เร่ร่อนหาปลา <เสกสรรค์ ประเสริฐกุล>
3 ต.ค. 46, 07:39
1
ภาพที่ 1
|
ชื่อหนังสือ เร่ร่อนหาปลา
ผู้เขียน/ผู้แต่ง เสกสรรค์ ประเสริฐกุล
สำนักพิมพ์ พิมพ์ครั้งที่ 4-5-6 สำนักพิมพ์สามัญชน
ประเภท บทความเป็นตอน กึ่งสารคดี/บันเทิงคดีการตกปลา
บันทึก เป็นหนังสือที่เขียนโดยคนที่ตกปลาอย่างเข้าถึงการตกปลา เขามิใช่เอาเบ็ดและรอกออกไปตกปลา แต่พยายามค้นหาตัวตนของตัวเอง พยายามเรียนรู้ปลา รู้นิสัย เพื่อการล่าให้ได้ แต่เขาก็เคารพกฎเกณฑ์และยอมรับวิถีแห่งการตกปลา
|
�
�
�
�
�
�
เสกสรรค์ ประเสริฐกุล เป็นนักเขียนคนหนึ่งที่ผมชอบครับ บทร้อยแก้ว กึ่งพรรณนา มีทั้งส่วนที่เป็นชีวิตจริง และบางส่วนของเป็นนิยาย มันก้ำกึ่งระหว่างบันเทิงคดีกับสารคดี เป็นสไตล์เฉพาะ เหนือสิ่งอื่นใด ผมชอบวิธีการคิด และการนำเสนอของเขาครับ
แต่ผมก็เพิ่งจะได้อ่าน "เร่ร่อนหาปลา" ฉบับที่ผมอ่านนี้ พิมพ์ครั้งที่ 6 เข้าไปแล้ว! ทั้งๆที่เขาพิมพ์รวมครั้งแรก เมื่อปี 2532 โน่น
หนังสือเร่ร่อนหาปลาของ เสกสรรค์ ผมอ่านแล้ว บอกได้คำเดียวครับ คุณควรอ่าน คือ อ่านแล้ววางไม่ลง เสกสรรค์จะเล่าเรื่องการตกปลาของแก เล่าไม่เล่าเปล่า ดูเหมือนจะเป็นการแทรกสารคดีวิธีการตกปลาต่างๆ เช่น เทราต์ ตกอย่างไร สังเกตอย่างไร มีกี่พันธุ์ แต่โดยส่วนใหญ่บทความในหนังสือ จะเล่าสมัยที่เสกสรรค์ตกปลาในอเมริกา เมื่อครั้งไปเรียนที่คอร์แนล
เขียนแบบคนที่มาศึกษาเรื่องการตกปลาเพิ่มเติม โดยมีพื้นหลังเป็นคนทะเล เป็นคนหาปลา เพียงแต่วิถีชีวิตมันเปลี่ยนแปลงไป ประสบการณ์ที่มากขึ้น ก็เลยออกมาแบบเรื่องของเสกสรรค์ นอกจากนี้ หนังสือเล่มนี้เขาจั่วหัวว่า "สัมพันธภาพระหว่างชีวิตกับสายน้ำ" ว่าไปแบบกว้างๆแล้ว แกนหลัก คือ เรื่องตกปลา แต่พอเร่ร่อนหาไป ก็กลายเป็นคำถามว่า หาแล้วเจออะไรบ้าง ได้แต่ปลาหรือเปล่า หรือได้อะไรติดไม้ติดมือมาบ้าง อ่านแล้ว รู้เลยครับว่า เขาคือ คนตกปลาอย่างเอาจริงเอาจัง คือ ตั้งใจตกปลา แต่เขาก็เข้าใจ "ชีวิตการตกปลา" อย่างลึกซึ้ง
โดยส่วนใหญ่ของบทความ เสกสรรค์เล่าถึงการตกปลาสมัยที่อยู่อเมริกาเสียมากกว่า เท่าที่ผมตามอ่านงานของเสกสรรค์ ช่วงที่เขากลับมาเมืองไทย เขาก็ออกตกปลาเช่นกัน เพียงแต่ว่า ไม่ค่อยเห็นบทความเกี่ยวกับการเร่ร่อนหาปลาของเขาเท่าไร
ตัดเอามาบางส่วนนะครับ
"กว่าเราจะรู้จักปลาแต่ละชนิดได้อย่างแท้จริง ก็ต้องผ่านการตามล่ามันมานับสิบนับร้อยครั้ง จนสามารถจับกฎเกณฑ์การดำรงชีพของมันได้ แน่นอน ประสบการณ์ดังกล่าวอาจจะมีความล้มเหลวของเราปนอยู่ไม่น้อย นี่ก็เป็นส่วนสำคัญของกระบวนการเรียนรู้เช่นกัน ถ้าคุณตกปลาไม่ได้สักสองครั้งแล้วคิดจะขายคันเบ็ด นั่นแสดงว่าคุณไม่ได้รักกีฬาประเภทนี้มาตั้งแต่แรกแล้ว ลึกๆ คุณก็อาจจะต้องการทำอะไรสักอย่างที่คุณคิดว่ามันโก้และทันสมัย เมื่อพึ่งคันเบ็ดไม่ได้ก็เปลี่ยนเป็นอย่างอื่น
ประการต่อมา ถ้าคุณสนใจจะเรียนรู้เรื่องของปลา คุณก็ไม่จำเป็นต้องแสวงหาไอ้ตัวเท่าถังน้ำมันอยู่ตลอดเวลา มันขึ้นอยู่กับว่า คุณกำลังศึกษาวิธีการตกปลาชนิดไหน ถ้าคุณเป็นนักล่าปลาแขยง ชนิดสั่งคนโขลกเครื่องแกงได้ล่วงหน้า คุณก็มีสิทธิภูมิใจในตัวเอง ถึงแม้ว่าปลาแขยงส่วนใหญ่ตัวยาวไม่เกินสิบนิ้วก็ตาม กีฬาตกปลาเป็นเรื่องของการแสวงหาความสบายใจ อุตสาห์หลบมุมออกไปจากสังคมอันร่านทุรนแล้ว หากยังมีจริตเกี่ยวกับความยิ่งใหญ่ โก้เก๋พ่วงไปอีกก็อยู่บางกอกนั่งค๊อกเทลเลาจ์เสียดีกว่า"
) 