หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

เช้าวันนั้นนัดเพื่อนๆที่เดินทางมาจาก กทม.ว่าจะพาไปเย่อชะโดยักษ์ที่บึงแห่งหนึ่งแถวโคราช จัดแจงเสบียงและเครื่องมือในการเย่อชะโด ที่ลืมไม่ได้คือปืน.38 และมีดดาบยาว 3ฟุต พร้อมกันนั้นยังกำชับเมียให้จัดเตรียมเสื้อชูชีพ 3ตัว กันตกน้ำ เมื่อเพื่อนเดินทางมาถึงบ้านก็ได้ขนอุปกรณ์ขึ้นรถเพื่อนเดินทางทันที รถวิ่งออกจาก จ.อ่างทองมุ่งหน้าสู่โคราชอาจใช้เวลาประมาณ 3ชม. ก่อนออกเดินทางลูกสาวคนโตบอกพ่อๆหนูไปด้วยสิ อย่าเลยลูกมันอันตรายอยู่กับแม่และน้องที่บ้านเถอะลูก แล้วรถก็เคลื่อนตัวออกจากบ้าน แต่ก็ชะโงกคอมองกระจกส่องท้าย มองเห็นลูกสาวยืนร้องไห้เพราะอยากจะตามเราไปตีชะโด เพราะก่อนขึ้นรถเดินไปกอดลูกสาว ปลอบประโลมว่าเดี๋ยวพ่อก็กลับแล้ว ลูกสาวคนเล็กก็พูดว่า พ่อๆระวังตัวด้วยนะ
      ขณะที่ขับรถอยู่ก็เอ่ยถามเพื่อน เฮ้ย..ได้ของที่สั่งไว้เปล่าวะ  เพื่อนคนแรกชื่อ ชัย บอกได้สิวะนี่ไง ระเบิดมือชั้นดีเอาติดมา 2ลูก เออ..ๆๆๆดีมากว่ะ แล้วถามเพื่อนคนที่สอง ชื่อ เบิร์ด แล้วเอ็งล่ะได้อะไรมาบ้าง ก็ไม่มีอะไรมากว่ะตอนแรกไปหาเอ็ม 79 หาไม่ได้ เลยจัดสะปาต้ามา 3ด้าม มันเลยยื่นเอามาแจกให้พกไว้คนละด้าม
ทำไมเราต้องพกอาวุธนอกจากคันเบ็ดมาด้วยน่ะหรือ ก็บึงที่จะไปตีชะโดนี่ เป็นบึงดึกดำบรรถ์อยู่กลางป่ากลางเขาเต็มไปด้วยสัตว์อันตรายตามข้างทาง และใต้ผืนน้ำ
  และแล้วรถก็ได้มาจอดอยู่ขอบของบึงโบราณ ที่มีเนื้อที่กว่า 1000ไร่ รอบๆเต็มไปด้วยต้นไม้ใหญ่ มีเสียงสัตว์ร้องโหยหวน เป็นระยะ มันคงตกใจที่เห็นพวกเรามาเพราะมองไปรอบๆบึงไม่เห็นมีคนสักคนเลย มีแต่ผมกับเพื่อนอีก 2คน แล้วถ้าเกิดอะไรขึ้นจะร้องให้ใครช่วยเหลือเราได้นะเนี่ย  และแล้วเรา 3คนก็ช่วยกันยกเรือออกจากกะบะท้ายรถเพื่อนำลงสู่น้ำในบึงแห่งนี้  เมื่อขนอุปกรณ์ทุกอย่างลงสู่เรือผมก็โยนเสื้อชูชีพให้เพื่อนๆใส่ แล้วเรา 3คนก็พายเรือออกไปสู่บึงโบราณแห่งนี้..........................

