"พี่พี่ ถามหน่อยเหอะ ตกปลามันได้อะไรเหรอ ทำไมถึงชอบนักชอบหนา?"

        คิดว่า หลายๆท่านหรือแทบจะทุกคนที่ชื่นชอบการตกปลาคงจะเจอกับคำถามนี้กันทุกคน แน่ล่ะว่าแรกๆเราอาจจะรำคาญถึงโมโหกับคำถามประเภทนี้ หากเรายังเป็นมือใหม่ที่พึ่งจะหลงใหลในเสน่ห์การตกปลา แต่ เมื่อเวลาผ่านไป มือใหม่ได้ซึมซับถึงความรู้สึกอันบอกไม่ถูกที่ได้จากเกมส์กีฬาชนิดนี้ เชื่อว่า ความรู้สึกนึกคิด และสิ่งที่ได้จากการตกปลาย่อมเปลี่ยนไปด้วย และเมื่อวันหนึ่ง มีใครมาถามคำถามเดิม......พี่ พี่ ถามหน่อยเถอะ ตกปลามันได้อะไร ทำไมถึงชอบนักนะ?...... ผมเชื่อว่าคนตอบคำถามอย่างคนที่ได้ซึมซับแล้วกับคำว่า  “ตกปลาอย่างอนุรักษ์  หรือ Catch & Release” จะไม่เบื่อที่จะตอบคำถามนี้ และก็แน่นอนว่าคำตอบที่ตอบออกไป จะทำให้มุมมองของคนที่มองสังคมของคนตกปลาในด้านลบตลอดมา จะดีขึ้นกว่าแต่เก่าอย่างสิ้นเชิง เพราะคำตอบมันมีให้มากมายกว่าคำตอบที่ว่าตกปลาแล้วได้อะไร

วันนี้ ผมมาแชร์ความรู้สึก
มาแชร์ประสบการณ์ตรงๆของตนเองที่เจอกับคำถามนี้จากคนที่ไม่รู้เลยแม้กระทั่งว่าตกปลาต้องทำยังไง  มันเป็นคำถามที่มาจากคนไม่รู้เรื่องการตกปลา และ มีความรู้สึกด้านลบให้กับสังคมของคนตกปลา  คนที่ถามไม่ใช่ใครที่ไหน คือคนใกล้ตัวผมเองครับ เป็นลูกน้องผมเอง ทำงานกับผมมาเกือบ11ปีแล้ว งานในหน้าที่ของเขาผมให้ดูแลงานเกี่ยวกับระบบจัดการฉลากสินค้าที่ต้องระบุในสินค้าเพื่อส่งให้ลูกค้าตามทวีปต่างๆกัน หมอนี่เลยมีความถนัดในเรื่องของคอมพิวเตอร์ และสนใจแต่เทคโนโลยีชนิดนี้อย่างงอมแงม  มาฟังคำถาม และคำตอบแบบกวนๆก่อนที่ผมจะตอบแบบจริงๆให้น้องเขาฟังกันครับ

+

วันอาทิตย์ที่ผ่านมาผมมีเวลาว่างอยู่ที่ปราจีนบุรี จึงคิดว่าช่วงเช้าตรู่จะออกไปผ่อนคลายเดินตีเหยื่อปลอมแถวๆเขื่อนวังคูซึ่งเป็นเขื่อนเล็กๆอยู่ไม่ไกลบ้านพักนัก ก็พอดีผมลากเอาลูกน้องคนนี้ไปด้วยอย่างแกมบังคับ เพราะคำถามของมันผมจึงลากมันมาด้วย โดยทิ้งท้ายว่า .....ไปแล้วจะเข้าใจว่าตกปลาแล้วมันได้อะไร

