บรรยากาศ ที่ผมไม่เคยไป

+ไปก่อนเลยแล้วกันนะ น้องแจ็ค
เอาไว้คืนวันเสาร์ไหนว่างๆจะไปตกด้วยนะ

++ดุกตัวงามๆเลยครับ น้าแจ็ค 

สมัยผมยังเด็ก  ผมจำได้ดี  เมื่อก่อนสะพานกรุงเทพเป็นสะพานโทรม ๆ ดูทึบ ๆ  สีซีด ๆ  ช่วงที่เรียนอยู่  กรุงเทพคริสเตียน  ตอนนั้น  ถนนสาธร  ยังไม่ใหญ่ขนาดนี้นัก  ริม ๆ อู่รถเมลล์ สาย 76  เค้าชอบปั้นถ่านเป็นวงกลม ๆ แล้วเอาตากแดดไว้ข้างถนน  ผมก็ไม่เข้าใจทำไมเค้าต้องปั้นถ่านให้เป็นวงกลม ๆ เหมือนถาดใส่แกง........

ตอนนั้นเวลาเราแอบหนี  มาสเซ่อร์มาทางหลังโรงเรียน  เราจะแอบหนีไปเล่นน้ำที่แม่น้ำเจ้าพระยาเป็นประจำ  ตอนนี้เป็นท่าน้ำดูเม็กซ์  สมัยนั้นเป็น  โรงสีขนาดใหญ่  กับคานเรือ  หรือโรงเหล็ก อะไรซักอย่างที่แระ  เป็นประจำ  ปัจจุบัน  ตรงนั้นก็คือ  โรงแรม ชากรีล่า นั่นเอง  เล่นกันเสียจนสนุก  เพลินไปเลย.......

มีอยู่วันนึง  เพื่อนที่อยู่กินนอนด้วยกัน  โรงเรียนเดียวกัน  ได้ของฝากจากเมืองนอก  เป็นคันเบ็ดกับรอกฝรั่ง  เป็นที่ฮือฮามากสมัยนั้น ( พ.ศ. 2520-2522 )  เราแอบหนีเรียนกระโดดกำแพงที่โรงเรียนประจำ  เพื่อออกไปตกปลาแทนการเล่นน้ำ  จากท่าดูเม็กซ์ ไปถึงท่าไปรษณีย์กลาง  ท่าโอเรียนเต็ล  จนไปถึงโน่น  สะพานกรุงเทพ  นับว่าไกลมาก ๆ สมัยนั้นเดินกันไปบ้าง  ขึ้นรถเมลล์บ้าง  รู้สึกจะเป็นรถสาย  75  นะ  ถ้าจำไม่ผิดไม่เก็บตังค์  เพราะยังเด็ก  ได้บ้างไม่ได้บ้าง  เพราะตกกันไม่ค่อยจะเป็นถึงเวลากลับหอตอนเย็น  เราจะแวะไปกินกระเพาะปลา  กับ  ข้าวมันไก่ที่หลังตลาดบางรักเป็นประจำ  อยู่ด้านหลังตลาดดอกไม้ ( ปัจจุบัน  เป็น  โรบินสัน บางรัก )  กลับหอมาทีไรโดนมาสเซ่อร์ตีทุกวัน

มีอยู่วันนึง  ยังไม่มืดนัก  ประมาณซัก 4-5 โมงเย็นได้  ก็กำลังจะกลับแล้ว  วันนั้นเพื่อนคนนึงอยากไปตกปลาดุกนี่แหละที่สะพานกรุงเทพ  เพราะว่าปลากินดีเหลือหลาย  แต่ไม่เคยเอากลับมาเลยซักตัว  เพราะไม่มีคนทำ ( เรากินอาหารที่โรงเรียน )  เนื่องจากเป็นโรงเรียนกินนอน  เราตกกันอยู่ริม ๆ แบบน้องนี่แหละ  ไม่ทันมองว่าตรงกลางสะพานมีใครอยู่บ้าง  แต่รู้ว่ามีคนยืนอยู่  แต่ไม่รู้ว่าขึ้นมาจากฝั่งไหน  เมื่อไร  พอถึงกลางสะพานเพื่อนได้ยินเธอตะโกนอะไรบางอย่าง  เหมือนเรียกใครดัง ๆ ทำนองนั้น  พวกเราก็เลยหันไปดูกัน  ห่างกันประมาณ ซัก  50-60 เมตรได้มั๊ง  เค้าไม่ได้เรียกเรา  แต่เหมือนเค้าคุยอะไรกับใครซักคน  แล้วไม่พอใจอะไรซักอย่าง  ทั้ง ๆ ที่เธอยืนอยู่คนเดียวตรงนั้น  จู่ ๆ เธอก้ขึ้นยืนบนขอบสะพาน  แล้วกระโดดลงไปเฉยเลย  กลางแม่น้ำพอดีเป๊ะ  พวกเราต่างก็ตกใจ  เพราะว่ายังเป็นเด็ก  ทำอะไรไม่ถูก  รีบชะโงกหน้าไปดูคิดว่าเค้ามาหัดว่ายน้ำ  แต่ทำไมไม่ถอดเสื้อผ้า  แล้วกลางแม่น้ำน้ำมันก้แรงมาก ๆ ด้วย

