บ่ายวันหนึ่งมีนักธุรกิจผู้หนึ่งกำลังคล่ำเครียดกับงาน ธุรกิจพันล้าน
ทันใด...ก็นึกถึงภรรยาที่แสนสวย ที่ทำหน้าที่แม่ที่แสนดีของลูกๆ ที่อยู่ที่
คฤหาสน์หลังใหญ่ราคาหลายร้อยล้าน เค้าจึงกดโทรศัพท์ส่วนตัวเพื่อต่อ
ไปที่คฤหาสน์หลังใหญ่ของเค้า เพื่อจะขอกำลังใจจากคนที่เค้ารัก เพื่อเป็นกำลังใจต่อสู้กับงานต่อไป...
เสียงโทรศัพท์ที่คฤหาสน์ : กริ๊ง..กริ๊ง..ๆ
สาวใช้ : ฮาโหล
นักธุรกิจ : ขอสายคุณผู้หญิงหน่อย
สาวใช้ : เอ่อ เอ่อๆ
นักธุรกิจ : คุณผู้หญิงอยู่ไหม..มันมีอะไรเกิดขึ้น..บอกมาเดี๋ยวนี้นะ..ไม่งั้นฉันจะไล่แกออก
สาวใช้ : เอ่อ..เอ่อ..คือว่า..คุณผู้หญิง..คุณผู้หญิง..พาผู้ชายมาเล่นชู้กันอยู่ในห้องนอนค่ะ
นักธุรกิจได้ฟังดังนั้น เลยโมโหสุดขีด จากความรักกลายเป็นความแค้น
นักธุรกิจ : ถ้าอย่างนั้นเธอถือโทรศัพท์ไปอย่าพึ่งวางสายแล้วเข้าไปที่ห้องทำงานฉัน เธอต้องทำตามฉันทุกอย่าง แล้วฉันจะให้เงินเธอ 500 ล้านบาท
สาวใช้ : ค่ะคุณผู้ชาย หนูถึงห้องทำงานคุณผู้ชายเรียบร้อยแล้วค่ะ
นักธุรกิจ : ดี ! หยิบปืนของฉันในลิ้นชักโต๊ะกลางออกมาซิ
สาวใช้ : ไม่มีค่ะ ไม่เห็นมีเลยค่ะคุณผู้ชาย
นักธุรกิจ : ฉันว่าฉันเก็บไว้ในลิ้นชักกลางนะ ไหนลองหาที่ลิ้นชักซ้าย ขวาดูซิ
สาวใช้ : เจอะ..เจอ..แล้ว..ค่ะ ( สาวใช้พูดแบบสั่นๆ ) แล้วทำอย่างไรต่อคะ
นักธุรกิจ : เธอไปที่ห้องนอนฉัน แล้วทำการยิงชายโฉดหญิงชั่วนั้นให้ตายเลย
สาวใช้ : หา..หนูทำไม่ได้ค่ะ
นักธุรกิจ : ฉันจะให้เงินเธอเป็น 1,000 ล้านบาท และเจ้าหน้าที่ตำรวจไม่สามารถเอาผิดกับเธอได้ด้วย
สาวใช้ได้ฟังเช่นนั้น ก็ไม่รอช้ารีบเดินไปที่ห้องนอนของนักธุรกิจโดยทันที
และแล้วเสียงปืนก็ดังตามมาติด ๆ กัน 8 นัด
สาวใช้ : คุณผู้ชายคะ หนูฆ่ามันตายทั้งคู่แล้วค่ะ ให้หนูทำอย่างไรต่อคะ
นักธุรกิจได้ฟังเช่นนั้นแล้ว ก็รู้สึกสะใจเป็นอย่างมากที่ชายโฉดหญิงชั่วตายไปได้
เค้าจึงออกอุบาย...เพื่อจะอำพรางคดีตบตาตำรวจเพื่อช่วยสาวใช้
นักธุรกิจ : เธอลากศพของทั้งคู่ลงมาข้างล่างก่อน แล้วทำลายข้าวของให้เหมือนกับมีการต่อสู้
เกิดขึ้น จากนั้นก็เอาศพชายโฉดคนนั้นไปฝังดิน ให้เป็นปุ๋ยหลังคฤหาสน์ซะ.....
สาวใช้ : หนูทำตามเรียบร้อยแล้วคะ หนูฝังศพของชายโฉดเรียบร้อยแล้วคะ แล้วศพคุณผู้หญิงทำอย่างไรต่อค่ะ
นักธุรกิจ : อย่างนั้นเธอจัดการเอาศพคุณผู้หญิงไปทิ้งที่ไว้ที่สระน้ำหน้าคฤหาสน์
ทำให้เหมือนว่ามีโจรขึ้นคฤหาสน์ แล้วฆ่าเจ้าทรัพย์ทิ้ง เข้าใจไหม
สาวใช้ : ไม่เข้าใจค่ะ
นักธุรกิจ จึงอธิบายอีกครั้ง แล้วถามสาวใช้ว่าเข้าใจไหม
สาวใช้ : ไม่เข้าใจค่ะ...เอ่อ..เอ่อ..คฤหาสน์เราไม่มีสระน้ำที่หน้าคฤหาสน์นี่คะ
นักธุรกิจ : ถามแบบ..งง..เอ่อ..เอ่อ..ขอโทษทีคับ ที่นั่นที่ไหนคับ ?
สาวใช้ : ที่นี่คฤหาสน์ของ คุณนาย สมซวย กับ คุณท่าน มีตวย ค่ะ
นักธุรกิจได้ยินเช่นนั้น เลยตอบด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ และสุภาพมาก ว่า
"ขอโทษทีคับ ผมโทรผิด"
แล้วก็วางสาย...ตู๊ด
สาวใช้ : อะ อะ......@>~#^*$!*%c