ตลอดทริปเล็กๆที่มีเจ้าลูกน้องร่วมทางด้วย ผมโดนยิงคำถามเกี่ยวกับการตกปลามาตลอด ตั้งแต่ออกจากบ้านจนกลับบ้าน แต่ ผมไม่ได้ตอบแม้แต่คำถามเดียวขณะเดินทางเข้าหมาย บอกเขาแต่เพียงว่าขอให้เราไปถึงหมายให้ตรงเวลาตามที่วางแผนไว้  ส่วนคำถามอื่นๆน่ะเหรอ ผมเลือกมา10คำถามแล้วในใจเพื่อที่จะตอบ มาดูคำถามกันก่อนครับ ลองให้คำตอบในใจไปก่อนว่าถ้าเป็นน้าทุกท่าน แต่ละท่านจะตอบอย่างไร และให้ข้อคิดอะไรกับคนที่ถามไปบ้าง
คำถาม..........
1.ทำไมถึงต้องให้ผมมาตามเวลานัดแบบเป๊ะๆขนาดนี้ด้วย ก็แค่ไปตกปลาเอง ไม่ได้ไปหาลูกค้าสักหน่อย?
2.อ้าวพี่! มาถึงแล้วนี่ ทำไมยังไม่ตกอีกล่ะ ไปเดินดูอะไรนักหนา มองทางไหนมันก็น้ำเหมือนกันนั่นแหล่ะ?
3.พี่พาผมมาด้วย ถึงผมไม่ตกผมก็บาปกับพี่ด้วย มันบาปพี่รู้บ้างไหม?
4.อ้าวพี่! ทำไมต้องเลือกเหยื่อตัวโน้นตัวนี้ มันก็ใช้ได้เหมือนกันไม่ใช่เหรอ เหยื่อปลอมตกปลาเหมือนกันนี่?
5.อ้าวพี่! ได้แล้วทำไมปล่อยไปอีกล่ะ มาตกปลาแล้วไม่เอาปลางั้นจะมาทำไมล่ะ?
6.อ้าวพี่! ได้ตัวใหญ่มาแล้วทำไมเอาไปให้ยายคนนี้ล่ะ เดี๋ยวแกก็ใช้สวิงจับได้เองแหล่ะน่า เอาไปให้ทำไม?
7.อ้าวพี่! ก็เห็นๆอยู่ว่าปลามันขึ้นอยู่ในกอไม้นั้น  ทำไมไม่ตีไปล่ะเดี๋ยวก็หนีไปหรอก เสียดายแย่?
8.อ้าวพี่! สายมันฟู่พันกันยุ่งขนาดนั้นตัดทิ้งเลยดีกว่า มานั่งแก้ทำไมเสียเวลา?
9.อ้าวพี่! คนเมื่อกี้นี้คิดว่ารู้จักกัน เห็นทักทายกันอย่างดี ก็แค่ชาวบ้านมาตกปลาขายไม่ใช่เหรอ?
10.อ้าวพี่! สรุปว่ากลับบ้านมือเปล่าไม่ได้อะไรกลับเลยใช่ไหมวันนี้?

ผมพาเขามาถึงหมายใช้เวลาแค่ไม่ถึงชั่วโมงก็มาถึงสันเขื่อน มองดูนาฬิกาเป็นเวลา 6:00น. พอดิบพอดีตามแผนเวลาที่คิดเอาไว้ และคำตอบสำหรับคำถามแรก
1.ทำไมถึงต้องให้ผมมาตามเวลานัดแบบเป๊ะๆขนาดนี้ด้วย ก็แค่ไปตกปลาเอง ไม่ได้ไปหาลูกค้าสักหน่อย?
ตอบเอาฮา : ก็ลูกค้ามันดันปลอมตัวเป็นคนหาปลาแล้วมานัดที่สันเขื่อนนี่หว่า เลยต้องมาให้ตรงเวลา เอิ๊กๆ
ตอบเอาจริง : สิ่งแรกที่เป็นหนึ่งในวินัยของนักตกปลาที่ดีคือ การตรงต่อเวลา ไม่ว่าจะเป็นเวลานัดหมายกับกลุ่ม หรือตรงต่อเวลาที่เราได้วางแผนไว้มันก็ต่างเป็นวินัยที่ดี และไม่ใช่กับแค่ใช้กับการออกตกปลาเท่านั้น เรายังเอาไปใช้กับชีวิตประจำวัน หรือหน้าที่การงานที่ทำได้ มันเหมือนวินัยที่ดีที่มีติดตัวมาตลอดยังไงล่ะ เข้าใจหรือยัง  และอีกอย่าง เคยเห็นไหม (ผมชี้ไปยังเวิ้งน้ำกว้างใหญ่ที่มีหมอกพรมบางๆ กับพระอาทิตย์ที่กำลังโผล่พ้นขอบเขา) เอ็งเคยเห็นภาพแบบนี้กี่ครั้งในชีวิต วันหยุดที่ผ่านมาทั้งชีวิตมีแต่นอน นอน และ นอนตื่นสายๆในวันหยุดใช่ไหม ลองตื่นเช้าๆสักวันสิ จะได้เห็นมุมมองที่แตกต่างออกไปอีกแบบหนึ่ง และเอ็งสังเกตุไหม นักตกปลาเกือบทุกคนจะเป็นหวัดกันยากมาก เพราะอะไรล่ะ เพราะเขาได้แสงแดดอ่อนๆยามเช้าๆที่ช่วยเสริมวิตามินDให้กับร่างกายไงล่ะ นักตกปลาเลยเป็นหวัดกันยาก  เอ๊า สูดลมหายใจเข้าปอดให้ลึกๆ โอโซนทั้งนั้น

