ภาพที่ 1เมื่อวานผมไปตกปลาที่บ่อแห่งนึง
ตอนกำลังจะกลับบ้าน
ผมก็เดินกลับไปที่ซุ้ม
เอ๊ะสังเกตบนโต๊ะมีใครเอาของมาวางไว้กับของเราหว่า?
มีขวดกาวช้างวางอยู่บนกล่องเบ็ดเราด้วย
ขณะที่ผมกำลังเปิดกล่องเบ็ดเพื่อเอาเหยื่อจากกล่องเล็กลงกล่องใหญ่
ก็มีน้าท่านนึงเดินมาที่กล่องเบ็ดผมแล้วพูดว่า
"ขอโทษครับ ยืมกรรไกรหน่อย"
ผมยังไม่ทันพูดอะไรน้าแกก็เอื้อมมือมาหยิบกรรไกรในกล่องผมไปเลย
ผมก็เฉยๆอยู่ เห็นว่าเรื่องจิ๊บจ๊อย
พอน้าเค้าใช้เสร็จแกก็เอามาคืนพร้อมขอบคุณ
ในขณะที่ผมกำลังจะหยิบกรรไกรมาตัดสายนั้น
น้าท่านเดิมก็เดินมาหยิบกรรไกรผมอีก
แล้วน้าแกก็เอามาคืน
แล้วก็มาหยิบอีก 555
ผมเลยรู้สึกกังวลว่าถ้าเกิดผมไม่ยืนอยู่ตรงนั้น
แล้วมีคนมาเปิดกล่องเบ็ดเราเฉยๆหรือหนยิบของเราไปเฉยๆจะมีใครรู้มั้ย?
ผมยืนนับเหยื่ออยู่นานมากๆ นับทุกตัวก็อยู่ครบ
ผมเลยสงสัยว่าผมคิดมากไปมั้ยครับเรื่องกลัวคนมาหยิบของเรา
ส่วนเรื่องให้ยืมอุปกรณ์ผมยินดีอยู่ละครับ
ไม่ได้จะมีเจตนาไม่ดีหรือมองเพื่อนนักตกปลาในแง่ลบนะครับ