ต้องขอแนะนำตัวก่อนนะครับ
ผมเป็นนักตกปลาหน้าใหม่ครับ ไม่เคยสนใจการตกปลามาก่อนเล๊ย จริงๆ แต่บังเอิญ ไปบ้านเพื่อนที่ตราดตอนช่วงปีใหม่ แล้วไปซื้อเบ็ดที่เขมรมา(ถูกดี ทั้งชุด125บาท) แล้วก็...บังเอ๊นนนนน ไปนั่งตกที่ตลิ่ง(ท่าเรือชาวบ้าน)ก็ดันได้ปลากดทะเลฟุตก่าๆมาตัวนึงดังที่กล่าวมาเลยเริ่มสนใจการตกปลา(แค่พอกินและอนุรักษ์) เริ่มศึกษาจากเว็บนี้ล่ะครับ
เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ผมได้ไปที่จ.ยุธยามาครับ ไปนั่งตกปลากับเพื่อน (ไปเที่ยวด้วย) สรุปว่า วันนั้น ไม่มีใครได้ปลาเลยซักตัว อาจจะเป็นเพราะสภาพอากาศที่ครึ้มๆ(จริงๆก็ได้ล่ะครับ แต่ได้ปลากดตัวแค่ฝ่ามือตัวนึ่ง ปู 2ตัว หอย1ตัว เลยปล่อยไป 555)
วันนั้น ผมไม่สนุกเลยอาจจะเพราะความที่นอนน้อย แล้วตอนเช้าก็ค่อนข้างเหนื่อยจากการไปเที่ยววังบางประอิน(ขาผมไม่แข็งแรงมากนัก) ตอนบ่ายจึงค่อนข้างปวดหัวพอสมควร แต่มาคิดๆดูแล้ว ที่ผมไม่สนุกไม่ใช่เพราะว่าผมไม่ได้ปลาหรอกครับ ......เพราะมันไม่สนุกจริงๆตังหาก
ขากลับผมคิดตลอดทางว่าการตกปลาแบบมีความสุขมันเป็นยังไง(เฉพาะแบบผมนะ)
ไปตกปลา จะได้หรือไม่ได้..ก็สนุกครับ ถ้าเราไปเพื่อสนุก ที่ผมไม่สนุก คงเป็นเพราะผมกังวลกับการได้ปลามากเกินไป
ถ้าเมื่อวันก่อน ผมทำใจสบายๆ กินข้าว กินยาแก้ปวดหัวซะ ปูเสื่อ กินหนมกะเพื่อนๆ บรรยากาศสบายๆไม่รีบร้อน ไม่ว่ายังไง ผมก็สนุก
แต่ก่อนไป ผมดันคิดแต่ว่า ผมจะสนุกที่ได้ปลาและนำไปทำกับข้าวกินกับเพื่อนๆ(เอาเมนูจากเว็บนี้ล่ะครับ) พอไม่ได้ปลา มันเลยแกร่ว
สนุก ไม่สนุก มันอยู่ที่เราเองครับ เด๋วคราวหน้า แก้ตัวใหม่
คราวหน้า ถ้าไม่ได้ปลา ผมก็จะคุยกะเพื่อน หรือ อ่านหนังสือ...เพลินดี กับบรรยากาศดีๆ ริมแม่น้ำ
ถ้าได้ปลา ผมก็จะ พยายาม เย่อปลาขึ้นมาด้วยความสนุก ถ่ายรูปและผมก็จะไปสนุกกันต่อในห้องครัวบ้านเพื่อน เอาเมนูที่ปริ้นไปกาง ทำตามนั้น แล้วก็กินกัน อย่างปะแล่มๆ แต่ก็หนุกดี