เป็นเวลาร่วม 2 ขวบปีผ่านมาแล้ว นับตั้งแต่ผมออกไปตกปลาทะเลในน่านน้ำพม่าและได้นำมาโพส Share ไว้ในบ้านหลังนี้ ซึ่งนับแต่นั้น ยังไม่มีโอกาสได้ออกเรือไปตกปลาทะเลอีกเลย จนกระทั่งทริปนี้ ซึ่งครั้งนี้ผมก็ได้มีโอกาสร่วมไปกับชมรมตกปลาของบริษัทฯ ซึ่งจัดวางไว้ให้ลงตัวในฤดูที่ปลาอินทรีย์เข้ามาที่ทะเลตราด (ไปด้วยกัน 3 ลำเรือเริ่มเย็นวันศุกร์ที่ 27 พ.ย.) จึงถือได้ว่าเป็นการออก ทริปตกปลาอินทรีย์ครั้งแรกในชีวิตของผมเลยก็ว่าได้

การออกรอบตกปลาของผมครั้งนี้ ทำให้นึกถึงคำพูดของพี่เล็ก ที่เคยบอกกับผมไว้ว่า “...ตกปลากับถ่ายรูปนั้น มันเป็นช่วงเวลาเดียวกัน ฉะนั้น เราก็ต้องเลือกเอาว่าจะตกปลาหรือถ่ายรูป...” แหม! ปลาก็อยากจะตก และในระหว่างตกปลาถ้าเห็นจังหวะของแสงสวยๆ ก็อยากจะหันไปจับกล้องขึ้นมาถ่ายภาพ...แล้วผมจะทำอย่างไรดีละครับพี่น้อง ด้วยภาวะเช่นนี้ ผมจึงสะพายกล้องคล้องคอคู่กับคันเบ็ดขึ้นเรือออกทะเลไปด้วยกันซะเลย...อิอิอิ 

ครั้งพอจะมาโพสก็เกิดอาการลังเลอีกแหละครับพี่น้อง ไม่รู้ว่าจะโพสกระทู้ตกปลา หรือถ่ายภาพดี (ลังเลเหมือนตอนโพสทริปตกปลาในน่านน้ำพม่าเลยครับ) คว้าเหรียญบาทออกมา....โยนหัว....ออกก้อย...เลือกตั้งกระทู้ตกปลาละกันครับ (เพราะออกไปตกปลานี่นา งั้นก็โพสกระทู้ตกปลาน่ะซิ) ผมปรุงแต่ง Level ของภาพนิดๆ เพิ่มความอิ่มของสีสรรหน่อยๆ แล้วชิมพอได้รสชาดที่ชอบ...พร้อมเสริฟให้พี่น้องทุกท่านได้ร่วมชิมพร้อมๆ กันแล้วครับ

ภาพตกปลาอาจจะน้อยไปนิดหนึ่งนะครับ แต่ก็ถือว่าได้ท่องเที่ยว+ตกปลาด้วยกันนะครับ (เน้นเที่ยวซะมากกว่ามั้ง...อิอิอิ)...ใครพร้อมที่จะไปเที่ยว+ตกปลากับผมแล้ว...ขึ้นเรือมาด้วยกันเลยนะครับ

งานเข้าช่วงเย็นซะแล้ว (ศาลปกครองมีคำสั่งใหม่เกี่ยวกับโครงการที่มาบตาพุด) โดยนายเรียกซะแล้ว เดี๋ยวกลับมาต่อนะครับ 

พี่ๆ น้องๆ ทุกท่านครับ ผมโพสต่อในหน้าที่ 4 ให้แล้วครับผม 

ก่อนอื่นต้องขออภัยเป็นอย่างยิ่งนะครับที่ทิ้งกระทู้ไปหลายหน้าเลยครับ งานเข้าจริงๆ เลยครับ ต้องอาศัยช่วงพักจากการประชุมนิดๆ หน่อยๆ มาต่อกระทู้ให้พี่น้องได้รับชมกันครับ แม้จะกระท่อนกระแท่นบ้าง แต่รับรองมีภาพมาฝากกันให้ชมกันแน่ๆครับ

ออกเดินทางจากที่ทำงานระยอง ไปถึงตราด แวะรับไต๋เรือที่บ้านก็มุ่งหน้าลงเรือ (เหมือนจะคนลงแดงไม่ได้ออกทะเลมาซะนานเลยครับ) พอมาถึงเรือ สิ่งที่สำคัญและขาดไม่ได้ก็คือการสร้างขวัญและกำลังใจให้กับทีมในเรือของเราก่อนครับ...เริ่มด้วยการบวงสรวง “แม่ย่านางเรือ” ครับ

