ภาพปลากรอบ จากมือถือของผม : ดาร์หลิงผมยืมปลาเขามายกเล่น เป็นแอ๊บโดมิไนซ์พง ลดไขมันใต้วงแขนครับ

สิ่งดี ๆ ที่ซ่อนอยู่และรอการค้นพบ ณ บ่อยืนยง นครนายก(ภาคสอง)

กลับจากไร่แห้วที่เขื่อนศรีฯ สัปดาห์ก่อน ครั้งนี้เราหมายมั่นปั้นมือว่าจะไปแก้แห้วที่ บ่อยืนยง นครนายก เพราะติดใจความท้าทายของบ่อนี้
กับเจ้ากระพงใหญ่ ๆ รวมถึงกะจะไปขอสหายคนใหม่(คุณต๋อง)เจ้าของบ่อ กางเต้นท์นอนเฝ้าปลา เพราะครั้งก่อนได้ขออนุญาตล่วงหน้าครั้งหนึ่งแล้ว

แม้นครนายกจะอยู่ใกล้กรุงเทพฯ มาก เพื่อไม่ให้เสียเวลาอันมีค่า เราตื่นนอนกันแต่เช้าเหมือนเคย เช้าวันเสาร์อย่างนี้ไม่ค่อยมีใครอยากจะตื่นก่อนตะวันขึ้น
แต่สำหรับคนงานไร่แห้วอย่างเรา มันชินซะแล้วหล่ะครับ  ดาร์หลิงผมไม่ค่อยอยากลุกจากที่นอน เพราะเธอเป็นหวัดอยู่นิดหน่อย
กว่าจะแซะตัวเองจากที่นอนได้ก็เกือบสาย ผมต้องคอยเตือนอยู่ตลอด นกที่ตื่นแต่เช้าจะได้หนอนตัวอ้วน ๆ นะครับ ได้ยินเสียงแว่วตอบกลับมาว่า
ไม่เป็นไร เอาหนอนตัวเล็ก ๆ หลาย ๆ ตัวก็ได้


ไปถึงบ่อเกือบ 9 โมงเช้า เป็นคณะแรก ก่อนเข้าบ่อแวะร้านของแม่คุณต๋อง ตรงหน้าปากซอย สั่งข้าวกล่องไปทานรองท้องก่อน
ระหว่างที่นั่งทานไปก็ชมบรรยากาศบ่อไป ตอนนี้สังเกตว่าเขานำไฟมาติดเพิ่มอีกหลาย ๆ จุด ตรงใหนที่มืด ๆ คราวก่อน คราวนี้น่าจะสว่างสดใส
มีการปรับโน่นเติมนี่ ผิดตาไปพอสมควร ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ด้วยพัฒนาการจากน้ำมือของคนเพียงคนเดียว คนอาไรขยันจริง ๆ ทั้งถางหญ้า ตัดแต่งต้นไม้ ทำความสะอาดบริเวณ ล้างจาน ทำครัว ขนของ ซ่อมแซมต่อเติมสิ่งต่าง ๆ  เยะแยะมากมาย
ยังมิต้องเอ่ยถึงว่าต้องคอยวิ่งให้บริการลูกค้าที่มาตกปลาฟรี ผมก็เหนื่อยแทนแล้ว

ภาพปลากรอบ จากกล้องของพี่ติ๊ก : ชาวคณะเทพพยากรณ์ หรือเทพพเนจร(ไม่แน่ใจ) ถ่ายกับคุณต๋อง

บนหนทางที่นำเราไปสู่ความพ่ายแพ้ ยังมีสิ่งที่เราต้องเอาชนะ!!! เดี๋ยวรอพี่ติ๊ก วังรุ้งพยายามย่อรูปให้ได้และผมขอเรียบเรียงคำพูดก่อน
กลัวจริง ๆ กลัวที่จะตกหล่นอะไรไป(เล่าให้ฟังไม่ครบบริบท) ไปทำงานก่อนเดี๋ยวมาเล่าต่อครับ

