หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

    1.  1 / 10 / 1986  ผมพร้อมด้วยพี่ชายและหลานสาวอายุ 12 ขวบ  ขับรถไปบ่อตกปลาที่มีคนเขาบอกต่อๆกันมา มันเป็นอย่างไรผมไม่รู้ไอ้บ่อตกปลาน่ะ เขาบอกว่าต้องเสียเงินถึงจะตกได้ ผมรู้แค่นั้นสำหรับเรื่องบ่อตกปลา ผมไม่ค่อยมีเวลาว่างมากนักเพราะทำงานอยู่ที่ จว.ภูเก็ต เดือนหนึ่งถึงจะกลับมาบ้านสักครั้ง ก็ 3-4 วันเอง จึงรู้แต่ว่าทะเลและการลากเบ็ดล่อปลาสากและอินทรีเป็นอย่างไร  ผมหาเส้นทางไปบ่อปลาจนถึงที่จนได้  ทางเข้ามีป้ายเขียนไว้ว่า  " บึงวังไทร"

    2.  11.00  น. โดยประมาณ  ผมสะพายคันเบ็ดเป็นคันที่ยืมเขามารู้สึกเป็นคันที่เบาและเล็กจริงๆสำหรับผม ยาว 8 ฟุต  ยี่ห้อ ไดว่า คันสีเหลืองๆ ไกค์อลูมิเนียม 4 ขา ด้ามยาง ขายึดรอกเป็นอลูมิเนียมสองชั้น ก็เก๋ดีน๊ะ ไม่แน่ใจว่าเป็นรุ่น อพอลโล่หรือเปล่าลืมแล้ว  ส่วนรอกเป็นไดว่า จำรุ่นไม่ได้รู้สึกเป็น AB หรือ A อะไรนี่แหละ  ใส่สาย เบอร์  60  เต็มสตีม เป็นเบอร์ขนาดสายโนเนมที่เขาวางขายให้ชาวบ้านใช้ตกกัน  ความยาวสายที่ใส่ไว้สามารถลากเบ็ดตกปลาสากและอินทรีด้วยเรือหางยาวได้สบายๆ 80 กว่าเมตร  เป็นของผมเองหอบหิ้วมาจากภูเก็ตโน่นแน่ะ เพื่อการนี้โดยเฉพาะ  ผมหอบหิ้วอุปกรณ์เข้าไปด้วยความรู้สึกเหมือนเข้าโรงเรียน  ป.1  วันแรก

    3.  เดินมาข้างในมีเค้าเตอร์และมีคนยืนอยู่ (เหมือนเค้าเตอร์โรงแรมตามชายหาดเลย......ผมคิดในใจ)  ใช้เวลาตกลงกันเรื่องเข้าไปตกปลาในบ่ออยู่นานกว่าจะเข้าใจ  (ยุ่งยากจังเลย..ทำไมต้อง.........ทำไมต้อง.......ไม่เห็นเหมือนออกไปลากเบ็ดที่บ้านตูเลย.)  ผมคิดในใจอีก แต่ก็เรียบร้อย รับกระดาษค่าเช็คเวลาเพื่อเสียเงินมาหนึ่งใบ

    4.  มองซ้ายมองขวาหาที่เปลี่ยวๆเพื่อตกปลา  เอ....ทำไมสถานที่มันถึงเหมือนมาตกในบ้านคนน๊ะมีหลังคา มีทางเดิน มีโต๊ะนั่ง  ผิดคาดแฮ๊ะ... นึกว่าจะมีแต่บ่อกว้างๆ  อยู่กลางทุ่งโล่งๆ  ตกลงเดินไปทางซ้าย  ผ่านรูปปั้น จระเข้ตัวใหญ่ สงสัยเป็นชาละวันแน่เลย  เดินมาครึ่งบ่อมีทางเดินไปกลางบ่อด้วย เดินเลยมาอีกนิดก็พบกับคนรู้จักเข้าพอดีเป็นผู้หลักผู้ใหญ่ที่ผมเคารพ  เขาชื่อ ผู้กอง ยุทธดนัย  งามบุญ (ขอโทษที่กล่าวพาดพิงถึง) ในขณะนั้น รู้สึกปัจจุบันท่านรับราชการเจริญก้าวหน้าเป็นผู้กำกับนานแล้ว อยู่ทางหลวงอยู่พักหนึ่ง  ก็เข้าไปทักทายก็ทราบว่าท่านว่างจากงานก็มักมาตกปลามาหลายปีแล้ว

    5. มีความผิดสังเกตุเกิดขึ้นเมื่อพอจับสังเกตุจากสายตาของท่านผู้กอง ยุทธดนัย ฯได้ จากที่ท่านมักมองมาที่อุปกรณ์ตกปลาของผมบ่อยๆ แต่ผมเฉยๆ

