หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

    ซือเจ๊กับซือฮียเป็นคู่กัดกัน ทั้งคู่เป็นเจ้าของบุตรคนเดียวกัน ซือเฮียชอบใช้ชีวิตกลางแจ้งมากกว่าชีวิตกลางคืน
แต่สงสัยอาซ้อคงจะตกคำนวณจึงคอยขัดขวางกิจกรรมกลางแจ้งของซือเฮีย  อาซ้ออบรมสั่งสอนลูกเยี่ยงแม่ที่ดี
และก็มักจะเตลิดไปเสี่ยมสอนอาเฮียด้วย
    ‘เฮียอยากได้ปลาทำไมไม่ไปซื้อที่ตลาด จะเอาปลาอะไรก็มีทั้งนั้น!’
    ‘เฮียทิ้งบ้านทิ้งช่องไปตกปลาทั้งวันแล้วยังไม่ได้ปลากลับมา เฮียจะเสียเวลาไปทำไม!’
    ตั่วเฮียตีหน้าละห้อยได้แต่รับฟัง นานๆครั้งเฮียก็จำขี้ปากชาวบ้านเอามาพูดกรุยทางให้กับตัวเอง
    ‘เวลาเฮียเป็นๆอยู่ตัวก็ห้ามเฮียทำในสิ่งที่เฮียชอบ แต่พอเฮียนอนสบายไปแล้ว ตัวก็กำธูปยกมือปลกๆบอกให้เฮียไปที่ชอบๆ’ 

เย็นวันหนึ่ง ซือเจ๊บังเอิญแอบได้ยินคำสนทนาระหว่างตั่วเฮียกับตี๋อู๊ดพูดถึงเรือลำไหม่ของไต๋เตี้ยใหญ่กว่าเรือลำเก่า
  ซือเจ๊ตัดสินใจจะลงเรือไปร่วมสังฆกรรมด้วย ก่อนหน้านี้อาซ้อขอไปด้วย เฮียก็ห้ามไว้
บอกแต่ว่าอยู่บนเรือน่ะลำบาก แต่เหตุไฉนพวกอาเฮียจึงนัดกันไปทะเลเป็นประจำ
ซือเฮียเกิดไอเดียปิ้งขึ้นมาแอบกระหยิ่งในใจ น่าจะพาอาซ้อไปลำบากบนนาวาให้เมาคลื่นเมาเรือโอ้กอ้ากบ้าง
จะได้รู้ว่านรกบนเรือตลอด 3 คืน 4 วัน น่ะมีจริง
    รถโฟล์วิลสี่ประตูโดย อ.พิศิษฎ์ทำหน้าที่สารถีพาหนึ่งแม่ทัพกับสี่ขุนพลตะบึงจากทุ่งเมืองช้าง
ถึงท่าเรืออ่าวกรูดราวบ่ายสามกว่า พบกับคุณเต้บินเดี่ยวจากเมืองฮิสั้นมาสมทบกับพวกเราที่ท่าเรือ
ตอนนั้นไต๋เตี้ยยังพาแขกลอยนวลอยู่กลางทะเล เวลาที่เหลือจึงหมดไปกับการรอคอย

เสือเตี้ยส่งแขกขึ้นฝั่งยามตะวันใกล้ตกน้ำ พรานเบ็ดชุดนั้นรวม 7 คนช่วยกันขนปลา 3 หลัวผ่านหน้าพวกเราไป
รวมทั้งสัมภาระอีกกองใหญ่ทยอยขนขึ้นจากเรือ
    ส่วนไต๋เตี้ยเร่งรีบทักทายแขกชุดใหม่ แล้วตะลีตะลานลุกลี้ลุกลนโดดขึ้นซ้อนท้ายจักรยานยนต์ของศรีภรรยาสาวลาจากไป
(บ้านของใครใครก็ห่วง เราเข้าใจน่ะ...ตัวเอง) แขกชุดใหม่ช่วยกันขนสัมภาระลำเลียงลงเรือ
เติมน้ำ-น้ำแข็งสำหรับออกทริปเที่ยวต่อไป เวลาช่วงนี้มันยาวนานพอที่ไต๋เตี้ยจะทำธุระส่วนตัวให้แล้วเสร็จภายในเวลาอันจำกัด
แข่งกับระดับน้ำที่ลดต่ำลงจนน่ากังวล แต่เสือเตี้ยซะอย่าง มาทันเวลาพานาวาทะยานออกจากท่าก่อนที่เรือต.สุพัตตราจะเกยตื้น