วันนี้ฟ้าครึ้ม ๆ ทั้งวัน หลังจากทานข้าวอิ่มแล้ว เราตระเตรียมของสำหรับเสริฟร์ปลาในบ่อ เป็นเมนูเดิมที่เคยได้ตัว คุณต๋องก็เดินเข้ามาคุยด้วย บอกว่า วันนี้มีคณะของพี่สันติ
จะมากางเต้นท์นอนเป็นเพื่อนกันอีกคณะ ดีครับ มานอนกันเยอะ ๆ หลาย ๆ เต้นท์ งูจะได้มีเต้นท์ให้เลือกเยอะ ๆ หน่อย(ผมกลัวงูมาก ๆ ยกเว้นที่อยุ่บนหัว เพราะอยู่กันมาจนคุ้นเคย)
คณะของพี่สันติ ได้ขออนุญาตมากางเต้นท์นอนก่อนคณะของเราอีก ทางคุณต๋องจึงได้กางผ้าใบรอไว้ ส่วนของเราคุณต๋องกรุณาหามาปูเพิ่มให้ข้าง ๆ คณะของพี่สันติเลย

สวัสดีครับน้า shimanokub
สวัสดีครับน้า zkitt ยังไม่ทราบกระมังครับว่า เขาตกปลามาใช้คืนน้าจนได้ แต่น้าไม่อยู่ซะแล้ว ขอบอกว่าใหญ่กว่าอีก เดี๋ยวจะเล่าให้ฟังนะครับผม

ระหว่างรอพบคณะเพื่อนใหม่ ผมกับบรรดาลุง ๆ ก็บรรจงเสริฟร์ของว่างให้คุณพงใหญ่ทันที  มีเด็ก ๆ เจ้าถิ่นมาร่วมตกด้วย 2-3 คน ส่วนพี่ติ๊กสะพายกล้องไปเก็บภาพรอบ ๆ บ่อ
พี่ติ๊กผู้เคยสัญจรไปมาเกือบทุกบ่อ ยังเอ่ยปากชมว่า บ่อสวย(อยากเป็นเจ้าของบ่อแบบนี้บ้างล่ะซิ เหมือนผมเลย)บ่ายแก่ ๆ(แต่เราไม่ยอมแก่)...คณะของพี่สันติ ก็เดินทางมาถึง
เอาของลงที่ซุ้มติดกันกับเรา เราทักทายกันเล็กน้อย แล้วต่างคนต่างก็จับจ้องรอน้องพงในบ่อน้ำใส

ซักพักก็มีน้าท่านหนึ่ง เจ้าของรถที่จอดตรงกระท่อมมาเดินตีเหยื่อและมายิ้มทักทายพวกเรา บรรยากาศเงียบเชียบจริง ๆ ทั้งในบ่อและรอบ ๆ บ่อ บางคนก็นั่งรอ นอนรอ รอกร้องในซุ้ม บ้างก็เดินไปรอบ ๆ ตีเหยื่อปลอมไปพลางชมธรรมชาติไปพลาง โดยมีเจ้ามะเกลือ
Assistant ของบ่อคอยเดินตรวจตราความเรียบร้อย ไม่ให้พวกสัตว์ร้าย นก หนู งู แมง เข้ามารบกวนแขก
วันนี้ท่าทางจะไม่ได้ตัว วานดาร์หลิงไปชิงหลิวที่บ่ออนุบาล ได้ปลาแรดหลายขนาดมาทอดกินกันตอนเย็น  วันแรกผ่านไป...เป็นวันพักผ่อนจริง ๆ เรื่องสนุก ๆ จึงมากระจุกอยู่ที่วันที่ 2 ครับ ให้น้า ๆ ช่วยกันเล่าด้วยนะครับ 

บ่อนี้หินมาก ๆ เลยนะครับ(หินเยอะจริง ๆ)มีคนมากมาย มาตามหาสิ่งดี ๆ แต่ไม่ใช่ทุกคนที่จะได้พบ(อะไรที่ได้มาง่าย ๆ มันก็ไม่สนุก)
นอกจากจะไม่ได้พบ บางท่านก็สูญเสีย เช่น น้าคนหนึ่งที่เป็นญาติของคุณต๋องที่มาพักผ่อนด้วย เขาตีเหยื่อลงน้ำแล้วยืนรออยู่นาน ปลาไม่กิน ไม่ตอด
เลยกลับเข้าครัวไป กลับมาดูอีกที เบ็ดหายไปทั้งคัน สัณนิฐานว่า ปลาก็รอให้คนมาวัดไม่ใหว ขอลากไปทั้งคันทั้งรอกเลยก็แล้วกัน
นอกนั้นบางท่านก็สูญเสีย เหยื่อปลอมตัวสวย ๆ บ้าง ตัวเบ็ดบ้าง ตะกร้อบ้าง วันแรกเราทุกคนที่มาเพื่อล่าคุณพงจึงแห้วเหมือนหมาย แห้วธรรมชาติ
คิดปลอบใจตัวเองว่า ได้มาคาราวะพระธรรมชาติเจ้า ก็คุ้มค่าแล้ว ไม่ได้ปลา ไม่เป็นไร ปลาจึงเป็นเรื่องรอง ท้องจึงเป็นเรื่องหลัก คณะของผม คณะของพี่สันติ
และคณะญาติของคุณต๋อง จึงสลับสับเปลี่ยนเข้า ๆ ออก ๆ ครัว ทำอาหารมาแบ่งปันกันชิมเป็นที่เบิกบานสำราญท้อง

