ภาพที่ 19-10/2/07เป็นวันที่รอคอยแต่จริงๆแล้วผมจองตั้งแต่ มค. ลม ฟ้า อากาศ ก็เลื่อนผมมาจนถึง กพ. จนได้ ในระหว่างเดินทางก็มีเรื่องหวาดเสียว จนเกือบจะเป็นการตกปลาครั้งสุดท้ายในชีวิต
ภาพที่ 2ก่อนออกเดินทางประมาณ 2 อาทิตย์ ผมไปเปลี่ยนยางทั้ง 4 ล้อจากร้านทั่วไป จนกระทั่งถึงวันที่ออกทริพ ผมออกจาก กทม. 11.30น. ถึง ประจวบ 15.00น.โดยประมาณ ความเร็วที่ใช้ปรมาณ 110-140 กม/ชม. ก่อนทางเข้า ม.ขันกะใด (คนแถวนั้นเขาเรียกกัน) ล้อหลังด้านขวา ก็เกิดเสียงดังจนผมต้องจอดรถลงไปดู น็อต 4 ตัวขาดหมด ตัวที่ 5 เหลืออีกนิดเดียวก็จะขาดเกือบไปแล้ว
ภาพที่ 3แต่ก็ขอบคุณศูยน์ TOYOTA ประจวบที่บริการมารับรถไปซ่อม และบริการไปส่งรถถึงสะพานปลาในวันกลับ จากการสอบถามทางtoyota เขาบอกว่าน่าจะเกิดจาก 2 สาเหตุ น็อตยืดจากปืนลม กับการขันไม่แน่น ระมัดระวังหน่อยพี่น้องจะไม่ได้ตัองมาเจอแบบผม
ภาพที่ 4ส่วนเรื่องการตกปลากว่าจะได้ออกเรือก็มืด รถก็เสีย หมายก็โดนจองโดยเรือปั่นปลา หมืกก็ได้น้อย จากความพยายาม ของภรรยา และ ลูกๆนั่งโสกทั้งคืน ให้ไปนอนก็ไม่ยอมไป ภรรยาบอกว่ากลัวจะไม่ได้หมึกเป็นไว้ตกตอนเช้า ( ปลื้ม/ซึ้งครับ)
ภาพที่ 5เป็นครั้งแรกที่ลงเรือพรผาสุก ทุกครั้งที่ไปปราณผม จะลงเรือไต๋ก็อดบวกกับเรื่องเมื่อตอนบ่าย จึงทำให้ผมกังวัลใจยังไงก็ไม่รู้(แห้ว) แต่เมื่อมองทอดสายตาผ่าน ภรรยา และลูกๆ จนมาหยุดที่ไต๋นพ ชายร่างเล็กที่แววตาจับจองที่ ซาวร์/ GPS อย่างมุ่งมั่น มันจึงทำให้ผมสงบลงได้ ส่วนเรื่องปลาเอาเป็นว่าไต๋นพขยับเรือปลาเป็นกิน ปลาก็ได้เท่าที่เห็นทำหลุดไปเยอะครับ ถ้านับก็ผมทั้งขาดทั้งหลุด 6-7 ตัว ส่วนน้องชายก็หลุดใกล้เคียงกัน นี้ยังไม่นับของไต๋นพ น้ายักษ์อีก อั้งเกย สร้อย ช่อน สาก ทั้งนั้น อาจจะเป็นเพราะครอบครัวผมห่างทะเลไป 1 ปีเต็ม
ภาพที่ 6สุดท้าย ก็ขอขอบคุณ น้าอ๊อด, คุณจูน, ไต๋นพที่แล่ปลาทูค้างคืนให้ตกทั้งคืน, น้ายักษ์บริการระดับ*****ดาวแถมยังกะซิบว่าปลายเดือน 3-4ปลาหน้าดินจะกินดีกว่านี้อีก,เรือพรผาสุขๆจนปวดหลัง, TOYOTA, พี่น้อง ชาว S.F ที่ให้ข้อมูล และขอพระเจ้าทรงอวยพรพี่น้องทุกคนครับ