พระพยอม เล่ากรรมที่ทำกับพ่อ

สิ่งที่พระพยอมเสียใจที่สุดในชีวิต

โยมพ่อของอา ตมาเป็นคนขี้เหล้า... หาเงินมาได้เท่าไหร่ก็กินเหล้าหมด

พอเมาก็ดุด่าโยมแม่กับอา ตมา อา ตมาไม่ชอบพ่อมาก.......

วันหนึ่ง โยมพ่อเมากลับบ้านไม่ได้ มีคนให้อา ตมาพายเรือไปรับ

ตอนนั้น อา ตมายังเป็นวัยรุ่น ทำงานมาทั้งวันก็อยากจะนอน....อยากพักผ่อน....

อ าตมารู้สึกโมโหมาก

พอพายเรือกลับบ้าน ก็ทิ้งโยมพ่อไว้ในเรือ

แต่พ่อเมามากลุกไม่ไหว ตะโกนเรียก....

“ ไอ้ยอม... ไอ้ยอม... มาอุ้มกรูขึ้นบ้านหน่อย... กรูขึ้นไม่ไหว ”

ไอ้เราก็ทนรำคาญไม่ไหว เดินกร ะทืบเท้า ตึง.. ตึง.. ตึง..

กระชากร่างพ่ออุ้ม ในขณะที่อุ้ม..

ความรู้สึกเจ็บแค้นที่พ่อทำให้เราลำบาก ชอบด่าว่าเราเจ็บๆ

พออุ้มพ่อขึ้นมาจากเรือ... ถึงหัวสะพาน

จับร่างพ่อกระแทกกับหัวสะพาน ก้นพ่อกระแทกกับ พื้นไม้อย่างแรง
เสียงดังโครม....

พ่อแกร้องไห้.... แล้วพูดว่า

“ ไอ้ยอมนะ... ไอ้ยอม.. กรูอุ้มมรึงมาแต่เล็กแต่น้อย....

กรูนอนหลับ.. แต่มรึงไม่ยอมนอน... ร้องไห้กวน..

กรูต้องลุกมาอุ้มมรึง...ร้องเพลงกล่อมให้มรึงนอน

จะไปไหนมรึงไม่ไหว.. มรึงเหนื่อย.. กูก็ต้องอุ้มมรึง.. ทั้งที่กรูก็เหนื่อย

กรูอุ้มมรึง.. มรึงทั้งขี้..ทั้งเยี่ยว.. ใส่กรู

แต่กรูไม่เคยทุ่มมรึงลงกับพื้นเลย....

เพราะกรูรักมรึง......

วันนี้... มรึงอุ้มกรู เหล้ากรูไม่ได้หกโดนมรึงสักนิด มรึงทุ่มกรูลงพื้นทำไม.....”

พอพ่อพูดจบ น้ำตาไม่รู้มาจากไหน มันไหลพรูลงมาอาบสองแก้ม

อา ตมาเจ็บปวดหัวใจเหลือเกิน

ก้มลงกราบพ่อ แล้วพูดว่า

“ พ่อครับ ต่อจากนี้ไป... ผมจะอุ้มพ่อตลอดชีวิต

โดยไม่บ่นและทุ่มพ่อ ลงพื้นอีกแล้วละครับ”

หลังจากนั้น อ าตมาทำงานอย่างหนักเพื่อมาให้พ่อ หวังให้พ่อสบายขึ้น

แต่เมื่อถึงวันนั้น มันก็สายไปแล้ว

โยมพ่อได้จากอ าตมาไปแล้ว

คิดแล้วมันทรมานใจเหลือเกิน    อาต มาทำผิดพลาดไปแล้ว และแก้ไขไม่ได้

จึงอยากเตือนทุกคนเอาไว้ ไม่อยากให้เสียใจไปตลอดชีวิต

แล้วคุณล่ะ เคยทำอะไรให้พ่อเสียใจบ้างหรือเปล่า

บางครั้งเราอาจเข้าใจท่านผิด

บ้างครั้งท่านเฉยเราก็คิดว่าท่านไม่สนใจ

แต่พอเราโตเราก็จะรู้เองว่า

สิ่งที่ท่านทํากับเรามันเป็นสิ่งที่ท่านหวังดีกับเราเสมอ

ขอให้รู้จักค้นหาหัวใจตัวเองให้ทันเวลา

ก่อนที่ทุกอย่างมันจะสายเกินไป....."

---------------------------------------------
สำหรับบางคน......

บางสิ่งบางอย่าง ลำบ๊ากลำบาก แต่เราสามารถ มุมานะทำเพื่อแฟนหรือคนรักของเรา

แต่บางสิ่งง่ายๆ สำหรับพ่อแม่ของเรา เรากลับไม่ค่อยอยากทำให้ท่าน

ทั้งๆที่ท่านลำบากเลี้ยงเรามา มาคิดได้เมื่อสายไปแล้ว....

เคยได้ยินมาว่า....

ข้าวร้อนๆกับปลาเค็ม 1 ชิ้น ตอนพ่อมีชีวิตอยู่

มีค่ามากกว่า "เนื้อมังกร...หน้าศพ" ตอนพ่อตาย...

พ่อครับผมรักพ่อ

+++ +++

สาธุ  สาธุเป็นเรื่องจริงและเห็นด้วย 1000%    ใส่แต่บาตพระที่วัด  พระที่บ้าน(พ่อ  แม่)ลืมไปป่ะ

รู้ซึ้งถึงคำว่าพ่อก็ตอนที่มีลูกนี้แหละครับ ใครยังไม่มีก็ลองมีสิครับแล้วจะรู้คนเป็นพ่อ..ช่าง ยอดเยี่ยมเสียจิง พ่อคน

ผมเองก็เคยทำให้พ่อร้องไห้....ตอนนั้นยังวัยรุ่นไม่สนใจอะไรเลยเวลาผ่านไปตอนนี้พ่อป่วยเดินไม่ค่อยสะดวกดีที่เรามีสติกลับมาทัน...ดูแลอาบน้ำให้ทำทุกอย่างเท่าที่ลูกจะทำให้พ่อได้....แม้มันจะกลับไปแก้ไขอดีตไม่ได้แต่ผมยังโชคดีที่วันนี้ยังมีพ่อให้ผมดูแล...ผมไม่ค่อยพูดกับพ่อมากเท่าไรแต่อยากจะบอกว่า..พ่อครับผมขอโทษทุกสิ่งที่ผมเคยทำผิดกับพ่อและอยากจะบอกดังๆว่า ผมรักพ่อครับ

เป็นข้อคิด  ที่ คนเราอาจลืม

พ่อผมรักพ่อมากๆเลยครับ ส่วนใหญ่หมายตกปลาแหล่มๆ พ่อผมก็ เสียเวลางานพาผมไปตกปลาในหมาย(บ่อของเพื่อนพ่อนี่แหละครับ) 

เนื้อหาที่น้านำมาโพสนั้นเป็นสาระที่ดีมากเลยคร้าบ  ชีวิตของคนเราเกิดมามีพ่อแม่แค่ครั้งเดียว
ฉะนั้นจงรักพ่อแม่ให้มากๆนะคร้าบทุกๆคน

+ ครับสำหรับข้อคิดที่เป็นคติสอนใจได้ดีมากๆครับ

ถูกต้องนะครับยังไงพ่อแม่ก็สำคัญที่สุด

*** ขอบคุณมากครับ