หน้าแรก|กระดาน|รีวิว|ประมูล|ตลาด|เปิดท้าย

เรื่องของเรื่องคือ แต่ก่อนไม่ได้มีใครคอยอยู่ที่บ้าน ก็เลยออกตกปลาเป็นบ้าเป็นหลัง เช้ายันเย็นทุกวัน วันก็ไม่ได้ดู ขนาดวันที่บางทียังลืมดูด้วยซ้ำไป คิดแต่เรื่องหมาย สูตรเหยื่อ เวลาปลาเข้าหมายไหน กี่โมง หรือวันนี้เฝ้าไปกี่วันแล้ว เหยื่อจะหมด อุปกรณ์จะไม่พอใช้แล้วต้องหาเพิ่ม จิปาถะ ทั้งที่ตัวที่อยู่ใต้น้ำไม่รู้จะคิดถึงเราเหมือนที่เราทำหรือเปล่า ปานนั้นเลย

เข้าเรื่องครับ นานมาพักหลังคนที่บ้านเริ่มเข้ามามีบทบาท เรื่องอื่นที่ขอไม่กระทบกับจิตใจเราไม่ว่ากันครับ มีอยู่เรื่อง ที่เกี่ยวโดยตรงก็คือ ขอให้อยู่บ้านวันพระ ไม่อยากให้ออกตกปลา ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไรครับ ยอมทำตามแต่โดยดี พอมานั่งคิดๆ อื้ม ก็ดีเหมือนกันนะครับ จะได้มีเวลาว่าง มาดูแลอุปกรณ์ หรือหาความรู้เพิ่มเติม แต่ผมน่ะอยู่บ้านครับ นอน แล้วก็ทำตัวให้น่ารัก เพื่อทริพ หน้าหากไม่ตรงกะวันพระ ทางจะได้สะดวกมากขึ้น แล้วน้าๆล่ะครับ หยุดอยู่ หรือลองหยุดดูบ้างหรือยัง หรือทำอะไรกัน....