คำว่า "เซียน" ที่ผมเจอบ่อย ๆ...
เมื่อไปตกปลาทุกครั้ง ผมเองจะเป้นคนที่ไม่เคยเรียกตัวเองว่า "เซียน" หรือ "เทพ" เพราะ
อะไร ก็เพราะ ไม่ใช่น่ะซิ ในทุกครั้งที่ผมเขียน ข้อความ บทความ หรือ กระทู้ ต่าง ๆ ผมมักจะใช้คำว่า ผมเอง
เป็นแค่เพียง "คนชอบตกปลาที่ต้องการพักผ่อนจากการตกปลา" ก็เท่านั้น ไม่ใช่นักตกปลาด้วยซ้ำ แต่พอมานึก
อะไรได้ ก็ขำ ๆ ที่ไปเคยเจอะเจอมาตามบ่อตกปลาที่เคยไป กับ นักตกปลาที่หลากหลาย เลยพอที่จะ จำกัดความใน
สิ่งที่เห็นได้ความว่า ในบ่อตกปลา หรือสถานที่ต่าง ๆ ที่ได้ไปตกปลากันนั้น มี "เซียน" หรือศัพท์นักตกปลาวัยรุ่น
เรียกกันว่า "เทพฯ" หลายประเภท อันนี้ในมุมมองของผมคนเดียวเท่านั้นนะครับ ไม่ได้กล้ากล่าวหาว่าใครทั้งสิ้น
ท่านอื่นอาจจะมองแปลก หรือมองต่างออกไป ก็ไม่สามารถจะไปห้ามหรือบังคับกันได้ แต่ผมว่า หลาย ๆ ท่าน น่า
หรือคงจะเจอ บรรดาเซียนเหล่านี้ ที่ผมกำลังจะเล่าให้ฟัง มาบ้างไม่มากก็น้อยครับ และ ที่เจอะเจอบ่อย ๆ น่าจะเป็น
" 9 เซียนเจ้ายุทธจักร" ดังนี้นะครับ.-
1."เซียนบ่อ" หรือที่เรียกกันว่า ผีบ่อ หรือ เทพฯ อะไรประมาณนี้ จะมีอิทธิพลมาก พวกเยอะ
เสียงดัง เวลามาเป็นกลุ่ม จะโวยวาย ตะโกนโหวกเหวก ไม่เกรงใจใคร เพราะมักเป็นขาประจำ ที่รู้จักกับเจ้าของบ่อ
เป็นอย่างดี บางครั้ง น่าจะสามารถตกปลาฟรีได้เสียด้วยซ้ำ มักจะคุยกัน แต่เรื่องของ ปลาในบ่อนั้น ๆ อุปกรณ์อัน
"สุดยอด"ของตัวเอง ทั้งที่ผมเห็น ก็แสนจะธรรมดา รวมไปถึง มักจะเฝ้าแต่ สดุดี ฝีมือของตนเองที่มีในการตก
ปลา จะเล่าอย่างนั้นอย่างนี้ ว่า พวกเค้าเยี่ยมยอดเพียงใด ทั้ง ๆ ที่ ก็ไม่เคยมีใครรู้ว่า จริงหรือไม่ อย่างไร หรือแม้
กระทั่งความสุดยอดของเหยื่อของเค้า อันนี้ก็สุดยอดจริง ๆ เพราะ เค้าเข้าประจำ ไปกันหลายคน ตีเหยื่อถมจนจะ
เป็น ภูเขาไฟ ใต้น้ำอยู่แล้ว ปลามันก็กินของเค้าซิครับ ได้ปลาก็กระชากลากถู ปลดปลาแล้ว เตะปลาลงน้ำโชว์
พร้อม สบถ ว่า "แมร่งตัวนิดเดียวเสรือกมากแดรกเบ็ดกรู"แต่ที่ทุกคน อึดหนาระอาใจ ก็ไม่พ้นที่พวกนี้ ถือความ
เป็นความมีข้างต้นอย่างที่บอก มักไม่เกรงกลัว หรือ เกรงใจใคร มักจะทำอะไรตามอำเภอใจ เช่น ตีสายคล่อม ไม่
เคยเอ่ยปากขอโทษ อัดปลามาพันสายก็ไม่สนใจ บ่อย ๆ ครั้งเข้า เราต้องหนีไปตกตรงอื่นเสียเอง และที่แย่ ใครตี
สายคล่อมเค้า มักจะบ่นจะว่า หรือ หนักเข้า ก็กรอสายขึ้นเลย เพื่อให้พันของเราขึ้นมาด้วย หรือมีใครอัดปลาไป
พันสายเค้า พวกนี้ จะแกล้งไม่ได้ยินเสียงเราที่บอก หรือ หูหนวกชั่วคราวซะ ขนาดตะโกน ปลาไปซ้าย ปลาไปขวา
เค้าก็ไม่ได้ยิน จะลุกขึ้น วัดสายอย่างแรงเลย ปลาเราก็ขาดไป โดยที่พูดอะไรไม่ออก ใครเจอเซียนประเภทนี้ ก็
ต้องนั่งทำตัวเล็ก ๆ ล่ะครับ หรือ ไม่ก็ย้ายไปตรงอื่นซะ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง อย่าไปนั่งทับ ตำหนัก เค้าเป็นอันขาด
โดนแกล้ง ตกปลาไม่มีความสงบสุขไปทั้งวันเลยครับ.
