หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

บุหลัน รันตี  ผมอ่านงานของเขาเรื่องแรกคือ ค่ำคืนในเหมืองร้าง แล้วหลังจากนั้นก็รู้สึกว่าตัวเองสนุกกับการอ่านงานในทำนองแบบ "เรียลลิสติก" แบบนี้ --  มันเหมือนเราได้ฟัง คนตกปลาและเดินป่า กลุ่มหนึ่ง เอาบรรยากาศมาถ่ายทอดสู่กันฟังเลย

อ่านมา 3-4 เล่ม โดยเฉพาะเรื่องพวกเดินป่าของเขา ไม่น่าแปลกใจ ถ้าหากจะบอกว่า นี่คือ นักเขียนรุ่นใหม่ ที่เขียนเรื่องป่าได้อย่างคลาสสิก เข้าถึงรสชาติแห่งการเดินป่า --  ทำนองว่า อ่านแล้ว อยากจะไปบุกป่าฝ่าดงกับเขานั่นแหละ ---  หรือไม่ก็ อ่านไปก็โมโหตัวเองไป  ทำไม เราไม่มีเวลาได้ชื่นฉ่ำแบบนี้บ้าง

เขามีงานเปิดตัวหนังสือของเขา ซึ่งมีทั้งหมด 7 เล่มไปแล้ว!!  // 1.ย่ำไปในไพรเถื่อน /2.เสียงเพรียกจากบังคะยู /3.แดดร่มลมโชย /4.ผีโป่งที่ทุ่งกินเจ้า/5.ผีหลวง
6.นรก 9 วันในแดนกะเหรี่ยง /7.ค่ำคืนในเหมืองร้าง

ในจำนวนนี้ มี 2 เล่ม ที่เกี่ยวกับการตกปลา  คือ แดดร่มลมโชย และ ค่ำคืนในเหมืองร้าง    เจอเล่มไหน ลองอ่านเล่มนั้นได้เลย ถูกใจ ค่อยซื้อกลับไปไว้ที่บ้าน สำหรับผม สองเล่มนั้น - ยอดเยี่ยมครับ ควรจะมีไว้อ่านเลยทีเดียว

แดดร่มลมโชย --  เป็นหนังสือเกี่ยวกับการตกปลาที่อ่านแล้วสนุกครับ  เสน่ห์ของการเขียนของ บุหลัน ก็คือ การเขียนเพื่อความบันเทิง    ประโยคเด็ด วรรคทอง อะไร ที่เป็นท่อนฮุค โดนใจ อาจจะไม่มากเท่าไรหรอก แต่ว่า มันเป็นหนังสือเพื่อการบันเทิง  อ่านไปก็สนุกไป เล่าเรื่องได้สนุกๆ จริงๆนะครับ  คือ เล่าซะเห็นภาพเลย

เรื่องราวตกปลาที่เล่า ก็เป็นเรื่องเกี่ยวกับการออกตกปลา ตามป่าเขาลำเนาไพร ของบุหลัน รันตี และผองเพื่อน  เป็นการรวมกันระหว่าง การออกพักผ่อนตกปลา + การเดินป่า ในบางเวลา  มีตอนที่เข้าป่าไปตกปลาด้วย

โปรยปกหลังว่าเป็นบันทึกการตกปลาด้วยอุปกรณ์สมัยใหม่ แต่จริงๆแล้วโดยพฤติกรรม ของบุหลัน ก็คือ การใช้อุปกรณ์สมัยใหม่ไปประยุกต์กับการตกปลาหมายธรรมชาติ

หนังสือหนาเพียง 146 หน้า อ่านเพลิน อ้าว จบซะแล้ว  ยังไม่อยากให้จบเลย อ่านแล้วอิจฉาคนเขียนนะครับ ได้ใช้ชีวิตอยู่กลางธรรมชาติ