หลังจากดื่มด่ำกับบรรยากาศที่แสนจะสดชื่นยามเช้ากันอย่างเต็มเปี่ยม ผมก็เริ่มเดินแบบตัวเปล่าเพื่อดูสิ่งแวดล้อมรอบตัวในหมายไปเรื่อยๆ จนมีคำถามที่สองร้องถามมา
2.อ้าวพี่! มาถึงแล้วนี่ ทำไมยังไม่ตกอีกล่ะ ไปเดินดูอะไรนักหนา มองทางไหนมันก็น้ำเหมือนกันนั่นแหล่ะ?
ตอบเอาฮา : เดินตามหาลูกค้าอยู่ว่ะ เห็นว่าเป็นญี่ปุ่น อาจเป็นนินจากำลังคาบก้านบัวหายใจอยู่ใต้น้ำ  เอิ๊กๆ
ตอบเอาจริง : นักตกปลาทุกคนไม่ว่าเขาจะมาหมายเดิมหลายหนแล้วก็ตาม ก่อนที่เขาจะเริ่มตกปลาเขาจะเดินสำรวจดูสิ่งแวดล้อมรอบตัวก่อนว่ามันมีอะไรผิดสังเกตผิดธรรมชาติเดิมหรือป่าว มีสิ่งอันตรายซ่อนเร้นอยู่ไหม หรือมีข่ายชาวบ้านดักปลาอยู่ไหม เราดูเพื่อแน่ใจว่าเราต้องไม่ไปรุกล้ำกับวิธีการของชาวบ้านเขา มันก็เหมือนกับการทำงานของเอ็ง ทำไมโรงงานต้องมีกฎเหล็กให้ตรวจสอบเครื่องจักรเครื่องมือก่อนเริ่มงานทุกครั้ง มันก็เหมือนกัน เราตรวจสอบก่อนที่จะเริ่มงานว่าทุกสิ่งพร้อมใช้งานไหม ทุกอย่างต้องเริ่มต้นด้วยการตรวจสอบแม้กระทั่งก่อนจะขับรถยนต์ออกนอกบ้านเราก็ต้องตรวจสอบก่อน SAFETY FIRSTเข้าใจหรือยังล่ะ

โหพี่ ผมไม่คิดเลยว่าคนตกปลาเขาจะเคร่งครัดได้ขนาดนี้ ว่าแต่ผมมาด้วยกับพี่วันนี้ผมก็บาปด้วยสิเนี่ย.......คำถามต่อไปมันก็มาจนได้ เรื่องบาปบุญ    3.พี่พาผมมาด้วย ถึงผมไม่ตกผมก็บาปกับพี่ด้วย มันบาปพี่รู้บ้างไหม?
ตอบเอาฮา : หุหุหุ  พี่จะบอกเอ็งให้ว่า เวรอยู่ที่คนทำ กรรมอยู่ที่คนดูเว้ย เอิ๊กๆ
ตอบเอาจริง : จริงๆแล้วนะ นักตกปลาทุกคนเขารู้อยู่แก่ใจอยู่แล้วว่ามันบาป แต่ถ้าให้คิดอย่างไม่เข้าข้างฝ่ายหนึ่งฝ่ายใด การใช้ชีวิตประจำวันของคนเราน่ะนะมันหนีไม่พ้นเรื่องเหล่านี้หรอก การพูดโกหก การนินทา การดื่มสุราเล่นการพนัน หรือการเที่ยวสถานบริการอาบอบนวดต่างๆ มันก็บาปผิดศีลทั้งนั้นแหล่ะ แต่ถ้ามองอย่างไม่ลำเอียงกับนักตกปลานะ แต่ต้องแยกให้ได้ก่อนว่านี่นักตกปลาเป็นกีฬาคือเมื่อถึงชัยชนะในเกมส์แล้วย่อมให้ผู้แพ้มีชีวิตดำรงเผ่าพันธุ์ต่อไป อันนั้นคือนักตกปลา แต่ ถ้าได้แล้วนำไปขายเพื่อแปลเปลี่ยนเป็นเงินเพื่อมาเลี้ยงตัวเลี้ยงครอบครัว อันนั้นคือชาวประมง เขาทำเพื่อปากท้องของเขาและครอบครัว ทีนี้พอเข้าใจไหม บาปคืออะไรบุญคืออะไร สิ่งไหนที่เราทำ เราในที่นี้คือนักตกปลา ทุกคนมีขอบเขตที่จะกำหนดในจิตใจตัวเองให้รู้ความหมายของคำว่าสวรรค์อยู่ในอก นรกอยู่ในใจ คือทำอะไรก็แล้วแต่ที่ไม่ทำให้คนเหมือนกันต้องเดือดร้อนเพราะการกระทำของเรา นั่นถือว่าเราเข้าใจในนิยามของความเป็นคนนั่นเอง  งงไหมล่ะ เอ็งงงพี่ก็งงว่ะ เอิ๊กๆ

+++++++++@@@@ @@@@++++++++++

เจอคำถามไปงงเลยครับ

แต่สุดท้ายก็ขำครับ....ไม่ใช่คนตกปลาจะไม่รู้หรอกเนอะครับ....ยากที่จะบรรยาย

หลังจากที่เดินสำรวจหมายแล้วก็ได้เวลาเตรียมอุปกรณ์ประกอบรอกและคัน พร้อมทั้งอุปกรณ์ปลายสายต่างๆให้เข้าที่ ผมเปิดกล่องเหยื่อปลอมขึ้นมาเลือกตัวที่คิดว่าเหมาะสมกับสภาพหมายที่สุด ขณะที่บรรจงเลือกอยู่นั้น คำถามที่สี่ก็มาจนได้ซินา
4.อ้าวพี่! ทำไมต้องเลือกเหยื่อตัวโน้นตัวนี้ มันก็ใช้ได้เหมือนกันไม่ใช่เหรอ เหยื่อปลอมตกปลาเหมือนกันนี่?
ตอบเอาฮา : หุหุ แหม ปลามันก็ต้องมีคลาสมั่งสิวะ นี่กำลังเลือกเหยื่อตัวที่มี อย. อยู่น่ะ เดี๋ยวกระทรวงสาฯสุขฟ้องตายเลย เอิ๊กๆ
ตอบเอาจริง : จำตอนที่เอ็งมาทำงานกับพี่ใหม่ๆได้ไหม ตอนนั้นเองได้ทำอะไร เอ็งได้อยู่ในงานตรงบรรจุภัณฑ์ใช่ไหมก่อนที่เอ็งจะได้ขึ้นมาอยู่กับพี่ ตอนนั้นเอ็งคิดว่างานเป็นยังไง เอ็งทำได้ดีไหม  หุหุ  ไม่ดีใช่ไหม  พี่มารู้ทีหลังว่าเอ็งเก่งคอมฯพี่เลยให้เอ็งมาทดลองงานในตำแหน่งใหม่ แล้วเป็นไงล่ะ 11 ปีเข้าไปแล้วเอ็งแฮปปี้กับงานที่ทำใช่ไหมล่ะ  พี่จะบอกให้ว่าทำไมพี่ต้องเลือกเหยื่อ มันก็เหมือนกับการเลือกคนไปทำงาน เคยได้ยินใช่ไหม "PUT THE RIGHT MAN ON THE RIGHT JOB" ถ้าเลือกคนที่มีคุณสมบัติ มีความสามารถตามที่เหมาะสมกับงานนั้นๆมันก็ย่อมเกิดประสิทธิภาพและประสิทธิผลมากกว่าการที่จะไม่พิจารณาใดๆเลย การตกปลาก็เหมือนกัน ถ้าเราเลือกเหยื่อให้เหมาะสมกับสภาพหมาย เหมาะสมกับสภาพความเป็นอยู่ทางธรรมชาติของปลาแล้วนั่นถือว่าเรามีชัยไปแล้วครึ่งหนึ่ง ทีนี้พอเข้าใจไหมว่าทำไมต้องเลือก

หลังจากที่เลือกได้ป๊อปเปอร์ที่คิดว่าเหมาะสมแล้ว ผมก็เริ่มส่งเหยื่อตามขอบตลิ่งซึ่งมีสาหร่ายใต้น้ำขึ้นพอมองเห็นได้ สักประมาณ10ไม้เห็นจะได้ ปลาตัวแรกก็มาฉวยเหยื่อเข้าอย่างจัง โดยมีเจ้าลูกน้องยืนลุ้นแบบงงๆอยู่บนฝั่ง เมื่อยกขึ้นมาก็เป็นกระสูบจุดน้อยตัวแค่ฝ่ามือมาฉวยเหยื่อ ผมยกขึ้นให้ลูกน้องดูแล้วก็ปลดเบ็ดปล่อยตัวกลับลงน้ำไปอย่างนิ่มนวล แล้วเสียงโวยวายกับคำถามที่ห้าก็ตามมาตามที่ผมคิดเอาไว้         
5.อ้าวพี่! ได้แล้วทำไมปล่อยไปอีกล่ะ มาตกปลาแล้วไม่เอาปลางั้นจะมาทำไมล่ะ?
ตอบเอาฮา : เมื่อกี้เจ้าปลามันบอกว่าวันนี้สายๆมีนัดกับปลาสาว เลยขอโชด์ตัวครั้งเดียวจะรีบไปแต่งตัวว่ะ พี่เลยปล่อยให้เขาไป เอิ๊กๆ
ตอบเอาจริง : เห็นตัวปลาใช่ไหมเมื่อกี้ ตัวเล็กใช่ไหม เขายังมีโอกาสดำรงเผ่าพันธุ์ได้อีกหลายปี แล้วถึงไม่ได้เกี่ยวกับขนาดเล็กหรือใหญ่ จุดประสงค์เราวันนี้ เรามาเพื่อจะจับเอากลับไปกินไหมล่ะ  ไม่ใช่ไหม งั้นถือว่าเราไม่วอกแวกหรือไขว้เขวกับจุดมุ่งหมายแรกที่เราตั้งไว้ ถูกต้องไหมไอ้น้อง มันก็เหมือนกับงานนั่นแหล่ะ จุดประสงค์ของงานมีอยู่แล้ว แต่หากวอกแวกไขว้เขวกับสิ่งเร้าเมื่อไหร่ งานใหญ่เอ็งพังทันที จริงไหมที่พี่พูดน่ะ

