ภาพที่ 1ได้เวลาสมมาพาควรก็เก็บสัมพาระกลับครับ
ภาพที่ 2ระหว่างที่กำลังรอพาหนะครับ
ภาพที่ 3นี่ล่ะตัวโก้พากลับ..อุดร
อ๊าวววว....เดี๊ยววว.คร๊าบบบ กระพงผมล่ะครับ..แหม่...เค้าตามกันมา3ภาคแล้วนี่
มานี่เลย...อิอิอิอิ เอามาดูทีกระพง 17โล นี่...
โอ๊ววว...อิอิอิ เกือบลืม..จะกลับอย่างเดียวอ่ะเรา ..อ่ะจัดปาย...
ภาพที่ 4อั๊ยหยะ...อิอิอิอิ กร๊ากกกกกกกกกก
เนี๊ยะ อ่ะ น๊ะ ห่ะ.แหว่...อา กาโพง...
ภาพที่ 5โห่ย..งานเข้าแล้วตรู...อิอิอิ เป็นลมดีก่า...
ภาพที่ 6หมดแรงข้าวต้มเลยงานนี้...
ภาพที่ 7ยังมาแถม อีก อยู่
ภาพที่ 8ครับก็ขอบคุณท่านนายกฯและทีมงานทุกๆท่านครับ
ที่ก่อตั้งงานนี้สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี
ภาพที่ 9ทุกท่านยอมสละทุกสิ่งทุกอย่างใว้ชั่วคราวมาทำในสิ่งที่รวมตัวกันเป็นก้อนอยู่ในหัวใจ
ที่ทุกๆท่านยินยอมพร้อมใจกันควักเอาออกมากองใว้ตรงหน้าเป็นเวลาพร้อมๆกัน
ถึงแม้ธรรมชาติคาดเดามุ่งหวังสิ่งใดเป็นดั่งใจเราไม่ได้ แต่นั่น หาใช่อุปสรรคสำหรับ
ทุกๆก้อนของหัวใจที่สืบต้องตรงกันของเราไม่...
งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกลา...
ภาพที่ 10แต่สิ่งที่ได้มามันได้มากกว่าสิ่งที่เรียกว่า...ความทรงจำ...
ที่ๆเราไปด้วยกันได้..โดยไม่มีชั้นวรรณะ..ไม่มีจำกัดอายุ...เพศ..ชาติ...และศาสนา
สิ่งที่จำกัดคือเวลา เวลาที่เราใช้...ทุกๆสิ่งร่วมกันอย่างเข้าใจกัน และมีความสุข...
แต่หลังจากนั้น....เวลาที่หมดไปหาเป็นเช่นคิดไม่ กลับเป็นการเพิ่มทุกสิ่งทุกอย่าง
เพื่อน..พี่..น้อง...เป็นการต่อยอดเวลา....ที่เรียกว่า...กาลสัมพันธ์...ไม่มีที่สุด..ไม่มีประมาณ
ภาพที่ 11ขอบคุณน้าปู่ ให้ความสะดวกตั้งแต่ต้นจนจบ...น้าหรั่ง เป็นกันเองดูแลประสานงานให้ตลอด..
น้าหนุ่ม.น้าตู่..น้าใหญ่..แว๊บๆแต่รูปเสีย..น้าไก่ หลักแก๊ซ...น้าบัตฺิถึงจะเมามากแต่ก็ลุกไม่ขึ้น
ที่สำคัญ น้าอั้งยี่ เหยื่อสุดแซ่บ....ทั้งขึ้นเบ็ด ตีสาย เฝ้าระวังคันให้อย่างดี..ป้าแป้ง..ป้าจูน น้าแมน..(ไม่เห็น).และอีกทุกๆ
ท่านที่ไม่ได้กล่าวมาในที่นี่ด้วย...คงไม่มีคำไหนที่ง่ายและเข้าใจกว่าคำว่า...สุขอย่างสุดซึ้ง...
ปลาและรางวัล...นั่นใช่สิ่งสำคัญไม่...สิ่งสุดท้าย..คือความสุข..สวัสดีครับ..แอ๊ด บางนางรม+นู๋ ยา dk.fishingshop
1
) 