2."เซียนโชว์" หรือ "เซียนอุปกรณ์"หรือที่เรียกกันว่า "นายแบบแฟชั่นอุปกรณ์ตกปลา"
นั่นแหล่ะครับ กลุ่มนี้น่าจะเป็น คนมีตังค์ ที่มักจะเล่นแต่อุปกรณ์ดี ๆ ใครบอกอะไรมา หรือ นิยมเล่นอะไรกัน ก็
ไปสรรหามาจนได้ คันต้อง บิลท์อย่างสุด ๆ รอกต้องแบรนด์ดังที่กำลังอยู่ในกระแส แล้วต้องไม่เป็นรองใครในกลุ่ม
ต้อง ตัวท้อป ว่ากันอย่างนั้น ปลากินหรือไม่กินไม่เป็นไร ขอให้ได้เข้าบ่อมา เหวี่ยงเหยื่อแล้วนั่งดูอุปกรณ์อันสุด
แสนวิจิตรของตน นอนตากแดดเล่นโดยไม่มีปลามาแตะเลย ก็ย่อมทำได้ หรือ ขอให้ได้มาสังสรรค์ กันเฉพาะใน
กลุ่มของ เหล่านายแบบ ที่เห็น ขอบบ่อ เป็น แคทวอร์ค แล้วคุยกันเรื่อง อุปกรณ์ที่ใช้ที่แสนไฮเทค สุดแสนจะแพง
แล้วก็ปรารภกันว่า ไอ้รุ่นใหม่ที่จะออกมามันสุดยอดยังไง ขนาดไหน ออกเมื่อไหร่จะไปเอาทันที หรือ อีกคนจะ
บอกว่า เฮ้ย..อั๊วไปจองไว้แล้ว...อิ อิ ข่มกันตั้งแต่ อุปกรณ์ ยังไม่วางตลาดเลยวุ๊ย...ไอ้ของเก่า ปลายัง
ไม่แด็กซ์เลย จะเอาของใหม่ มานอนตากแดดเล่นอีกแล้ว แต่ก็เป็นความสุขของเค้า โดยไม่เดือดร้อนสตางค์ใน
กระเป๋าใคร นอกจาก จะถูกหมั่นใส้ จากนักตกปลาข้างเคียงก็เท่านั้น...