อิ่มแล้ว ทั้งอาหารคาวหวาน ตึง ๆ กับน้ำยอดข้าวกันพอหอมปากหอมคอ กางเต้นท์นอนนับดาวกันกันดีกว่าคืนนี้ ทั้งคณะผมและคณะของพี่สันติ ทยอยกันไปอาบน้ำ
แยกย้ายกันไปนอน ผมตีเบ็ดทิ้งไว้ข้างเต้นท์แบบวัดใจปลากันไปเลย หัวยังไม่ถึงหมอนรอกร้อง แก้กๆ วิ่งออกไปวัด ฟัดอยู่ไม่นาน น้องหวายก็มา หลับต่อดีกั่วเรา
เหลือบไปเห็นบางท่านที่หลับไม่ลง เขายังคงสู้ต่อไป งานนี้วัดความอดทน ทั้งคนทั้งปลา...เฮ้อ

น้า zkitt รูปทั้งหมดเดี๋ยวถ้าไปบ้านพี่ติ๊ก ผมก๊อปจะลง CD ไว้หลาย ๆ แผ่นติดเป้ไว้ พบกันคราวหน้าจะเอาไปให้นะครับ

ติดงานครับ วันนี้ขอเล่าแค่นี้ก่อน
ทุกท่านที่เจอที่บ่อ ขออภัยหากไม่ได้คุยด้วยหรือไม่ได้เอ่ยถึง(มัวแต่เดินไปเดินมาหน้าดำ หาหมาย เพราะแม่ยายสั่งลุยเอาตัวปลากระพง)
คุณต๋องไม่รู้ได้เข้ามาดูหรือเปล่า เจ้าของบ่อผู้มีจิตวิญญาณของการเป็น เอ็นเตอร์เทรนเนอร์เต็มตัว ขอให้รักษาสิ่งดี ๆ นี้ต่อไป
เป็นบ่อตกปลาแห่งน้ำใจ เป็นบ่อตกปลาในอุดมคติของนักตกปลาทั้งหลาย ตราบนานเท่านานครับ


น้าtatar_0051 กระทู้อ้างอิง  :
http://www.siamfishing.com/board/view.php?tid=29709
http://www.siamfishing.com/board/view.php?tid=17199
http://www.siamfishing.com/content/view.php?id=342&cat=spot

น้า NONG_23 ไปเยี่ยมบ่อนี้บ้างนะครับ บ่อนี้เกือบจะปิดตายไปแล้ว ตอนนี้เป็นบ่อที่เข้าแผนฟื้นฟูกิจการครับ

ดาร์หลิงผมติดใจเรย เพราะชอบเก็บผักกระเฉดรอบบ่อไปผัดกิน

ขอตัดมาที่กระพง 4.5 โลเลยนะครับ มีคนตั้งขอสังเกตว่า ทุกครั้งที่กระพงกินนั้น จะไม่มีใครยืนอยู่ขอบบ่อเลย เนื่องจากบ่อเป็นตลิ่งสูง ปลาอาจเห็นคนและสุมหัวกันนินทาคนที่ยืนรอบ ๆ บ่อหลังคันเบ็ด(หรือหัวเราะเยาะก็ไม่รู้)
หลังจากที่น้าต้อมได้ 3 โลขึ้นมาแล้ว คันเบ็ดเกือบทุกคันจากบ่อใหญ่ก็ประเคนตีลงที่บ่อกลางกันอย่างสนุก นับแล้วเป็น 10 คัน ที่บ่อใหญ่เหลือวางทิ้งไว้คันเดียวเอง ปรากฎว่าเงียบ เงียบเป็นชั่วโมง ๆ จนคนทยอยกลับเพราะเวลาเข้าสู่ยามเย็น หันไปอีกทีเห็นเบ็ดวางอยู่ 2-3 คัน ทุกคนกลับมานั่งเล่น นอนเล่น เคี้ยวโน่นเคี้ยวนี่ คุยกันเพลิน ๆ ได้ยินเสียงคุณแฟนของน้าติ ตะโกนว่า ปลาติด เราจึงวิ่งหน้าตั้งไปดูกัน แฟนของน้าติวัดเรียบแล้ว คือวัดแล้วปลามุดเข้ากอบัวเรียบร้อย น้องผู้ชายที่เข้าไปช่วยอัด ลองลาก เห็นกอบัวโดนรวบทั้งกอ แบบนี้ ขาดแน่ ๆ จะมีเอ็นที่ใหนลากบัวกอที่มีเส้นผ่าสูญกลางประมาณเมตรครึ่งได้ คุณต๋องเจ้าของบ่อ พระเอกของเราก็ถอดพระเครื่องกระโจนลงน้ำทันที ว่ายไปไล่ปลาที่กอบัวจนหลุดออกมาจนได้ ไม่รู้ห่วงกลัวเราไม่ได้ปลา หรือกลัวบัวจะช้ำ น้ำจะขุ่น...เอิ๊ก ๆ พอลากเข้ามาได้ เกือบถึงฝั่งแล้ว ปลามันเห็นหน้าใครม่ายรู้(คงไม่ใช่ผมน๊ะ) ตกใจสุดขีด รวบรวมกำลังว่ายตรงเข้าซุกกออีกครั้ง ด้วยการแบกน้ำหนัก 4.5 กิโลของตัวเอง+บวกกับพละกำลังที่เหนือกว่าของน้องคนที่อัด ก็ไปไม่รอดครับ ยอมมอบตัวแต่โดยดี


