หลายร้อยหมายแล้วที่เราเหล่านักรบได้ต่อสู้กับอสูรกายหรือสัปหลาดร้าย ไม่ว่าจะเป็น หมายปิด หมายดิบ หมายล้าง หมายสลายเพราะตลาดวาย เหล่านักรบก็ได้ต่อสู้ฝ่าฟันมาแล้วทั้งสิ้น แม้บางครั้งอาจถูกเจ้าสัปหลาดร้ายล่อลวงให้ไปตกหลุมพรางบ้างในบางครั้ง แต่พวกเค้าก็จะสู้ต่อไปเพื่อชื่อของพวกเค้าจะได้ถูกจารึกใว้ในประวัติศาสตร์ (เวอร์ไปก็ทนหน่อยนะ) 

                                  "น้องพี่ยามศึกเราร่วมรบด้วยกัน ยามศึกสงบน้องก็ต้องเหน็ดเหนื่อยเพราะต้องดูแลทั้งลูก ทั้งผัว พี่อยากขอบใจเจ้าสะเหลือเกิน" "ไม่เป็นไรท่านพี่ ข้ายินดี"  แม่นางปิ๋มตอบรับยินดีในหน้าที่ ที่หนักอึ้ง สองผัวเมียกอดกัน กลมดิ๊ก พร้อมกับจับมือให้กำลังใจซึ่งกันและกัน ทันใดนั้นเองก็มี เสียงม้าควบ "กรบ กรบ กรบ" พร้อมกับลมที่พัดแรงจนทำให้ไบใม้ใบหญ้าติดหน้าติดตา นักรบกิ๊กผู้เป็นสามี "โถ.. ท่านพี่ข้าแกะออกให้ ดูสิเลอะเทอะไปหมด "  "ขอบใจจ้ะน้องพี่ " ภรรยาแกะใบใม้ที่บังตาผู้เป็นสามีออกไป จึงทำให้ผู้เป็นสามีได้มองเห็น ชายรูปงามที่เป็นสง่าอยู่บนหลังลา "ฮะ..ท่านบิ๊ก" ผู้เป็นสามีอุทานร้องเสียงหลง ประจวบกับดีใจเป็นยิ่งนักที่ได้พบกับสหายที่รัก "ท่านบิ๊ก ท่านมาได้เช่นไร เราคิดถึงท่านเหลือเกิน"  นักรบบิ๊กผู้เป็นเพื่อนรักของนักรบกิ๊กได้ลงมาจากลาน้อย และได้อธิบายถึงสาเหตุที่ได้มาพบในครั้งนี้ " เราก็คิดถึงท่าน แต่ที่เรามานี่เราก็มีความจะนำมาบอกท่าน "เรื่องไดรึท่านบิ๊ก"  "เราได้รับสารจากนกพิราบว่า มีเหล่าสัปหลาดร้ายกำลังอาราวาดอยู่ที่แคว้นหมายปิด "ฮะ...จริงหรือท่าน" นักรบกิ๊กอุทานด้วยความตกใจ "ใช่ เค้าว่ามันดุร้ายยิ่งนัก มันได้แอบซ่อนตัวอยู่ที่แคว้นนีมา 3 ปีแล้วท่าน ข้าได้ยินมาว่าพวกมันกระหายมากถึงกับกินชาวบ้านที่อาศัยอยู่แคว้นนั้น หมู หมา กา ไก่ มันกินเรียบ และครั้งนี้ข้าจะออกรบด้วยตัวเอง เมื่อข้ารบก็มีท่านอยู่เคียงข้างอยู่ตลอด ท่านจะไปกับข้าด้วยหรือไม่ "นักรบกิ๊กเดินมาจับใหล่นักรบบิ๊กเบาๆแต่เปรี่ยมด้วยความหนักแน่น "อืม ไปสิท่าน ท่านต้องการข้ามีรือข้าจะปฎิเสธ"  "ขอข้าไปด้วยนะท่านพี่ทั้งสอง " แม่นางปิ๋มผู้เป็นภรรยานักรบกิ๊กขอสามีตามไปด้วย "ได้สิ การรบครั้งใหนก็ไม่เคยขาดเจ้าอยู่แล้วแม่นางปิ๋ม"นักรบบิ๊กเห็นดีกับแม่นางปิ่ม "ข้าต้องไปก่อน ท่านกิ๊ก ข้ายังมีภาระกิจที่ต้องนำความไปบอกนักรบท่านอื่นอีก" นักรบบิ๊กกล่าวคำลานักรบกิ๊ก พร้อมเดินไปขึ้นหลังลาน้อย และควบลาจากไปในที่สุด

  "ท่านแม่ ท่านพ่อ ท่านจะไปรบกับสัปหลาดร้ายรึ" เสียงลูกคนโตของนักรบทั้งสอง เอ่ยปากถามผู้เป็นพ่อแม่ "ใช่ลูก เราเป็นนักรบ เมื่อถึงยามศึกเราก็ต้องออกรบเพื่อปกป้องเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน เจ้าต้องดูแลตัวเองและน้องเจ้าด้วยนะ" "เอาเถอะท่านแม่ ท่านไปเถอะ ไม่ต้องเป็นห่วงข้ากับน้องหรอก ข้ารู้ว่าท่านก็กระหายสงครามไม่แพ้เจ้าสัปหลาดร้ายนั่นหรอก"  นักรบปิ๋มผู้เป็นภรรยามองหน้านักรบกิ๊กผู้เป็นสามี แล้วเอ่ยคำที่แผ่วเบาข้างหูว่า " ลูกท่านมันรู้มากเหมือนใครนะท่าน"  หลังจากนั้2วัน นักรบกิ๊กได้รับสารจากนกพิราบขาวการดังนี้ " สหายรักของข้า เจ้าจะต้องเตรียมอาวุธให้พร้อม เพราะสัปหลาดพวกนี้มันร้ายนัก ชาวบ้านได้เล่าให้ข้าฟังว่า ยามค่ำคืนสัปหลาดพวกนี้มันดุร้ายมากพวกมันต่างพากันกระโดดขึ้นเหนือน้ำแล้วกัดนกที่บินอยู่ในระแวกนั้น พวกมันมีกันนับพันตัว ทำเอาชาวบ้านอกสั่นขวัญแขวนไปตามๆกันขอให้เจ้ากับแม่นางปิ๋ม จงเตรียมอาวุธให้พร้อม จาก สหายท่าน นักรบบิ๊ก  รักนะจุ๊บ จุ๊บ "