3."เซียนพลัง" พวกนี้เข้าข่าย บ้าพลัง โชว์พาวฯ อะไรประมาณนี้ เจอบ่อยมากครับ พวกนี้
ปลามักจะกินเหยื่อเค้าดีด้วย และ มักใช้อุปกรณ์ที่ค่อนข้างดี หรือ เชื่อว่าอุปกรณ์ที่ใช้น่ะดีสุด ๆ แกร่งสุด ๆ (คิดเอา
เอง) พวกนี้มักไม่ต่างอะไรกับ โคแนน เฮอคิวริส หรือ คนเหล็ก อะไรประมาณนั้น ตีเหยื่อ เคลียร์สาย วางคัน
รอเวลาฆ่าพวกมัน...เมื่อปลากินเหยื่อ ลากสาย เค้าจะวัด แล้วอัดโหด หากเป็นปลาเล็ก ๆ อย่างปลาเกล็ด ปลา
สวาย เค้าเรียกว่า "ปิดเบรก กระชาก แล้วลากมันขึ้นมา" ไม่ใช่เป็นการอัดปลาหรือสู้กับปลา แล้วเค้าจะไม่ต้อง
ใช้สวิงตักปลา เค้าใช้วิธียกปลาขึ้นบกเลยครับ หากเป็นปลาบึก เค้าจะแสดงความเป็นเพชรฆาตออกมา เค้าจะปิด
เบรกแน่น ๆ อัดอย่างเดียว แบบโหด ๆ ให้ปลาขึ้นน้ำได้อย่างไว เพื่อ โชว์พลังของเค้า เพื่อโชว์อุปกรณ์ที่เค้าเชื่อว่า
มันเจ๋ง แล้วเวลาแสดงพละกำลังกัน ก็มักจะคุยกับเพื่อน ๆ ในกลุ่ม ให้ คนอื่นข้าง ๆ ที่นั่งดูตาปริบ ๆ ได้ยิน ว่า
เฮ้ย...เนี่ยยังเด็ก ๆ วันก่อน ใหญ่กว่านี้ เอาเข้ามาแค่ 30 วิฯ เท่านั้น ท่ามกลางเสียงจากเพื่อน ๆ ช่วยกันเชียร์
เอ้า..งัดเลย ๆ อย่าให้มันมีโอกาสสู้ อัดให้อยู่ บางคนก็จะแซวเชิงกระตุ้น อาทิ เฮ้ย..หมดนี่หว่า อะไรปลาตัว
แค่นี้อัดไม่เข้า หรือไม่ก็ นายมันแก่เกินไปแล้ว อะไรประมาณนี้ ( อัดเข้ามาเร็ว ๆ แบบ ปิดเบรกแน่นแล้วงัด
อย่างเดียว ผมมองไม่ออกว่ามันจะเป็นกีฬาตกปลาตรงไหนวุ๊ย )ในที่สุด ก็มีเสียงตอบจากสวรรค์ "เพี๊ยะะะ"
หักซะแร้ว คันเบ็ดอมตะของเค้า ที่เค้าเชื่อว่ามัน สุดแสนจะทรหด อัดเท่าไหร่ งัดเท่าไหร่ รับรองไม่มีหัก (ตามคำ
บอกเล่าของคนขาย หรือผู้รู้) ในกลุ่มนั่งกันเงียบ ไม่มีใครกล้าหัวเราะ หรือออกความเห็น ในขณะที่ โคแนน หรือ
คนเหล็ก กลับไปนั่งซึม หน้าเหมือนลิงท้องอืด เพราะไม่ได้เตรียมคันเบ็ดสำรองมา...คงแหยงไปอีกนาน...
4."เซียนเหยื่อ" หลาย ๆ ครั้งที่ผมไปตกปลาบ่อที่เราไม่เคยไปมาก่อน แล้วไม่รู้ว่า ธรรมชาติ
ของปลาในบ่อนั้นกินเหยื่ออะไร ก็มักจะใช้วิธีการถามเจ้าของบ่อ หรือเด็กบ่อ ก็จะได้ คำตอบเหมือน ๆ กันทุกบ่อ
เลยครับ อาทิ "เนี่ยแหล่ะ ก็ขนมปังของบ่อ แล้วก็ผสมหัวเชื้ออะไรก็แล้วแต่พี่ มันก็กินแล้ว" หรือ "โอ๊ย..