    ซือเจ๊นอนอุตุตั้งแต่เรือออกจากฝั่ง จนกระทั่งเรือทิ้งสมอกางแขนไฟไดหมึกที่อ่าวสลักเพชร
เจ้ก็พาร่างอันอ้วนท้วนกึ่งตุ้ยนุ้นลงมาจากเก๋งชั้นบน เข้าร่วมมหกรรมโศกหมึกกะเค้าด้วยให้มันรู้ไป
เจ๊ก็ชายอกสามศอกเหมือนกัล ถึงอย่างไรอาซ้อก้อจับหมึกได้มากกว่าอาเฮียเสียอีก
      เช้าวันใหม่กับคลื่นลมสงบทะเลอ่อนโยน บางคนเรียกความสดชื่นเพียงเติมกาแฟหอมกรุ่น
แต่กับบางคนทำท่าจะเมาคลื่น เมื่อคืนกัปตันเฉหมึกถึง 4 ครั้ง เพียรต้อนหมึกไม่ถึงร้อยตัว
ถึงจะได้หมึกน้อยแต่อาเฮียก็ชื่นชมความพยายามของไต๋ผู้น้อง
เขาเตรียมกระสุนสำรองไว้แล้วจึงพาเรือเข้าหมายก่อนเวลาเคารพธงชาติ

    ทั้งๆที่ถอยรอก SALTIGA-Z4500 ใหม่แกะกล่อง เกาะบนคันบิวท์จากแบงค์ PACIFIC JAPAN
แต่ความเชื่อฝั่งจิตดลใจให้คุณทองชิดคิดนำชุด DAM ออกมาประเดิมเกมส์ (เหตุผลส่วนตัว ก้ออีแก่มันหมานน่ะ)
เกินความเหลือเชื่อปลาตัวเปิดทริปเป็นสร้อยนกเขาหนัก 5 กิโลกรัมติดคมเบ็ดอีแก่ถูกตี๋อู๊ดหิ้วขึ้นเรือ
กระตุ้นต่อมตื่นเต้นในหมู่มวลมิตร ไอ้โซะ 2 กิโลของนาวีต้อม กับสร้อยนกเขาตามขึ้นมาติดๆ
แล้วฝูงมัจฉาก็ยกพลเข้าถล่มนางนกต่อจนเกิดความโกลาหลขึ้นที่หัวเรือ

    ซือเจ๊ยึดกราบขวาเรือเป็นสมรภูมิ แล้วมันเกิดขึ้นตอนที่มีเสียงเอะอะจนใครต่อใคร
หันไปมองอาซ้อเป็นตาเดียว อาเฮียถือคันเบ็ดอยู่ท้ายเรือชะเง้อมองหาต้นเหตุ

อาซ้อประคองคันทิ่มพุงในมุม 40 องศา มือปั่นรอกเร็วยิ่งกว่ากดสวิทช์ไฟฟ้า
ซือเฮียปักคันไว้ในรูเสียบคันเบ็ดแล้วรีบรุกไปยังที่เกิดเหตุ  แต่มันสายไปเสียแล้ว