              ขณะที่พายเรือไปตามริมๆบึง ผมก็มองลงไปในผืนน้ำ ในน้ำมีสาหร่ายขึ้นปกคลุมเต็มไปหมด ดูแล้วน้ำคงลึกมากๆเลย ผมนั่งท้ายเรือเป็นคนพาย ส่วนไอ้ชัย นั่งหัวเรือพร้อมเบ็ดคู่ใจ ส่วนเพื่อนเบิร์ดนั่งกลางเรือ ก่อนที่จะลงเรือผมกำชับเจ้าชัย และเจ้าเบิร์ดอย่างดีว่า พยายามอย่าตกเรือเด็ดขาด เพราะใต้บึงแห่งนี้มีปิรันย่า และจระเข้ดุร้ายมากๆ เรา 3คนถึงได้พกอาวุธกันมาแบบเต็มๆเพื่อป้องกันตัว เจ้าชัยเริ่มตีเบ็ดเป็นระยะ เจ้าชัยตีไปทางซ้าย เจ้าเบิร์ดตีไปทางขวา ส่วนผมแผนกพายเรือ และเฝ้าระวัง ผ่านไป 2ชม. ปลาก็ยังไม่กัดเหยื่อสักที เมื่อพายเรือออกหากจากฝั่งประมาณสัก 700 เมตร ทันใดนั้นเองลมก็เริ่มแรงขึ้น น้ำก็เริ่มเป็นคลื่น ฟ้าที่สดใสก็มือสนิทเพราะเต็มไปด้วยเฆฆจับก้อนกัน มันเตือนว่าฝนจะตกแล้วนะ เจ้าชัย บอกเข้าฝั่งก่อนดีไหมฝนดูแล้วคงตกหนัก ผมไม่รอช้ารีบจ้ำเรือเพื่อจะเข้าฝั่งทันที แต่ก็ยังไม่ทันอยู่ดีฝนเทกระหน่ำลงมาเลยในตอนนั้น คลื่นก็แรง ลมก็แรง ฝนก็แรง สายน้ำมองเป็นสีดำทมิฬน่ากลัวมาก แต่ฝนก็ตกแปปเดียวแล้วก็หยุด เจ้าชัยก็เริ่มตีเบ็ดออกไปใหม่อีกครั้ง ทันใดนั้นเองเหยื่อเจ้าชัยที่กำลังค่อยๆดึงกลับเข้ามาก็จมลงสู่ใต้น้ำ คันเบ็ดโค้งงอ เจ้าชัยไม่รอช้าตวัดเบ็ดทันที เจ้าชัยร้องบอก เห้ย..สงสัยใหญ่มากๆมันดึงเอ็นออกจากรอกไปเรื่อยๆ โดยที่หมุนไม่ยอมเข้าเลย แล้วเจ้าเบิร์ดก็ไปช่วยจับคันเบ็ดไว้ โอ้..นั่นมันปลาอะไรคันเบ็ดโค้งงอ หมุนเอ็นก็ไม่ยอมกลับเข้ามา แล้วสิ่งที่ติดเบ็ดอยู่นั้น มันเริ่มวิ่งวนอยู่ใต้น้ำทำให้เรือเริ่มเอียงไปมา  ส่วนสองคนนั้นก็พยายามดึงสายเอ็นเข้ามาให้ได้ ทันใดนั้นเองก็มีอะไรบางอย่างวิ่งมากระแทกใต้พื้นเรือ เจ้าชัยเสียหลักพลัดตกเรือลงไปเสียงดังตุ้ม  ผมไม่รอช้ารีบส่งปลายไม้พายให้เจ้าชัยจับเพื่อขึ้นมาบนเรือ และในขณะนั้นเองมีอะไรบางอย่างลอยโผล่ขึ้นมาบนผิวน้ำเบื้องหลังเจ้าชัย.............