อะไรก็กินครับ ปลาบ่อนี้กินง่ายไม่ต้องห่วง" หรือ "ก็เหยื่อบ่อนี่แหล่ะครับ เราเลี้ยงด้วยเหยื่อแบบนี้ ไอ้นี่ก็กิน
ไอ้นั่นก็กิน แล้วแต่พี่เลือกเอา (ของที่มันขายทั้งนั้นแหล่ะครับที่แนะนำ) สุดท้าย ผมก็ต้องมานั่งเบื้อ ปลาไม่ว่าย
มาไกล้ ๆ เลยสักตัว เอ๊ะ หรือปลาไม่มีตัว พาลให้ขาดวามมั่นใจในการตกปลาไปเลย อ๊ะ ๆ แต่ข้าง ๆ นี่สิครับ วัด
เอา วัดเอา อะไรวะปลาก็เยอะนี่หว่า เมื่อ มีเสียงปลาลากสายข้างๆ เราก็ต้องหันไปมองบ่อย ๆ เซียนเหยื่อที่บอกก็
เริ่มจะ โชว์เลยครับทีนี้ เวลาปลาลาก เค้าจะลุกจากที่นั่ง หรือเดินอย่างช้า ๆ ไปที่คันเบ็ด ประมาณว่า ให้ปลาลาก
นาน ๆ ให้สะใจ ซะหน่อย และ ก่อนที่จะยกคันเบ็ดขึ้นวัด เค้าต้อง "มองมาที่เราก่อน ประมาณ ประสานสายตา
บอกว่า เฮ๊ย...นี่ มันต้องอย่างพี่นี่ ไอ้น้อง" แล้วระหว่างที่เค้าอัดปลา ก็จะมองมาสบตาที่ ละห้อย ของเราเป็น
ระยะ ๆ แบบเหมือนจะบอกกันไปเลยว่า "เป็นไง เหยื่อพี่เจ๋งไม๊ ไอ้น้อง" ส่วนเราก็จะทำไงได้ ต้องจำใจเดินไป
วัดสายเปล่า เอาขึ้นมาปั้นเหยื่อก้อนใหม่เหวี่ยงลงน้ำต่อไป...ไอ้ครั้นจะไปถาม สูตรเหยื่อ เค้าก็คงได้แต่คำว่า "
ก็เนี่ยะหนมปังบ่อนั่นแหล่ะ" แต่มักไม่บอกวิธีการผสม หรือ สูตรหัวเชื้อ ซะงั้น...เป็นผมผมก็ไม่บอก ฮ่า ๆ ๆ
ต้องพูดคุยกัน สนิทกันซักหน่อยก่อนน่ะครับ ผมบอกหมดทุกอย่างเลย อิ อิ .
5."เซียนซุ่ม" คน ๆ นี้ น่ากลัวที่สุด เค้ามักจะมาคนเดียว หรือ สองสามคนเป็นอย่างมาก เซียน
เหล่านี้ อาจจะเรียกได้ว่า เป็น เทพฯ ตัวจริงเสียงจริง เค้าจะนั่งเงียบ ๆ นิ่ง ๆ อุปกรณ์บางคนไม่ค่อยจะสมประกอบ
เสียด้วยซ้ำ แค่พอใช้งานได้ ไม่ได้เลิศหรู หรือ แพงค่าแต่อย่างใด แต่กลับให้ความคุ้มค่าเกินกว่าราคาอุปกรณ์ของ
เค้าด้วยซ้ำ และ หลาย ๆ คนมักจะไม่ค่อยได้สังเกตุ เทพฯ เหล่านี้ เพราะที่เค้าไม่ได้ กระโตกกระตาก หรือ โชว์
อะไรเป็นพิเศษให้สดุดตานั่นเอง แต่หารู้ไม่ ถ้าจะนับสกอร์กันละก็ ผมว่า ท่านเทพฯพวกนี้กินขาดครับ แต่ก็เสียอยู่
อย่างเดียวครับ พวกนี้เข้าถึงยาก ไม่เคยบอกสูตรเหยื่อให้ใคร ถึงจะบอกก็น้อยคน และ ต้องรู้จักกันสนิทสนมกัน
นานพอสมควรเลยทีเดียว สำหรับกลุ่มนี้ ต้อง คารวะ เลยครับ.