นางทรายแดงตัวนั้นปากอ้าตาเหลือกตัวแข็งทื่อห้อยต่องแต่งแกว่งไปมาอยู่กลางอากาศ
ลูกตะกั่วยันติดไกด์ตัวบนชวนกังวลว่าตัวไกด์จะหลุดออกมา แม้นว่าเจ้จะไม่ประทับใจปลาตัวแรกที่ตกได้
แต่อาซ้อก็มุ้งมั่นจะสร้างตำนานให้จงได้  อันที่จริงปลาก็ยังฉวยเหยื่อ
เพียงแต่ว่าห่างตัวไปหน่อย เสือเตี้ยตีฆ้องประกาศลั่น ‘สละหมาย’

    กองหินถัดมาไร้ปลาฉวย เงียบเป็นเป่าสาก ไม่ถึงชั่วโมงเสือเตี้ยทนดูแขกนั่งเหงาหงอยไม่ได้
สั่งถอนสมอทันที กว่าจะบรรลุถึงหมายสุดท้ายยอดกัปตันใช้หมายเปลืองมากกว่า 6 หมาย
ซือเฮียชำเลืองดูเวลาที่คร่าชีวิตคนเป็นว่าเล่น นี่เวลาล่วงเข้าวันใหม่แล้วนี่หว่า
อ.พิศิษฎ์ก็สอยปลาเก๋าไปแล้ว เต้ก็หิ้วอั่งเกยเอย ไอ้เก๋าเอย แต่ละคนปั่นรอกกันมือหงิกมืองอ

    ไข่เฮียมาแตกเอาเมื่อเวลาล่วงเข้าวันใหม่แล้ว ซือเจ๊ก็สู้ไม่ถอยดึกดื่นแค่ไหนยังไม่ยอมขึ้นนอน
แล้วทะเลก็ปูนบำเหน็จแก่ผู้มีความอดทน ตอนนั้นปลานัดกันฉวยเหยื่อในคันซือเจ๊กับซือเฮียพร้อมกัน
ปลายคันเบ็ดของซือเจ๊โค้งสวยดุจติดปลาใหญ่ อาซ้อทึกทักเอาว่าเป็นเก๋าลูกหมู
ส่วนปลาที่ติดเบ็ดในคัน Tanacom  น่าจะบ่มิไก๊ ตั่วเฮียผลักสวิทช์ให้รอกทำงานเอง
แล้วหันไปคว้าเข็มขัดสู้ปลาเอามาคาดเอวให้ซือเจ๊

แต่มันสั้นไปไม่อาจคาดรอบพุงเจ๊ได้ กว่าจะปรับความยาวจนคาดเอวเจ๊ได้ เล่นเอาอาเฮียเหนื่อยกว่าอัดปลาเสียอีก
ตอนที่แม่ปลาช่อนตัวนั้นถูก Tanacom หิ้วขึ้นมาสะดีดสะดิ้งอยู่ผิวน้ำนั้น อาซ้อยังยักแย่ยักยันอยู่กับตัวใต้น้ำ
เฮียต้องกดหลังเจ๊ก้มลงพร้อมบอกให้เจ๊กรอเอ็นเข้ารอกพร้อมประคองคันตั้งขึ้นทำช้ำๆจนอาซ้อชักจะตั้งการ์ดได้
ชกหมวยเป็น แม้ว่าปลาเก๋าตัวนั้นจะหนักแค่ 2โลกว่า  แต่เจ๊ก็คุยว่าเป็นเก๋าลูกหมูเหมือนกันนะยะ

    เสียงเครื่องเรือเบาลง แต่กลับเป็นสัญญาณบอกให้รู้ว่าเรือกำลังชะลอเข้าหมาย เช้านี้ท้องฟ้าปลอดโปร่ง
น้ำทะเลสีครามใสสวยคลื่นไม่มี เป็นเรื่องน่ายินดีสำหรับพวกเราทุกคน
      3-4 หมายที่พวกเราแวะเวียนเข้าไปเก็บเกี่ยวความสุขเท่าที่ผ่านมา
มันก็เหมือนๆกันทุกหมาย  เก๋า, อั้งเกย, ข้างปาน, ทรายแดงฯดูแล้วไม่มีปลาอะไรแปลกใหม่

