1.บ่อยครั้งที่การออกไปตกปลาตามสถานที่ต่างๆนักตกปลาที่ชอบตกปลาแต่ทุนน้อย(ใช้อุปกรณ์ราคาไม่แพง)มักถูกมองด้วยสายตาแบ่งแยกหรือน่ารังเกียจ.
2.สำหรับนักตกปลาทุนหนัก(ใช้อุปกรณ์ราคาแพงถึงโคตรแพง) มักนั่งชื่นชมและโอ้อวดอุปกรณ์ของตนมากกว่าเรื่องการไปตกปลาเสียอีก
3.สำหรับคนที่คิดจะเดินเข้ามาในวงการตกปลา อะไรคือความพอดีสำหรับเขา และการตกปลาที่แท้จริงของนักตกปลาคนไทยอยู่ที่ใด?
-ความรักที่จะตกปลา
-แฟชั่น
-ไม่รู้จะจะเล่นอะไรก็แวะเวียนเข้ามาเท่านั้น
-หรือ....

ช่ายยย  ถูกต้องแล้ว  หลายๆคนมองอุปกรณ์ผม เหมือนมองขอทานสพานลอย  ของถูกๆ โนเนม  จริงๆ แล้วคนที่ชอบตกปลาจริงๆ เขามองยังไง  ไม่รู้นะ  แต่ผมชื่นชอบนะ กับของคนอื่น ว่าเขารวย เขาเก่ง ที่มีปัญญาซื้อหามาใช้  แต่ก็ไม่ดูถูกของไม่แพงหรอก คิดว่า แล้วแต่ทุนของแต่ละคน ครับ

ผมอยากตอบนะ แต่ยังเรียบเรียงไม่ได้ รอสั่กหน่อยนาครับ

ตกปลาคือการพักผ่อนอย่างแท้จริง
คิดได้แค่นี้เราก็เป็นสุขใจแล้วครับ

สวัสดีครับ  สำหรับผมการตกปลาเป็นสิ่งที่พวกเราชื่นชอบ  และการแสวงหาอุปกรณ์เป็นสิ่งที่มีความสุข ของนักตกปลา  แต่จะถูกหรือจะแพงไม่สำคัญ ขึ้นอยู่ที่ว่ามีประสบการณ์มากน้อยเพียงใด ในเกมกีฬาตกปลา
พวกเราได้เจอกับผู้คนที่มีน้ำใจ และความสนุกสนานในกีฬาตกปลา  และมีความสุขกับสิ่งที่เราชื่นชอบ ก็เพียงพอแล้ว  จงสนุกกับกีฬาที่เราชอบ
ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ

อย่าไปใส่ใจเลยคับ  ส่วนเราก็ไปหาความสุขจากการไปนั่งตกปลาเล็กปลาน้อยตามประสาของเราดีกว่าคับ....ว่าแต่พี่มะรุเมื่อไหร่จะเรียบเรียงเสร็จอ่ะคับ...อยากอ่านแล้วอ่ะ..

ผมว่าคนเราขึ้นอยู่กับว่าเราตกปลาเพื่ออะไรครับ
บางคนมีความสุขกับการตกปลา โดยไม่สนใจว่าอุปกรณ์จะเป็นอะไร ขอให้มันตกแลได้ก็เป็นพอ
บางคนมีความสุขกับการสรรคหาอุปกรณ์ ไม่ว่าจะเป็นของแพง ของหายาก 
บางคนมีความสุขกับการได้โมดิฟายอุปกรณ์อะไรทำนองเนี่ย
มันดูคล้ายกับคนเล่นรถนะครับ รถมีไว้ขับให้ถึงที่หมาย เร็วช้ามันก็ถึง
ไอ้คนที่คุณหน้าห้องเจอนั่นก็เป็นนักนกปลาอีกประเภทที่มีอยู่ในโลกใบนี้ แต่อย่าได้หมายรวมถึงนักตกปลาส่วนมากเลยครับ อย่าไปแคร์เลยครับ เขามีความสุขของเขาอย่างนั้น เรามีความสุขของเราแตกต่างกันครับ ถ้าเราเองไม่ได้ตัดสินคนจากอุปกรณ์หรือทรัพย์สินของเขา เราเองก็อย่าดูถูกตัวเองด้วยการรู้สึกด้อยกว่า จงภูมิใจในสิ่งที่เราเป็น สิ่งที่เรามี แค่นี้ก็พอครับ

