.....พอถึงวัน สิ้นเดือน เพื่อนมาบอก
ว่ามีรอก ตัวใหม่ ขายแล้วหนา
เงินเดือนออก อยากมีรอก ตัวใหม่มา
แค่พันกว่า ซื้อได้ ไม่เป็นไร
.....เงินเดือนออก หมื่นกว่า ก็ว่าเยอะ
อยากจะเจอะ ของรัก หักกษัย
มันทนทาน มันสวย มันบาดใจ
ควรซื้อไว้ ในสต๊อก รอกของเรา
.....ไม่ยักรู้ เรื่องเข้าหู ภรรยาได้
ของราคา พันปลายปลาย ช่างโง่เขลา
งามไส้แล้ว ไอ้แก่ แก้ตัวเอา
อยากให้เจ้า มีปลาทาน ทุกวันไง
.....สมัยนี้ หมูไก่เนื้อ ก็เหลืออด
ไม่ว่าเป็น ปลาหลด หรือปลาไหล
ราคานั้น ก็สูง หากซื้อไป
มีอุปกรณ์ คู่ใจ ไม่กังวล
.....หากวันใด โฉมฉิน อยากกินช่อน
พี่จะร่อน เข้าหมาย ไม่สับสน
หวดพันไม้ ได้หนึ่งตัว พี่ก็ทน
ขอเพียงน้อง หน้ามน อย่าโกรธกัน
.....รอกตัวนี้ พันกว่า ว่าแพงแล้ว
แต่ตกปลา ให้น้องแก้ว ได้ไม่อั้น
ไม่ต้องไป ตลาด ทุกทุกวัน
ตัวพี่นั้น จะหาปลา มาให้ทาน
.....จะซื้ออุป- กรณ์ แต่ละครั้ง
ก็ต้องนั่ง คุกเข่า เพื่อเล่าขาน
ถึงประโยชน์ ที่ซื้อ ว่าใช้นาน
ซื้อครั้งนี้ ใช้กัน ไปหลายปี
......ผมตกปลา มาก่อน จะได้เมีย
ต้องมาเสีย เพราะภรรยา ไร้ราศี
ชอบกินปลา แต่ก็ว่า เราทุกที
เบ็ดก็มี จะซื้อใหม่ ทำไมกัน...
.....เรื่องครอบครัว ผมรัก มากที่สุด
แม้สะดุด บางครั้ง ยังหุนหัน
ออกตกปลา นอกบ้าน เพียงบางวัน
แต่ใจนั้น ไม่เคยออก คิดนอกใจ...
โย..นักกลอนนอนกรึ๊บ...
ชีวิตจริง...ยิ่งกว่านิยาย......