 |
 |
27 พ.ย. 67
|
|
|
27 พ.ย. 67
|
)
1
แต่ทีวันทำงานล่ะไม่อยากจะลุกออกมาจากที่นอนเลยล่ะ 
ว่าแล้วก็จะออกไปตีเหยื่อปลอมช่วงเช้าๆอากาศไม่ร้อน แต่วันนี้ผู้ติดตาม ดั๊นว่างซะงั้น เลยขอไปด้วย เซ็งเป็ดเลย 
พอเราแห้วล่ะทับถมซะไม่มียัยคนนี้ เอ๊า จะตามไปเราก็ไม่ว่า ดี จะได้มีรูปตอนตกปลากับเขามั่ง ใช้ให้ถ่ายรูปให้ซะงั้น 
หมายน่ะเหรอ ส๊วย สวย แต่แห้วเยอะนะหนองนี้ ไปถึงก็ลงเรือเลยครับพี่น้อง ดูซิ ตีเหยื่อบนเรือซะด้วย เท่ห์ซะไม่มีล่ะผม ผู้ติดตามก็ยิงเราด้วยกล้องดิจิม่อลคู่กายของเจ้าหล่อน ฟูจิ S9600 ถ่ายมาด๊าย บ่นไปหลายทีว่าเวลาถ่ายออกมาอย่าให้อ้วน อย่าให้อ้วน แม๊โมโห ปวดหัวมากเลยสำหรับภาพแรกของหล่อน เพราะเส้นขอบฟ้ามันตัดหัวโผ้ม 
ปล.ผมตีเหยื่อปลอมมือเดียวไม่เป็นง่ะ ติดใช้สองมือส่งเหยื่อตลอดเลย ดูไม่อินเตอร์เลย 
ว่าแล้วก็ ไป๊ ไปหาเอาข้างหน้า มุ่งตรงไปตามเส้นทางหมายเลข 304 มุ่งสู่อำเภอวังน้ำเขียว เลสสะโก 
นี่ต้องเสียตังค์หรอกเหรอเนี่ย นึกในใจ ตูมาตั้งไกลเพื่อมาเหมารอบ 60 บาทหรอกหรือเนี่ย โอวว พระเจ้ายอดมันจอร์ชมาก 
วัยรุ่นสองหนุ่มนี้บอกว่า "ปลาช่อนเยอะ ผมเคยเห็นคนตกได้บ่อย" พูดงี้ก็พอมีหวังสิ อิอิอิ ว่าแล้วก็ประกอบหนอนยางมาระริกระรี้ซะหน่อยเป็นไร 
ผู้ติดตามผม เจ้าหล่อนแอบส่องพฤติกรรมผมกับเหล่าวัยรุ่นเจ้าถิ่นอยู่ เก็บภาพไว้เป็นหลักฐานกรณีผมถูกเด็กรุมตื้บ เจ้าเด็กสองคนนี่ท่าทางจะสนใจเหยื่อปลอมที่ผมขนมาขาย เอ๊ย ขนเอามาตีเป็นอย่างมาก ขนาดทิ้งคันของตัวเองมาถามซักโน่นซักนี่เหมือนแปลกตาและตื่นตาที่เห็นอะไรใหม่ๆ อิอิอิ ผมเริ่มคิดอะไรได้อย่างแล้วสิ 
ตีโชด์เด็กซะหน่อย นี่ ฟิ๊วววว จ่อม กระตุกๆๆๆ เสียงเจ้าถิ่นร้องขอลองมั่งๆ หนูขอลองตีรอกเบสมั่ง ผมก็เลยมานั่งซักเจ้าสองตัวนี่ ได้เรื่องว่า สองคนเป็นเด็กหมู่บ้านวังน้ำเขียวนี่แหล่ะ คนตัวเล็กชื่อหนุ่ม คนตัวสูงชื่อต้อม ชอบตกปลามาก ทุกวันหยุดจะนัดกันมาตกปลาที่นี่ประจำ ที่นี่คือหมายเดียวที่เป็นแหล่งน้ำที่มีน้ำตลอดปี แต่มันก็เป็นแหล่งน้ำมีเจ้าของ เขาเลยต้องเก็บค่าตก ผมก็ถามว่าแล้วสองคนเสียตังค์ไปเท่าไหร่ ก็ได้ความว่าคันละ60บาทเหมือนผมเลย อืมมม ผมชักอยากเจอเจ้าของที่ขึ้นมาตะหงิดๆ อยากจะพูดให้เขาช่วยลดค่าคันให้เด็กบ้าง เด็กใช้เวลาว่างอย่างได้เรียนรู้ ดีกว่าไปเล่นเกมส์หรือหันเข้าหาอบายมุข จริงๆน่าจะส่งเสริมกิจกรรมให้เด็กได้รู้จักกีฬาตกปลา วางรากฐานจิตใจในการอนุรักษ์ให้ดี ผมว่าเท่านี้เด็กเหล่านี้ก็รู้จักการตกปลาอย่างอนุรักษ์แล้ว พูดมาซะยืดยาว ผมเปิดกล่องเหยื่อส่งกระดี่เหล็กให้คนละตัว ดีใจกันใหญ่ครับพี่น้อง 
เจ้าหนุ่มสองคนนี่หลังจากเปลี่ยนปลายสายจากตะกร้อรำมาเป็นกระดี่เหล็กแล้วก็พากันหวดไกลสุดโต่ง แล้วทีนี้ แล้วสิ่งที่ทำให้โลกมีแต่เสียงหัวเราะและรอยยิ้มก็เกิดขึ้น เจ้าเด็กสองคนก็กรอสายมาแบบพอตึงๆ หลังจากนั้นก็พาดเบ็ดไว้กับราวไม้ ผมก็เริ่มเอะใจ เจ้าตัวโตควักกระดิ่งออกมาจากกระเป๋า เอาให้เจ้าตัวเล็กอีกอัน ทั้งสองคนเอากระดิ่งไปหนีบใส่ปลายคัน แล้วก็นั่งรอ..........แป่วววววววว ผมพอจะเข้าใจแล้วครับพี่น้อง เท่านั้นแหล่ะ ผมเลิกตีเหยื่อวางของลงหัวเราะเมื่อเห็นท่าทางที่ไร้เดียงสาของเจ้าเพื่อนเกลอคู่นี้เป็นนานสองนาน เอาล่ะ ไหนๆก็ไหนๆ วันนี้ขอเป็นคุณครูสักวัน ผมเรียกเด็กสองคนให้เอาเหยื่อขึ้นจากน้ำ สอนวิธีใช้ วิธีกระตุก เด็กสองคนก็ยิ้มอย่างไร้เดียงสาหลังจากที่รู้วิธีใช้ เออแน่ะ สนุกจริงๆวันนี้ ดั้นด้นมาหลายสิบกิโลเพื่อมาเจอกับเจ้าสองคนนี้ มันช่างเป็นวันหยุดที่คาดไม่ถึงจริงๆ 
ผมบอกไม่เป็นไร เดี๋ยวเอาให้ใหม่ ผมแจกชุดเท็คซัสหนอนยางดำหางแดงไปให้คนละชุด คราวนี้เกี่ยวเบ็ดให้ดูบอกวิธีใช้เสร็จสรรพ เดี๋ยวจะเอากระดิ่งไปหนีบปลายคันซะอีก 
แทรกได้เลยครับน้า คนกันเองไม่ต้องเกรงใจ สนุกๆด้วยกันครับ
เลยต้องบอกว่าล้อเล่น ถ่ายเก็บไว้ดูเล่นกันไปเฉยๆ ทีนี้ล่ะโพสท่ากันใหญ่ 
เท่ห์กันซะ 
ขอบคุณครับที่แวะเข้ามาทักทายกัน 