หลังจากที่ตบกระสูบน้อยขึ้นมาแล้วผมก็เดินเลาะไปตามชายฝั่งที่มีกอไม้น้ำเลื้อยอยู่เหนือน้ำ ผมเปลี่ยนมาใช้กบกันสวะที่คิดว่าเหมาะกับหมายนี้ที่น่าจะมีปลาช่อนแอบหลบมุมอยู่ โดยที่การเปลี่ยนเหยื่อครั้งนี้ไม่มีคำถามจากลูกน้องเพราะเข้าใจดีแล้วว่าเปลี่ยนทำไม พอกบกันสวะลงน้ำไปได้ไม่นาน เสียงตอบรับจากใต้ลำผักบุ้งน้ำก็ตูมสนั่น เล่นเอาคนไม่เคยเห็นร้องเสียงหลงอย่างที่ผมจะอดขำไม่ได้  ปลามุดไม่นานก็ขึ้นมาโชว์ตัว เป็นช่อนงามขนาดกำลังน่าลุยสวนเป็นอย่างยิ่ง น้ำหนักน่าจะโลนิดๆ ผมบรรจงปลดเบ็ดออกจากขอบปากแล้วคีบด้วยกริปเปอร์เอาปลาขึ้นฝั่งมา ขณะนั้นมียายหลานคู่หนึ่งเดินผ่านมา ยายถือสวิง ส่วนหลานสาวตัวน้อยน่าจะไม่เกิน6ขวบหิ้วถังน้ำเดินตามยายต้อยๆ ในถังน้ำมียอดผักบุ้งอ่อนๆที่พึ่งเด็ดมาใหม่ๆ ผมไม่ต้องคิดอะไรเลย ผมบอกให้เด็กน้อยหยุดก่อน พร้อมบอกผู้เป็นยายว่าผมให้ปลาช่อนครับยาย ยายหลานยังงงๆ แต่แสดงออกทางสีหน้าด้วยความดีใจ ยายหลานรับปลาช่อนตัวนั้นไปอย่างมีความสุข หลังจากที่ยายหลานเดินผ่านไปแล้ว คำถามที่หกก็ยิงมาเหมือนคาใจมานานแล้ว
6.อ้าวพี่! ได้ตัวใหญ่มาแล้วทำไมเอาไปให้ยายคนนี้ล่ะ เดี๋ยวแกก็ใช้สวิงจับได้เองแหล่ะน่า เอาไปให้ทำไม?
ตอบเอาฮา : ยายแกโทรสั่งไว้ตั้งแต่เมื่อวานว่าขอช่อนโล จะไปทำแกงส้มยอดผักบุ้งน่ะ เลยจัดให้ เอิ๊กๆ
ตอบเอาจริง : เอ็งอาจจะคิดว่าไหนพี่บอกว่าตกปล่อย ไหนพี่บอกว่าให้มันกลับไปโต แต่นี่พี่กลับเอาไปให้ยายกับหลานใช่ไหม บางที กฎเกณฑ์ที่วางเอาไว้ กับความรู้สึกสะท้อนใจของคนเรา มันบางเฉียบเสียจนลอดผ่านกฎเกณฑ์ที่ว่าแข็งแรงแน่นหนานั้นได้เสมอ งงใช่ไหม แต่ถ้าพี่บอกตรงๆน่าจะเข้าใจนะ เห็นยายหลานคู่นั้นไหม ยายน่าจะอายุเกือบๆ70แล้ว เดินหลังโค้งขนาดนั้นแล้ว แล้วดูเด็กหญิงตัวน้อยนั่นไหม เคยคิดไหมว่าเด็กเล็กขนาดวัยแค่นี้ควรได้ทำกิจกรรมอะไรถ้าไม่ต้องออกมาช่วยยายหาเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง มันก็เป็นองค์ประกอบหนึ่งของสังคมนั่นแหล่ะ แต่คุณยายและหลานเขาอยู่ในองค์ประกอบส่วนที่อยู่ล่าง ต้องหาเลี้ยงปากท้องเพื่อให้ตัวเองมีชีวิตอยู่รอด หากพี่ไม่ให้ปลาแกไป เอ็งคิดไหมว่าหากวันนี้แกไม่ได้ปลากลับบ้าน แกจะต้องอยู่หาผักหาปลาไปถึงกี่โมงกี่ยาม แล้วเด็กน้อยจะหิวแค่ไหน เราอยู่ในส่วนที่มีโอกาสดีกว่า เราควรจะแบ่งปันโอกาสดีๆให้กับคนที่ด้อยโอกาสกว่าเรา เอ็งอาจจะมองว่าปลาที่ให้ยายแกไปสุดท้ายต้องกลายเป็นอาหาร สิ่งที่เราทำเมื่อกี้มันก็ไม่ได้ต่างกับคนที่อยู่โรงฆ่าหมูหรอก ที่ต้องจัดการกับหมูให้กลายเป็นเนื้อเพื่อรอขายให้แม่ค้ามาซื้อไปแล้วเอาไปทำเป็นกับข้าวให้เอ็งซื้อกินอยู่ทุกวี่ทุกวันนั่นแหล่ะ มันเรียกว่าห่วงโซ่อาหาร พี่ยอมล้ำกฎเกณฑ์ตัวเองเพราะพี่เห็นถึงประโยชน์ที่ทำ ปลาที่ให้ยายหลานไปอาจจะช่วยให้สองชีวิตได้อิ่มท้อง อย่าลืมนะ ว่าคนเราก็ต้องดำรงเผ่าพันธุ์เช่นกันกับสัตว์ทุกชนิดบนโลกใบนี้เหมือนกัน  พอจะแยกออกนะระหว่างการดำรงชีวิตกับการใช้ชีวิตน่ะ

