เรื่องมันมีอยู่ว่า ประมาณ 6-7ปีได้มั้ง ผมมีเพื่อนสนิทอยุ่คนนึงชอบตกปลากันมว๊ากๆๆช่วงนั้น ผมปิดเทอมของมหาลัยส่วนเพื่อนทำงานอยุ่ที่บ้าน
เลยชวนกันเข้าไปตกปลาที่เขื่อนในตัวอำเภอที่อาศัยอยู่นั้นก็คือ อ่างเก็บน้ำสัยัด ทริปนั้นเราตกลงกันว่าจะนอนค้างคืนกันแต่ไม่ได้นอนวันเดียวนะครับ
ไปกันทีนอนค้าง กันอาทิตย์สองอาทิตยืทีเดียว พาหณะก็มอไชด์คันนึงแบกของบ้าหอบฟางกันไปครับ กลางวันก็ตกปลาหน้าดินทำเต้นบังลมบังแดด
กลางคืนก็ตกเหยื่อหมัก แต่เปลี่ยนที่นะครับ สุ่มๆว่าตรงไหนน่าจะมีก็ขยับไปเรื่อย นอนแบบโล่งๆเลยครับกลางดินไม่มีที่คลุมหัว เสื่อฝืนนึงหนาวมว๊ากแต่
ได้บรรยากาศสนุกดีครับชอบๆ นำเรื่องมาซะยาวเข้าเรื่องเลยละกันครับ มีอยู่วันนึงก่อนจะมึดผมให้เพื่อนมันไปทำกับข้าวมากินตอนกลางคืน มันไปทำกลับมา
ก็กินกันเหลืออยู่ ครึ่งนึงเป็นข้าวผัดธรรมดาๆ เหลือก็ใส่ตะกร้าหน้ารถฮอนด้าเวฟ ไว้ใส่ถุงห่อไว้ไม่ได้มัดปากถุง กินเสร็จก็รอเสียงปลากด คืนนั้นไม่มีปลามาดึงครับ
หลับอย่างเดียวก็หลับๆตื่นๆตลอด มีเสียงอะไรนิดหน่อยก็ตื่นสำหรับผม แต่เพื่อนมันหลับสนิททุกคืน คืนนั้นผมตื่นมาดึกแล้วตีหนึ่งตีสองได้ ก็เปลี่ยนเหยื่อตื่นมานั่ง
เล่นก็เลยนึกได้ว่าข้าวยังเหลือ เลยจะเอามากินต่อ แต่!!!!! อ่าวข้าวไปไหนถุงจานข้าวที่ห่อจานไว้อยู่ที่เดิมหน้าตระก้ารถ แต่ข้าวล่ะข้าวเกลี้ยงไม่เหลือเลยซักเม็ด
เลยปลุกเพื่อนมาถาม คิดว่ามันตื่นมาแอบกิน มันก็บอกไม่ได้กินซึ่งถ้ามันตื่นมากินผมต้องตื่นแน่นอนเพราะผมนอนอยู่ใต้ตะกร้ารถจังๆ เสียงขยับถุงพลาสติกยังไงก็ต้องได้ยิน
หรือเสียงคนที่ตะกร้ายังไงก็ต้องได้ยินตื่นมาดูแน่นๆ ถึงกับงงเต็กเลยคืนนั้น เพราะปกติเพื่อนผมมันไม่ตื่นมากินข้าวรอบสองตลอดทริปที่ตกปลานั้น
ตกลงใครกินข้าวผมน้ออ ตรงที่ผมไปตกเป็นเขานกขุนทอง เข้าทางบ้านกรอกสะแกนะครับ ถ้ามองจากสันเขื่อนก็ ช่องเขาสองลูก เขาทางขวา เลยครับ
1
) 