    6.  อีกแล้ว เมื่อเดินผ่านใครต่อใครก็มักมองอุปกรณ์ตกปลาผมแล้วทำท่าทาง งงๆ ขำๆ หรือหันกลับไปมองตากันบ้าง  ผมชักรู้สึกไอ้คันเบ็ดและรอกที่ประกอบกันมาครบชุดมันเริ่มหนักขึ้นแล้วซิ  ให้หลานสาวถือดีกว่า

    7.  ถึงเวลาตกแล้ว เอ.....เขาตกกันยังไงล่ะ มองคนอื่นเขาก็ไม่รู้เพราะเขานั่งกันไกล  เรามีเพียงขนมปังแผ่นฟาร์มเฮ้าส์ถุงเดียวเอง  เพื่อนบอกก่อนมาว่าใช้ขนมปังตกปลาน๊ะ  แล้วมันตกยังไงล่ะ........เห็นแล้ว  เขาปั้นขนมปังเป็นก้อนกลมๆขนาดลูกปิงปองแล้วขว้างออกไป  โธ่...แค่นี้เอง

    8. คันเบ็ดเราประกอบชุดตะกั่วแบบที่ตกปลาเก๋าเกี่ยวชิ้นปลาหมึก  ก็คงใช่น๊ะ  แค่เอาขนมปังมาหนึ่งแผ่นปั้นๆๆๆๆๆ หุ้มตัวเบ็ดบีบๆๆๆๆๆให้กลมๆ แล้วเหวี่ยงเต็มแรง..........วิ้ว  ๆ  ๆ  ๆ  จ๋อม  ตะกั่วไปครับแต่ขนมปังหล่นข้างหน้า  2  เมตร  เอาไหม่สงสัยบีบเบาไป    บีบๆๆๆๆๆ  ปั้นๆๆๆๆๆ  กดๆๆๆๆๆๆ  เหวี่ยง  วิ้ว  ๆ  ๆ  ๆ ได้ผล ฮ่า....ขนมปังเราก้อนใหญ่กว่าเขาด้วย เดี๋ยวเถอะ  ต้องตัวใหญ่แน่  ตะกั่วและเหยื่อพุ่งออกไปตกในน้ำห่างราวๆ  20  เมตร นี่เต็มแรงแล้วน๊ะ

    9.  ผมทำอย่างเดิมทุก  1  ชั่วโมง เมื่อเก็บเบ็ดมาขนมปังที่ปั้นไว้ยังเหมือนเดิมแต่แข็งกว่าเดิมมากเป็นไตเลย เอามือบิออกมายังไม่ค่อยจะออกต้องใช้สองมือมาบีบให้แตก  ในใจคิด  " เมื่อไหร่ปลาจะกินน๊ะ เหยื่อก็ยังอยู่ดีอยู่เลย " 

    10.  หกโมงเย็น  ผมชวนทุกคนกลับเพราะเย็นมากแล้ว  ไฟในซุ้มเปิดสว่างพอดี  เสียงเพลงจากลำโพงบนหลังคาซุ้มดังขึ้นเป็นเพลงโปรดผมด้วย  เพลงรักยืนยง ของ ปั่น ไพบูรณ์ ฯ  สรุปเรากลับบ้านโดยไม่มีปลามากินเบ็ดเลย  แต่เราได้กินมะขามเทศฝาดข้างรั้วแทน ก็ฝาดๆมันๆฝืดคอดี  หิวน้ำด้วย   

    11.  "  สงสัยมาตกควายว่ะ " เป็นเสียงลอยๆที่จงใจให้ลอยมาให้ผมได้ยินพร้อมเสียงหัวเราะ หึๆๆ อีกนิดหน่อย  ผมไม่สนใจอะไร  เพราะผมไม่เข้าใจ จึงเดินผ่านไปหน้าตาเฉย ..( อ๋อ..นึกออกแล้วที่โบราณเขาว่าไว้ เดินหน้าตาเฉยไม่รู้อีโหน่ อีเหน่ เป็นแบบนี้เอง)วันนั้นไม่มีเรื่อง  ถ้าวันนั้นน๊ะ...ผมรู้ว่าถูกแซว  รับรอง.....ผมคงไม่รู้จัก หวัดมรณะหรอก

              วัน  เวลา  แห่งความทรหดอดทนเยี่ยงคนเหล็กเริ่มต้น  ณ  บัดนี้ 
              โลกใบใหม่ที่มีให้ค้นคว้าเริ่มต้นขึ้นแล้ว
              ความสุข สนุก เศร้า และอีกหลายอารมณ์เกิดขึ้นใหม่แล้วในตัวผม
            แล้วพบกันใหม่  วันพรุ่งนี้

              ศักดิ์ (กทม.)