ภาพที่ 1ถึง....น้ำ
น้ำจ๋าตั้งแต่วันที่พี่เมาวันนั้นเราก็อยู่ด้วยกันมาร่วมเดือนแล้วซินะ แรก ๆ พี่อาจจะทำใจไม่ได้ที่พลาดท่าให้กับน้ำ แต่พี่ก็พยายามทำใจและปรับตัวให้เข้ากับน้ำได้ จัดห้องเสียใหม่น้ำจะได้อยู่อย่างสบาย ซื้อรองเท้าบู๊ทคู่ใหม่เวลาน้ำเผลอตัวจะได้ไม่ต้องกัดพี่ พี่ยังจำได้ดีช่วงแรก ๆ ที่พี่หนีน้ำไปทำงานแล้วน้ำจับได้ อาละวาดจนข้าวของในบ้านพี่เสียหาย แถมยังตามไปอาละวาดถึงออฟฟิสของพี่อีก แต่พี่ก็ไม่โกรธหรอกนะพี่ผิดเองที่ไม่ดูแลน้ำให้ดีก่อน มาวันนี้พี่รู้สึกว่าพี่จนลงเรื่อย ๆ ยังไงไม่รู้ วัน ๆ กินแต่มาม่ากับปลากระป๋อง นาน ๆ จะได้กินผัดกระเพราที่เขาเอามาบริจาคสักที งานการพี่ก็ไม่ได้ทำแล้ว เมื่อก่อนแม่เคยโทรมาบอกว่าน้ำเคยทำให้เสี่ยแถวต่างจังหวัดหมดตัวไปหลายรายแล้ว แต่พี่ก็รั้นไม่เชื่อแม่เอง วันนี้คงถึงเวลาแล้วก่อนที่พี่จะหมดตัว พี่ขอไปอยู่กับแม่ที่ต่างจังหวัด น้ำจะทำอะไรก็ตามใจน้ำเถอะนะลาก่อน
หวังว่าเราคงไม่ต้องเจอกันอีก
พี่กรุง