วันนี้เราเข้าหมายเดิมๆมาหาตกปลาช่อนบนแผงแหนด้วยเหยื่อกบกระโดดกันอีกเที่ยวครับ ก็อุตสาห์ถ่อไปถึงสังขละบุรีหวังจะไปเย่อปลาช่อนใต้ดงสาหร่ายให้มันสะใจจ๊ากหน่อย กลับกลายเป็นว่าไปอัดไอ้ป๊อกตัวเล็กได้แค่คนละสองสามตัวเอง มันยังไม่หายบ้าอยู่นั่นแหละครับ วันนี้ผมเลยชวน พ่อ แล้วก็โอ๋มาลองดูกันอีกครั้ง......

        มาถึงตัวบ่อหัวใจแทบจะหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่มเลยครับ ก็แผงแหนที่มีอยู่อย่างแน่นขนัดเมื่อเที่ยวที่แล้ว  มันอันตธานหายไปซะเกลี้ยงบ่อ งุนงงกันอยู่พักใหญ่ เราถึงได้รู้ว่าแหนทั้งหมดมันค่อยๆตายไปเอง จนจมอยู่ใต้พื้นน้ำไปหลายวันแล้ว มิใช่ใครนำยามาใส่ หรือคนงานที่ไหนมาลากไปให้เป็ดกินหรอก...เออ แปลกดีครับ ผมก็พึ่งรู่ว่าแหนมันก็มีอายุไขกับเขาด้วยเหมือนกัน แต่ดูแล้วไอ้ที่จะเกิดขึ้นมาใหม่ก็มีโอกาสเหมือนกันเพราะเชื้อที่ริมบ่อนั้นยังพอมีให้เห็นบ้าง...เอาละซิ กบกระโดดหมดหวังแล้วแน่นอนถ้าผิวน้ำราบเรียบไร้แผงแหนแบบนี้ กระดี่หรือก็หมดโอกาสเพราะพื้นหน้าดินมีแต่สวะแหนที่จมเน่าเป็นกองพะเนิน โอ๋ตาไวเหลือบไปเห็นราพาร่าที่ผมติดกล่องอุปกรณ์ไปสามตัวหยิบขึ้นมาแล้วบอกว่านี่แหละ....พระเอกของวันนี้

      วันนี้เราสามคนแต่อุปกรณ์มีเพียงแค่สองชุด(โอ๋ลืมหยิบมาจากบ้าน) ชุดสปินนิ่งแน่นอนว่าเป็นของพ่อผม ส่วนผมกับโอ๋เราตกลงกันไว้ว่าจะผลัดกันตกครับ ถ้าคนนึงตก ให้อีกคนนึงเป็นคนถือกล้องถ่ายรูป วันนี้คันเบ็ดผมยังเป็นคาเบล่าคันเดิม แต่รอกเปลี่ยนใหม่เป็นสกอร์เปี้ยน 1001ใส่สายกอลิล่า 40 ปอนด์ ส่วน PIXY 2004 ตัวเดิม ผมย้ายไปจับคู่กับคัน Megabass  คันใหม่ไปเรียบร้อยแล้ว

ผมรับหน้าที่เป็นคนแรกด้วยเจ้าสางเขียวตัวเก่งที่ซื้อมาติดกล่องไว้เกือบสิบปีมาแล้ว ครั้งที่เท่าไรไม่ได้นับ ขณะลากเหยื่อมาใกล้แนวต้นกกข้างตลิ่ง ปลาเข้าจู่โจมกัดตัวเหยื่อทันที....โครม...ตูม....ตูม ปลาโดดตัวลอยราวยังกะกระพงน้ำกร่อย  ผมตะโกนบอกให้โอ๋รีบไปหยิบกล้องในรถมาจับภาพวินาทีสดๆร้อนๆ เพื่อความทรงจำที่สุดแสนจะงดงาม แต่ก็เพียงเท่านั้น โอ๋จับกล้องมาได้แต่เปิดสวิทซ์ถ่ายถาพไม่เป็น ปลาช่อนคะเนน้ำหนักคงไม่หนีกิโลครึ่งที่ผมเลี้ยงประคับประคองอยู่ร่วมนาที พอเห็นว่าไม่มีใครถ่ายถาพให้ ปลาก็หลุดไปเสียฉิบ ผมวางคันเบ็ดกระโดดไปจับกล้อง บันทึกร่องรอยที่มันหนีหายจากผมไปเหลือเพียงพรายฟองเม็ดที่เดือดปุดๆๆๆ  ไปกลางบ่อแค้นใจจริงๆ

