หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

เช้าวันที่ 26 ธันวาคม ที่ กิ่งอำเภอ สุขสำราญ จังหวัดระนอง (กำพ่วน) วันที่สองของทริพ

ออกเรือด้วยสภาพอากาศปรกติมุ่งหน้าสูเกาะค้างคาว

ถึงเกาะค้างคาวประมาณ 10 โมงกว่า ตี กระมง ข้างเกาะ ปลาชาร์ตเหยื่อดีมาก

หลังจากนั้นมีความผิด ปรกติ คือ น้ำลดลงอย่างรวดเร็วสังเกตุได้จากข้างเกาะ และ สายเอ็นที่พันกันยุ่งเหยิง ซึ่งก่อนหน้านี้ไม่เป็น และมาพร้อมกับคลื่นลูกแรก ซึ่งไม่รู้ว่าคืออะไร

หลังจากนั้นไม่นานก็มีลูก สองตามมา และน้ำทะเลที่ใสกลับขุ่นอย่างรวดเร็ว เรือตกปลาที่ จอดตกอยู่พยามวิ่งหนีคลื่น รวมทั้งเรือของผมเอง ที่พยามดึงสมอเรือด้วยความยากลำบาก คาดว่า ทรายใต้น้ำได้ทับสมอไว้( สังเกตุในภาพมีเรือที่กำลังหนีคลื่นแต่ด้วยความเร็วของคลื่นจึงหนีไม่พ้น ไม่ทราบชะตากรรม)

น้ำทะเลเริ่มสั่น จากแรงสั่นสะเทือนของแผ่นดินไหว เราตัดสินใจทิ้งน้ำแข็งก้อน และของที่ไม่จำเป็นผูกคันเบ็ดติดกับเรือและช่วยกันมองคลื่น ที่ถาโถมเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง

เรือไม่สามารถวิ่งเข้าฝั่งได้ เนื่องจาก เมื่อคลื่นผ่านเรือไป ก็จะสะท้อนจากฝั่งกลับมา เรือตกปลาเริ่มมาเกาะกลุ่มกันกลางทะเลพร้อมที่จะช่วยเหลือกัน

คลื่นลูกนี้มาจากฝั่ง ซึ่งใหญ่มาก และคิดว่าเรือคงเอาไม่ไหวแน่ เลยตัดสินใจ เก็บกุญแจ รถ กับ กุญแจบังกาโล ไว้และเตรียมหาอะไรยึดเกาะ แต่ก็ผ่านมันไปได้ ด้วยความสามารถ ของไต๋เรือ ล้วนๆ ขอคารวะ และขอบคุณ ที่ให้โอกาศพวกเราได้กลับมาเล่าเรื่องราว

เรือ ใกล้เคียง เริ่ม จม ทีละลำ เราก็พอจะช่วยคนที่รอดชีวิตได้บ้าง และนี่คือ ภาพไต๋เรือที่ ช่วยชีวิตพวกเรา กับชาวบ้านจำนวนหนึงที่รอดชีวิต

ไต่เรือตกปลาอีกลำที่เราช่วยเหลือ ซึ่งแกเล่าให้ฝังว่าคลื่นม้วนเรือแก พร้อมกับลูกเรือ แต่แกรอดมา แต่ลูกเรือไม่รู้ชะตากรรม

ตอน 3โมงเย็น เราเริ่มขยับใกล้ฝั่งพร้อมกับมองเห็นบนเกาะมีคนติดอยู่ เราวนเรืออยู่หลายรอบที่จะเข้าไปช่วยแต่คลื่นมาไม่หยุดทำให้เราเข้าใกล้เกาะไม่ได้ ในที่สุด คลื่นลูกใหญ่ ก็ถาโถม หายไปทั้งเกาะ คนที่ติดเกาะไม่รู้ชะตากรรม

เราเข้าปากคลองได้เวลา5โมงกว่าข้างทางเต็มไปด้วยเศษขยะและสังกะสีที่พังยับลอยเต็มไปหมด ท้องเรือเริ่มติดทรายเพราะบรรทุกน้ำหนักมาก

บ้านเรือนที่ถูกคลื่นซัดพัง

บ้านเรือนที่ถูกคลื่นซัดพัง

บ้านเรือนที่ถูกคลื่นซัดพัง

นี่คือสภาพท่าเรือที่ฝั่ง ..........ดูเอาเองนะครับ

เราขึ้นที่ท่าเรือนี้ ซึ่งห่างจากท่าที่เราลงเรือ ออกมาอีกตำบลนึงเลย

ข้างหลังของผมนี่คือ บังกะโล และรถของผู้ร่วมทริพ ซึ่งทุกอย่างได้หายไปกับเกลียวคลื่น ผมไม่เหลืออะไรติดตัวกันเลย เหลือเงิน 200 กว่าบาท  หลังจาก นี้ .............. ผมก็หาทางกลับบ้านได้อีกสามวันถัดมา แต่ ก่อนอื่น ผมขอบคุณทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ ที่ช่วยเหลือ กันไม่ทิ้งกัน และ ผู้ที่ไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ที่ได้ช่วยเหลือในทางอื่น ทราบซึ้งจริงๆ วันที่ 10 ธันวาคมนี้ ผมจะไปที่ระนองอีกครั้ง ลงเรือลำเดิม และถือโอกาศกลับไปขอบคุณไต๋ อีกครั้ง เหตุการณ์ร้ายทำให้เราพบสิ่งที่ดีในคราวเดียว ป.ล  เพื่อนผมเจอรถห่างออกไป  เกือบ 4กิโล  ไม่เหลืออะไรเลย....................ขอบคุณครับ

ยังไงขอความกรุณาช่วยกันร่วมไว้อาลัยแด่ผู้เสียชีวิตทุกท่าน ...............