ขอคาระวะจอมยุทธทุกท่าน ณ .ที่นี้ คำบางคำที่อาจได้เอ่ยไป ณ.ที่นี้อีกที บางครั้งก็อาจจะทำความลำบากใจให้กับท่านผู้เฒ่าหลายท่าน ข้าผู้น้อยขออภัยที่ตรงนี้ด้วย
ต้นเรื่อง : มวลมนุษย์ทุกปุถุชน
หัวเรื่อง : เกร็ด เล็ก ๆ น้อยก่อนตลุยโลกกว้าง ๆ
คนเดินเรื่อง : หนูในจั่น
คำบางคำ ถ้อยคำบางอย่างกรุณาใช้วิจารณญาณในการวินิจฉัย
เช้าวันหนึ่งที่สดใส และสดใส ทำไมทำไมต้องมาลิขิตชีวิตนี้
ต้องเดินทางในโลกาและราคี เกิดมาชาตินี้ทำไมและทำไม
เดินทางมาเพื่อลิขิตข้า ให้เป็นคนที่มีราคาที่ตรงไหน
สิ่งที่ปลูกฝังมาในชาตินี้มีอยู่ที่ในใจ ขอเป็นคนที่มีใจเป็นคนที่ดีเพื่อสังคม
เป็นอย่างตมที่ไร้ค่ามาแต่กำเนิด เข้าใจเถิดว่าเกิดมาข้าอยู่ตรงไหน
มาเข้าเรื่องซะทีว่าเป็นยังไง จะพยามเล่าไปให้เข้าใจกัน
.... ยังมีต่อ นี่เป็นแค่หัวเรื่อง ...
ก้าวแรกสู่การตกปลา....
อ้าวว.... จะไปกันหรือยังหล่ะกบ แปปครับน้า เดี๋ยวผมขอทำงานให้เสร็จก่อนครับ น้าผมทำงานด้านอุทกศาตร์มีตำแหน่งหน้าที่เกี่ยวกับสำรวจแหล่งน้ำซึ่งก็ยังไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ ว่าทำไมน้าของผมคนนี้ถึงได้มีเวลาว่างซะมากมายที่จะได้พาหลานตัวน้อยๆ คนนี้ออกสู่โลกกว้าง ซึ่งยากนักที่จักได้มีโอกาสได้ไปสัมผัส "จะพาไปตกปลาที่ไหนเหรอครับ" " ก็แถวที่น้าไปสำรวจแหล่งน้ำ" เค้าเรียกว่า "ซวย " คำนี้เป็นภาษาอิสาน เป็นแหล่งน้ำที่จะผ่านมาจากเขื่อนน้ำพองไหลลงสู่แม้น้ำโขง ปลาที่แหล่งน้ำดังกว่าจะมีปลาเนื้ออ่อนตัวเล็ก แถวอิสานเค้าเรียกว่าปลาเสือม แขยง ปลาหมอตากรับ(ปลาก่า) กระสูบ (ปลาสูตร) ปลาตอง ปลาฉลาด(จริงๆน่าเรียกว่าปลาโง่มากกว่า) เบ็ดฝรั่งนะหรือ เหอๆ มิเคยมี หาไม้ไผ่ลำยาวๆ เรียวๆ คุณภาพดีกว่าชิงหลิวในปัจจุบัน แต่หายากมากในปัจจุบันนี้ ตกปลาได้มา ก็เอามาเป็นกับแกล้ม ผมนั่นเหรอ สมัย ม.ศ. 3 อ่ะนะ นั่งมองตาแปลบๆ อิหยังหว๋าเฮ็ดหยังเฮาคือสิบ่ได้กิน จับปลาแขยงมาตัวเท่าขวดไบเลย์ได้ เจ้ากรรม อ่อนต่อโลก สาเหตุจากที่เรียกว่าปลาแขยง คงมาจากเงี่ยงมันนี่เอง โดนเข้าไปเต็มฉับ เลือดพุ่งกระจาย สารธยายความเจ็บปวดคงไม่รู้ถ้าไม่เคยโดนด้วยตัวเอง นอนร้องไห้ตกปลามาก็ไม่ได้กิน จะไปตกมันทำไมหว๋า ตกได้ปลามาทีไรไม่เคยได้หม่ำซะที อันนี้เป็นข้อคิดอย่างนึงที่อยากจะบอกให้คนที่ตกปลามาให้ได้คิดว่า.. เราไปตกปลากับใครลูกหลานเหลนโหลน ควรให้ความเอาใจใส่กับคนที่ไปด้วยมั่ง เข็ดกับแขยงไปนานนน ไม่ไปกับน้าก็ได้ ตกเอาแถวหน้าบ้านก็ได้วะ จากเมื่อก่อนเคยไปกับน้า ลุยเองคนเดียว หาไม้ไผ่ซื้อมาคันละไม่กี่บาท เอ็นตราเต่าซื้อตามร้านประมง ซึ่งทุกวันนี้หาแทบไม่มีแล้ว ไม่มีเบ็ดฝรั่งเต็มร้าน เหมือนเฉกเช่นปัจจุบัน มีขายแต่แห ข่าย สะดุ้ง (ยอ) มีทั้งสำเร็จและไม่สำเร็จ มีขายลูกแหซึ่งเป็นลักษณะคล้ายๆ ห่วงโซ่ ร้อยต่อ ๆ กัน เบ็ดยี่ห้อกุญแจ มัสตาดฯ กามาฯ ยังไม่เกิด ลุยเดี่ยวคนเดียว เอ็นตราเต่า เบ็ดตรากุญแจ ขายเป็นกล่องไม่กี่บาท เก็บมาตกเป็นปีก็ยังไม่หมด ปลาเหรอ ได้แต่ปลาหมอ(ปลาเข็ง) เหยื่อเมื่อก่อนมีใครเอารำมาตกซะทีไหน มีแต่เอารำมาโยน แล้วก็ทอดแห ไม่รุ้เหมือนกันว่าใครคิดคนแรกมาเอารำมาตกปลา ใช้ตะกร้อหุ้ม คิดได้ไง นับถือ ๆ ..
ก่อนจะพามารู้จักปลาเล็ก ๆ นิสัยกินเหยื่อสุดยอดแห่งวิชา เบ็ดเบอร์ 0 ยักตกมันได้ตัวยาก กระดี่ และ สลิด
.... ต่อพรุ่งนี้นะครับ ตีสามก่าๆ แย้ว...
1