+1  ครับผม
จะรออ่านให้ครบทั้ง 10  คำถาม (คำตอบเลยครับ )
กับผมนะเจอ คำถามที่ ว่า ตกปลาแล้วมันไม่บาปเหรอ ปลาไม่เจ็บเหรอ
แค่นี้ ผมก็ไปไม่เป็นแล้วหล่ะครับ

หลังจากเรื่องของยายกับหลานที่ต้องพูดคุยกันกับเจ้าลูกน้องอยู่นานพอสมควร เราก็เดินตามชายฝั่งขึ้นไปอีก จนมาถึงหมายที่มีสภาพแวดล้อมเป็นป่าที่น้ำท่วมช่วงหน้าน้ำ พอน้ำลดลงซากต้นไม้แห้งตายในน้ำเป็นกลุ่มเป็นกอเต็มพื้นที่ไปหมด เสียงปลาไล่ฮุบปลาเล็กได้ยินไม่ขาดหู ผมได้แต่ยืนมองแล้วก็เดินผ่านไป ทิ้งคำถามให้เจ้าที่เดิมตามหลังผมมาถามคำถามที่เจ็ดอย่างข้องใจ
7.อ้าวพี่! ก็เห็นๆอยู่ว่าปลามันขึ้นอยู่ในกอไม้นั้น  ทำไมไม่ตีไปล่ะเดี๋ยวก็หนีไปหรอก เสียดายแย่?
ตอบเอาฮา : หุหุ เอ็งแน่ใจเหรอว่ามันคือปลา นั่นน่ะเสียงพรายน้ำขว้างก้อนหินลงน้ำต่างหากล่ะ เอิ๊กๆ น่ากลัวๆ
ตอบเอาจริง : เห็นหมายใช่ไหม ตีไปเหยื่อยังไม่ทันจะได้ลงน้ำก็คงต้องติดห้อยอยู่กับกิ่งไม้แล้วล่ะ พี่ประเมินดูแล้วว่ามันเสี่ยง โอกาสสูญเสียเหยื่อไปมันมีมากกว่าโอกาสสำเร็จ ถ้าแบบนั้นเราควรตัดสินใจง่ายๆคือ ไม่เสี่ยง  มันก็เหมือนกับชีวิตการทำงานหรือการใช้ชีวิตประจำวันนั่นแหล่ะ หากเรารู้จักประเมินความเสี่ยง ประเมินผลได้ผลเสียก่อนทำการใดๆมันก็น่าจะสอนให้เราเป็นคนรอบคอบไม่ว่าเรื่องใดๆ เห็นไหมล่ะ การตกปลามันสอนอะไรให้เราเอาไปปรับเอาไปประยุคใช้กับชีวิตประจำวันได้ตั้งหลายอย่าง จริงไหม