อืมมมม  น่าคิดครับ
ผมคิดอย่างนี้นะครับ  ของดีดี  ของแพงๆ  ใครๆก็อยากได้  ซึ่งในบางครั้ง ไม่ได้อยากได้มาเพื่อใช้งานมันสักเท่าไหร่  อยากได้มาเพียงเพื่อแสดงออกถึงความเหนือ  หรือความเท่ห์  แต่ในขณะเดียวกัน  บางครั้ง  ของดีดีที่ราคาแพงๆ ก็ต้องยอมรับในหลักความจริงที่ว่า  มันก็อาจจะมีคุณภาพดีกว่าของถูกๆ  ( อาจจะนะครับ)

ซึ่งแน่นอนว่า  คนที่มีความสามารถในการซื้อสินค้าแพงๆ  ย่อมไม่ใส่ใจที่จะสนใจ  หรือ ให้ความสำคัญ  กับสินค้าที่มีราคาด้อยกว่า

ไม่เฉพาะวงการตกปลาหรอกครับ  ในชีวิตประจำวัน  เราก็พบเห็นความรู้สึกนี้ได้บ่อยครั้ง  อาทิ  ยี่ห้อของรถยนต์  โทรศัพท์มือถือ  หรือแม้กระทั่ง เสื้อผ้าเครื่องนุ่งห่ม  ซึ่งถ้าให้เราเลือกได้โดยไม่มีปัจจัยเรื่องการเงินเข้ามาเกี่ยวข้อง  ผมเชื่อว่า มนุษย์เดินดินอย่างเราๆท่านๆ  ย่อมปรารถนาแต่สิ่งที่ดีที่สุด  แต่เราก็ยังมีเหตุผล  ที่จะเลือกซื้อ  แต่สิ่งที่เหมาะสมกัยตนเอง ตามอัตภาพ  อาทิ เสื้อลาคอส(ปลอม)ที่วางขายที่มาบุญครอง  หรือ เสื้อกีฬาแบรนด์เนม  ของไทย  ตัวละไม่กี่ร้อย  ก็พอใส่ได้  ทำไมต้องซื้อของนอกตัวละพัน สองพัน  ด้วย  แต่ถ้าให้หยิบฟรีๆ  ผมว่า หลายๆคน  เลือกที่จะหยิบตัวละ สองพัน  ใช่ไหมครับ?
เรายังหลีกเลี่ยง ความรู้สึกเหล่านี้ไม่ได้ครับ  แต่  สายตาหรือความรู้สึกที่เราได้รับ  อาจเกิดขึ้นจากความตั้งใจของผู้อื่น  หรืออาจเกิดภายในจิตใจของเราเองก็เป็นได้ครับ
ที่พูดมานี่  ปู่ก็ใช้รอกราคาไม่กี่ตังค์ บ้าง  รอกดีดีบ้างครับ  รอกตกปลาอะครับ  ไม่ใช่รอกเสริมบารมี เพราะถ้าให้อดข้าว  เอาเงินมาซื้อรอกเสริมบารมี  ปู่ว่าปู่คงไม่ค่อยเต็ม  อะไรก็ตกปลาได้เหมือนกัน  สบายใจ และ สนุกกับเกมที่เรารักเถอะครับ  ใครจะยังไงก็ช่าง  เราสนุก  ก็ใช้ได้แล้วครับ

อืม....ฟังดูเด๋วเด่ดีนะปรู่ อิอิ

เห็นด้วยครับคุณปู่ 

ทั้งสองชนิดล้วนตกปลาได้เหมือนกัน

เป็นความหวังความตั้งใจมาตั้งแต่เด็ก ในขณะที่เรายังไม่มีความสามารถ ต่อเมื่อเรามีความสามารถแล้ว ไม่ลังเลที่จะทำความต้องการของตัวเอง
  ผมเชื่อว่า เหตุผลข้อนี้ คงตอบแทนได้อีก หลาย ๆ คนเลย
อยากบอกว่า คนเราทุกคนเริ่มจาก 0 เหมือนกันหมด

ปล. ลืม ๆ ๆ แล้วถ้าใช้ของแพง ๆ แต่ว่าตกมันทุกปลา ตกทุกอย่างที่ได้ปลา มีโอกาศ ก็ตกปลาอีก อะไรก็ตกปลา อย่างนี้คุณจะเรียกว่าอะไร

