ภาพที่ 1พอดีเห็นน้าท่านอื่นตั้งกระทู้ถามวิธีแก้เมาเรือ ทำให้ผมนึกถึงประสบการณ์ในการออกทะเลครั้งแรกของผม
ผมถูกพ่อบิ๊วท์เป็นเวลานานมากให้อยากตก ตอนนั้นแกไปกับไต๋ตี๋ใหญ่ ไปมาแล้วสองรอบ
ไปอัดเก๋าลูกหมูตัวเป้งๆเลย
แถมไประยองกับไต๋เฮ้า(ไม่แน่ใจพิมพ์ชื่อแกถูกรึเปล่า? แต่ไต๋ท่านนี้เสียชีวิตไปแล้ว)
ได้ช่อนทะเลสวยๆมาหลายครั้ง
พอถึงปิดเทอม เรารีบไปขึ้นเรือกัน
ใช้เวลาวิ่งหลายชั่วโมงเลยทีเดียว
พยากรณ์อากาศวันนั้นไม่สู้ดีนัก
ตลอดหมายเจอคลื่นหัวแตกตลอด
เรือโยนโคลงเคลงตลอดเวลา
จนเพื่อนนักตกปลาที่เพิ่งมารู้จักกันบนเรือเวียนหัว อ๊วกกันไปก่อน
พอถึงหมายน้ำแรงมากๆปลาไม่ฉวยเหยื่อเลยคลื่นยังคงโยนเรืออย่างต่อเนื่อง
นักตกปลาแต่ละท่านๆ ทยอยอ๊วก นอนซมกันทีละคนๆ
จุมโพ่ไม่ต้องทำกับข้าว เบียร์ที่เค้าซื้อไว้นี่แทบไม่ได้แตะกันเลย
พอนักตกปลาทยอยอ๊วกกันทุกคนครับ ยกเว้นผมกับพ่อ
ต่อมาเป็นตาของจุมโพ่
อ๊วกพุ่งเลยครับ(ขนาดเด็กเรือยังอ๊วกแล้วเราจะไปเหลืออะไร)
เพราะคลื่นแรงมากๆ
ต่อมาเป็นไต๋ครับ ไต๋ก็อ๊วกครับ555
แต่ผมยังครับ
หัวหน้าทริปก็ไม่ยกเลิกทริป แต่ไม่มีใครได้ตกปลาเลย
นอนซมอยู่ในเก๋งกันหมด
พ่อผมนี่หมดสภาพ กินแต่น้ำเปล่ากับบ๊วยเค็ม
ผมคอยลูบหลังให้พ่อตลอด
จนผมปวดฉี่ เลยเดินไปเข้าห้องน้ำครับ
พลันที่ผมเปิดประตูเข้าไปสายตาผมไปเห็นสิ่งที่ลอยอยู่ในคอห่าน
ความพะอืดพะอมที่เก็บเอาไว้วันครึ่งก็ถูกระบายออกมา
555
มีคนเข้าห้องน้ำก่อนผมแล้วอาจไม่ราดน้ำหรือราดน้ำไม่สะอาดผมไม่ทราบได้
แต่ผมเสียสถิติที่ไต๋เรือยังชมว่าผมอึดเพราะกากนิวเคลียร์ที่มีคนทิ้งไว้นี่แหละครับ
เซ็งจริงๆ
น้าๆท่านใดเคยเจอเรื่องฮาๆแบบนี้บ้างครับ
นำมาเล่าสู่กันฟังได้นะครับ
ปล.รูปในภาพยืมมาจากในเน็ต ไม่ใช่เรือที่ผมไปนะครับ
แก้ไข 31 ธ.ค. 57, 15:13