ภาพที่ 1ผมมีเรื่องจะมาระบายให้เพื่อนในสยามฟิชชิ่งฟัง (อัดอั้นมากๆ) เนื่องจาก ผมได้มีโอกาสไปออกทะเล ทุกคนในทริฟ รู้สึก พร้อมและ รอโอกาส ที่จะลงทะเลดีๆ สักครั้งหลังจากที่ได้ห่างหายกันไปนาน หลังจากที่ได้โทรถาม.... (ไต๋ ) ท่านหนึ่ง แห่ง.... บางท่านอาจจะเคยลงเรือ ( ไต๋ ) ท่านนี้แล้วก็ได้ ( ไต๋ )ท่านก็ บอกว่า ว่าง มาได้เลย ลมน้อย น้ำก็ดี คลื่นไม่สูง ก็ตกลงกันทันที่ ที่จะไป พอถึงวันกำหนด พวกผมก็ไปรอกันแต่ บ่ายเลย ทั้งที่ (ไต๋ ) ท่านนี้ นัดลงเรือ 5 โมง จวนได้เวลา 5 โมงเย็น ไต๋ก็ได้ เข้า ท่า มาพร้อมกับพวกนักตกปลาชุดที่ไปก่อน พวกผม ผมสังเกต สีหน้า ( ไต๋ ) ดูเหมือน มีปัญหากับ ชีวิต หรือเจออะไรมาสักอย่าง แต่พวกผมก็ มองหน้ากันและพูดกันว่า เอาหน่า! .. มาแล้ว เดี๋ยวเขาคงอารมณ์ดีเอง พอพวกผมขน สัมภาระ ทั้งหลาย ลงเรือ ระหว่าง ทางไปไดร์หมึก เพื่อนผมพยายามคุย หรือ ถามเรื่อง ปลา เริ่อง น้ำ หรือ เรื่อง หมายที่จะพาไป ก็ไม่ได้ รับ คำตอบใดจาก ( ไต๋ ) ท่านนี้ เลย จริ่งๆๆ สัก ผมอ่ะ สงสัยมากว่า เราเช่าเรือ ออกมาตกปลา เราจ่ายตังนะ ไม่ได้ ให้ มา พาไป ฟรีๆๆ เพื่อนผมเขาเป็น คน ใจเย็น บอกว่า ( ไต๋ ) คงเครียดแต่เดี๋ยว คงหาย ผมก็ ทน ต่อไป ไปถึงหมายไดร์หมีก พวกผมก็ช่วยกัน โสกหมึก ได้หมีกศอกบ้าง หมึกหอม บ้างก็ เอาไปกักไว้ในที่ขังหมึก คืนนี้ หมึกหอมจับดีมากได้กันเกือบ 20 ตัวหลังจากโสกได้สักพัก ( ไต๋ ) ท่านนี้ ก็ เตรียม ครอบหมึก ครอบได้ 2 ครั้ง ได้ หมึกมาเกือบ 200 ตัว ก็เก็บ เตรียมเข้าหมายตกปลาเลย ( ไต๋ ) ไม่ได้บอกหลอกนะ พวกผมคิดกันเอง เพราะ ถามไรก็ไม่ตอบ หันไปถาม ลูกเรือ มันก็ไม่พูด อะไรบอกให้ไปถาม ( ไต๋ ) พวกผมเลยคิดกันเอง พอไปถึงหมายที่จะตกปลา(มั้ง) เพราะ ( ไต๋ ) เขาเข้าไปนอน พวกผมเลยลงเบ็ดกัน ระหว่าง กำลัง เตรียม อุปกรณ์ ก็ได้ ยิน เสียง คุยกัน ระหว่าง ( ไต๋ ) ท่านนี้ กับลูกเรือ พูดอะไรกัน ก็ไม่รู้ ลูกเรือ ก็เดินมาพร้อมกับ ถุงพลาสติกใบใหญ่ 1 ใบ เดินมาที่ห้องขังเหยื่อ แล้วช้อน หมึกในที่ขังหมึกไป เกือบเต็มถุง ง่าๆๆๆ สายตาผมมองไป หมึกผมที่โสกได้ หมึกศอก หมึกหอมที่จะเอาไปฝากแม่บ้านทั้งหลายไปซะและ ผมเลยทนไม่ไหวเลยถามว่าเอาไปทำอะไร ลูกเรือก็บอกว่า .......