ภาพที่ 1ต้องขออนุญาตนำของค้างสต๊อกมานำเสนอครับ
คือเมื่อวันที่ 10 เม.ย.52ที่ผ่านมา หลังจากที่รัฐบาลสั่งเป็นวันหยุดราชการ
ก็เลยทำให้ผมได้มีวันหยุดเพิ่ม ก็เลยหยิบอาวุธประจำกายออกมาทำความสะอาดซะหน่อย
เมื่อทำความสะอาดเรียบร้อยแล้วก็นำออกไปใช้งานซะเลย
จุดหมายในวันนี้ก็คือบ่อเงาน้ำ
เดินทางไปถึงบ่อก็ประมาณ 9.30 น. ไม่รอช้ารีบลงทะเบียน ซื้อเหยื่อแล้วรีบไปนั่งประจำซุ้ม(A7)ทันที
ภาพที่ 2เหยื่อของผมวันนี้ก็ไม่มีอะไรมากครับ แค่ปังไส้ปั่นใหญ่ 1 ถุง
กะทิ 1 กล่องเล็ก , หัวเชื้อฟรุตตี้
จัดการนำทุกอย่างมาเทรวมกัน แล้วก็จัดการตามวิธีที่ทุกคนคงทราบกันดี(เหยียบ)เผื่อท่านที่ไม่ทราบ
ภาพที่ 3จากนั้นก็คือขั้นตอนการอ่อยสิครับ
แต่ว่าวันนี้คนค่อนข้างน้อย รู้สึกว่าปลาขึ้นเล่นน้ำดี เพียงแค่ส่งเหยื่อลงไปถึงน้ำปุ๊บเจ้าตัวใต้น้ำก็เข้ามาฉวยเหยื่อ
เหมือนเราให้อาหารปลาที่ตามวังมัจฉาเลย
ในใจก็คิดเอาว่าวันนี้ต้องมีเฮแน่นอน ต้องเอาตัวให้ได้
หลังจากที่ทั้งรอทั้งอ่อยไปร่วม 1 ชั่วโมง หยิบกล้องถ่ายนู่นนี่ไปเรื่อยเปื่อย ก็มีเสียงจาก อาบูลูกรักร้องออกมาจ๊ากนึง แล้วเงียบไป
วางกล้องแทบไม่ทัน แต่ดันวิ่งไปแล้วเงียบ ก็เลยต้องมานั่งอ่อยกันใหม่ เหมือนเดิมครับ ลากแล้วก็เงียบไปอยู่ประมาณ 2 ครั้ง
ภาพที่ 4เหยื่อใกล้จะหมดแล้ว ตีไปด้วยความเลื่อนลอย กำลังจะวางคันซะหน่อย
ปลายสายก็กระชากออกไปอย่างแรง(ตกใจอยู่เหมือนกัน)ผมว่าใครที่เคยโดนกินคามือคงจะรู้สึกตกใจบ้างแหละ
ลากออก ลากออก ไม่ยอมหยุด จนเอ็นในรอกชักจะร่อยหรอลงไปทุกทีๆ
จนต้องเดินตามมันเพราะว่าจะเข้าแพกลางอย่างเดียวเลย ยอมไม่ได้ยังงัยก็ต้องเอาตัวขึ้นมาให้ได้
เดินตามไปสักนิดนึงก็ปรับเบรคแน่นขึ้นอีกนิด ก็เริ่มเก็บสายเข้ามาได้บ้าง
แล้วก็ค่อยๆงัด ค่อยๆเก็บสายมาเรื่อยครับ โชคดีที่มีน้าๆนั่งอยู่ตรงนั้นมาช่วยตักปลาขึ้นให้(ส่วนใหญ่ผมจะไปคนเดียว)
ต้องขอบคุณมา ณ ที่นี้ด้วยครับสำหรับน้ำใจของนักตกปลา
แล้วก็ขึ้นมาเป็นเจ้าตัวนี้แหละครับ
ขอบคุณน้าๆที่เข้าชมครับ
ปล.อาจจะเนื้อเรื่องยาวไปนิด แบบว่าเป็นคนชอบเขียนหนังสืออ่ะครับ
1