วันต่อมาเหล่านักรบได้รวมตัวกันก่อนถึงทางเข้าแคว้นหมายปิด  และร่วมเดินทางไปด้วยกันโดยมีแม่ทัพ
golfdude นำทาง 

น่าดีใจเป็นอย่างยิ่ง ที่เหล่านักรบพร้อมใจที่จะออกศึกครั้งนี้  เหล่านักรบแห่ขบวนเวียนวนจนชาวบ้านที่อยู่ระแวกนั้นพากันตกใจ คงจะคิดว่าเหล่านักรบเหล่านี้จะพากันไปตั้งเวที่ประชุมการอันใด ที่ใหนสักแห่งเป็นแน่แท้

ตามนักรบไปด้วยคน....หวัดดีครับโปร...

+1 ตามมาชมด้วยคนครับ 

+1 แค่อ่านหัวเปิดเรื่องก็น่าตามติดแล้วครับ 

+ 1

ตามชมครับ

เมื่อนักรบทุกคน ถึงที่หมาย ก็จัดแจงนำอาวุธออกมาเตรียมพร้อม

+1 ตามติดโปรเลยครับ 

นักรบบิ๊กได้นำพานักรบกิ๊กมาพบกันท่านพี่หมอนักรบรุ่นเก๋าอีกคน และต่างปรึกษากันว่าเราจะใช้ยุทวิธีใดที่จะชนะศึกครั้งนี้ได้ เมื่อตกลงกันแล้ว นักรบทุกคนก็แยกย้ายไปตามมุมเมือง มุมที่คิดว่า สัปหราดตัวนี้ซ่อนตัวอยู่

สุดยอด ของความ โรแมนส์  จิงๆ หนุ่มหล่อ เพื่อนเรา  โปรกิ๊ก  คิดถึงๆๆๆๆครับ

แม่นางปิ๋มไม่รอช้าที่จะเสาะหาเจ้าสัปหลาดร้าย ด้วยใจที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความกระเหื่อนเป็นอย่างยิ่ง

อยากไปมั้งจัง

ไม่ช้าแม่นางปิ๋มก็ได้ปราบเจ้าสัปหลาดร้ายสมใจ ระหว่างนั้นนักรบบิ๊กและนักรบเอฟก็ได้เดินมาเรียบเคียง และเอ่ยถามว่า"แม่นางปิ๋ม เจ้าใช้เหยื่ออะไรล่อเจ้าสัปหลาดร้ายนี้ออกมาได้ ข้านี้อยากจะปะฝีมือกับมันยิ่งนัก ถ้าเจ้าไม่รังเกียจ ช่วยบอกข้าทีเถิด" "555 ท่านพี่ทั้งสองฝีมือตกไปเยอะเลยนะ"  นักรบทั้งสองฉุนกริ้ว "เออ..งั้นวันหลังมรึงไม่ต้องเรียกกรูมานะ อีแม่นางปิ๋ม" "โธ่ข้าล้อเล่นหนะ ท่านพี่ หมายที่ได้นั้นก็ตรงหน้านี่แหละ เหยื่อที่ล่อมันออกมาก็ flapslapนั่นแหละท่านพี่" ว่าแล้วนักรบท้งสองก็วาดคันพุ่งเหยื่อทยานออกไปด้วยความหวังว่าสัปหลาดร้ายจะออกมาให้ฟาดฟันเป็นยิ่งนัก

หมายสวยดี แต่ปลาอยู่ไหน?.. รอดูอยู่ครับ

+1

แต่แล้วก็ยังไม่สำเร็จผล เจ้าสัปหลาดพวกนี้มันเจ้าเล่นัก มิออกมาให้เราได้ปราบมันได้ง่ายๆ "ท่านพี่บิ๊ก.. เห็นสัปหลาดร้ายของข้ามั้ย555"

สวัสดีน้าๆทุกคนด้วยครับ 

หวัดดีน้ามง คิเถ้ง คิดถึงครับ

สวัสดีครับ รอชมต่อ น่ครับะ จาเอง โอ๋  พี่กิ๊ก และปิ๋ม ...โอ๋ เองลูกค้า ที่ร้านคงจำกัน ได้ 

อีแม่นางปิ๋มมันหลอกตูป่าว ว้า "  นักรบเอฟพึมพำกับตัวเอง

เห็นแล้ว เจ๋งครับ+1

+1  ตามชมด้วยครับ    ชอบจังหมายปิด นิ.....


เอ......แต่ว่า แถวพันท้าย ยังจะมีหมายปิดอีกหรือครับ...

นักรบอีกท่านที่มาร่วมปราบสัปหลาดกับเรา 

หวัดดี โอ๋ สบายดีมั้ย

เหยื่อที่เหล่านักรบใช้ล่อสัปหลาดออกมา ดูจากสภาพเหยื่อน่าจะผ่านศึกมาหลายครั้งหลายครา