ภาพที่ 1ผมมักจะเลือกตัวเบ็ดครับ เบ็ดเหยื่อยางจะอ่อนมากเวลาดึงปลาใหญ่ๆมักง้างออก.. แห้วก็จะลอยขึ้นมาแทนปลา
แก้ปัญหามันง่ายด้วยเจ้าภูมิปัญญาชาวบ้าน กับตัวเบ็ดหยกปลาช่อน แถมราคาถูกดีด้วย ติดแน่นอน และหลมสวะง่ายดีมากๆ
โดยอาศัยพลิกแพงนิดหน่อยตามภาพเลยครับ
ภาพที่ 2สายหน้าจะใช้ไดนีมาก็ดีครับนิ่มหน่อย ..ปลาช่อนจะกลืนแบบไม่ฝืดคอ ตัวเหยื่อเหยื่อผมจะเลือกหนอนยางมีหาง มันกวนปลาได้ดีเอามากๆ ตอนเกี่ยวแทงเบ็ดหยกทะลุด้านข้างตัวเหยื่อเอาเบ็ดเล็กเกี่ยวตัวเหยื่อยางกันหลุดซ่อนปลายเบ็ดกับตัวเหยื่อเลยครับ และปรับระดับสต๊อปเปอร์ ระยะห่างของตะกั่วกับหนอนยางขึ้นอยู่กับสภาพท้องน้ำและปลาที่ตกครับ ถ้าช่อนแค่ 3-4 นิ้วพอครับ ถ้ากระพงยาวกว่า 5 นิ้วได้เลยครับ
ภาพที่ 3ถ้าใช้ปลายางยี่ห้อ..... แบบตัวเบ็ดฝังก็ง่ายดีครับ แต่อย่าเกี่ยวลูกหมุนกิ๊ปจะทำให้ความไวของเหยื่อลดลงใช้สายหน้าผูกกับ
เหยื่อเลยครับ ตอนเราลากใช้มือดึงสายซ้ายดึงสายเข้าหาตัวทีละคืบสลับกับใช้ปลายคันกระดกขึ้นสลับกับการใช้มือดึงสายไปเรื่อยๆไม่ต้องรีบร้อน และส่งเหยื่อตามโวนที่เราแบ่งไว้ซ้ายกับขวาถ้าตกโซนขวาก็หันขวาเข้าหาเป้าหมายจะส่งเหยื่อได้เนียนแม่นกว่า พอโซนซ้ายก็หันซ้ายเข้าหมาย และอย่าลืมตะแหน่งที่มาร์คไว้ว่าปลาน่าจะอยู่ส่วนไหนบ้าง ตีล้วงแหย่ให้ซ้ำๆที่เดิมจนมันฉุน..เดี๋ยวก็ออกมาหาเรื่องเองแหละครับ บางตัวอารมณ์เย็นต้องซ้ำหลายๆที โมโหก็กัดแหละครับ พยายามตีเรียงลำดับไปเรื่อยๆ 1 ระยะ 1เมตร ปลาเห็นเหยื่อแน่นอนครับ
ภาพที่ 4บุหรี่มีผลต่อการเข้ากัดของปลายางมาก ถ้าคนตกสูบแนะนำให้เติมกลิ่นครับ และปลาล่าเหยื่อไม่ชอบเสียงดัง การเหยียบพื้นดังมีผลต่อการกัดเหยื่อเหมือนกันครับ โดยกระพงจะมองเห็นคนตกได้ในระยะไกลเสียด้วย หลบๆหน่อยละกันครับ
ปลาใหญ่มากๆ ก็จะช้าครับ และเหมือนคนจะรอบครอบมากๆ ใจเย็นๆและค่อยๆหลอกล่อครับ 1 อาทิตย์ก็สามารถใช้ได้อย่างครองแคร่วครับผม หมายที่ชอบเหยื่อยางก็ข้ามท่ากระดาน ศรีสวัสดิ์บ้านดอนเสลา มีสามหร่ายผสมตอ แต่ปลาช่อนเยอะมาก ขนาด 7-8 ขีดขึ้นครับ แต่ชะโดผิดคิวงาบประจำขนาด 5-6 กก.เชียวครับ
1
) 