ช่างเขาประไร เราสุขใจที่ได้ตกปลา แม้อุปกรณ์จะไม่(โคตร)แพง แต่เราก็ดีใจที่ตกแล้วได้ปลา ดีก่าอุปกรณ์ดีเลิศปลาไม่ได้สักตัว บางคนใช้ดีขนาดที่ถ้าปลาพูดได้ก็อยากบอกว่า พี่คับ เดี๋ยวผมโดดขึ้นไปหาเองคับ ก็เล่นอุปกรณ์ที่ปลาสู้ไม่ได้เลย ปลามันมีสมองนิดเดียว แต่คนมีสมองมากกว่า เราจะทำอย่างไรที่อุปกรณ์เรามีข้อด้อยกว่าปลา แต่เราสามารถเอาเขาขึ้นมาจากบ่อได้ แม้จะสายขาดบ้าง พันคนอื่นบ้าง ใช้เวลานานหน่อย แต่เราก็สุขใจเวลานำเขาขึ้นมาได้ นี่แหละค่ะความสุข ภูมิใจ ไม่ใช่เอาแต่อัด  ๆ ๆ ๆ ๆ เพราะมีอุปกรณ์ที่ได้เปรียบปลาตลอด การตกปลาเป็นกีฬาแต่เรา ๆ มีน้ำใจนักกีฬากันแค่ไหน จงอย่าดูถูกสิ่งที่เรารักเลยค่ะ

หุหุ ตกปลามันของเล่นนะค๊าบ จะเอาอะไรกันนักกันหนา
เด็กเล่นตุ๊กตากระดาษ กะ ตุ๊กตาบาบี้ ถ้าไม่หาเจอกัน ต่างก็สนุกกันไปแต่ละคน
แต่ถ้าสองคนเจอกันก็จะเกิดข้อเปรียบเทียบขึ้นมา
อย่างคิดมาก... เล่นอะไรก็แล่วแต่ เล่นให้สนุก เล่นให้มีความสุข เล่นเล่นสบายใจอีกอะไรก็เล่นไปเถอะ เล่นแล้วไม่ได้ไปหนัก กระ บ..า..ล ใครนี่หว่า

ผมว่าคุณหน้าห้องรู้สึกไปเองมากกว่านะ
ไอ้คนที่มีของดีๆ ที่ผมรู้จักไม่เห็นมันจะดูถูกของใครเลยส่วนใหญ่จะเป็นการแนะนำมากกว่าว่าจ่ายเพิ่มอีกนิดได้ของคุณภาพดีขึ้นอีเยอะเลย
เพราะพวกมีของดีๆส่วนใหญ่เขาก็เคยใช่มาแล้วทั้งถูกทั้งแพง
ปัญหามันน่าจะไปอยู่ที่ทำไงให้ปลากินดีกว่ามั้ง จะได้มีความสุขกับการตกปลา

เวลาไปตกปลา ผมกลัวว่าจะตกไม่ได้ปลาเสียมากกว่า (ซึ่งในความเป็นจริงก็กินแห้วอยู่เสมอๆ 555)  ที่จะมาสนใจเรื่องอุปกรณ์ของคนอื่น และในทางกลับกันก็ไม่สนใจกับสายตาคนอื่นที่มามองอุปกรณ์ของผม

