หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

สวัสดี...น้าๆสมาชิกทุกท่าน
            ช่วง 2อาทิตย์ที่ผ่านมา ค่อนข้างบ้า"สปิ๋ว"ยังไงมิรู้  ก่อนหน้านี้..น้ำหลากก็ตีเหยือปลอมเกือบทุกวัน(ตอนนี้ปลาลงคลองหมดล่ะ)
ก็ลองมาสปิ๋ว หมายเดิมๆที่มานั่ง"ตบยุง"อยู่บ่อยๆ ไหนๆก็ซื้อคันมาล่ะ ไม่พ้นหาที่ลง

ปล.ขออภัยหากบางรูปที่ลงไว้ไม่สุภาพครับ

สถานที่  แม่น้ำเพชร จ.เพชรบุรี (เผื่อไครไม่รู้หุหุ)
ถ้ามาจากเขาหลวง ก็จะเลยสามแยกวัดกุฏิมาหน่อย 300เมตร

ตรงนี้เป็นคุ้งน้ำวนด้วย หลายครั้งที่มาตีกระพง หน้าดินมั่ง สวายขึ้นน้ำบ่อยๆ

ซ้าย-ขวา เป็นหลักไม้ยึดท่อแป๊ป ที่ชาวบ้านเค้าปักไว้ครับ ถัดไปทางขวาหหน่อยก็เป็นพุ่มไม้ในน้ำ
จากประสบการณ์ ที่โดนตัวใหญ่ลาก
มีโอกาศน้อยมากครับที่จะได้ตัว ไม่เอ็นขาด ก็เบ็ดง้าง, หัก....แต่สนุกและลุ้นมันดีครับ

อันนี้ขาดไม่ได้เลยครับ จัดแช่แข็งไว้ ค่อยๆละลายเย็นทั้งวัน

เบ็ดใช้เบอร์4 อันนี้20บาท เอามาลองดู ถ้าใหญ่กว่านี้ วัดปลาไม่ค่อยติดครับ
ถ้าเบอร์3 ตัวมันจะเรียวกว่า โดนตะเพียนตัวโลฯ ก็ง่างงง  แต่...วัดปลาติดดีน่ะ

PE 0.2mm (มั่ง) สายเก่าๆจากตีเหยื่อปลอม แค่นี้ก็เหลือๆแล้วครับไม่เคยขาด

เหยื่อตก=ขนนปังหุ้มเบ็ด  ไม่ก็ ขนมปังนวดกับเหยื่ออ่อยนั่นแหละครับ
เหยื่ออ่อย= ช่วงหลังๆ70%เป็นกากกะทิ ซื้อในตลาด5บาทได้ถุงใหญ่บิ๊กซี..ประหยัดดี อยากให้จมก็ผสมน้ำ อยากให้ลอยก็หว่านไปเลยครับลอยวนอยู่แถวๆนั้นแหละ เดี๋ยวมันก็มา 555

หลายคนอาจจะงง..มันคืออัลไลลลลลล
เนื่องจากไปตกคนเดียว เวลาปลาลากเข้าตอ ก็ต้องลงไปเล่นน้ำกันบ้างครับ
แล้วไคร๊มันจะมาถือเบ็ดให้......จึงเป็นที่มาของนวัตกรรมอันนี้แหละครับ
เอาเถาวัลย์พันต้นไม้ไว้หลวมๆ แล้วเอาคันเบ็ดเสียบเข้าไป เปิดเบล็คนิดหน่อย.......เกิดมาเพื่อสิ่งนี้จริง  หุหุ

นั่งรอครับ+วัดดวง+ตบยุง+ง่วง+เล่น FB+เช็คLine+ ฯลฯ
เมื่อก่อนเอาคันตกกุ้งมาสปิ๊ว....โดนแต่ตะกรับ สนุกมากกกก
มีอยู่ครั้ง...โดนกาดำลากไป เสียงคันหักดังเปรี๊ยะะะะไปถึงหัวใจ  ได้แต่มองมันทำสายขาด
....และสบถกับตัวเองว่า "มรึงจะลงทุนซักหน่อย มันจะตายมั้ยยยย"

โหมดพรางตัวครับ.....แต่ยุงมันจบหลักสูตรหน่วยซิล พรางขนาดไหนมันก็เจาะได้...เฮ่อออออ

มาละครับ ตะกรับทะเล (ผมเรียกมันว่า ปลาReception หุหุ)
ข้อดีของมันก็คือทำให้เราไม่เหงามือครับ มาเรื่อยๆ
ข้อเสียคือตัวรำคาญ
.
.
ถ้ากินไม่ลึกผมก็จะปล่อยครับ เพราะมันไม่ใช่เป้าหมายหลัก
แต่หมายนี้ตัวใหญ่ใช้ได้ เมื่อก่อนผมตก หมายป่ากะถิน(เลยวัดใหม่ไปหน่อย) ตัวค่อนข้างเล็ก (ชื่อหมายนี้ เป็นศัพย์ในวงการพวกผมครับ)

เนื้ออร่อยครับ คล้ายๆปลานิล

ช่วงที่น้ำขุ่น มีปลากดเข้าด้วยครับ  กินรำที่อ่อยนั่นแหละ

ผลจากการใช้เบ็ดเบอร์3 ก็เป็นอย่างนี้แล
แม้จะพยายามเลี้ยงสายไว้อยู่นาน....อุปสรรคใต้น้ำก็เยอะ 
แต่อย่างน้อยเราก็ได้สนุกกับมัน
ได้ยินเสียรอกดัง...มีความสุขจริงๆนะ

ลองเปลี่ยนมาใช้เบอร์4.....บทมันจะได้ก็ไม่ยากครับ
แต่ก็ลุ้นทุกครั้งที่ตัวใหญ่กระชากไป
เตรียมตัวล่ะ ถอดหมวก รองเท้า พร้อมลงเล่นน้ำกะมัน
แต่ก็โชคดีไป....วันนี้ไม่ต้องหนาววววว
นันยาง39..ดูเล็กไปเลย

มันหลีกเลี่ยงไม่ได้......
ไม่วันนี้ก็วันพรุ่ง...มันต้องเล่นน้ำซักวันแหละ

หลังๆ ปลาแรดเริ่มเข้าเยอะแฮะ...แต่ตัวเล็กไปหน่อย
ถ้ากินไม่ลึกมากผมก็ปล่อยครับ

อันนี้ซิตัวใหญ่
เมื่อก่อนตกหลังจวนผู้ว่าฯ ไม่เคยได้ตัวใหญ่ขนาดนี้มาก่อน
5ตัว/โล.....

ลากันด้วย ปลาReception ตัวสวย
ซึ่งเป็นผู้สนับสนุน "การตอดเหยื่อ" อย่างเป็นทางการ