6."เซียนเมรัย" กลุ่มนี้อาจจะเยอะที่สุดในบ่อก็ว่าได้ ยิ่งในวันที่เป็นวันหยุด และเป็นบ่อที่ไม่
ใช่บ่อแข่งขัน เป็นบ่อตกปลาเกล็ด หรือ ปลากิน ค่าบ่อถูก ๆ เอาปลากลับบ้านได้ บรรยากาศดี ๆ พวกนี้จะเฮมา
เลยครับจะมาเป็นสิบ ๆ คน ลงเบ็ด คันสองคัน แล้วนั่งกินดื่มกันอย่างสนุกสนานออกอรรถรส พอเมาได้ที่ก็จะเฮฮา
ไม่เกรงใจใครละคราวนี้ เดินถือคันเบ็ดสะเปะสะปะ ไปตกตรงโน้นบ้างตรงนี้บ้าง พอได้ปลาก็เฮละโลกันไปดูเป็นที่
เอ็ดอึงไปทั้งบ่อ จริง ๆ แล้วพวกนี้ ไม่ได้ตกปลาเก่งกาจอะไร มาเมากันซะมากกว่า เข้าใจน่ะว่ามาพักผ่อน แต่คน
อื่นเค้าก็ต้องการพักผ่อนเหมือนกันนะจ๊ะ ยิ่งได้ดีกรีเข้าไปหนัก ๆ บางที ตีสายคล่อมไปคล่อมมา แล้วขยันเปลี่ยน
เหยื่อซะเหลือเกิน ลากเอาสายของคนอื่นขึ้นมามั่วซั่วไปหมด ใคร ๆ ก็ไม่อยากยุ่งกับคนเมา โดยเฉพาะ เมาแล้ว
พวกมากอีกด้วย หนัก ๆ เข้าบางที เห็นเราปลากินดี เดินมาขอเหยื่อซะงั้น "พี่ๆ ขอเหยื่อปั้นดิ่" ใครจะกล้าปฎิเสธ
บางทีเดินมาล้วงเอาในถังดื้อ ๆ เลย ก็เคยเจอมาแล้ว ก็ได้แต่นั่งนิ่ง ๆ ไม่ได้พูดอะไร เพราะ นับจำนวนคนเค้าแล้ว
คูณด้วยสอง อืม...ไม่คุ้ม ๆ
7."เซียนกูรู" พวกนี้จะรู้ไปหมดทุกอย่าง (จริงหรือเปล่า)ไม่ว่าจะเป็น ฝูงปลาอยู่ตรงไหน
ปลาที่ขึ้นผิวน้ำเป็นปลาอะไร ไซส์ไหน ปลาใหญ่อยู่ตำแหน่งใด เหยื่อต้องใช้อะไร แบบไหน ผสมอย่างไร ปั้นยังไง
อุปกรณ์ประเภทไหนดี ยี่ห้ออะไรเวอร์ค คันเบ็ด ขนาดสายเอ็น ปลายสาย ทุ่นลอย หรือหน้าดิน ลมฟ้าอากาศอย่าง
ไร ปลากินดี อย่างไรปลาไม่กิน โอ๊ย จิปาถ่ะ ส่วนมากมักเข้ามาตีสนิท พูดคุย ถามไถ่อุปกรณ์ของเรา แล้วมักจะพูด
ว่า พี่ไม่ลองใช้ไอ้นี่หล่ะ ไอ้นั่นหล่ะ ผมว่ามันดีนะ เคยใช้ไอ้นั่นเยี่ยมเลย ไอ้นี่ก็ดี แต่ดูที่อุปกรณ์ของที่เค้าใช้อยู่
แฮ่ะ ๆ ก็ธรรมดา ๆ แต่มักจะรู้ไปหมดของคนอื่น หรือไม่ก็เห็นเราตกปลาอยู่ ก็จะมาบอกเราว่า เฮ้ยพี่ ที่นี่ต้องตก
ทุ่นลอย หน้าดินกินสู้ทุ่นลอยไม่ได้ แต่ถ้าจะตกหน้าดิน พี่ต้องใช้ตระกร้อวิ่ง ชิ่งยาว เท่านั้นเท่านี้ หรือ หนัก ๆ เข้า
พี่ ๆ เหยื่อพี่ต้องผสมอย่างนี้สิ ปลายสายพี่ต้องเกี่ยวอย่างนี้ ปลาถึงจะกินไว (แต่เท่าที่ฟังมันอยู่ ของเรา กินไปสาม
ตัวแล้ว ของเค้า รอก ยังไม่ร้องสักแอะ) พวกนี้รู้ไปหมดทุกอย่าง ไม่รู้อยู่อย่างเดียว "ทำไงให้ปลากินเบ็ดของ
เค้า"อิ อิ อิ เป็นเรื่องจริงที่เจอมาจริง ๆ ครับ...
