ภาพที่ 1หมายครับ ที่เห็นแหวกเป็นทางมาถึงฝั่ง นั่นระดมพลหาทางเอาปลาขึ้นครับ น้ำลึกมากขนาดริมตลิ่งไม้สองเมตรยังไม่ถึงพื้นเลยครับ กว่าจะเปิดทางเข้ามาได้ยืนถือคันรอเขาตัดถนนก็เกือบครึ่งชั่วโมงครับ
ภาพที่ 2ก็ไม่สบายตั้งแต่ตากฝนตีปลาช่อน พวกชวนไปบ่อธรรมชาติ ก็เข้าใจเอาเองว่าคงสบายๆ ไปถึงก็นั่งรับลมเย็นๆไม่ต้องเหนื่ออะไรมาก แต่มันกลับไม่เป็นอย่างที่คิด ลมพัดสวะวนไปวนมาต้องย้ายหมายหลบสวะทั้งวัน แล้วไงล่ะยาก็ลืมเอาไป อุปกรณ์ก็ชุดใหญ่ รวมๆน้ำหนักน่าจะเกิน 40 โล บ่อ ดินขุด 200 ไร่ แล้วเดินตากแดดแบกอุปกรณ์ทั้งวัน จำได้ว่าอีตอนเดินกลับมาที่รถ ขามันแทบจะไม่ก้าวแล้ว รถก็ขับกลับเองไม่ไหว โยนกุญแจให้เพื่อนแล้วไปเป็นผู้โดยารแทนกลับถึงบ้านทั้งไอทั้งอ๊วก หมายกำหนดการวันอาทิตย์ต้องยกเลิกโดยปริยายครับ
ภาพที่ 3กับการย้ายหมายครั้งสุดท้ายครับ หยดน้ำบีบอยตัวเก่ง งานนี้เขาเป็นพระเอก แต่หนังเรื่องนี้ไม่เอาใจคนดู
เพราะหลังจากนั้นอีกสามสี่ไม้ เขาก็เสียชีวิตในหน้าที่ อย่างเดียวดายคากอผักตบ
ภาพที่ 4น้ำหนักชั่งที่บ้าน 2 โลพอดีครับ กว่าจะกลับถึงบ้านเกือบ 2 ทุ่ม นึกในใจงานนี้เมียด่าหูชาแน่ๆ แต่ปรากฏว่ารอดไปหวุดหวิด เพราะเมียดันติดหวัดจากผม เลยไม่มีแรงจะด่า