ออกจากโลตัส เดินมาขึ้นรถสองแถวไปหาดแม่พิมพ์ **
คุณป้าใจดีบนรถบอกให้พี่คนขับขึ้นไปส่งเราถึงอุทยาน
ราคาไม่มีชาร์ตค่ะ 30 บาทเท่านั้น จ่ายค่าธรรมเนียม
ที่หน้าด่าน 40 บาท ค่ากางเต็นท์คนละ 30 บาท
ก็มุ่งหน้าไปจุดกางเต็นท์ที่ 2 กันทันที


** แก้ไขเป็น รถสองแถวสีฟ้า สาย สายตะพง-แม่รำพึง-ก้นอ่าว
ขอบคุณน้า Yut_Rayong น้านะ ทีมเด็กคลองแกลง ค่ะ 

ตกใจเล็กน้อยเมื่อบรรยากาศลานกางเต็นท์ค่อนข้างแน่นไปด้วยผู้คน
ซึ่งส่วนมากจะมากันเป็นครอบครัว ไม่ได้เป็นชายป่าอย่างที่คิดกันไว้ 55+
กางเต็นท์เสร็จ 2 หลังในภาพนั่นแหละค่ะ เพราะจุดอื่นไม่เหลือที่แล้ว
แดดออกจะร้อนเปรี้ยง แต่ลมหนาวจากทะเลทำให้ยอมนั่งตากแดด

กว่าจะกางเต็นท์กันได้แทบจะปลิวลงทะเลกันทั้งคนทั้งเต็นท์ทีเดียว 

เวิ้วววว มาอะไรกันเร็วแท้ หวัดดีค่ะน้าเบิร์ด พี่มาดตร๋า น้าริน 

---------------------------------------------------------------------------------------

หิว ๆ เลยเดินไปที่ร้านค้า สั่งตำปูปลาร้าไม่ใส่น้ำตาล นอกจากอ่าวมะนาว
ก็มีที่นี่แหละที่กินแล้วรู้สึกว่าเป็นส้มตำที่ถูกส่งมาจากสวรรค์  อร่อยมากกก
แต่ก็ไม่ทำให้รู้สึกอิ่ม เลยสั่งข้าวผัดจานใหญ่มา 1 จาน

ทราย : น้องคะ ข้าวผัดทะเลจานใหญ่ค่ะ
น้อง  : จานใหญ่เหรอพี่!! 
ทราย : จ้ะ จานใหญ่จ้ะ

4 คนนั่งเล็มอาหารอย่างอื่นไปพลาง ๆ แล้วก็หันมาตาเหลือกเมื่อน้องเอาข้าวผัดมาส่ง
เหงื่อแตกทั้งที่ก่อนหน้านั้นยังหนาวยะเยือก  มันกินกันได้ทั้ง
หมู่บ้าน ทั้งตำบลเลยนะนั่น จานละ 200 บาทเท่านั้น แต่ 4 คนจะกินยังไงได้เนี่ย 

เค้าว่ากันว่า จันท์ ฮิ ยาววววว อ่ะค่ะคุณ lovemarnburapa 

--------------------------------------------------------------------------------

กางเสร็จก็มานอนมองท้องฟ้าเล่นข้างเต็นท์ของเรา 

นอนกันเป็นหมาตายเลยวุ้ย แต่ละคนนั่งคุยกันไม่รู้ทำอะไรกันอยู่
ตื่นเต้นที่จะได้เที่ยว จัดกระเป๋ากันถึงตี 1 - ตี 2 ทั้งนั้น จึงไม่แปลก
ที่ลมเย็น ๆ จนถึงขั้นหนาว + แสงแดดอุ่น ๆ จะทำให้ขึ้นอืดกันได้
ไม่อายสายตาคนที่เดินผ่านไปผ่านมา 

ตามมาโลดนะ 

ตามใจเพื่อนที่เคารพอ่ะค่ะ ตอนแรกจะพาขึ้นเขาหลวงสุโขทัย แต่เด๋วจะเล่าให้ฟังต่อค่ะน้า chugrin 

----------------------------------------------------------------------------------------------

รองเท้าไอ้เจ้าทราย แดงเดือดได้ใจจริง ๆ 

สวัสดีค่ะน้า adisorn 

-------------------------------------------------

นอน ๆ อยู่ ตกกะใจ เครื่องบินขับไล่บินไปทางเสม็ด
แล้วอยู่ ๆ ก็วกกลับมาเลียดน้ำจนรู้สึกเหมือนจะเฉี่ยวเต็นท์
ก่อนจะเลาะหายไปตามแหลมรอบ ๆ อุทยานไป....
แหม คว้ากล้องไม่ทันฮิ

นู๋ฟ้าของขึ้น เมื่อได้ยินเพลง มันต้องถอน กับ ดาวมหาลัย 

เอ้า ตื่นกันแล้วก็เดินชมวิวสักหน่อย จุดกางเต็นท์นี้ค่อนข้างจำกัดค่ะ
ช่วงกลางคืนเมื่อคนเข้ามาเยอะ เราจึงมีเพื่อนกางเต็นท์ใกล้ ๆ เยอะพอสมควร
เรื่องห้องน้ำไม่ต้องห่วงเลย สะอาดจริง ๆ ชื่นชมเจ้าหน้าที่ที่ดูแลอย่างแรง 

สะพานที่เป็นที่นิยมของนักท่องเที่ยว แต่โจ้ไม่เดินง่ะ

ไม่มีรั้วกลัวหล่น มันสูงงงงงงง 

สงสัยว่าทำไมใครต่อใครต้องขึ้นไปยืนบนเจ้านี่

สมัยสิบปีที่แล้วผมไปยังไม่มีถนนไปเลยนะเป้นทางลูกรัง

หูยยยย แก่!!! 

ตอนนี้ทำใหม่หมด ดีเลยล่ะค่ะป้า พาครอบครัวไปเที่ยวได้สบายเลย 

------------------------------------------------------------------------------------

อ่อ ที่แท้เป็นศาลเจ้าแม่บานเย็นนี่เอง 

ตามมาดูความเปลี่ยนแปลงได้เลยค่ะน้า กล้วยหอม 101 

-----------------------------------------------------------------------

ที่จริงเป็นจุดที่ใช้สอดส่องดูแลความปลอดภัยนี่เอง

สักพัก ตกใจสุดชีวิตน้อยๆ เฮ้ย ฉลาม มา ตัวดำเมี่ยมเลย

ยี้.... ชีวิตน้อย ๆ  ป้าบอลลี่เฟอะฟะมาตั้งแต่ไหนแต่ไรเหมือนกันนะเนี่ย 

------------------------------------------------------------------------------------

น้องทราย คุณแม่ขอร้อง ตอนแรกหลังแห้วเขาแหลมเกาะช้าง
ตั้งใจจะพาไปเขาหลวง สุโขทัย แต่ก็อยากให้เจ้าบ่าวหมาด ๆ ของทรายไปด้วย

โจ้ : ฟ้า อยากให้พี่ยูมันไปด้วยอ่ะ แต่น้ำหนักมัน 180 โล นอนรอข้างล่างคนเดียวน่าจ๋งจ๋าน
ฟ้า : เออ งั้นหาที่ไปด้วยใกล้ ๆ ได้ดีกว่า

แต่ดันมารู้ทีหลังว่าพี่ยูไม่ว่างเลยพลาดเขาหลวงไปอย่างน่าเสียดาย
แถมโดนทรายต่อว่าอีกด้วย...

ทราย : โจ้ มรึงใส่ร้ายแฟนกรู
โจ้    : เรื่องไรฟระ
ทราย : น้ำหนักพี่ยูอ่ะ 180 ที่ไหน..
โจ้    : เอ้าไม่ถึงแล้วเหรอ
ทราย : ไม่ใช่เว้ย ไม่ใช่ 180 แต่เป็น 200 โล ตะหาก เนี่ยเพิ่งลดลงมาได้ 9 โลแล้ว

ขอบคุณค่ะน้า Hack11 

-----------------------------------------------

เดินกลับมาเต็นท์ กำลังจะมุดหัวเข้าไปนอนต่อ
ฟ้ากับทรายและพี่อั๋นก็เปลี่ยนกุงเกงขาสั้น
เตรียมเดินเลาะชายหาดไปจุดต่าง ๆ

แล้วในที่สุด โจ้ก็เดินตามเพื่อน ๆ ไป
ชายหาดที่น้ำลดลงแล้วมีแต่หิน ๆ  ๆ
ดูแล้วไม่เห็นจะมีอะไรน่าสนใจเลยสักนิด

อย่าว่างั้นงี้ค่ะน้าเต่า เมื่อเช้ามีใบสั่งด่วนให้ขึ้นภูกระดึงชนิดที่ยังไม่สร่างขี้ตาก็รับปากไปแล้วอ่ะค่ะ 

--------------------------------------------------------------------------------------------
สองสาวเดินเท้าเปล่า เพราะคิดว่าเป็นทริปกิน ๆ นอน ๆ เลยไม่ได้เตรียมรองเท้าแตะมาเดินเล่นด้วย

หินที่โดนน้ำทะเลกัดเซาะ รูปร่างแปลกตา

มีเป็นรู ๆ ด้วย

ในเส้นทางเลาะชายหาด จะมีป้ายฐานให้ความรู้ไปด้วย
เหมือนเด็ก ๆ เลยค่ะ เจอฐานรีบวิ่งไปอ่านเป็นที่สนุกสนาน
จนความรู้สึกเบื่อ ๆ เริ่มหายไป ... 

สวัสดีค่ะนักเรียนน้าวิน 

------------------------------------------------------

บางจุดมีการอำนวยความสะดวกด้วยบันได
แก๊งค์ขาสั้นอย่างน้องทราย กับ นู๋ฟ้า ยืนทำใจ

"ขาจะก้าวพ้นมั้ย จะหักตอนเหยียบหรือเปล่า ขั้นห่างซะเหลือเกิน" 

ขอบคุณค่ะน้า บุกน้ำลุยไฟ 

--------------------------------------------------------------

ในที่สุดก็ค่อย ๆ เกาะราวบันไดลงมาได้อย่างปลอดภัย

ขอบคุณค่ะ น้าจ้าวน้อย น้า watt kmutt 

------------------------------------------------------------------------------------

แสงแดดเริ่มส่องเป็นสีทองงาม ๆ แล้วแฮะ ชักอยากรู้แล้วว่าที่สุดปลายแหลมนั้นมีอะไร

อิอิ น่าจะใช่ค่ะน้า Yut_rayong รบกวนเจ้าถิ่นชี้แนะด้วยค่ะ 

-----------------------------------------------------------------------------------

ยังคงเดินผ่านสะพานที่น่าหวาดเสียวเยอะแยะ กลัวหักจังเลยแต่ก็ไม่หัก 

สวัสดีค่ะน้า penn95   

----------------------------------------------------------

ชักมันส์ ไม่กลัวเริ่มแกล้งเพื่อนด้วย 

พ้นบันไดนี้มา ก็เริ่มมีเส้นทางเดินขึ้นเนินเล็ก ๆ

สาว ๆ เลาะขึ้นไปเรื่อย ๆ ในขณะที่โจ้เองก็ก้าวเท้าตามไปด้วยใจจดจ่อ