เริ่มด้วยการจุดธูป เทียน บุหรี่ ดอกไม้ พร้อมกับผลไม้นานาพรรณ บวงสรวงแม่ย่านางเรือเลยนะครับ “สาธุ...ขอให้ทีมของผมได้ปลาอินทรีย์มากกว่าลำของป๋ายุทธ (ลำที่ออกล่วงหน้าไปเห็นไกล) นี้ด้วยเทอญ....เพี้ยง” 

กัปตันเรือลำของผมในทริปนี้ 

แล้วเราก็เริ่มไล่เรือลำของป๋ายุทธ 

ด้วยกำลังใจที่เต็มเปี่ยมจากการบวงสรวงแม่ย่านางเรือ สมาชิกในทีมจึงเกิดอาการ “สิงห์คำราม” แสดงความหึกเหิมออกมา...ว่าไปนั่น.... 

ขอขอบคุณชมรมตกปลาของบริษัทฯ ที่สนับสนุนทริปนี้...ขอบคุณคร้าบบบบ 

และแล้วคำพูดของพี่เล็กก็บังเกิดผลขึ้นกับผมทันที...พอเรือจอดเท่านั้นแหละครับ กล้องของผมก็ถูกจับโยนเข้าไปในกระเป๋าทันที่จนถึงเช้า...ภาพนี้ถ่ายตอนตื่นนอนขึ้นมาตอนเช้าวันเสาร์ครับ เรือลำของผมกำลังจะเข้าเทียบเรืออวนเพื่อขอปลาเหยื่อ...พอไม่ได้ตกปลาก็เริ่มจับกล้องถ่ายรูปได้แล้ว...ผมเข้าใจแล้วครับ 

มองหา Foreground เข้าฉากซะหน่อย
นายแบบ: “เมื่อไหร่มันจะลากอวนขึ้นเรือเสร็จซะที (ว่ะ) นั่งรอมานานแล้วนา”

เราต้องรอให้เรืออวนลากอวนขึ้นเรือให้เสร็จก่อนครับ พอเรืออวนเริ่มคัดปลา เราก็ค่อยๆ เทียบเรือ ระหว่างนี้ต้องลอยลำร้องเพลงรอไปก่อน...ประโยชน์ของกล้องถ่ายรูปก็เริ่มทำงานตอนนี้แหละครับ 

ลอยเรือมาทางมุมนี้บ้าง 

ซักพัก...ไม่ได้มีแต่เราเท่านั้นที่รอซะแล้ว 

คงต้องรอคิวเทียบเรือกันหน่อยละครับเช้านี้ ไม่ทันไรไต๋เรือออกมาสังเกตุการร่วมด้วย 

แล้วลำที่มาทีหลัง ซึ่งเล็กกว่า ก็อาศัยข้อได้เปรียบชิงจังหวะเข้าเทียบเรืออวนก่อนแล้วก็จากไป 

ถึงคิวเราเทียบเรือมั่งแล้ว 

ผมไม่เคยเห็นชีวิตแรงงานบนเรือกลางทะเล ก็เลยใช้ประโยชน์ของกล้องถ่ายรูปนี่แหละครับบันทึกความทรงจำนี้ไว้ซะหน่อย 

ยังเทียบเรือไม่ได้ครับ ต้องรอให้เรืออวนทำการคัดปลาซะก่อน...อิอิอิ...จังหวะนี้ไม่มีใครสามารถตกปลาได้ซักคน ได้แต่นั่งรอเฉยๆ...แต่ผมมีกล้องอยู่ในมือ ยังถ่ายภาพได้ระหว่างรอเทียบเรืออวน...อิอิอิ 

แล้วชีวิตแรงงานต่างด้าวบนเรืออวนกลางทะเล...ก็เริ่มดึงดูดความสนใจของคนในเรือซะแล้ว 

แม้กระทั่งตัวผมเอง 

ต่างคนก็ต่างหน้าที่ ช่วยเหลือกัน 

คนละไม้...คนละมือ...

ดังคำที่ว่า "ลงเรือลำเดียวกัน ต้องสามัคคีกันไว้" 

แรงงานคนที่ถือเชือกอวน ดูไกลๆ เหมือนผู้หญิงมากเลยครับ 

พอเราเทียบเรืออวนได้ปลาเหยื่อเรียบร้อย ก็เริ่มมุ่งหน้าเข้าหมายกันละครับ ในภาพยังมีเรือลำต่อไปคอยเทียบเรืออวนอีกลำหนึ่ง 

ไหนๆ ก็จะมุ่งหน้าเข้าหมายตกปลาแล้ว...ก็ต้องคว้าคันเบ็ดเข้าฉากซะหน่อยน่ะ