หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

สดๆร้อนๆเช้านี้หลังจากห่างหายจากการตกปลาไปนาน พอมีเสียงเข้าหูว่าอ่างเก็บน้ำแห้งแล้วหมายสวยมากพี่  ไม่ทันขาดคำ ผมคว้าอุปกรณ์คู่ใจไปก่อนใครเพื่อนตั้งแต่เช้ามืด  แต่หลังจากที่เดินเกือบรอบอ่างระยะทางราว 2 กิโลไม่มีวี่แววว่าปลาจะกัดเหยื่อ จนเริ่มท้อ ผมเดินเลาะอ่างเก็บน้ำที่เต็มไปด้วยโคลน ขึ้นเขาเลาะห้วยจนเกือบรอบ มองดูทางข้างหน้าแล้วคะเนด้วยสายตาราวๆอีก1กิโลจะครบรอบถึงที่จอดรถ พอดีไปเหลือบเห็นร่องน้ำที่กั้นลำห้วย  คะเนด้วยสายตาไท่น่าเกิน10เมตรจะข้ามไปอีกฝั่งได้โดยไม่ต้องอ้อมถึกราวๆ1กิโล  ด้วยความมั่นใจในตัวเอง  กรูรูระดับช่วยชีวิตคนมาหลายรายจากการจมน้ำระยะแค่10เมตรจิ๊บๆ เอาน่าาาาาอ่ะ  แล้วจัดการถอดเสื้อ กางเกงโทรศัพท์ยัดใส่กระเป๋าสะพายกะไม่ให้เปียกน้ำเอ้า123หันหลังเข้าอีกฝั่งเอากระเป๋าวางหน้าอกแล้วโดดดดดดด...............ไม่ทันได้คิดตอนเด็กเคยใช้ท่านี้กรูไม่เคยจมน้ำไม่กลัวอยู่แร้ววววไม่ทันได้คิดต่อน้ำก็ทะลักเข้าจมูกผมซะแล้ว........ในใจคิดเอาไงดีเท้าก็ไม่แตะพื้นจะทิ้งอุปกรณืแสนรักก็เสียดาย...เอ้าดีดขาสุดแรงแต่น้ำหนักของกระเป๋าที่เปียกน้ำทำให้ผมอยู่กับที่...ตายละจะทิ้งของรักดีมั๊ยทั้งคันทั้งเหยื่อ..........แต่ที่แน่ๆโทรศัพท์กับบุหรี่คงใช้ไม่ได้แน่  แต่ยังไม่ยอมรวบรวมแรงที่เหลือทั้งหมดดีดขาพยุงตัว แถมลากกระเป๋าอุปกรณ์จนถึงอีกฝั่ง............กรูตายรึยังวะ........หลังจากขึ้นอีกฝั่งได้ระหว่างทาง  ผมเจอใคร  ผมจะถามเขาว่า  พี่มองเห็นผมมัีย..เขาตอบแบบงงๆว่าเห็นสิทำไมเหรอ??.ผมไม่ตอบ.........แต่บอกกับตัวเอง.........................กูยังไม่ตาย....มีใครเคยทำแบบผมมั่งครับ