8."เซียนนักเลง" พวกนี้มักทำตัวเก๋า บางทีมาคนเดียวก็ยังทำตัวเก๋าไม่เข้าเรื่อง เคยเจอมาแล้ว
พวกนี้อย่าเข้าไกล้ มีอะไรพี่แกหงุดหงิดไปหมด ขนาดเด็ก ๆ ไปตกปลาไกล้ ๆ ยังโดยว่า โดนตะเพิ่ด ตัวผมเองก็
เคยเจอมากับตัว ท่านเทพฯ ท่านหนึ่งนั่งตกปลาเลยผมไปสามซุ้ม ทีนี้ ซุ้มกลางระหว่างผมกับท่านเทพฯ มีคนมาตก
ปลาหนึ่งคน และมักจะตีสายคล่อมมาทางผมตลอด แล้วผมตกทุ่นลอยครับ ส่วนซุ้มข้าง ๆ ตกหน้าดิน พอเค้าตีสาย
คร่อมผมมันก็ลากทุ่นผมขึ้นมาด้วยทุกที ผมก็เลยหยิบเบ็ดมาปั้นเหยื่อแล้วเดินอ้อม ซุ้มกลางไปตีเหยื่อตรงกลาง
ระหว่างซุ้มของท่านเทพฯ พอตีสายไปก็เริ่มโดนเลยครับ ท่านเทพฯสแหยะปากพูดกับผม แบบเข้ม ๆ "เฮ่ย ตี
คล่อมแล้ว " ผมก็บอกไม่เป็นไรหรอกครับ พี่ตีหน้าดิน ผมตีทุ่นลอย แต่ก็ไมได้หันไปมองหน้าเค้า เพราะผมถือ
คันรอปลากินอยู่ และแล้ว ปลาก็กินคามือจริง ๆ ผมก็อัดปลาเข้ามา เจ้ากรรมจริง ๆ ปลามันตัวโตพามุดไปมุดมา
ไปพันสายเค้าเข้าจนได้ ผมก็นึกในใจ โดนแน่ ๆ แล้วก็โดนจริง ๆ เค้าตะคอกผมเลย "บอกว่าคล่อม ๆ พุดไม่รู้
เรื่องหรือไง บ่อตกปลาตั้งกว้าง แม่งไม่ไปตี" ผมก็เลยขึ้นเลย อัดปลาขึ้นมาเสร็จ ปล่อยปลา ปลดสายที่พันให้เค้า
แล้วบอกว่า "พี่ครับ ผมขอโทษ ผมเสียเงินมาตกปลานะครับ ไม่ได้ตกฟรี ผมจะตกตรงไหนก็ได้ ส่วน สายพี่ไม่
อยากให้ใครพัน เอาขึ้นมาวางไว้ข้างบนซิครับ หรือไม่ก็เหมาบ่อตกคนเดียวเลย ไปบอก เจ้าของบ่อเลยว่าพี่จะเหมา
ผมจะได้เลิกตก" เจอลูกนี้ ท่านเทพเงียบไปเลยครับ แต่ผมก็ไม่อยากหาเรื่องราวอีก ก็เลยเดินกลับมาตกปลาที่ซุ้ม
เหมือนเดิม แต่ตอนที่ผมไปเหวี่ยงเหยื่อตกปลาตรงหน้าท่านเทพฯท่านนั้น ก็เพราะ ปลามันขึ้นเป็นฝูงตรงหน้าซุ้ม
เขา อีกอย่าง ท่านเทพฯ ท่านนั้นก็เห็น นั่งเบื้อ ปลาก็ไม่ค่อยกิน สงสัยท่านจะหงุดหงิด เพราะปลาก็ขึ้นน้ำ แต่ไม่กิน
นี่ละ ผู้อ่าน อาจจะบอกว่า แหม ผมปากดีนักนะ จริง ๆ แล้ว ผมก็ไม่ค่อยกล้าหรอกครับ กลัวรับเท้าคนอื่นไม่ไหว
ผมแก่แล้ว แต่ที่กล้าเพราะ ท่านเทพฯ นักเลง มาคนเดียว ผมมากันสอง ยังพอสูสีครับ...อิ อิ อิ
9."เซียนสมถะ" เซียนแบบนี้ จริง ๆ อาจไม่น่าเรียกว่าเป็นเซียนครับ เพราะ ผมก็รวมอยู่ใน
ประเภทนี้แหล่ะ เซียนพวกนี้ มักมี อุปกรณ์การตกปลาที่ค่อนข้างสมบูรณ์ เหมาะสมกับงานที่ใช้ได้อย่างครอบคลุม
รวมไปถึง อุปกรณ์ปลายสายที่ครบครัน แต่ไม่สามารถ ตกปลาได้สม่ำเสมออย่างที่ใจต้องการ เพราะ หน้าที่การ