      โอ้นั่น..คุณพระช่วย จระเข้ขนาดใหญ่ความกว้างประมาณ 1เมตร มันเริ่มว่ายพุ่งเข้ามาหาเจ้าชัย ผมยังมีสติอยู่รีบคว้า .38ที่ติดมาด้วยยิงสวนเข้าไป 5นัด กระสุนไม่ได้ระคายผิวมันเลย มันพุ่งตรงมาที่เจ้าชัย ด้วยระยะขนาดนั้นเจ้าชัยเสร็จมันแน่คงขึ้นเรือไม่ทัน ผมเลยหยิบมีดดาบที่นำมาด้วย กระโดดขึ้นไปบนหัวจระเข้ พร้อมกับใช้มีดแทงๆเข้าไปบริเวณคอจระเข้  แต่ก็ไม่เป็นผลหนังมันเหนียวมาก เจ้าเบิร์ดตาค้างอยู่ตั้งนานนึกขึ้นได้ขว้างระเบิดที่ติดมาด้วยลงไป 1ลูก เสียงดังสนั่นหวั่นไหว แรงระเบิดทำให้ผมกระเด็นตกจากหลังจระเข้ลงสู่น้ำ ผมยังมีสติอยู่รีบขึ้นจากใต้น้ำตะเกียกตะกายว่ายไปหาฝั่ง เพราะจุดที่กระเด็นตกลงมาห่างไกลจากเรือมาก ซึ่งตอนนั้นเจ้าชัยขึ้นจากน้ำไปอยู่บนเรือสำเร็จ ผมรีบจ้ำๆว่ายแบบไม่คิดชีวิตแต่ไม่รู้เรียวแรงหายไปไหนหมดมองเห็นฝั่งอยู่ต่อหน้าแต่ก็ว่ายไม่ถึงสักที แต่ก็ได้ยินเจ้าชัย เจ้าเบิร์ดตะโกนบอก มันว่ายตามมาแล้วเร็วๆเข้า ขณะที่ว่ายผมก็มองไปด้านหลัง..โอ้ ตายแน่จระเข้มันว่ายเข้ามาหาผมด้วยความเร็ว  ผมกัดฟันฮึดขึ้นมาเฮือกสุดท้ายพอมือถึงขอบฝั่ง แต่ขายังอยู่ในน้ำและไม่มีแรงแม้แต่จะกลิ้งไปบนฝั่งแล้ว ผมหันหน้าลงไปสู่ผืนน้ำจระเข้ตัวนั้นมันอยู่ที่ปลายเท้าผมแล้ว ปากมันอ้ากว้างพร้อมจะกลืนกินผมลงไปทั้งตัว ผมหลับตาแล้วนึกถึงเมียและลูกที่บ้าน ว่าถ้าผมไม่อยู่แล้วพวกเขาจะเป็นอย่างไรกันบ้างหนอ  ......และแล้ว และแล้ว ก็มีอะไรบางอย่างมาสัมผัสที่ขา ในใจก็นึกขากูขาดไปแล้วแน่...........

ความรู้สึกมันเย็นวาบๆที่หน้าแข้ง มีอะไรมาสัมผัสอยู่หลายที มันคงจะกัดอยู่หลายครั้งล่ะมั้ง  และได้ยินเสียงแว่วๆในรูหู พอ...พ่อ...พ่อ.......พ่อ.........พ้อ........พ้อ....
ผมสะดุ้งลืมตาขึ้นมา พบลูกสาวนั่งอยู่ข้างๆ มือทั้งสองข้างจับอยู่ที่ขาผม  ผมมองไปรอบๆ อ้าว..ที่นอนนี่หว่า แล้วถามลูกไปมีอะไรหรือลูก  ก็หนูเรียกพ่อตั้งนานไม่ตื่นเลยมานั่งเขย่าขาพ่อ ให้พ่อตื่น แม่ให้มาเรียก แม่จะให้พาไปตลาด ผมเลยลุกแล้วโอบกอดลูก พร้อมบอกลูกไป ขอบใจนะลูก ถ้าลูกไม่ช่วยไว้ไอ้เข้มันกินพ่อตายแน่...................