หลังจากตัดสินใจที่จะผ่านหมายปลาชุมแห่งนั้นมา ก็มาถึงหมายโล่งๆ ผมเปลี่ยนมาใช้เหยื่อสปูนเพื่อลองกับกระสูบดู หลังจากที่เปลี่ยนเหยื่อแล้วส่งเหยื่อไปไม้แรกผมลืมปรับหน่วงทำให้สายออกมาเร็วเกินไป ปรากฏว่าได้กินยำวุ้นเส้นสมใจ  งานเข้าครับ ต้องมานั่งจัดการกับสายที่พันกันทีละปมอย่างประณีต แล้วคำถามที่แปดก็มาจนได้
8.อ้าวพี่! สายมันฟู่พันกันยุ่งขนาดนั้นตัดทิ้งเลยดีกว่า มานั่งแก้ทำไมเสียเวลา?
ตอบเอาฮา : หุหุ พอดีพี่กำลังจะดูว่าสายที่มันพันกันน่ะ นอกจากพันแล้ว มันจะหมื่น จะแสน ไปถึงล้านอ่ะป่าวน่ะ 555
ตอบเอาจริง : ถ้าจะตัดทิ้งอย่างที่เอ็งว่ามันก็ทำได้เลยแหล่ะ แต่ถ้าเราแก้ไขทีละปม ทีละปม เราก็จะเห็นว่าปมไหนที่มันทำให้เกิดปัญหา สายอาจจะเป็นปมรัดกันมาก่อนหน้านี้ก็ได้ อีกอย่างมันก็ทำให้เรามีสมาธินะ ลองดูไหม  การที่คิดว่าตัดแล้วปัญหาก็หมดไปอันนี้มันไม่ใช่การแก้ปัญหาหรอก มันเป็นการตัดปัญหาต่างหากล่ะ ถ้าตัดแล้วมันยังเกิดขึ้นอีกอย่างนี้ก็ไม่มีประโยชน์ เหมือนการทำงาน หากเอาง่ายๆมีอะไรเสียซื้อใหม่ ยาวตัด สั้นต่อ ไม่พอซื้อ อย่างนี้บ่อยๆเราจะกลายเป็นคนหนีปัญหา ไม่ชอบแก้ไข เห็นไหม แค่การแก้ปมสายเบ็ดตกปลาที่มันพันกันมันก็ยังให้ข้อคิดอะไรกับเราได้อย่างเป็นประโยชน์เลยล่ะ จริงไหม

        ผมตีไก่อยู่หลายปี " พี่ๆ  ตีไก่ไม่บาปหรือ " เราจะรู้คำตอบ เมื่อเราอยู่จุดนั้นครับ ไม่รู้ว่าเกี่ยวกับตกปลาหรือเปล่า

หลังจากคลายปมสายที่พันกันจนเป็นปกติแล้วโดยใช้เวลาไม่นาน ผมก็เดินลัดเลาะตีเหยื่อสปูนไปได้สักพัก ก็ไปเจอลุงคนหนึ่งกำลังกู้เบ็ดธงที่แกคงปักไว้ในช่วงกลางคืน ผมจึงเดินเข้าไปทักทายพูดคุยสอบถามอะไรบางอย่างกับแกอยู่พักใหญ่ หลังจากที่แกกู้เบ็ดและพายเรือจากไป ผมหยิบมีดพกขึ้นมาตัดเอาหางแดงๆที่ท้ายเหยื่อสปูนออกทันที แต่ยังไม่ทันได้ทำอะไรต่อคำถามที่เก้าก็ประเคนมาทันใด                                 
9.อ้าวพี่! คนเมื่อกี้นี้คิดว่ารู้จักกัน เห็นทักทายกันอย่างดี ก็แค่ชาวบ้านมาตกปลาขายไม่ใช่เหรอ?
ตอบเอาฮา : นี่เอ็งไม่รู้เหรอ ลุงคนเมื่อกี้น่ะอธิบดีกรมประมงปลอมตัวมาดูเชียวนะเว้ย เอิ๊กๆ
ตอบเอาจริง : ถามว่ารู้จักลุงแกเหรอ ตอบได้เลยว่าไม่รู้จักเลย แต่เอ็งรู้ไหมเพื่อนนักตกปลาน่ะ แค่แบกคันเบ็ดเดินผ่านหน้ากันแค่นั้นก็รู้จักกันแล้ว มันไม่ได้ขีดกั้นกันระว่างอุปกรณ์หรอก ลุงคนนั้นแกใช้เบ็ดไม้ไผ่เหลามือ เราใช้เบ็ดฝรั่งเหลาเครื่อง แต่มันไม่แตกต่างกันเลยเพราะอุดมการณ์เดียวกันแต่ต่างกฎเกณฑ์เท่านั้นเอง เมื่อกี้พี่คุยถามแกถึงแนวหากินปลากระสูบน่ะ แกก็บอกอย่างไม่ปิดบังอะไร แถมบอกว่าเหยื่อสปูนจะกินดีต้องตัดหางแดงๆที่พี่ตัดทิ้งนี้ออกซะอีกน่ะ  เห็นไหมล่ะ การพูดคุยทักทายนอกจากเราจะได้เพื่อนใหม่ๆแล้วเรายังได้รู้ในสิ่งที่เราไม่รู้อีกแน่ะ มันเอาไปใช้ในชีวิตการทำงานได้ดีทีเดียวล่ะ อย่างเอ็งมีลูกน้องที่ควบคุมเครื่องจักรมาหลายปี นั่นย่อมแสดงว่าเขาต้องรู้เรื่องการควบคุมเครื่องเป็นอย่างดี ถ้าเราอยากรู้เรื่องพื้นฐานทั่วไปถามเขาก็ไม่ผิดหวังหรอก เหมือนถามลุงคนเมื่อกี้แหล่ะ เพราะแกคือประมงชาวบ้านแกคงหากินที่นี่มานับสิบปี คงไม่พลาดหรอกถ้าแกจะบอกกล่าวแนะนำเราในสิ่งที่แกเคยได้เคยพบเคยเห็นและเคยสำเร็จมาก่อนน่ะ  ทีนี้รู้หรือยังว่าการทักทายพูดคุยกับคนพื้นที่มันก็ได้ประโยชน์ใช่ไหม