เอา... ไป .. ทำกับข้าวตอนเช้า พวกผม.. งงงงงงง มาก แล้วทำไม ไม่ช้อน ตอนเช้าก่อนจะเอาไปทำกับข้าวอ่ะจะได้กินกันสดๆๆ เพื่อนผมมองหน้า บอกว่า เอาหน่า!!....... ทน ทน ขันติ ขันติ ไม่เป็นไร ตกปลา มาพักผ่อน ท่องไว้ในใจ ชูขึ้นมา 100 นิ้ว เหอะๆ ใจเย็น ผมก็หันมา ตีเหยื่อ โชคดีที่ ปลามากินตลอดทั้งคืน เลยทำให้ลืมเรื่อง ทั้งหลายได้ จนถึง ช่วงเช้าก็เห็น ( ไต๋ ) ท่านนี้ เดินมาดู ว่าเราได้ ปลาอะไรมั่ง ลืมเล่าไปนิดนะครับ ว่าตลอดทั้งคืนที่ปลากินเบ็ดพวกผมเป็นคนช่วยกัน เอาตะขอมาเกี่ยวปลาขึ้น จริงๆ เป็นหน้าที่ ของลูกเรือไม่ใช้หรอครับ ต่อๆๆ หลังจากที่ ( ไต๋ ) ท่านนี้ เดินมาดูปลา ที่เราตกได้ สิ่งที่พวกเราไม่คาดฝันคือ ( ไต๋ ) ท่านนี้เอ่ยคำพูดมา อืม ไมมันกินดีจัง เหอะ เป็นคำแรกที่ออกมาเองโดย ที่ ไม่มีใครถาม แล้ว ( ไต๋ ) ท่านนี้ ก็เดินไปที่ขังเหยื่อ แล้วช้อนหมึกออกมาจำนวนนึง ผมก็มองดูว่าเขาจะทำอะไร เขาเอามาทำกับข้าวครับ ....แล้วไอ้ที่ตักไป เมื่อคืน หละ มันไปไหน งงงงง อีก เพื่อนผมบอกว่า รอถึงท่าก่อน แล้วค่อยคุยละกัน ผมหมดศรัทธาแล้ว เลยไปนอนเลยไม่อยากตกและ ผมก็เลยไม่ได้เห็นเหตุการณ์อะไรอีกจน บ่ายโน้น ( ไต๋ ) ก็พาย้ายหมายไปที่ หมายไหนก็ไม่รู้ ผมก็ตื่นมา ลงมือตกปลาต่อ กะว่า มีอะไร เครีย ที่ ท่าเรือแน่ ผมไม่เข้าใจว่า ( ไต๋ ) เขาเป็นอะไร ถ้าไม่พร้อมก็ไม่เห็น ต้องรับปากว่า ว่างเลย เสียความรู้สึกมาก จากนั้นผมและเพื่อนก็ไม่ได้ปลาอีกได้แต่ปลาเล็ก ปลาน้อย ตกเล่นๆกันให้หมดเวลาไป ประมาณ เกือบ5 โมง ก็ได้ยินเสียง ( ไต๋ ) ท่านนี้ เอ่ยคำพูดรอบสองโดนที่ไม่ต้องถามเลยว่า ..... เก็บเบ๊ดจะพาเข้าฝั่งและผมดีใจอ่ะที่จะได้ออกจาก เรือลำนี้ สักที่ พอถึงท่าเรืออันนี้ครับ สุดยอดดด จุดผลิกสุด ผมเสียความรู้สึกมากๆๆๆๆ คือ มี ชุดนักตกปลา อีกชุดกำลังรอลงเรือลำนี้ ต่อ คนบนท่าก็ตะโกนลงมาถาม( ไต๋ ) ท่านนี้ ว่า เป็นไงบ้างครับ ( ไต๋ ) ท่านนี้ ก็เดินมายิ้ม แล้วพูดว่า อ้าวๆ มาถึงกันแล้วหรอ มาๆๆ น้ำดี ลมดี เดี๋ยวรอส่งชุดนี้ ก่อนจะพาไปลอย อินทรี ใหญ่ๆ อ้าวๆ ไม่ทำงี้อ่ะ ที่พวกผมนะเขาไม่พูดอย่างนี้ สักคำ มันเกิดอะไรขึ้น กับพวกผม แล้ว พวกผมผิดอะไร อ่ะ หรือว่า ไม่อยากพาพวกผมไป รอนักตกปลาชุดนี้หรอ ผมขึ้นท่าได้ผมเดินไปที่ รถ แล้ว ก็รอที่นั้นโดย ไม่กลับไปช่วยเพื่อนเก็บของหรือ อะไรเลย เพราะ เซ็ง ครับ เซ็ง จริง ถ้าเพื่อนเวปสยามฟิชชิ่งเจอ แบบผมหรือจะทำไง
ปล. ระหว่างที่ผมมารอที่ รถผม เพื่อนผมเข้าถามว่าทำไม ( ไต๋ ) ถึงได้อารมณ์ดี ตอนถึงท่าแล้วเจอ นักตกปลาชุดที่กำลังจะลงต่อ นี้ ก็ได้คำตอบแบบ ซื่อๆๆของ ( ไต๋ ) ท่านนี้ ว่า ชุดนี้ เขา จ่าย หมื่น นึง เหอะ แต่พวกผม แค่ 6500 คือคำตอบของทั้งหมดคับ จบข่าว
ภาพที่ 2