ใช่ครับ ผมคิดคิดอย่างพี่เมษา อ่ะครับ เรามาตกปลากันดีกว่าครับ เอิ้กกก

  มองสายน้ำ  เฝ้าสายเอ็น  ก็เป็นสุขใจ

เป็นไงคับคุณหน้าห้อง ฟังเพื่อนๆแสดงความคิดเห็นแล้วหายเศ้รายังคับ ขอตอบคำถามตามหัวข้อที่คุณตั้งไว้อีกทีนึงคับ
1.ถ้าสถานที่ที่คุณไปแล้วถูกเหยียดหยามจนรู้สึกไม่สบายใจก็อย่าไปสิคับ มีที่อื่นให้ไปตกเยอะแยะไป
2.ส่วนนักตกปลาทุนหนักเค้าชื่นชมกะของแพงของเค้าก็ช่างเค้าเถอะคับ เราก็อยู่ส่วนของเราสิคับ
3.อะไรคือความพอดี เรื่องนี้คงต้องขึ้นอยู่กับดุลยพินิจของแต่ละบุคคลคับ และการตกปลาที่แท้จริงผมว่าคือการถือคันเบ็ดออกไปตกปลาคับ ก็เท่านั้นเอง หรือคุณหน้าห้องว่าไงล่ะคับ
อุปกรณ์ตกปลาจะถูกจะแพงเค้าก็สร้างไว้ตกปลาคับไม่ได้สร้างไว้แบ่งชนชั้นของนักตกปลาหรอกคับ ส่วนใครจะเอาไว้แบ่งชนชั้นจัดอันดับก็ช่างเค้าเถอะ สิทธิของเค้าน่ะ
ขอตัวไปตกปลาก่อนล่ะคับ หวัดดีคับ

โว๊วววว  เรื่องจิ๊บจ้อยครับ
ตัวก๋งเองอ่ะ  รักกีฬาตกปลา  หลงใหลมันยิ่งกว่าหลงใหลนางแบบ อก ตรึมซะอีก  แล้วถ้าถามก๋งว่าในการออกตกปลาแต่ละครั้ง  ทั้งบ่อ  ธรรมชาติ  ทะเล  คิดยังไง  กรั่กๆๆๆ  ก๋งตอบทันทีครับว่า  ตกปลาแค่ไม่ถึง  30%  นอกนั้นเอาเวลาที่เหลือพูดคุยกับเพื่อนๆ  ดีกว่า  ดื่มดีกว่า  พักผ่อนดีกว่า    แล้วอย่างนี้ก๋งจะซื้ออุปกรณ์แพงโค-ตรเท่าไม  อิอิ   

  คิดมากครับ  ตกปลาเพื่อการพักผ่อนอย่างแท้จริงครับ 

บอกเขาไปสิกว่าเกลาก๋งไปตกปลาไม่เห็นต้องเอาคันเบ็ดและอุปกรณ์ไปเลย ใช่ปะ จอมยุทธถึงขั้นสุดยอด ใช้กิ่งไม้แทนกระบี่ แต่ก๋งเราใช้ขวดเบียร์อะ เอแล้ก๋งตกปลาได้ไงหว่า

โว๊ววววว  น้าไม่รู้อ่ะ  อิอิ  ตกปลาเพื่อการพักผ่อนอย่างแท้จริงอ่ะ กรั่กๆๆๆๆ

  แล้วหมายตะเพียนอ่ะว่าไง  มีเบียร์ฟรีกินป่าว  กรั่กๆๆๆๆๆๆ

 

ผมซื้อรอกที่คิดว่าอยากได้ ไม่ได้คิดว่าถูกหรือแพง แต่ขอให้ได้ไปตกปลาใจมันก็รู้สึกดีจนอธิบายไม่ถูกไม่ได้ตกเพราะเท่แต่ตกเพราะมันอยากครับ

ผมว่าผมเข้าใจความรู้สึกของคุณหรือของคนที่คุณไปสัมผัสมาน่ะคุณหน้าห้อง ว่าเป็นไงและอารมณ์ไหนเวลานั้น แต่ช่างมันเถอะพรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว
และผมอยากจะขอยกสัจจะธรรมของนักตกปลารุ่นพี่ที่ร่วมตกปลาด้วยกันเสมอ และแกพร่ำสอนผมและอยากให้ผมช่วยบอกประโยคต่อไปนี้แก่เพื่อนๆทุกๆคน ครับ
"การตกปลานั้น สอนให้คนเล่น
ได้เรียนรู้  กับความผิดหวัง
ยอมรับ กับความพ่ายแพ้
และไม่เจ็บปวด กับความสูญเสีย"
นี้แหละครับ โดยความเข้าใจของผมแล้ว ผมตีความทั้งหมดออกมาว่าหมายถึง "กีฬาตกปลาหรือการตกปลานั้น สอนให้คนเล่นได้คิด ได้เรียนรู้และยอมรับความจริงของชีวิตครับ" หรือเพื่อนๆว่าไงครับ

"เหล้าปริ่มถ้วยก็ปริ่มฝันแล้วสหาย
เวลาผายผันล่วงเร็วเพียงไหน
วันวานกับพรุ่งนี้พะวงไย
หากชื่นหวานสราญใจวันนี้"