ผมส่งคันเบ็ดให้โอ๋ ทันทีหลังจากที่ตัวแรกหลุดไปแล้ว  ส่วนพ่อผมอยู่ฝั่งตรงกันข้ามโดนเข้าแล้วเหมือนกัน แต่ปลาดันมาชาร์จเหยื่อตอนจะยกตัวเหยื่อขึ้นจากผิวน้ำพอดี ทั้งคนทั้งปลาตกใจไม่แพ้กัน พรายฟองขึ้นเป็นวงกระจายไปทั้งตลิ่ง ไม่ได้ตัวอีกครับ

พักเดียวปลาช่อนตัวเขื่องก็ชาร์จ SSR-9 ขาวหลังดำของโอ๋ คราวนี้อยู่หมัดแล้ว

อัดเข้ามาถึงฝั่งก็ยังเอาปลาขึ้นไม่ได้เพราะตลิ่งสูงชันมาก ลงไปเถอะโอ๋เอ๋ย.....

ทั้งสวะ ทั้งผักหญ้ามาเป็นกระจุก

พ่อผมต้องวิ่งมาช่วยอีกแรงครับ

นี่แน่ะ ประเดิมรอกตัวใหม่ของผมเลยครับ ราพาร่ากับปลาช่อนผมว่ามันของเป็นคู่กันในยามหน้าฝนที่เหยื่อชนิดอื่นมันไม่เวิร์คนะ

เทคนิดการลากราพาล่า กลเม็ดไม่ซับซ้อนเหมือนเหยื่อชนิดอื่น ตีไปให้ไกลที่สุด (ซึ่งปกติมันไปได้ไม่ค่อยจะไกลสักเท่าไรเพราะเหยื่อเบาเอามากๆ) เสร็จสรรพ ก็กดปลายคันเบ็ดให้ต่ำระดับตาตุ่ม กรอสายมาช้าๆ เร็วบ้าง ช้าบ้าง สลับกับกระตุกปลายคันช่วยสร้างแอ๊คชั่นให้กับตัวเหยื่อนิดหน่อย เห็นไหม.....ไม่ยากครับ

อ้าว...ปลากินเลยครับ บรรยายยังไม่ทันหมดขั้นตอนเลยอ่ะ ตัวที่สองของเช้าวันนี้แล้ว

อูย....เสียวครับ คันเล็กๆอย่างนี้ปลาไซค์กิโล มันส์หยดครับ ขอบอก

ตัวนี้ไม่ยักกระโดดครับ

ไม่มีสลิง ไม่มี CG ไม่มีสวิง ไม่มีกระชัง ไม่มีคนแสดงแทน แต่ได้ตัว กำลังลากปลาขึ้นฝั่งครับ

ขึ้นมาอีกตัวแล้ว บ่ะมือขึ้นอย่างงี้หวดต่อเล้ย.....ผมถ่ายรูปก็ได้ฟ่ะ....

เหยื่อประเภทนี้เหมือนกันกับเหยื่อกระดี่อย่างนึงครับ ถ้าคิดจะเซฟตี้เฟิร์ส ต้องคีมเท่านั้น

คนละมุมเดียวกัน

หน่วยกล้าตายของเราเช้านี้ครับ

ตัวที่สามแล้ว ตัวนี้ถ้าจะใหญ่สุดละครับ ปลาพาสายไปพันต้นกกครับ

เข้ามาใกล้แล้วครับ ก็ยังไม่ใช้สวิงอีกนั่นแหละ

ตัวที่สามครับ ใหญ่เอาการเหมือนกัน

คนเดียวเช้านี้กดไปสามตัวซ้อน ปลาช่อนลพบุรีวันนี้ตาบอดสีครับ ซัด SSR-9 ขาวหลังดำล้วนๆ อิอิ

กำลังปลดเบ็ด

เย็นนี้เราได้ตั้งวงกันที่ร้าน”แสงจันทร์”กันอีกแล้ว พบกันใหม่ครั้งหน้าถ้าเราอยากกินปลาช่อนกันอีกครับ

เยี่ยมจิงๆเลยคร๊าบบบบบบบ

แถวไหนครับอยากลองดูมั้งครับ

สุดยอดคับน้าตึก ช่วงนี้ราพาล่ามาแรงจัง...