หลังจากที่ตัดหางแดงของเหยื่อสปูนออกผลที่ได้มาน่าประหลาดใจเสียจริง ผมได้กระสูบขีดตัวโทนมาหนึ่งตัว กะคร่าวๆน่าจะสักโล ตัวกำลังสวย หลังจากที่เอาขึ้นน้ำผมก็ปลดเบ็ดแล้วปล่อยไป อย่างไม่มีคำถามหรือข้อข้องใจจากเพื่อนร่วมทาง จนเกือบ11โมงผมจึงชวนลูกน้องกลับเมื่อคิดว่าเต็มอิ่มกับการพักผ่อนในช่วงเวลาเช้าสั้นๆนี้แล้ว  แต่เหมือนที่คิดไว้เมื่อชวนกลับจึงมีคำถามข้อที่สิบจนได้
10.อ้าวพี่! สรุปว่ากลับบ้านมือเปล่าไม่ได้อะไรกลับเลยใช่ไหมวันนี้?
ตอบเอาฮา : ไม่มีอะไรกลับได้ไงล่ะ โน่นไงเห็นไหมยอดผักบุ้งกำลังงามเชียว เด็ดไปผัดน้ำมันหอยสักกำคงเป็นเมนูเด็ดแน่นอน หุหุ
ตอบเอาจริง : ลองนึกดูให้ดีซิว่าวันนี้ได้อะไรกลับไป นึกดูตั้งแต่ต้นจนจบนะ  เข้าใจหรือยังกับบางสิ่งที่เรียบง่ายของคนตกปลาน่ะ  แค่ได้ออกมาเหวี่ยงเหยื่อให้โลดแล่นผ่านสายลมสู่สายน้ำ มันก็เท่ากับว่าได้ปลดปล่อยสิ่งต่างๆที่หนักอึ้งออกจากตัวเองไปตามจังหวะที่ปลายสายจะพาไป และได้นำเอาพลังที่มาเติมเต็มให้กลับไปต่อสู้ชีวิตกันต่อไปอีก พลังที่มันมากับการกรอสายกลับนั่นแหล่ะ เห็นไหม ปลดปล่อยแล้วก็รับ  ปล่อยความทุกข์ในใจ รับความสุขจากธรรมชาติมาแทนที่ ถึงจะได้ปลาหรือไม่ได้ปลานั่นเป็นแค่สมการย่อยๆที่เกี่ยวข้องแค่นั้นเอง........ทีนี้รู้หรือยังว่าคนตกปลาเขาคิดยังไง เห็นไหม ทุกกิจกรรมทุกเหตุผลมันเป็นตรรกศาสตร์ทั้งนั้น คนส่วนมากจะมองไม่เห็นต่างหากล่ะนอกจากมองแค่เรื่องเดียวคือ  บุญ และ บาป
          ทริปตกปลาสอนน้องก็จบด้วยความกระทัดลัดเพียงเท่านี้ เนื้อหาความคิดเห็น ถูก ผิดประการใดผมซิวอ้าวขอรับเพียงผู้เดียวครับ และหวังว่าเนื้อหาในกระทู้นี้จะทำให้คนที่ไม่ชอบการตกปลาได้เกิดความรู้สึกที่ดีๆหรือได้รับทราบถึงมุมมองในด้านอื่นๆกับสังคมนักตกปลาปลาอันยึดกฎการไม่ทำลายธรรมชาติของสังคมชาวสยามฟิชชิ่งในด้านที่ดีขึ้น......ขอขอบพระคุณครับ จากใจ  ชิวอ้าว

สุดท้าย  ฝากกิจกรรมดีดีอีกหนึ่งกิจกรรมของชุมชนไว้ด้วยครับ

ขอขอบคุณคณะกรรมการที่ทำงานอย่างเข้มแข็ง น้าโสภณที่ออกแบบภาพพิมพ์บนเสื้อได้โดนใจอย่างยิ่ง  ขอให้งานสำเร็จไปได้ด้วยดีครับ 

-ข้อคิดที่ดีครับ

+แจ่มเลยครับจะได้เอาไปให้ผบอ่านบ้างเวลาเราจะไปตกปลาอิอิ อ้อได้เรือวันที่ 2 พฤษภานะครับถ้าสนใจก็บอกนะครับ 

แนวคิดเยี่ยมคับ พี่น้อง

+ครับ 

ยอดเยี่ยมกระทียมโทนเลยคับน้า ได้คำตอบให้ ผบ.ทบ แล้วคับเวลาออกไปตกปลา  55555+