เอาขึ้นมาได้ ทุกคนเอ่ยด้วยความแปลกใจ มิน่า ระหว่างอัด+เย่อทำไมมันไม่กระโจนขึ้น ก็มันหนักพุงนี่เอง

คือ ถ้าไม่ได้แฟนของน้าติ ที่เดินไปทำธุระส่วนตัวแถวนั้น ป่านนี้เจ้า 4.5 โล คงลากจนเอ็นหมดหลอด แล้วพาคันพร้อมรอกสังเวยบ่ออีกหนึ่งเป็นแน่ 

ขอบคุณภาพสวย ๆ จากพี่ ติ๊ก วังรุ้ง
ขอบคุณภาพสวย ๆ จากน้า zkitt
ขอบคุณภาพสวย ๆ จากน้า หนึ่ง

ขอ Save ไว้เป็นที่ระทึกนะครับ

น้า kooltaro ผมว่าจะเอาเหยื่อเด็ดไปแบ่งให้ลองดู หันมาอีกทีน้าก็หายไปแล้วครับ

ทำแผนที่ให้พอสังเขป คุณต๋อง...คราวหน้าขอเหยื่อสด 3 ตัวเป็นการตอบแทนนาครับ

ขอบคุณครับน้าติ๊ก ทำไมเราดำจัง
เตรียมหมวก เตรียมปลอกแขน ครีมกันแดด คีมหนีบปลา ไม่ได้ใช้ มัวแต่เมา และ มัน อยู่ ดูตัวเองอีกที ดำจังแก

กลับมา ก็มาเปิดกระทู้เห็นทุกท่านเข้ามาแลกเปลี่ยนรูปถ่าย แลกเปลี่ยนความรู้สึกผ่านข้อความ  รู้สึกดีจริง ๆ

คราวหน้าเอาแบบนี้อีกนะครับ

เห็นน้าไม่ว่างช่วงนี้ แต่อยากไปแวะตกปลาที่บ่อหอยแครงครับน้า Zkitt บ่อที่ชวนอยู่แถวใหนครับ คณะผมขอไปตกได้หรือเปล่า

เสาร์นี้จะไปเที่ยวแถวอัมพวา นอนเล่นที่บางคนที(บางคนสองที) 

ตกปลาทุกอาทิตย์ ลุยต่างจังหวัดตลอด ทำไมโทรมจังเรา
ตอนนี้ไปตัดผมเรียบร้อยแล้ว แต่ตัวดำ  ๆ เนี่ยไม่รู้จะแก้ยังไงครับ น้าติ๊ก

ขอบคุณมาก ๆ เลยครับน้า zkiit เดี๋ยวใกล้ ๆ 18-19 นัดกันอีกทีครับ
เสาร์นี้จะไปแม่กลองจะลองหาหมายเผื่อ พอดีจะไปทำอะไรทานกันที่บ้านน้าแดง นักตกกุ้งแม่น้ำมืออาชีพ

ขอให้มีความสุขกับวันหยุดยาววว วันแม่ นี้นะครับ

ขอส่งรูปเพิ่มเติมนะครับ พอดีเพิ่งได้จากน้าติ๊ก วังรุ้ง