กระทั่งมันเกิดขึ้นที่หมายหนึ่งหลังบ่ายคล้อย ไต๋จอดเรือแล้วออจากเก๋งเอาเบ็ดเกี่ยวทรายแดงทิ้งลงน้ำ
โดยมีจ่านั่งอยู่หน้าจอซาวเดอร์คอยแจ้งพิกัดระหว่างตัวเหยื่อกับตัวเหยื่อว่ามันค่อนไปทางท้ายเรือกี่เมตร น้ำลึกกี่หลา
เรือพาเหยื่อขยับไปจนตรงเป้าหมาย แล้วแม่หมูจอมขี้เกียจก็งับเหยื่อ ปลายคันเบ็ดโค้งวูบลง
เสือเตี้ยวัดสุดแรงไป 2 ที คมเบ็ดทำหน้าที่ของมัน ห่วงเบ็ดผูกสาย PE  60  Lb.
ปลายสายอีกข้างพุ่งขึ้นสู่ผิวน้ำไปลอดผ่านห่วงไกด์บนคันบิวท์ 60 Lb.
เข้าไปพันแกนสปูลรอก Accurate 870 คนที่คอนโทรลคันอยู่ชื่อเตี้ย

เจ้าของคันชื่อ อ.พิศิษฎ์ คนถือคันโหมกำลังอัดสู้กับเจ้าหมูอ้วนชนิดใครดีใครอยู่ ผ่านไปชั่วอึดใจช้าง
เบ็ดตานั้นก็หมดแรงเหยียดเป็นเลข 1 เจ้าหมูอ้วนเอ้อระเหยลอยนวลไปได้
    ไต๋เปลี่ยนเบ็ดชุดใหม่เกี่ยวทรายแดงตัวใหม่ส่งมันลงไปทำหน้าที่ในที่เก่า
ซือเฮียเอาเบ็ดเกี่ยวหลังทรายแดงตัวใหญ่ด้วยเบ็ด 6 โอ 2 ตา
ผูกติดสาย  Powerpro 50 lb.เข้ารอก Diwai Bull-S600W บนคัน Penn Inter 30 lb.
เฮียปักคันไว้ข้างกราบเรือคู่กับคันของไต๋ ปล่อยให้นางนกต่อ 2ตัวประชันโฉมกัน
จากนั้นล้วงกระเป๋ากำเหรียญ 4-5 เหรียญเสกคาถาแล้วส่งมันลงทะเลไปทำหน้าที่บางอย่างตามที่เฮียกำชับมันไป
ขณะที่เฮียนั่งข้างอาซ้อรอกินสับปะรดที่เจ๊กำลังปอกเปลือกอยู่
    “เฮ้ย! ปลากินเบ็ด”
      จ่าตะโกนลั่น คงเห็นพร้อมกันกับซือเฮีย เฮียรีบปักคันไลท์นิ่งในมือลงรูเสียบกระบอก
แล้วโดดพุ่งพรวดถึงคันอินเตอร์ ผลักสวิทช์แต่รอกไม่ทำงานหน้าจอไมมีสัญญาณไฟ
ปลายคันอินเตอร์สั่นสะบัดอย่างกะไม้ติ้วเซียมซีสั่นอยู่ในกระบอกติ้ว เฮียบอกเจ๊ช่วยต่อปลั๊กไฟ