งานภารกิจ ทำให้ มีเวลาปลีกตัวไปตกปลาได้น้อย จึง เร่งทำผลงานเวลาได้ไปตกปลา อาทิ เหยื่อเก่าใหม่ ไม่สน
ถึงบ่อแล้วต้องรีบทำเวลา ประกอบคันเบ็ดอย่างรวดเร็ว บางคน ประกอบคันมาจากบ้านเลย เอาเหยื่อเก่าที่มีอยู่
หรือเหลือจากครั้งที่แล้ว (เป็นเดือนแล้วมั๊ง) บีบปั้น ตีออกไปก่อน แล้วค่อยมาทำเหยื่อใหม่สำรองหากเหยื่อเก่า
ไม่หมาน แต่หากเหยื่อเก่าหมานขึ้นมา อ้าว ซวยล่ะซิ หมดชุดนี้แล้วจะทำอย่างไร จะผสมเหยื่อให้เก่าสักเดือนคงทำ
ไม่ได้ ก็เลยต้องแล้วแต่ดวง เซียนแบบนี้ มีดวงเป็นหลัก เหยื่อเป็นรอง และ ฝีมือมาท้ายสุด เรียกได้ว่า นาน ๆ
เข้าบ่อที ปลาลืมเหยื่อของเค้าไปแล้ว กว่ามันจะจำกลิ่นเหยื่อเค้าได้ ก็ครึ่งวันผ่านไป แต่เซียนพวกนี้ จะมีน้ำจิต
น้ำใจดีครับ ถามเรื่องเหยื่อ เค้าก็บอก เพราะไม่รู้จะปิดบังทำไม ในเมื่อปลาก็ไม่ค่อยจะกิน ฮ่า ๆ ๆ แต่ความเอื้อ
เฟื้อในเรื่อง อุปกรณ์ ปลายสาย เช่น ทุ่น ตระกร้อ ลูกหมุน คลิ๊ป สายลีดเดอร์ เล็ก ๆ น้อย ๆ ขอกันได้ครับ ด้วย
ความมีน้ำใจ และ เซียนเหล่านี้ มักจะตกปลาแบบ สุขนิยม มีความสุขกับการได้นั่งพักผ่อนลมพัดเย็น ๆ ดูพลิ้ว
คลื่นจากน้ำ ดูปลาขึ้นฮุบอากาศ ได้เหวี่ยงเหยื่อลงน้ำ แล้วนั่งเฝ้า ปลาจะกินหรือไม่ ไม่สำคัญ ได้มาพักผ่อน ได้มา
ตกปลา ได้พูดคุยกับเพื่อน ๆ นักตกปลาที่มาด้วยกัน หรือ นักตกปลากลุ่มอื่น ๆ ก็มีความสุขได้อรรถรสตามอรรถ
ภาพแล้ว และที่สำคัญ เซียนเหล่านี้ รู้สึกว่า เวลาตกปลาของเค้าในวันว่าง ๆ แห่งความสุข เช่นนี้ ช่าง แสนสั้นเสีย
เหลือเกิน รวมถึงผมด้วยเหมือนกัน....
ที่ผมเขียนมาทั้งหมดนี้ ก็ไม่มีอะไรมากนะครับ นึกได้ทีไรก็ขำ ๆ หลาย ๆท่านอาจจะเจอมากกว่านี้
ก็เป็นได้ แต่บางท่านยังไม่เคยเจอ ก็ลองไปสังเกตุดูนะครับ ว่ารอบ ๆ ตัวท่าน มี "เซียน" หรือเปล่า และเป็น
แบบไหน ส่วนผมเจอจนชิน เดี๋ยวนี้ธรรมดา ๆ แล้วครับ เลี่ยงได้ก็เลี่ยง อีกอย่าง เซียน บางคนก็อาจจะเป็นหลาย ๆ
เซียนรวมกันอยู่ในคน ๆ เดียวก็เคยเห็นนะครับ แล้วตัวท่านผู้อ่านล่ะครับ ลองดูซิว่า ท่านเป็น เซียน หรือเปล่า
และ เป็นแบบไหน หากไม่ได้เป็น ก็ดีแล้วครับ หากเป็น เซียน ก็ขอให้เป็น เซียนที่ 9 ก็ได้ เหล่าเซียน 1-8
อย่างที่ผมกล่าว เลิกซะเถิดครับ จะได้เพื่อน ๆ ในบ่อตกปลาอีกมากมายเลย ขอบคุณครับ ที่หลวมตัวเข้ามา
อ่าน...
1
) 