หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

คนตกปลาจาวเจียงใหม่ ช่วงนี้มักจะไปห้วยลานกันครับ กระสูบกัดพอได้สนุก
วันนี้ก็เป็นเย็นหนึ่งที่คันไม้คันมือ หลังจากได้ตัวกันเมื่อคราวที่แล้ว เย็นนี้ขอไปลองอีกสักที
กว่าจะถึงก็ห้าโมงเย็นละครับ

ตาข่ายเยอะครับ แต่ไม่เป็นไร เราทางใครทางมัน ทีไปยังที่หมายเดิมๆที่เราเคยได้ตัว
สักพัก ก็ได้ตัวล่ะครับ กระดี่พระเอกของเราทำงานอีกแล้ว

บ่อป่ามล่ะครับวันนี้ คนเหนือเรียกการไม่ได้ปลาว่า ป่าม ครับ
ป่ามคืออาการโดนต่อยที่ตา จนตาปูดสีม่วงๆ เค้าเปรียบเทียบกันอย่างนี้ครับ

สุดท้ายกะว่ายังไงก็คงได้ตัวเดียวละ จะกลับล่ะ ลองมาทบทวน
ข้อ 1. ปลาที่ตกได้วันก่อนยังเหลืออยู่พอจะลาบครับ (ถ้าไม่ได้ปลาเลย ผมก็คงเอาอยู่ เอาแน่ครับ ถ้าผมไม่มีปลาใดๆเก็บไว้)
ข้อ 2. คิดว่าตัวมันไม่โตเต็มที่เลยครับ เผื่อมันจะได้โตกว่านี้
ข้อ 3.แค่ตกได้ ผมก็มีความสุขละครับ

นับข้อดีของการจะปล่อยครั้งนี้ได้ 3 ข้อ ก็ปล่อยดีกว่าครับ วันหน้าค่อยว่ากันใหม่

จริงๆ ข้อ 2 น่าจะสำคัญที่สุดนะครับ ขอล่ะครับ หลายครั้งเห็นน้าๆจับปลาตัวเล็กๆมาเรียงๆกัน
ด้วยความเคารพนะครับ ต่างคนต่างจิตใจ แต่ความคิดผมคือตัวเล็กน่าจะปล่อยๆมันไปครับ
มันจะได้เติบโตเป็นปลารุ่นใหม่ๆให้เราได้ตกอีก ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามชมครับผม