย. 51, 11:27
[b]: ภาพโดย พี่ต้อม บริเวณน้ำตกหนานไทร
: ภาพโดย พี่ต้อม บริเวณน้ำตกหนานไทร แค้มป์คืนแรก

สุดท้าย .... ทริปแบบนี้คุ้มค่ากับเงินทุกบาททุกสตางค์ที่เสียไปมาก ๆ เลยค่ะ เสียแค่เหงื่อ
และแรงกายเท่านั้น แต่เพื่อนและแรงใจของเรามีเพิ่มมากขึ้น เหนื่อยแต่ประทับใจสุด ๆ
กับเพื่อน พี่ น้อง ทุกคนที่ร่วมทริปจิกเหงือกนี้ โดยเฉพาะซี๊ดเพื่อนใหม่ที่ได้ใจไปเต็ม ๆ
ไม่งั้นผู้หญิงบอบบางอย่างโจ้ ที่แบกร่างกายไม่เต็มร้อยไปลุยคงจะแย่กลางทางอยู่หลายครั้ง
และหัวหน้าแก๊งค์อย่างพี่วา ที่ดูแลทุกคนเป็นอย่างดี ส่วนทริปทางใต้พี่วาชวนไปสำรวจ
เส้นไหนก็ไม่รู้จำไม่ได้ แต่นู๋ฟ้ารับประกันว่า ไปกับพี่วา...หลงแต่มันส์ เอาก็เอาวะ
ครั้งนี้ได้ชาร์ตแบตใหม่มาเต็มเปี่ยม พร้อมกลับมาลุยกับทุกสิ่งทุกอย่างอีกครั้ง

เราไม่อาจจะรับรู้ได้ถึงคำว่า “น้ำใจ” มีความหมายเพียงใด
ตราบใดที่เราไม่เคยเป็นผู้ให้ และจนกว่าเราจะเป็นผู้ที่ได้รับ


ขอขอบคุณทุกท่านที่เกี่ยวข้อง และ ทุกท่านที่ตามอ่านมาจนถึงบรรทัดนี้
ขอบคุณสยามฟิชชิ่งที่ให้โอกาสกลับมาผลาญทรัพยากรบอร์ดอีกครั้งค่ะ

ลป. 1 ถึงบ้านตี 5 ครึ่ง ของวันที่ 15 เมษา สำรวจตัวเองนอกจากรอยขีดข่วน
ฟกช้ำ ดำเขียว เกี่ยวกับหนามเป็นรอย ก็มีรอยทาก และเห็บลมติดกลับมาพอสมควรค่ะ
กล้ามเนื้อทุกส่วนในร่างกายราวกับคนเพิ่งเคยเดินป่าครั้งแรกจริง ๆ ระบมมาก ๆ
ฉะนั้นหากท่านที่สนใจจะเดินทางควรมีการเตรียมร่างกายให้พร้อมในระดับหนึ่งค่ะ

ลป. กกต. สสส. ปชป. กขค. 2 เป้าหมายต่อไป อยากไปตามหาสิงโตใบพัดสีบานเย็น ณ เขากะเจอลา
ใครจะไปยกมือขึ้น..... 
คห.124: 18 เม.ย. 51, 12:35
นู๋ว่าเจ้าพวกที่กล่าวมา น่าจะระแวง
นู๋ว่าเจ้าพวกที่กล่าวมา น่าจะระแวงน้าวินมากกว่านา 

พี่ม๋วยไม่ต้องห่วง เรื่องตัวภาระ เพราะถึงเวลาโจ้ก็เปิดแน่บเหมือนกันจ้ะ 

เคยอ่านเจอเมื่อก่อนเค้าเรียกฝามี และ ฝาชี นะ แต่หลัง ๆ เรียก ฝามี อย่างเดียวแล้วโต้

ขอบคุณพี่มาดที่ตามจนครบซีรี่ย์เหนื่อยนรกด้วยค่ะ 

เอา สิงโตจารย์เต็ม มาฝากอีกภาพ
คห.125: 18 เม.ย. 51, 14:44
ขอบคุณน้าต๋อง ค๊าบบบ :blush:

น้าก้องหล้
ขอบคุณน้าต๋อง ค๊าบบบ

น้าก้องหล้ามาก ๆ ค่ะ 

ไปไหนไม่รอดค่ะน้าแพร ยังอยู่ในตำแหน่งยมฑูตยูนิเซฟด้วย ต้องเผยแพร่ลัทธิต่อไป 

ขอบคุณน้าแรมโบ้ค่ะ 

ขอบคุณค่ะ น้า teerasak c 

ขอบคุณน้าตี้ อีกครั้งค่ะ 

เล็บม่วง ๆ จากเขาแหลมเกาะช้าง เมื่อสิงหาปีที่แล้วเพิ่งจะหมดไป
ตอนนี้ก็มาถอดใหม่ ม่วงปี๋อีกแล้วค่ะน้าสมโภชน์ 
<12345>>>
siamfishing.com © 2024