ภาพที่ 1ไม้โมกตากไว้เกือบปีแล้วครับ จับมาขึ้นรูปงานกระพง ปลาช่อน 4 ซม.
ภาพที่ 2Crank 3 / 2.7 cm. บ้าง
ภาพที่ 3safty สำหรับงานขัด ไม่แพงหรอกครับถ้าเทียบกับสุขภาพระบบทางเดินหายใจและดวงตาของคนทำเหยื่อ
ภาพที่ 4งานสีที่เลี่ยงทินเนอร์ไม่ได้ ปกป้องผิว เพราะทินเทอร์มีสารพิษเป็นส่วนประกอบหลายอย่างที่ซึมผ่านผิวหนังได้
ภาพที่ 5ปกป้องปอด ตอนนี้ราคาปรับลงหลายรุ่นแล้วครับ หาซื้อตามร้านสีทั่วไปได้ (ไส้กรองเอาแบบเปลี่ยนได้นะ)
ภาพที่ 6เติมรายละเอียดและสาดสีได้อย่างสบายใจและกายแล้ว
ภาพที่ 7ได้แล้วผลงาน "สาทำมะแดน ยาทำมะเดื่อ"
ภาพที่ 8สาดไปแบบมั่วๆ
ภาพที่ 9เรื่อยเปื่อย
ภาพที่ 10ปลาอะไร "มู่ไร้"
ทำตามใจอยาก
ภาพที่ 11ปลาไรเขียวๆ :)
ภาพที่ 12ส้มทอง
ทำไปด้าย
ภาพที่ 13ในธรรมชาติคงไม่มีปลาสีแบบนี้อ่ะนะ
ภาพที่ 14อยากให้เป็นปลาหมอ แต่มันกลายพันธุ์ :D
ภาพที่ 15crank 3 cm./ 2.7 cm. สีตามใจฉัน หุหุ
ภาพที่ 16ตัวนี้ floating 5 cm.
:)
ภาพที่ 17แถมๆ
วัสดุใกล้ตัว งัดจากสว่านที่พังแล้วเอามาทำประโยชน์
ภาพที่ 18อยากได้สีอะไรใส่เข้าไป ดิ้นพันลายคันเบ็ดผูกเข้า
ภาพที่ 19ประกอบร่างเป็นหางเครื่องหมอลำซิ่่ง :D
ภาพที่ 20จัดห้องหับให้นอนพักกาย หลังการศึก :)
จบข่าว
ไม่มีอะไรหวือหวาน่าตื่นเต้นนะขอรับ งานสีพื้นๆ แค่อยากนำเรื่องการป้องกันอันตรายจากการทำเหยื่อมาฝากเตือนเพื่อนๆ ชาวสยามเท่านั้น
พบกันใหม่คราวหน้าขะรับ :)