    “ยกคันสู้เลย!”
    เสียงจ่ากระตุ้นสติก่อนรีบมาต่อขั้วแบตเตอรี่ให้ ตอนนั้นเฮียคิดแต่จะกดสวิทช์อย่างเดียว
พอได้สติรีบยกคันขึ้นสู้ ยังไม่ทันกรอเอ็นหมุนเข้ารอก เจ้าหมูอ้วนก็ชิงมุดเข้ารูไปเสียแล้ว
    ก่อนพระอาทิตย์ตกน้ำไต๋พาเราเข้าหินกองใหม่  หมายนี้ชวนให้พิศวง คลื่นใต้น้ำไหล
แรงพาตะกั่วลูกโตๆดึงสายเอ็นชี้ลงน้ำทำมุมทแยงกับสายน้ำบนที่ไหลย้อนสวนไปอีกทาง
ดูแล้วมันฝืนความรู้สึกชอบกล
    2 ทุ่มที่หมายใหม่ ลงเหยื่อกันได้พักใหญ่ๆ อยู่ๆทะเลก็ไร้คลื่นลมราบเรียบจนน่าฉงน
เธอสงบเสงี่ยมเกินไป รอบๆเรือไกลจากแสงไฟมืดมิดเงียบกริบวังเวงจนน่าพรั่นพรึง
เมื่อปลาตัวแรกติดเบ็ด คันอื่นๆก็ถูกโจมตีไล่ๆกัน ทันใดนั้นทศกัณฐ์ก็ปรากฏกายขึ้นลมกรรโชกแรงขึ้นๆ
แล้วพระพิรุณก็ประทานฝนห่าใหญ่ลงมาในเวลาที่พวกเราไม่ต้องการ เหล่าขุนพลแตกกระเจิง
ตัวใครก็ตัวใคร ต่างพากันทิ้งศาตราวุธเผ่นเข้าเก๋งเรือ นอกหน้าต่างสายฟ้าแลบแปลบปลาบเปรี้ยงปร้าง
ท่ามกลางสายฝนกระหน่ำใส่เก๋งอย่างไม่ยั้ง เท่านี้ซือเจ๊ก็คิดเตลิดไปไกลแล้ว

    ก่อนพระพิรุณจะลาจากนาวีต้อมก็โซ้ยเจ้าอั้งเกยหนักกว่าสี่กิโลได้ตัวหนึ่ง
    มันเหมือนมีใครมาพลักร่างเฮียให้ขยับพลิกไปพลิกมาจนรู้สึกตัวตอนเช้ามืด
คลื่นทวีความแรงจนกัปตันสั่งถอนสมอ
    เรือทิ้งสมอที่หมายหินราบ หลังกองหินมีเรือทอดสมออยู่ลำหนึ่ง
ส่วนอีกลำอยู่ทางซ้ายมีจอมยุทธกำลังอัดปลาอินทรีอยู่ ภาพนั้นทำให้พวกอาเฮียมีกำลังใจขึ้นมาก
ปลาทู 3 ตัวถูกส่งลงน้ำทางท้ายเรือ กว่าชั่วโมงที่พวกนางนกต่อปกพร่องต่อหน้าที่

      ตอนนั้นคลื่นลูกใหญ่ตามราวีพวกเราถึงหินราบ ซือเฮียยกธงขาวบอกเสือเตี้ยถอนสมอถอยทัพกลับฝั่ง
    ระหว่างที่เหล่านายทัพนายกองนั่งล้อมวงสวาปามซาซิมิอยู่ในเก๋งเรือ
ตอนหนึ่งได้สนทนากันถึงการจองเรือตกปลาในทริปหน้า

    “อาจารย์จองเรือเลยผมมาด้วยแน่นอน”
    น้าเต้ยกมือให้การสนับสนุน
    “เดี๋ยวรอให้ดูฤกษ์งามยามดีก่อนค่อยจอง”
    ซือเฮียออกความเห็นบ้าง
    “ทริปหน้าเจ้ก็จะมาอีก”
    อาซ้อพูดสวนขึ้นก่อนสิ้นเสียงซือเฮีย
ตอนนั้นตั่วเฮียแทบหายใจไม่ออกเพราะปลาดิบติดคอ
                                                                                      ขอบคุณน้าๆที่ตามชมครับ

ช้าวน้อยควงคฑาที่ทุ่งเมืองช้าง

                                            นัทช์ธนากรน์  ประสิทธิ์ธิเม