เพื่อนคนนึงได้สติ  บอกว่าหนีกันเหอะ  เดี๋ยวตำรวจมาจับ ( ก็ยังงง  ๆ  อยู่ จะมาจับเราเรื่องอะไรวะ )  แต่ที่แน่ ๆ วันนั้นเราต่างคนต่างวิ่ง  ก็ไม่รู้ว่าจะหนีทำไม  ด้วยความตกใจ  เบ็ดก็ทิ้งไว้บนสะพาน  กลัวตำรวจจับ  พอมาถึงหอพัก  พวกเราก็โดนตีตามระเบียบ  แต่ไม่มีใครเลยที่จะพูดถึงเรื่องนี้อีก  เพราะว่ากลัว

จนปัจจุบัน  ผ่านมาแล้วหลายสิบปี  ทุกครั้งที่ขับรถผ่านจุดที่เค้ากระโดดลงไป  จะทำให้นึกถึงทุกที  และ  ไม่เคยอีกเลยที่ไปตกปลาสะพานนั้นอีก

เพื่อน ๆ หลายคนที่ไปในวันนั้น  ปัจจุบันนี้ได้ดีไปหลายคน  เป็นเจ้าของบริษัทเหยื่อปลอมก็มี  เป็นใหญ่เป็นโตก้หลายคน  เจอกันทีไร  ชวนไปตกปลาที่สะพานกรุงเทพ  ทุกคนจะไม่ตอบ และ ไม่พูดอะไรอีกเลย

เอามาเล่าเล่นๆ  เรื่องสนุก ๆสมัยเด็ก ๆ ตกปลาที่สูงก็ระมัดระวังกันบ้างนะครับ  เวลาตีเบ็ดก็ระวังคนข้างหลังด้วยก็ดี  เดี๋ยวเบ็ดจะไปเกี่ยวหมวกกันน็อคเค้า

ขอให้มีความสุขในการตกปลาครับ............

+ 1  ให้ครับ

สวัสดีครับน้า pinauto ขอบคุณที่ติดตามชมครับ
สวัสดีครับน้า cantona ขอบคุณที่ติดตามชมครับ
สวัสดีครับน้า wall1 ขอบคุณที่ติดตามชมครับ ว่างๆ ลองหาโอกาสไปตกดูครับน้า
สวัสดีครับน้า clashfan  ขอบคุณที่ติดตามชมครับ
สวัสดีครับน้า หนุ่ยหาดใหญ่  คนตกปลารู้กันครับ  แค่ได้มองเบ็ด มองน้ำ ก็มีความสุขแล้วครับ อิอิ
สวัสดีครับน้า เด็กพระประแดง  ว่างๆ ไปตกปลาด้วยกันนะครับน้า

สวัสดีครับน้า TheSign ขอบคุณที่ติดตามชมครับ
สวัสดีครับพี่บอย ว่างๆ ลองสรรจรมาทางนี้ดูครับ
สวัสดีครับพี่ยอด จะมาตกเมื่อไหร่ครับพี่  จะได้ชวนพี่อู๊ดมาตกด้วยครับ
สวัสดีครับน้าแมน ผ่านมาทางนี้ลองมาตกดูครับน้าแมน

สวัสดีครับน้า krissana  ขอบคุณมากๆ ครับเที่เล่าประสบการณ์ในอดีตให้ฟัง  ผมว่าสะพานแห่งนี้ มีทั้งความสุข ความทุกข์ จุดเริ่มต้น และสิ้นสุด มากมาย
ตราบจนทุกวันนี้ ก็จะยังมีเรื่องราวเหล่านี้ผ่านมาเรื่อยๆ ครับ

ขอบคุณทุกท่านครับ