หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

กาลครั้งหนึ่ง ไม่นานนี้ ณ ร้านอาหาร โอเพ่นแอร์ แห่งหนึ่ง ย่านบางใหญ่ นาย J และเพื่อน นั่งดื่มน้ำเปลี่ยนนิสัย พร้อมคุยกันอย่างสนุกสนานออกรส
ทันใดนั้น ชายแปลกหน้า หน้าตาคล้ายคนจีน วัยกลางคน แต่งตัวดูดี สะอาดสะอ้าน โพกผ้าขาวด้วย ก็ปรากฏตัวขึ้น ในมือถือถาด มีผ้าแดงคลุมไว้อีกที
ชายแปลกหน้า ค่อยวางถาดนั้นลงบน โต๊ะข้างๆ กลุ่มของนาย J
เหมือนจะรู้ว่ามีคนสังเกตุดูอยู่ ชายผู้นั้นเลยค่อยๆบรรจงเปิดผ้าแดงในถาดออกมา แล้วๆ สิ่งนั้นก็ปรากฎ !!!

นาย J  - ตกตะลึงแทบตกเก้าอี้ อิอิ พลางลำพึงในใจ เหมือนดู คริส แองเจิล เล่นกล เลยวุ้ย 55 
              โห!! ปอเปี๊ยยักษ์ อะไรมันจะน่ากินขนาดนั้น เป็นแท่งยาวเกือบฟุต อ้วนๆ ผิวน้ำตาลสวยเชียว (สงสัยไส้มันต้องบึมแน่ๆ เลยวุ้ย 55)

นาย J - เรียกคนขายอย่างไว โดยที่เค้าไม่ต้องออกปาก (เข้าล็อคพอดี)  ขายอะไรอะพี่

ชายแปลกหน้า - &)IY(T)*^%(....เต้  (พูดไม่ชัดด้วย สำเนียงคล้ายคนจีน) เนียนๆ นะเมิง นาย J มาคิดเอาทีหลัง 55

นาย J - อะไรเต้ๆนะ อ๋อ ซาลาเปาฮ่องเต้ มันมีไส้หรือเปล่าพี่ ไส้อะไร

ชายแปลกหน้า - พูดเร็วลิ้นระรัว จับใจความไม่ถนัด (แต่คุ้นๆว่าจะมี ผักและ เห็ดหอม และสมุนไพรจีน นาๆชนิด กินแล้วโป๊ว สุโค่ย ก๊ากๆ)

นาย J -  พี่ขายยังไง

ชายแปลกหน้า - อันละ 90 (อันนี้แมร่งพูดชัด เชียว นาย J มาคิดเอาทีหลัง 55)

นาย J - คิดในใจ แว๊บนึง เออแพงเหมือนกัน แต่อันมันก็ใหญ่ ไส้งี้ บึม คุ้มเดะ 55 กินได้หลายคน กับแกล้มอื่นๆก็น้อยเต็มทีแล้ว

นาย J -  บอกคนขาย จัดไป เอ้ย จัดมาอันนะพี่นะ พลางหันไปดื่มน้ำเปลี่ยนนิสัยกับเพื่อนต่อ
            หันกลับมาอีกที คนขาย แพคเกจจิ้ง ให้เสร็จเรียบร้อยแล้ว นาย J จึงควักแบ๊งค์ 100 ให้ไป พร้อมบอกสำทับไม่ต้องทอนนะพี่ (แน่ะใจใหญ่ๆ ไปติ๊บเค้าอีก เดี๋ยวก็รู้)

นาย J - เรียกเด็ก เสริฟที่ร้าน ร้องขอจาน1ใบ มาใส่อาหารที่ว่า พอจานมา นาย J ค่อยๆประคองถุง บรรจงเทอาหารออกมาใส่จาน
          ชิ้นสองชิ้นแรก หล่นลงไปในจานแล้ว แต่ไม่ได้สังเกตุ พอเทจนหมด วางกลางวงทันที
          นาย J หยิบใส่ปากเป็นคนแรก เคี้ยวไปคิดไป โธ่ๆ  เมร่ง จืดๆจัง สงสัยหยิบโดนชิ้นปลายๆมัน เลยไม่มีไส้

ผ่านไป 1 นาที นาย B (เพื่อนนาย J) เป็นไม้สอง หยิบไปเคี้ยวบ้าง


นาย B  - เมิงซื้อ here อะไรมาฟะ แ..กไม่ได้เลย เชพหายนี่ ไหนคนขายมันบอกมีไส้ไง เมร่งข้างในกลวงๆไม่มี here อะไรเลย  Ku บอกเมิงแล้วว่าอย่าซื้อๆ กับแกล้มเต็มโต๊ะ  ไหนๆ อั้ยคนขายมันไปไหน โบกเมร่งซักทีซิ ฐานหลอกลวง  นาย B เดินออกไปหน้าร้านอย่างไว หันรีหันขวาง มองหา ชายแปลกหน้า แต่ อนิจา ชายผู้นั้นหายไปเสียแล้ว

นาย J -  !!!  :(




หมายเหตุ: เป็นนิทานนะ อิอิ